Από Εφημερίδα Παρόν
Κύριε Διευθυντά,Προς τι η απορία για τη σιωπή των συνδικαλιστών για τα όσα συμβαίνουν στην Εθνική Τράπεζα με τις προκλητικές αμοιβές των golden boys της διοίκησης του κ. Αράπογλου;
Αν ρίξει κάποιος μια προσεχτική ματιά στους πίνακες των αποδοχών (που αναδημοσίευσε «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» από το Δελτίο που εξέδωσε η ΕΤΕ στο πλαίσιο της αύξησης του μετοχικού κεφαλαίου της) θα του λυθεί η απορία, βλέποντας τις αποδοχές που λαμβάνουν οι εκπρόσωποι των εργαζομένων στο Δ.Σ. της τράπεζας:
1) Ι. Παναγόπουλος (από την ΠΑΣΚΕ, πρόεδρος της Γ.Σ.Ε.Ε. αλλά και μέλος του Δ.Σ. της Δ.Ε.Η.) έχει καθαρές ετήσιες αποδοχές 79.624 ευρώ!
2) Αχ. Μυλωνόπουλος (από τη ΔΑΚΕ, γεν. γραμ. της Ο.Τ.Ο.Ε.) έχει καθαρές ετήσιες αποδοχές 60.589 ευρώ!
Όσο για τους ... υπόλοιπους της συνδικαλιστικής πυραμίδας, αποτελούν όλοι μέρος ενός μηχανισμού που ασκεί χρόνια τώρα παρασιτικό συνδικαλισμό σε βάρος των πραγματικών συμφερόντων των εργαζομένων.
Δεν τους ενδιαφέρει το μέλλον των εργαζομένων και των οικογενειών τους, παρά μόνο η διατήρηση των «κεκτημένων» τους από την άσκηση του παρασιτικού αυτού συνδικαλισμού που υπηρετούν (προαγωγές, μισθολογικά κλιμάκια, ρουσφέτια κ.λπ.).
Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι τα τελευταία χρόνια στον συνδικαλισμό έχουν παρεισφρήσει κάποια άτομα ανάξια και επικίνδυνα που με την παρουσία τους και μόνο αποτελούν τον μεγαλύτερο κίνδυνο για τα συμφέροντα των εργαζομένων. Είναι άτομα που έχουν προωθηθεί από παρασυνδικαλιστικές ομάδες (πράσινες και γαλάζιες σε αγαστή συνεργασία…) και με τις καθεστωτικές τους αντιλήψεις και πρακτικές και με μοναδικό τους προσόν την κομματική τους ταυτότητα, προήγαγαν τη μετριοκρατία και την αναξιοκρατία για τους εαυτούς τους και την παρέα τους…
Αυτοί οι ίδιοι, δημιούργησαν και συντηρούν χρόνια τώρα ένα νοσηρό σύστημα με χαρακτηριστικά γνωρίσματα και δομή παρακράτους, που λειτουργεί σε βάρος των πραγματικών συμφερόντων των εργαζομένων, παραβιάζοντας κάθε ηθικό κανόνα αλέθοντας ανθρώπους και συνειδήσεις.
Αυτός ο «μεταλλαγμένος» συνδικαλισμός, που ζει εις βάρος μας, που γιγαντώνεται και ανδρειώνεται ρουφώντας την ελευθερία και το δίκιο των απλών εργαζομένων, που λειτουργεί τελικά -λόγω αναξιοκρατίας στη στελέχωση των τραπεζών και των οργανισμών- εις βάρος καθενός μας ξεχωριστά και όλων μας, χρειάζεται να επαναπροσδιοριστεί και να «θυμηθεί» τον αρχικό του ρόλο.
Γιώργος Θ. Δημητρόπουλος
Εργαζόμενος στην Ε.Τ.Ε. επί 34 χρόνια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου