Με την παρουσία εκατοντάδων συντρόφων, φίλων και συμπατριωτών, έγινε την Κυριακή στην Αμφισσα η πολιτική κηδεία του σ. Λουκά Γκούνη
Μαχητής ως την ύστατη ώρα που πάλευε με την ανίατη αρρώστια, ο σύντροφος Λουκάς Γκούνης κηδεύτηκε με πολιτική κηδεία στα ριζά της Γκιώνας με αγνάντι τον Παρνασσό. Τη συντρόφισσά του στη ζωή και τον αγώνα, την Αργυρώ, και τις κόρες του, τη Γεωργία, την Ελένη, τη Χαρίκλεια, τον πατέρα του, τον μπαρμπα - Γιώργη, συντρόφεψαν στο τελευταίο «αντίο», στην τελετή που έγινε στην αίθουσα του Εργατικού Κέντρου Φωκίδας, πολυμελής αντιπροσωπεία της ΚΕ του ΚΚΕ με επικεφαλής τα μέλη του ΠΓ ...Δ. Γόντικα, Δ. Κουτσούμπα, Γ. Μαρίνο και Κ. Παρασκευά, αντιπροσωπεία του ΚΣ της ΚΝΕ, της Επιτροπής Περιοχής του ΚΚΕ με επικεφαλής το Γραμματέα της και μέλος της ΚΕ, Γιάννη Παναγή, και της Επιτροπής Περιοχής της ΚΝΕ, εκατοντάδες σύντροφοι, εργάτες και υπάλληλοι της περιοχής.
Πάλεψε μια ζωή για το καλό του λαού
«Αποχαιρετάμε σήμερα ένα από τα στελέχη του ΚΚΕ που αφιέρωσε τη ζωή του στην πάλη για το καλό του λαού, για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης, για την αλλαγή της κοινωνίας, για το σοσιαλισμό», είπε εκ μέρους της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ ο Σήφης Κωτσαντής.
«Ο σύντροφος Λουκάς - συνέχισε - έζησε κι έφυγε αλύγιστος. Στάθηκε όρθιος στις δυσκολίες, αταλάντευτος, αποφασιστικός στην υπόθεση και στα ιδανικά του ΚΚΕ. Τον διέκρινε η λεβεντιά, η αγωνιστικότητα. Ακόμη κι όταν η ανίατη αρρώστια τον έριξε στο κρεβάτι δεν έπαψε να παλεύει, να δίνει κουράγιο και θάρρος στους άλλους συντρόφους, να ανησυχεί, να συμβουλεύει για τη δουλειά του Κόμματος, για την ισχυροποίησή του. Ο σ. Λουκάς ήταν σεμνός, ανιδιοτελής, όπως πρέπει στους λαϊκούς αγωνιστές, στους κομμουνιστές, και πάντα πρόθυμος να προσφέρει από οποιαδήποτε θέση - είτε σαν μέλος της ΕΠ Ανατ. Στερεάς, είτε σαν μέλος της ΚΕ - στην υπόθεση να ανθρωπέψει ο άνθρωπος, στην υπόθεση της εργατικής τάξης.
Μια διαδήλωση, ο αποχαιρετισμός στους δρόμους της Αμφισσας
Είχε τη σεμνότητα εκείνη των τίμιων αγωνιστών που αφήνουν τα έργα τους, τις πράξεις τους να μιλήσουν γι' αυτούς. Ηταν αγαπητός στους συντρόφους και στον κόσμο που συναναστρεφόταν. Είχε την ικανότητα να αφουγκράζεται και να συνδέεται με τους ανθρώπους της δουλειάς και στις πιο δύσκολες στιγμές να εμπνέει αισιοδοξία (...). Θυμόμαστε τη σταθερότητά του στις αρχές του Κόμματος, την αποφασιστικότητα στις δύσκολες στιγμές της κρίσης του '91, ενάντια στη διαλυτική δουλειά των αποστατών. Αντιπάλευε τον οπορτουνισμό και το συμβιβασμό, κάθε φαινόμενο συναίνεσης και ταξικής συνεργασίας. Πάλευε ενάντια σ' αυτούς που εγκατέλειψαν τον αγώνα, τους ριψάσπιδες που πέρασαν απέναντι».
Ανεξίτηλο το στίγμα του
Τον σύντροφο που «η χαμοζωή δεν ήταν ποτέ καλή ζωή γι' αυτόνε» χαιρέτησε από τη ΝΕ Φωκίδας ο Γραμματέας της, Νίκος Αγγελόπουλος, σημειώνοντας: «Η σκληρή ζωή του αγώνα είναι αυτή που στην ιστορία έδινε πάντα το παράδειγμα του τι σημαίνει άνθρωπος, έτσι που όταν φεύγει κανείς να έχει αφήσει πίσω ανεξίτηλο το στίγμα του. Εσύ, σύντροφε Λουκά, στη ζωή έβλεπες το δάσος κι όχι το δέντρο. Μέσα από τις γραμμές του ΚΚΕ, μέσα από τη συνειδητή δράση για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο θεωρούσες ότι αποκτά περιεχόμενο, ιδεώδη και ιδανικά η ζωή ενός ανθρώπου».
Εκ μέρους των νέων κομμουνιστών της Φωκίδας χαιρέτησε η σ. Γεωργία Καλατζάκου, μέλος του ΚΣ της ΚΝΕ, λέγοντας: «Αισθανόμαστε ότι χάνουμε έναν πολύ δικό μας άνθρωπο, ένα σύντροφο που μας φρόντιζε και μας αγαπούσε. Ιδιαίτερα σε χαιρετούμε εκείνη η ομάδα των νέων παιδιών που μετά την κρίση μας μάζεψες και με απέραντη υπομονή, στοργή και κατανόηση συνέβαλες καθοριστικά να χτίσουμε σιγά σιγά μια στέρεη αγωνιστική προσωπικότητα (...). Είμαστε όλοι μαχητές στη γραμμή του Κόμματος. Ξέρουμε ότι πρέπει να δυναμώσουμε τις προσπάθειες ακολουθώντας το δικό σου παράδειγμα και θα το πράξουμε». Χαιρετισμό στο νεκρό απηύθυναν «από τους συντρόφους της εφηβείας» η Μαρία Νιόση κι από τους υπαλλήλους της Εθνικής Τράπεζας ο Κώστας Μπακάλης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου