Ηταν μεσημέρι της 18ης Νοέμβρη 1973. Ο
πραξικοπηματίας, ταγματάρχης Ντερτιλής βρισκόταν με το υπηρεσιακό τζιπ
έξω από την κατεστραμμένη πύλη του Πολυτεχνείου.
Ακριβώς απέναντι, στη συμβολή Πατησίων και Στουρνάρη, μέσα στο γενικό πογκρόμ που έχει εξαπολύσει η χούντα, οι αστυφύλακες χτυπούν ένα νεαρό.
Ο νέος προς στιγμήν ξεφεύγει από τα χέρια των χωροφυλάκων. Τότε ακριβώς ο Ντερτιλής βγάζει από το μπουφάν το περίστροφο. Και πυροβολεί...
*
Ενα χρόνο αργότερα, στην κατάθεσή του, ο οδηγός του Ντερτιλή, ο 21 ετών τότε Αντώνης Αγριτέλης, περιγράφει:
«Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο (...) Μετά το φόνο ο Ντερτιλής σαν να μη συνέβαινε τίποτα μπήκε στο τζιπ και χτυπώντας με στην πλάτη μου είπε: "Με παραδέχεσαι, ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μία στο κεφάλι!"»...
Ακριβώς απέναντι, στη συμβολή Πατησίων και Στουρνάρη, μέσα στο γενικό πογκρόμ που έχει εξαπολύσει η χούντα, οι αστυφύλακες χτυπούν ένα νεαρό.
Ο νέος προς στιγμήν ξεφεύγει από τα χέρια των χωροφυλάκων. Τότε ακριβώς ο Ντερτιλής βγάζει από το μπουφάν το περίστροφο. Και πυροβολεί...
*
Ενα χρόνο αργότερα, στην κατάθεσή του, ο οδηγός του Ντερτιλή, ο 21 ετών τότε Αντώνης Αγριτέλης, περιγράφει:
«Ο νεαρός έπεσε σαν κοτόπουλο (...) Μετά το φόνο ο Ντερτιλής σαν να μη συνέβαινε τίποτα μπήκε στο τζιπ και χτυπώντας με στην πλάτη μου είπε: "Με παραδέχεσαι, ρε; Σαράντα πέντε χρονών άνθρωπος και με τη μία στο κεφάλι!"»...