Ιερέας Ναού Αγίου Χαραλάμπους Ιτέα
«Σώπα, μη μιλάς, είναι ντροπή κόψ’ τη φωνή σου σώπασε επιτέλους κι αν ο λόγος είναι αργυρός η σιωπή είναι χρυσός…
Κόψε τη γλώσσα σου, κόψ’ την αμέσως. Δεν έχεις περιθώρια. Γίνε μουγκός. Αφού δε θα μιλήσεις , καλύτερα να το τολμήσεις Κόψε τη γλώσσα σου. Για να είσαι τουλάχιστον σωστός στα σχέδια και στα όνειρά μου ανάμεσα σε λυγμούς και σε παροξυσμούς κρατώ τη γλώσσα μου, γιατί νομίζω πως θα’ ρθει η στιγμή που δεν θα αντέξω και θα ξεσπάσω και δεν θα φοβηθώ και θα ελπίζω και κάθε στιγμή το λαρύγγι μου θα γεμίζω με ένα φθόγγο , με έναν ψίθυρο , με ένα τραύλισμα , με μια κραυγή που θα μου λέει: ΜΙΛΑ!….»
Αζίζ Νεσίν
Το νιώθεις γύρω σου, το οσφραίνεσαι στην ατμόσφαιρα πως μυρίζει μπαρούτι, όλα είναι τόσο εύφλεκτα αρκεί να υπάρξει μια σπίθα για να συμβεί η κοινωνική έκρηξη. Μέσα σε όλους σοβεί ένας μεγάλος ανεκπλήρωτος θυμός, ένας χείμαρρος που τον συγκρατεί το φράγμα του φόβου και της αβεβαιότητας, το οποίο όμως έχει ρηγματωθεί...