Δημήτρης Σακαρέλος από το χωριό Κροκύλιο Ένας αγωνιστής του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου που δεν γύρισε ποτέ στην Ελλάδα

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΠΥΛΟΥ*

Είναι γνωστό πως ένας σημαντικός αριθμός αγωνιστών του Iσπανικού Eμφυλίου Πολέμου (1936-1939), που μετά την κατάρρευση της δημοκρατικής Ισπανίας καταφύγανε στην ΕΣΣΔ, δεν έτυχαν και τόσο καλής μεταχείρισης από το τότε σταλινικό καθεστώς. Αυτό φαίνεται πως ίσχυσε και για τους Έλληνες. Εννοώ τους έλληνες κομμουνιστές εθελοντές του Ισπανικού Εμφυλίου, όσους κατόρθωσαν να ξαναγυρίσουν στη Σοβιετική Ένωση. Από εκεί άλλωστε είχαν φύγει για την Ισπανία.

Σε τούτο το σημείωμα θα προσπαθήσω, όσο μπορώ, να ξεδιπλώσω τη ζωή και τη δράση τού επικεφαλής των ελλήνων εθελοντών, του Δημήτρη Σακαρέλου, που σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις χαθήκανε κι αυτουνού τα ίχνη στη χώρα που οι κομμουνιστές εκείνου του καιρού ονομάζανε ... «καρδιά της Γης».

Ο Δημήτρης Σακαρέλος γεννήθηκε στο χωριό Κροκύλι (παλιότερα Παλιοκάτουνο) της Δωρίδας, στα 1900. Όταν τελείωσε το σχολαρχείο, όπως λέγονταν τότε η βαθμίδα εκπαίδευσης ανάμεσα στο δημοτικό και το γυμνάσιο, πήγε στη Λαμία και σπούδασε ελληνοδιδάσκαλος (έτσι λέγανε τότε τους δασκάλους). Εκεί, σύμφωνα με πληροφορίες συγγενών του, ήρθε σ’ επαφή με τον Τάκη Φίτσιο, τον γνωστό κομμουνιστή δημοσιογράφο που εκτελέστηκε στα χρόνια του εμφυλίου, που τον μύησε στις αριστερές ιδέες.

Στο μεταξύ, είχε ξεσπάσει η Ρώσικη Επανάσταση που συγκλόνισε τον κόσμο και, όπως ήταν φυσικό, ο απόηχός της έφτασε και στην Ελλάδα. Ο Σακαρέλος, όταν τελείωσε το διδασκαλείο, έφυγε στη Θεσσαλονίκη. Και από εκεί, μέσω Κωνσταντινούπολης, κατόρθωσε με καράβι να πάει στη Σοβιετική Ένωση, όπου εργάστηκε ως δάσκαλος στους ελληνικούς πληθυσμούς των ναυτών της Μαύρης Θάλασσας. Έβγαλε μάλιστα και την εφημερίδα Σπάρτακο. Εκεί και παντρεύτηκε…

Στην Ελλάδα επέστρεψε γύρω στα 1923-24 μαζί με τη ρωσίδα γυναίκα του. Εδώ δεν δούλεψε ποτέ ως δάσκαλος. Για μια περίοδο απασχολήθηκε ως μεταφραστής στις εκδόσεις Γκοβόστη και στη συνέχεια έπιασε δουλειά στον Πειραιά φορτοεκφορτωτής, πρώτα σε αποθήκη σιτηρών και στη συνέχεια στα καρβουνάδικα. Όσο για τη γυναίκα του, όπως λέγεται, για ένα διάστημα δούλεψε στη σοβιετική πρεσβεία αλλά γρήγορα την απέλασαν.

Δεν θέλει ρώτημα πως όλο εκείνο το διάστημα του μεσοπολέμου, που παρέμεινε στην Ελλάδα, ήταν στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος στον συνδικαλιστικό χώρο. Όσοι τον γνωρίσανε τότε από κοντά διηγούνται πως ήταν ένας άνθρωπος συγκροτημένος, με πολλές εγκυκλοπαιδικές γνώσεις, αλλά και με αρκετή διάθεση αγωνιστικότητας. Γι’ αυτό και είχε κερδίσει την εκτίμηση των συντρόφων του.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1930 βρίσκονταν κρατούμενος στις φυλακές της Αίγινας, καταδικασμένος για τον φόνο του αρχειομαρξιστή Γεωργοπαπαδάτου («αρχειοφασίστες» τους ονόμαζαν τότε οι του επίσημου Κόμματος). Εκεί, με τη βοήθεια των φυλακισμένων συντρόφων του, αλλά και του έξω κομματικού μηχανισμού, κατόρθωσε, μαζί με άλλους κρατούμενους κομμουνιστές (Φλαράκος, Δερβίσογλου, Δουλγέρης, Βαβούδης, Κλειδωνάρης και Θωμάζος), να αποδράσει και να καταφύγει και πάλι στη Σοβιετική Ένωση. Εκεί, όπως όλα τα στελέχη των ξένων κρατών, αφού φοίτησε για ένα διάστημα στη γνωστή κομματική σχολή για τους ξένους, την KUTV, παρέμενε σε ετοιμότητα για ό,τι χρειαστεί…

Με το ξέσπασμα του φασιστικού πραξικοπήματος στην Ισπανία, στις 18 Ιουλίου 1936, και την έκκληση για βοήθεια της δημοκρατικής κυβέρνησης, ο Δημήτρης Σακαρέλος επικεφαλής μιας ομάδας Ελλήνων (Βαβούδης, Δεληγιάννης, Στεφόπουλος, Κατσικιώτης, Παντελιάς και μερικοί ακόμα) πήγαν στην Ισπανία και εντάχθηκαν στις Διεθνείς Ταξιαρχίες.

Εκεί ήρθαν σ’ επαφή και με όλους τους έλληνες εθελοντές, που από κάθε γωνιά της γης τρέξανε να βοηθήσουν τους δοκιμαζόμενους ισπανούς δημοκράτες και αριστερούς. Ήταν στη συντριπτική τους πλειοψηφία μέλη, οπαδοί ή συμπαθούντες του Κομμουνιστικού Κόμματος (ελάχιστοι, 3-5% ήταν οι αρχειομαρξιστές και τροτσκιστές). Γι’ αυτό και όλοι τον αναγνώρισαν σαν τον κομματικό τους υπεύθυνο, αφού άλλωστε μ’ αυτήν την ιδιότητα είχε σταλεί και από τη Μόσχα. Αυτόν άλλωστε αναγνώριζαν και οι Ισπανοί. Το ψευδώνυμό του σ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου ήταν «Γιάννης»∙ όλοι ξέρανε όμως πως επρόκειτο για τον Δημήτρη Σακαρέλο.

Με την κατάρρευση της δημοκρατικής Ισπανίας, ο Σακαρέλος μαζί με τους έλληνες εθελοντές που έχουν απομείνει, πέρασε στο γαλλικό έδαφος. Εκεί κλείστηκαν σε στρατόπεδα. Λίγο αργότερα κατόρθωσε ν’ απελευθερωθεί και, μαζί με τον επίσης εθελοντή Παναγιώτη Αϊβατζή, προσπάθησαν να οργανώσουν και να περιθάλψουν όσο μπορούσαν καλύτερα τους Έλληνες που παρέμεναν ακόμα σε στρατόπεδα, και σιγά σιγά να στείλουν καθένα στον προορισμό του. Ο ίδιος, και μερικοί ακόμα, κατόρθωσε να ξαναγυρίσει στη Σοβιετική Ένωση, πριν ακόμα οι Γερμανοί επιτεθούν και καταλάβουν τη Γαλλία.

Δεν μας είναι σχεδόν τίποτα γνωστό για την παραμονή του στη «Χώρα του Μεγάλου Στάλιν» κατά τα χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Και τούτο γιατί τόσο η Ελλάδα όσο και η Σοβιετική Ένωση βρίσκονταν σε πόλεμο ζωής και θανάτου με τον χιτλερικό αλλά και το μουσολινικό φασισμό και κάθε επικοινωνία ήταν αδύνατη.

Με το τέλος του πολέμου και το άνοιγμα των επικοινωνιών, αναζητήθηκε ο Σακαρέλος από τους δικούς του. Και η απάντηση που πήραν ήταν πως σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα στη Γιουγκοσλαβία καθώς ερχόταν στην Ελλάδα με αποστολή. Δεν προσδιορίστηκε όμως ούτε ο ακριβής χρόνος ούτε και ο συγκεκριμένος τόπος του δυστυχήματος. Και η πληροφορία δόθηκε μόνο προφορικά. Ωστόσο πέρασε και σε κάποια βιβλία που ασχολούνται με την ιστορία του αριστερού κινήματος.1 Έλα όμως που δεν ήταν και τόσο πειστική, όχι μονάχα για τους δικούς του, αλλά και για τους παλιούς του συντρόφους.

Ο παλιός εξόριστος στην ΕΣΣΔ Κώστας Φυλακτόπουλος (Ψαράς) που γνώριζε πολλά πράγματα για τους εκεί έλληνες κομμουνιστές, σε ερώτησή μου για τον Σακαρέλο, μου είπε πως το 1944 θα έρχονταν με τη σοβιετική αποστολή στην Ελλάδα. Τελικά όμως την αποστολή συνόδευσε ο Βαβούδης και ο Σακαρέλος δεν φάνηκε πουθενά…

Ένας στενός του συγγενής μου είπε πως είχε την πληροφορία ότι τον σκότωσαν στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα στο τέλος του 1944 με εντολή του… Σιάντου, καθώς προσπαθούσε να περάσει στην Ελλάδα.

Ζήτησα πληροφορίες και από δύο σημαντικά στελέχη του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος, τον Μήτσο Παρτσαλίδη και τον Πέτρο Ρούσσο. Ο πρώτος μου είπε πως --όπως άκουσε-- σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα. Ο δεύτερος, που τον ρώτησα σε μια στιγμή χαλαρής κουβέντας, χαμογέλασε κουνώντας το κεφάλι του σα να μούλεγε: «Μην το ψάχνεις»!

Τελικά όλοι τον ξεχάσανε. Μονάχα η μάνα του στο χωριό τον περίμενε. Δεν πίστευε τίποτε απ’ αυτά που της λέγανε και δεν ήθελε με τίποτα να πεθάνει πριν τον ιδεί. Τον περίμενε ώς τα 106 της χρόνια! Τελικά δεν ήρθε, κι έφυγε από τη ζωή με το παράπονο…

*Ο Δημήτρης Παλαιολογόπουλος είναι συγγραφέας

Ο Σακαρέλος και η ρωσίδα γυναίκα του Όλγα, σε παραλία της Κριμαίας.

Ο Σακαρέλος (αριστερά με τον μπερέ) και ο Αναγνώστης Δεληγιάννης στο Αλπαθέτε της Ισπανίας, όπου βρισκόταν το κέντρο εκπαίδευσης των εθελοντών.

1 Βλ. για παράδειγμα την εισαγωγή του Πιέρ Μπρουέ στη μελέτη του Μάριου Εμμανουηλίδη, Αιρετικές διαδρομές, Φιλίστωρ, Αθήνα 2002.
Από avgi.gr

Οι Ανεξάρτητοι στο Διοικητικό Συμβούλιο του Εργατικού Κέντρου Λιβαδειάς

Για το Διοικητικό Συμβούλιο του εργατικού Κέντρου Λιβαδειάς εκλέχτηκαν ανά παράταξη:
Α.ΣΥ.Ε. ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ

ΣΤΑΘΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΚΟΡΔΑΤΟΣ ΦΩΤΙΟΣ
ΚΑΡΒΟΥΝΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΜΠΑΜΠΑΡΑΚΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΔΙΩΤΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΞΥΛΑΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ

Ε.Σ.Κ. – ΠΑΜΕ ΕΝΩΤΙΚΗ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ...

ΠΕΛΕΚΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
ΤΑΤΣΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ

Δ.Α.Κ.Ε. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

ΑΓΓΕΛΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑΣ ΚΩΝ/ΝΟΣ


ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ

ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ ΣΩΤΗΡΙΟΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ για το Εργατικό Κέντρο Λιβαδειάς

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ

Λιβαδειά 20 Φεβρουαρίου 2010

Με αυτή την ανακοίνωση θέλουμε να σας ευχαριστήσουμε που με την εμπιστοσύνη σας αλλά και με την στήριξη σας οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ από την Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010 αντιπροσωπεύονται στο Διοικητικό Συμβούλιο του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Επαρχίας Λιβαδειάς.

Οι εργαζόμενοι στην Αλουμίνιο της Ελλάδος, από το 2002 που έχουμε πρώτοδραστηριοποιηθεί, αφού μας άκουσαν και μας είδαν σε δράση, μας εμπιστεύτηκαν. Πολλοί αντιπρόσωποι στο Εργατικό Κ.Λ. μας έχετε ήδη αναγνωρίσει και έχετε ακούσει τις απόψεις μας.

Θέλουμε να πιστεύουμε πως είναι μόνο η αρχή στην προσπάθειά μας, για ένα συνδικαλιστικό κίνημα μακριά από κομματικές και προσωπικές σκοπιμότητες.

Μέχρι σήμερα παλεύαμε μέσα από το Δ.Σ. του σωματείου μας ΕΝΩΣΗ. Εμείς διεκδικήσαμε, παλέψαμε και προπαντός προσπαθήσαμε να ενημερώνουμε τους εργαζόμενους για τις εξελίξεις του συνδικαλιστικού κινήματος. Παλέψαμε και θα συνεχίζουμε να διεκδικούμε για ένα συνδικαλισμό που δεν θα ξεχωρίζει κανένα εργαζόμενο ούτε θα επιλέγει βάση προσωπικών συμφερόντων.

Παλεύουμε για ένα συνδικαλισμό που να είναι διεκδικητικός, ενωτικός και προπαντός ταξικός. Αλλά χωρίς κομματικά λάβαρα ή κομματικές καθοδηγήσεις.

Πριν από οκτώ χρόνια ξεκινήσαμε μια προσπάθεια ενάντια στον γραφειοκρατικό εκφυλισμό από τον κομματικό και κύρια τον κυβερνητικό εναγκαλισμό του συνδικαλισμού στο χώρο μας. Κάποιοι μας χλεύασαν, άλλοι ήταν αδιάφοροι σ’ αυτή την κίνηση, άλλοι νόμιζαν πως θα ήταν μία από τα ίδια ή θα ξεφούσκωνε αφού περάσει ο ενθουσιασμός.

Σήμερα, πιστεύουμε όπως και οι περισσότεροι από εσάς ότι αυτή τη δύσκολη στιγμή δεν χωρούν στο συνδικαλιστικό μας κίνημα κανενός είδους κομματικές και προσωπικές σκοπιμότητες από δυνάμεις που στόχο έχουν την υποταγή και την συναίνεση με τους εργοδότες ή τις κυβερνήσεις. Και μας χαροποιεί το γεγονός που καταγράφηκε και με τις εκλογές στο ΕΚ Λιβαδειάς. Επιτέλους κάτι ελπιδοφόρο κινείτε και ανατρέπει εφησυχασμένες συνειδήσεις.

Παλεύουμε για ένα συνδικαλιστικό κίνημα αυτόνομο που το μόνο του μέλημα είναι να προασπίζει και να διεκδικεί για την εργατική τάξη.

Φωκικός: αγωνία για Ζομπλόν

Ξαφνική αδιαθεσία και ζάλη αισθάνθηκε ο Ζακ Ζαμπλόν κατά τη διάρκεια της χθεσινής προπόνησης της ομάδας, ξάπλωσε μόνος του στο γρασίδι και εν συνεχεία μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της Άμφισσας. Εκεί έγιναν οι απαραίτητες, αιματολογικές εξετάσεις καθώς και καρδιογράφημα.

Ωστόσο, οι γιατροί συνέστησαν περεταίρω παρακολούθηση ώστε να εξακριβωθούν τα αίτια της ξαφνικής αδιαθεσίας. Ο ίδιος σε συνεννόηση με τη διοίκηση, έκριναν αυτή η περεταίρω παρακολούθηση να γίνει στην Αγγλία, σε δικούς ... του γιατρούς με καλύτερα τεχνικά μέσα.

Έτσι ο παίχτης αναχώρησε σήμερα στις 5 για την Μεγάλη Βρετανία και ανάλογα με την εξέλιξη της υγείας του, θα εξεταστεί και η πιθανή επιστροφή του η μη, στην ομάδα.

Η διοίκηση εύχεται στον Ζ. Ζαμπλόν ταχεία ανάρρωση και γρήγορα δυνατός κοντά μας.
Από fokikos.gr

To Roadhouse Blues Club στο Σαββατοκύριακο

Απόψε το Roadhouse Blues Club θα είναι ανοικτό από τις 9 το βράδυ ενώ αύριο Κυριακή από τις 12 το μεσημέρι.
Χθες έγινε για πρώτη φορά παρουσίαση μουσικών βίντεο.
Περιμένουμε και προτάσεις σας για οπτικοακουστικά αφιερώματα.

Ο ήλιος που χάθηκε στην σκόνη

Τα πράγματα σήμερα ήταν θολά. Ο ήλιος δεν μπόρεσε να νικήσει την σκόνη της Σαχάρας που έπνιξε την Ιτέα

Ο Δήμος Ιτέας για τον Καλλικράτη

Με μόνο θέμα το χωροταξικό συζήτησε για τον Καλλικράτη ο Δήμος Ιτέας. Η πλήρη συμφωνία του Δημάρχου αλλά και της προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου με τον νέο Νόμο δεν άφηνε περιθώρια συζήτησης για την ουσία του θέματος. Η προσπάθεια κάποιων ομιλητών να εκθέσουν την ουσία των μεταρρυθμίσεων εμφανίστηκαν σαν άσχετες με την συνεδρίαση.
Το βασικό θέμα που τους απασχολούσε ήταν να παρθεί απόφαση που να λέει οτι θέλουμε Δήμο με ... έδρα την Ιτέα και να είναι σε αυτόν τον Δήμο και οι Δελφοί η Δεσφίνα και το Γαλαξίδι. Το γεγονός οτι ο Καλλικράτης "αποσκοπεί στην εξοικονόμηση πόρων των φορολογούμενων πολιτών μέσω του περιορισμού του αριθμού των ΟΤΑ και των νομικών τους προσώπων" Το γεγονός οτι ο Δήμοι και οι Περιφέρειες αποκτούν μεγαλύτερη απόσταση απο τους πολίτες και οι φωνές των πολιτών χάνουν την αξία τους δεν απασχολεί. Η δημιουργία ισχυρών περιφερειαρχών και Δημάρχων έχει ανοίξει την όρεξη των αιρετών που παραβλέπουν έτσι την ουσία του Καλλικράτη και προσπαθούν να πλασαριστούν με τους καλύτερους όρους στην επόμενη ημέρα.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Την Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2010 συνεδρίασε το Δημοτικό Συμβούλιο Ιτέας με μοναδικό θέμα της ημερήσιας διάταξης «Η νέα διοικητική μεταρρύθμιση και η θέση του Δήμου Ιτέας».

Η συνεδρίαση πραγματοποιήθηκε στην κατάμεστη αίθουσα Εκδηλώσεων του Δήμου με την παρουσία όλων των φορέων αρχών και συλλόγων του Δήμου, Νομαρχιακών Συμβούλων, πλήθος Δημοτών της Ιτέας και κατοίκων της περιοχής.

Τον λόγο έλαβε ο Δήμαρχος ο οποίος έκανε μια σύντομη αναδρομή στην προηγούμενη μεταρρύθμιση επισημαίνοντας τα πολλά θετικά αλλά και τα σημαντικά λάθη της, τα οποία η καινούργια μεταρρύθμιση πρέπει να διορθώσει. Τόνισε ότι είναι απόλυτα σύμφωνος με τη νέα Διοικητική Μεταρρύθμιση «Καλλικράτης» παρόλες τις αδυναμίες και ασάφειες που προς το παρόν παρουσιάζει και κάλεσε το Δημοτικό Συμβούλιο και όλους τους παριστάμενους να στηρίξουν το εγχείρημα αυτής της νέας Διοικητικής δομής που στοχεύει στο αποκεντρωμένο κράτος και την ισόρροπη ανάπτυξη νέων ισχυρών Δήμων για την καλύτερη εξυπηρέτηση του πολίτη.

Στη συνέχεια αναφέρθηκε στις μέχρι σήμερα διαβουλεύσεις που έχουν γίνει σχετικά με την χωροταξική κατανομή των Δήμων του Νομού Φωκίδας και στις δύο προτάσεις της ΤΕΔΚ του Νομού Φωκίδος στις οποίες ο Δήμος Ιτέας μαζί με τους Δήμους Δελφών Δεσφίνας και Γαλαξειδίου αποτελούν έναν ενιαίο Δήμο και εξήγησε πως το σχήμα αυτό ανταποκρίνεται σε όλα τα κριτήρια (πληθυσμιακά, κοινωνικά, οικονομικά, αναπτυξιακά, γεωμορφολογικά, πολιτιστικά) που θέτει το Σχέδιο «Καλλικράτης». Οι τέσσερις (4) αυτοί Δήμοι έχουν παράλληλους ρυθμούς ανάπτυξης και προοπτικής, με επίκεντρο την Ιτέα ένα εκ των δύο ημιαστικών κέντρων της Φωκίδας, μια «Ανοιχτή Πόλη», που και αυτό είναι σημαντικότατο κριτήριο του Σχεδίου.

Θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι, τόνισε ο Δήμαρχος, ότι με αυτή την πρόταση έχουμε ένα ιδανικό σχήμα, που συνενώνει παραλιακούς τουριστικούς Δήμους που βρέχονται από τον κόλπο της Ιτέας, ιστορικούς από την Αρχαιότητα (Δελφοί – Κίρρα) και με μια ιδιαίτερη κοινωνική συνοχή, με την ονομασία «Δήμος Δελφών» ή «Δήμος Κρισσαίου Κόλπου» ή όπως αλλιώς συμφωνηθεί.

Υπογράμμισε ακόμη ότι πρέπει να συμφωνήσουμε και με την πρόταση του Δημάρχου Γαλαξειδίου (σε περίπτωση που οι Δελφοί αποτελέσουν για ειδικούς λόγους ξεχωριστό Δήμο) για έναν ενιαίο Δήμο με το Γαλαξείδι και την Δεσφίνα και με όνομα «Δήμος Γαλαξειδίου» με έδρα την Ιτέα και όπου σωστό είναι να προταθεί στην ονομασία το όνομα του Γαλαξειδίου.

Η πρόταση αυτή είναι σύμφωνη και με την δεύτερη πρόταση του Ι.Τ.Α. που έστω και χωρίς τους Δελφούς πληροί τα κριτήρια του «Καλλικράτη». Πιστεύω όμως ότι οι Δελφοί πρέπει να είναι μαζί με τους παραλιακούς Δήμους για τους λόγους που έχω ήδη αναφέρει. Προς επίρρωση του επιχειρήματός μου σας διαβάζω απόσπασμα από τοποθέτηση του Δημάρχου Δελφών: «Λόγοι λοιπόν ωφέλιμοι Ιστορικά, Εθνικά και Πολιτισμικά είναι να μην θυσιαστεί η Δελφική Ιδέα στην επικείμενη διοικητική μεταρρύθμιση, οι Δελφοί με το από την αρχαιότητα επίνειο τους πρέπει να είναι ένας Δήμος, τούτο θα είναι ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ».

Τώρα σχετικά με την αρχική πρόταση του Ι.Τ.Α. που μιλά για τέσσερις (4) Δήμους στην Φωκίδα με ένα από αυτούς (της Άμφισσας – Ιτέας – Δελφών – Γαλαξειδίου – Δεσφίνας), είμαστε κάθετα αντίθετοι.

Αυτό το σχήμα είναι εντελώς έξω από την φιλοσοφία και τα κριτήρια του Σχεδίου:

§ δημιουργείται ένας τεράστιος, για τα δεδομένα της Φωκίδας, Δήμος και τρεις ελάχιστα μικροί Δήμοι συγκριτικά με αυτόν,

§ καταστρατηγείται κάθε αρχή ισόρροπης ανάπτυξης και ισοδύναμων ανταγωνιστικά Δήμων με διαφορετικές προοπτικές και χωρίς κοινωνική συνοχή (τα παραλιακά με τα ορεινά Διαμερίσματα).

§ Επιπλέον, συνενώνει τα μοναδικά ημιαστικά κέντρα «Ανοιχτές Πόλεις» του Νομού (Άμφισσα & Ιτέα), οι οποίες ακόμα και μόνες τους έχουν τα κριτήρια και τις υποδομές για ανεξάρτητο Δήμο.

§ Τέλος, ένα ακόμα μειονέκτημα του σχήματος αυτού είναι ότι δημιουργεί σοβαρές κοινωνικές αναταραχές στους κατοίκους και Δημότες της Ιτέας, Δελφών, Γαλαξειδίου και Δεσφίνας οι οποίοι δεν επιθυμούν αυτό το σχήμα για όλους τους λόγους που αναφέρονται παραπάνω.

Είμαι σίγουρος, κατέληξε ο Δήμαρχος, ότι οι αρμόδιοι έχουν εντοπίσει το παραπάνω ατόπημα και ότι το αρμόδιο Υπουργείο και η πολιτική ηγεσία δεν έχουν κανένα λόγο να πάρουν το ανάλογο κόστος εάν τελικά επικρατήσει μια τέτοια ατυχής και αντίθετη με τις αρχές και τα κριτήρια του «Καλλικράτη» πρόταση.

Μετά από διαλογική συζήτηση και τοποθετήσεις επί της εισηγήσεως του Δημάρχου από τους Δημοτικούς Συμβούλους, εκπροσώπους φορέων και Δημοτών, άπαντες (πλην του Δημοτικού Συμβούλου κ. Ανάγνου Βασιλόπουλου ο οποίος τάχθηκε συνολικά κατά της μεταρρυθμίσεως) συμφώνησαν με την πρόταση του Δημάρχου και ζήτησαν η απόφαση αυτή να αποσταλεί αρμοδίως και να ληφθεί υπ΄όψη στην νέα πρόταση επί του χωροταξικού που θα δοθεί προς διαβούλευση.

Χρεοκοπεί η Ελλάδα ή η… ΕΕ;

Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ «E» 11/2

Στην πολιτική επίθεση εναντίον της χώρας μας που έχει εξαπολύσει η Γερμανία και άλλες δυνάμεις της ΕΕ και στην κερδοσκοπική επίθεση που τη συνοδεύει, χρησιμοποιούνται ένα σωρό προπαγανδιστικοί μύθοι και ανακρίβειες, προκειμένου να τρομοκρατήσουν τους Ελληνες εργαζόμενους και να παραλύσουν εκ των προτέρων τις όποιες αντιδράσεις τους στα μέτρα στραγγαλιστικής λιτότητας που υποχρέωσαν τον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου να εξαγγείλει. Επικεντρώνοντας όλη τη συζήτηση στο ύψος του ελλείμματος και του δημόσιου χρέους, επιχειρείται η παραπλάνηση της ανενημέρωτης κοινής γνώμης.

Χρεοκοπεί άραγε μια χώρα όταν επί σειρά ετών έχει ελλείμματα; Ναι, είναι η απάντηση που προσπαθούν να υποβάλουν. Οχι, είναι η σωστή απάντηση. Σε καμιά περίπτωση δεν αρκούν τα ελλείμματα για να οδηγηθεί μια χώρα σε χρεοκοπία.

Για του λόγου το αληθές, ας δούμε τι γίνεται στις οικονομικές υπερδυνάμεις του πλανήτη – την... ευρωζώνη, τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία.

Και οι τρεις, ολόκληρη τη δεκαετία 2001 – 2010 (εννοείται ότι για το 2010 αναφερόμαστε σε προβλέψεις) είχαν ελλείμματα και μόνο ελλείμματα και τα δέκα ανεξαιρέτως συνεχή χρόνια!

Η ευρωζώνη 6,6% για το 2010 και 6,2% για το 2009, αλλά και 2,5% το 2002 ή 3% το 2003.

Πολύ χειρότερη η κατάσταση στις ΗΠΑ: έλλειμμα 10% το 2010 και 12,5% το 2009 ή 5,9% το 2008. Επίσης 3,7% το 2002 και 4,8% το 2003.

Στην Ιαπωνία απερίγραπτα χειρότερα τα πράγματα: έλλειμμα 8% το 2002 και επίσης 8% το 2003, αλλά και 5,8% το 2008 και 10,5% το 2009 ή 10,2% το 2010! Για ολόκληρη τη δεκαετία, τα ελλείμματα της Ιαπωνίας ήταν σαφώς χειρότερα από αυτά της Ελλάδας!

Ναι, λένε κάποιοι, όμως η Ελλάδα δεν έχει μόνο υψηλά ελλείμματα έχει και υψηλό δημόσιο χρέος. Η Ιαπωνία να δείτε! Στο 135,4% (!) του ΑΕΠ της βρισκόταν το δημόσιο χρέος της ήδη από το 2000 και καθόλου δεν έχει μειωθεί στη διάρκεια της δεκαετίας. Αντιθέτως έχει εκτοξευθεί στο 197,2% (!), όταν το ελληνικό δημόσιο χρέος ήταν 112,6% το 2009 και εκτιμάται ότι θα φτάσει στο 125% το 2010.

Επειτα, ο περιορισμός της συζήτησης στο δημόσιο χρέος δεν επιτρέπει την πλήρη απεικόνιση της κατάστασης.

Αν επεκτείνουμε την ανάλυση στο συνολικό χρέος κάθε χώρας (το σύνολο του ποσού δηλαδή που έχει δανειστεί το κράτος, οι επιχειρήσεις και οι ιδιώτες, άρα δημόσιο συν ιδιωτικό χρέος), η εικόνα αλλάζει εντυπωσιακά.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, το συνολικό χρέος της Ελλάδας είναι στο ύψος του 179% του ΑΕΠ. Εξαιρετικά υψηλό, μπορεί να νομίσει κανείς. Ισως, αλλά ο μέσος όρος της ΕΕ είναι… 175%! Ιδιο δηλαδή με της Ελλάδας.

Στο συνολικό χρέος δε καθόλου «πρωταθλήτρια» της ευρωζώνης δεν είναι η Ελλάδα. Την ξεπερνούν η Ολλανδία (!) με 234%, η Ιρλανδία με 222%, το Βέλγιο με 219%, η Ισπανία με 207%, η Πορτογαλία με 197%, η Ιταλία με 194% και πάει λέγοντας.

Εντυπωσιακά στοιχεία προκύπτουν επίσης όταν ασχοληθεί κανείς με το εξωτερικό χρέος μιας χώρας (πόσα χρωστούν δηλαδή το κράτος, οι επιχειρήσεις και οι ιδιώτες μιας χώρας σε ξένες τράπεζες, δεδομένου ότι πάντα ένα τμήμα του χρέους αναφέρεται σε τράπεζες της ίδιας της χώρας).

Περιορίζοντας το δείγμα στις βαλλόμενες μεσογειακές χώρες (Ελλάδα, Πορτογαλία, Ισπανία) και στην Ιρλανδία, η οποία ως… χώρα-φούσκα του νεοφιλελευθερισμού έχει συρρικνωμένο σχετικά δημόσιο χρέος αλλά αστρονομικό χρέος επιχειρήσεων και ιδιωτών, προκύπτει μια εντελώς διαφορετική κατάταξη αυτών των χωρών.

Στο εξωτερικό χρέος, λοιπόν, διαπιστώνουμε ότι η Ιρλανδία χρωστάει στους ξένους το… 414% του ΑΕΠ της και η Πορτογαλία το 130% του δικού της ΑΕΠ.

Σε σαφώς καλύτερη μοίρα βρίσκονται η Ελλάδα με 89,5% του ΑΕΠ και η Ισπανία με 80% βάσει των στοιχείων που δίνει η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε».

Υπάρχουν κι άλλες χώρες της ευρωζώνης, λοιπόν, που στην πραγματικότητα χρωστούν περισσότερα στις τράπεζες ή στους ξένους από την Ελλάδα.

ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ

Κερδοσκοπικά και πολιτικά τα αίτια

Εξι χώρες της ευρωζώνης τουλάχιστον με επικεφαλής την Ολλανδία και το Βέλγιο, έχουν συνολικό χρέος (δημόσιο και ιδιωτικό) μεγαλύτερο από αυτό της Ελλάδας! Δέκα ολόκληρα χρόνια η Ιαπωνία έχει δημόσιο χρέος τρομερά μεγαλύτερο από αυτό της Ελλάδας και παράλληλα την ίδια δεκαετία έχει ελλείμματα κατά μέσο όρο πολύ χειρότερα από τα ελληνικά!

Ο κατά κεφαλήν εξωτερικός δανεισμός της Ιρλανδίας είναι σχεδόν οκταπλάσιος (!) από της Ελλάδας.

Το γεγονός ότι για καμιά από αυτές τις χώρες δεν λένε ότι χρεοκοπεί (πολύ σωστά, άλλωστε), ενώ το λένε για την Ελλάδα (εντελώς αβάσιμα), αποδεικνύει ότι η χώρα μας βρίσκεται στο επίκεντρο πολιτικών και κερδοσκοπικών επιθέσεων.
Από Έθνος

Δήμο με έδρα τους Δελφους μαζί με την Αράχωβα και την Ιτέα αποφάσισαν οτι θέλουν οι Δελφοί

H Απόφαση του Δ.Σ. Δήμου Δελφών για τον Καλλικράτη - (19/02/2010)

Στη συνεδρίαση της 18ης Φεβρουαρίου 2010, το Δημοτικό Συμβούλιο Δελφών συζήτησε την επίσημη θέση που ο Δήμος Δελφών θα στηρίξει σχετικά με το σχέδιο «Καλλικράτης». Μετά από διαλεκτική συζήτηση όλων των μελών του Δ.Σ. και αφού ακούστηκαν όλες οι προτάσεις (εισηγητική πρόταση Δημάρχου, πρόταση διατήρησης της αυτονομίας του Δήμου, πρόταση συνένωσης με Ιτέα, πρόταση συνένωσης με Αράχωβα, πρόταση καταψήφισης του σχεδίου «Καλλικράτης»), υπερψηφίστηκε τελικά (κατά πλειοψηφία) η εισήγηση του Δημάρχου Δελφών Παναγιώτη... Καλτσή για διαβούλευση προθέσεων συνένωσης σε έναν νέο ενιαίο Δήμο, των όμορων Δήμων Δελφών – Ιτέας – Αράχωβας (και όποιων άλλων όμορων Δήμων το επιθυμούν) με όνομα «Δήμος Δελφών» και με έδρα τους Δελφούς.
Η ψηφισθείσα εισήγηση έχει ως εξής:

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΤΗΣ 18 / 02 /2010

ΘΕΜΑ: Η νέα διοικητική μεταρρύθμιση και η θέση του Δήμου Δελφών σχετικά με το σχέδιο Καλλικράτης.

Σύμφωνα με τα συμπεράσματα των ειδικών και την εκφρασθείσα από τα ΜΜΕ αυτοδιοικητική εμπειρία τα κύρια χαρακτηριστικά του “Δήμου του 21ου Αιώνα” θα πρέπει να είναι:
Δήμος ανοιχτός με δυναμικό χαρακτήρα υπό την έννοια ότι ο Δήμος αντιλαμβάνεται σταθερά τις αναγκαίες κάθε φορά αλλαγές, τις υιοθετεί, τις προετοιμάζει και τις πραγματοποιεί.
Δήμος καινοτομικός, πρωτοπόρος και ψηφιακός.
Δήμος πολιτικός και κοινωνικός, υπό την έννοια ότι επιδιώκει να είναι σε αρμονία με τη δημοκρατική πολιτεία και το πολιτικό σύστημα, φροντίζοντας για την κοινωνική συνοχή και τις ανάγκες των πολιτών. Δήμος μέσα στη ζωή και σε πλήρη αντιστοιχία με τα καθημερινά προβλήματα των πολιτών.
Δήμος μεταρρυθμιστικός με ικανότητες μετασχηματισμού της θεωρίας σε πράξη, με την έννοια ότι μπορεί να αξιοποιήσει τις δημόσιες πολιτικές, τη σύγχρονη γνώση και τις εμπειρίες διακυβέρνησης για την ανάπτυξη όλων των συστημάτων προσφοράς υπηρεσιών υψηλού επιπέδου στους πολίτες.
Δήμος που γνωρίζει να μαθαίνει, να αυτoργανώνεται και που ενεργεί με Συνολική Διοικητική Ικανότητα και εκτελεί κάθε έργο υποδομής και ανάπτυξης.
Δήμος που ενεργεί με διαφάνεια και που διαβουλεύεται και λογοδοτεί στους πολίτες.
Δήμος ο οποίος ενσωματώνει το καινούργιο και εξελίσσεται.

- Μια ανάλυση αυτών των κύριων, κάπως εξιδανικευμένων, χαρακτηριστικών του «Δήμου του 21ου Αιώνα» αποκαλύπτει ότι από μόνος του ο Δήμος Δελφών με τα δύο δημοτικά του διαμερίσματα Δελφών και Χρισσού δεν φαίνεται δυστυχώς να ανταποκρίνεται με την προτεινόμενη αυτοδιοικητική μεταρρύθμιση του «ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ», ούτε φαίνεται ότι μπορεί να καταταγεί ο Δήμος Δελφών σε μια ειδική κατηγορία, βασισμένη μόνο στον ιστορικό και πολιτισμικό του χαρακτήρα.

Μια ενδιαφέρουσα ενυπόγραφη επιχειρηματολογία για ενοποίηση των δήμων Αράχωβας και Δελφών ήρθε στο φως δια μέσω e-mail που έχει ως εξής:
“Με αφορμή το σχέδιο Καλλικράτης και με δεδομένη την δημόσια διαβούλευση που ευαγγελίζεται η νέα κυβέρνηση, πέρα από τις προτάσεις που ήδη έχουν κατατεθεί, έχουμε να προτείνουμε μια νέα πρόταση, η οποία ίσως αποκαταστήσει με την εφαρμογή της την διοικητική ενοποίηση της Παρνασσίας Νάπης (Δελφικό τοπίο).Η πρόταση μας αφορά την ενσωμάτωση του δήμου Αράχοβας με το δήμο Δελφών και με όποιες άλλες πόλεις του Δήμου Φωκίδας καταστεί απαραίτητο να συμμετέχουν για να δημιουργηθεί ο νέος δήμος. Εξυπακούεται ότι το όνομα του νέου δήμου θα είναι «Ενιαίος Δήμος Δελφών» . Πιστεύουμε ότι υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι οι οποίοι οδηγούν στην αποδοχή της πρότασης αυτής, μερικούς από τους οποίους σας παραθέτουμε:
Α. Ιστορικοί – Μυθολογικοί Στην αρχαιότητα η σημερινή περιοχή Αράχοβας-Δελφών, την οποία διέρρεε ο αρχαίος Πλειστός Ποταμός ήταν ένας ενιαίος χώρος οριζόμενος ως Παρνασσία Νάπη και ανήκε στο Μαντείο των Δελφών. Στην περιοχή αυτή που απλώνεται μεταξύ των νοτίων υπωρειών του Παρνασσού και της απέναντι Κίρφεως (Ξεροβούνι) αναφέρεται από τον Όμηρο (Ραψωδία τ) ότι κατοίκησε ο βασιλιάς Αυτόλυκος με τους γνωστούς απογόνους (Ιάσωνα και Οδυσσέα) .Με τα μέχρι σήμερα ιστορικά δεδομένα «μητρική» πόλη της Αράχοβας είναι η αρχαία Ανεμώρεια, χτισμένη Δυτικά της σημερινής Πόλης. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο παλαιός δήμαρχος Αράχοβας Λουκάς Παπαϊωάννου το 1874 ζήτησε την μετονομασία της Αράχοβας σε Ανεμώρεια. Η ιστορία του τόπου της Αράχoβας κοιτάει προς δυσμάς.
Β. Γεωγραφικοί Όλη η λεκάνη απορροής στην οποία ανήκει η Αράχοβα βλέπει προς τη πλευρά της Φωκίδας. Ο αρχαίος Πλειστός ποταμός που δημιούργησε τον κάμπο της Ιτέας ξεκινά από τη περιοχή της Αράχοβας, η δε κοιλάδα του αποτελεί το δελφικό τοπίο του οποίου τον αναλλοίωτο χαρακτήρα ήμαστε υποχρεωμένοι να διατηρήσουμε αναλλοίωτο.
Γ. Πολιτισμικοί Λόγω της ύπαρξης του Λυκείου στην Αράχωβα πολλές γενιές παιδιών από τους Δελφούς μαθήτευσαν σε αυτό. Η μικρή απόσταση και η κοινή σχεδόν μονοκαλλιέργεια της ελιάς, δημιούργησαν επαφές και κοινά πολιτισμικά χαρακτηριστικά. Ο Τουρισμός, προς το ιερό των Δελφών, πριν ακόμα δημιουργηθεί το χιονοδρομικό κέντρο Παρνασσού, ήταν σημείο αναφοράς των κατοίκων Δελφών και Αράχοβας. Ας μην ξεχνάμε και το πανηγυράκι του Αγίου Γεωργίου, τα δρώμενα του οποίου έχουν άμεση σχέση με τα αρχαία Πύθια που γίνονταν στους Δελφούς και που ήταν η δεύτερη γιορτή στην αρχαιότητα μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τέλος η Αράχωβα ήταν από την Αρχαιότητα και είναι η πύλη εισόδου προς τη Φωκίδα αποτελώντας πάντα ένα κομμάτι της.
Δ. Οικονομικοί Η ίδια κοιλάδα με τις ελιές, το προστατευόμενο από την UNESCO(ως παγκόσμια κληρονομιά) ενιαίο δελφικό τοπίο, του οποίου είμαστε συνιδιοκτήτες και συνδιαχειριστές, ο τουρισμός προς τον ιερό τόπο των Δελφών το καλοκαίρι ,αλλά και το Χιονοδρομικό κέντρο του Παρνασσού το χειμώνα αποτελούν ένα αδιαίρετο οικονομικό σύνολο. Είμαστε σίγουροι ότι αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας με τους κατοίκους των Δελφών και όχι μόνο, μπορεί ο τόπος μας να γίνει κέντρο παγκόσμιας προσοχής και επίσκεψης, όχι μόνο ως τουριστικός προορισμός ,αλλά και ως πνευματικό κέντρο διεθνούς εμβέλειας. Δεν πρέπει επίσης να αγνοήσουμε τις δουλειές που ως εργαζόμενοι έκαναν οι πατεράδες μας στην περιοχή της Φωκίδας ως άριστοι οικοδόμοι, στους Δελφούς, Ιτέα και Άμφισσα και εποχιακοί εργάτες όταν υπήρχαν δουλειές στην περιοχή.
Πριν από το 1940 όποιος Αραχωβίτης ήθελε να πάει στην Αθήνα έπρεπε να πάει με καράβι από την Ιτέα. Μπορεί οι εποχές να έχουν αλλάξει αλλά ακόμα και συναισθηματικοί λόγοι από την αίσθηση του τοπίου συντείνουν προς την κατεύθυνση ενότητας της Αράχωβας με την περιοχή της Φωκίδας. Τώρα είναι η ευκαιρία για την αποκατάσταση της ενότητας στην περιοχή. Ας ενωθούμε όλοι μαζί για να πείσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους συμπολίτες μας προς αυτή την κατεύθυνση”.
Μπακολουκάς Στέργιος- Οικονομάκης Βαγγέλης- Στυλιάρης Στάθης

΄Όπως αναφέρθηκε και στην 28.01.2010 διαβούλευση που έλαβε χώρα στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Δελφών, ο Δήμος Αράχοβας έχει προτείνει μεταξύ των άλλων και τη συνένωσή του με το Δήμο Δελφών. Ακολουθεί απόσπασμα της Απόφασης που αφορά την προαναφερόμενη πρόταση.
Από τον Δήμαρχο Αράχοβας κ. Γεώργιο Ανδρέου-Λεόντιο λάβαμε τηλεομοιοτυπικό μήνυμα μετά της υπ΄αριθ.1/2010 ομόφωνης Απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου με την οποία συζητήθηκε το θέμα «Καλλικράτης» και προτάθηκαν τα εξής: αν το σχέδιο, όπως ακούγεται, προχωρήσει και σε αναδιάταξη των υφιστάμενων νομών, να επιδιωχθεί ως πρώτη προτεραιότητα, η συνεννόηση με τους Δήμους Δελφών (Δελφοί-Χρυσό), Δεσφίνας, Διστόμου (Δίστομο-Στείρι-Άσπρα Σπίτια), Αντίκυρας και Δαύλειας (Δαύλεια, Μαυρονέρι, Παρόρι) για την διαμόρφωση κοινής πρότασης προς την Κυβέρνηση για δημιουργία ενιαίου Δήμου (Νότιος Παρνασσός ή όπως ονομασθεί).......Αλλά και στη χθεσινή συνεδρίαση του Δ.Σ. Αράχοβας( 17.02.2010) αποφασίστηκε ομόφωνα ότι « ο φυσικός χώρος της Αράχοβας βλέπει προς δυτικά δηλ. προς τη πλευρά της Φωκίδας και επομένως προτείνουμε τη συνένωσή μας με το Δήμο Δελφών εφ΄όσον γίνει αναμόρφωση του αυτοδιοικητικού χάρτη με ονομασία και έδρα τους Δελφούς. Επίσης συμφωνούμε εφόσον αποφασιστεί από το Δήμο Δελφών να συνενωθούμε και με το Δήμο Ιτέας».

Από την άλλη πλευρά διαπιστώνεται σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στο περιοδικό «ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ» αλλά και σε αυτά που αποφασίστηκαν χθες 17.02.2010 από Φορείς και το Δημοτικό Συμβούλιο Ιτέας εκτός των εκπροσώπων που πρόσκεινται στο ΚΚΕ, ότι και ο Δήμος Ιτέας προτείνει τη συνένωσή του με τους Δήμους Δελφών, Δεσφίνας και Γαλαξειδιού με 15.044 κατοίκους και ονομασία Δήμος Κρισσαίου Κόλπου ή Δελφών.
Η πρόταση του Δημάρχου Ιτέας κ. Αριστείδη Παπαλάϊου και των άλλων φορέων προέρχεται μετά από χρόνια και επίμονη προσπάθεια και παρατηρήσεις τους ώστε να δημιουργηθεί ένας Δήμος ισχυρός, αυτοδύναμος και ανταγωνιστικός στα νέα δεδομένα.
Και ο δήμαρχος κ. Παπαλάιος καταλήγει ότι η πρότασή του δεν αποτελεί «άσκηση επί χάρτου» αλλά αξιολόγηση πραγματικών δεδομένων. Επισημαίνει δε ότι η πρότασή του παρουσιάζει και τα εξής πλεονεκτήματα: Έχει την ευρύτερη δυνατή αποδοχή και ελάχιστες διαφωνίες, Είναι σύμφωνη με τις κατευθύνσεις της επερχόμενης μεταρρύθμισης ( από πλευράς γεωγραφικής , πληθυσμιακών, κοινωνικών , οικονομικών κριτηρίων, κριτηρίων υποδομών καθώς και αναπτυξιακών κριτηρίων). Συντελείται ομαδοποίηση των περιοχών αρχαιολογικού και τουριστικού ενδιαφέροντος καθώς επίσης ότι δεν παρουσιάζει κάποιο άξιο λόγου μειονέκτημα.

Ως Αμφικτίονες ακούσαμε τις φωνές των όμορων κοινωνιών Ιτέας και της Αράχωβας που εκφράσθηκαν με τις αποφάσεις των Δημοτικών τους Συμβουλίων ευρείας πλειοψηφίας.
Έχοντας την αυτογνωσία ότι οι καιροί έχουν αλλάξει.
Οραματιζόμενοι την αέναη ανάπτυξη και καλλίτερο μέλλον για τις γενιές που έρχονται.

Αφού '' ακούσαμε '' προσταγές των προγόνων μας , της συνείδησής μας και τις απόψεις τις συντριπτικής πλειοψηφίας -και ιδιαίτερα της νεολαίας- πιστεύουμε ότι ο Δήμος Δελφών με έδρα τους Δελφούς πρέπει να περιλαμβάνει την Αράχωβα, την Ιτέα, και αν εκφραστεί ενδιαφέρον και την Επτάλοφο και την Δεσφίνα. Θα είναι ένας Δήμος πρωτοπόρος στην Πατρίδα μας . Ο Νέος Δήμος Δελφών θα μπορέσει να δημιουργήσει τουριστική και οικονομική αυτοτέλεια καθ’ όλη την διάρκεια του έτους.
Οι προοπτικές ανάπτυξης του προτεινόμενου ΝΕΟΥ ΔΗΜΟΥ ΔΕΛΦΩΝ στηρίζονται στον κοινό ιστορικό, πολιτισμικό χαρακτήρα, στην ενιαία ανάπτυξη του παραδοσιακού ελαιώνα, καθώς και στην τουριστική αξιοποίηση, προστασία και διατήρηση του αξιόλογου φυσικού περιβάλλοντος, του φημισμένου Δελφικού τοπίου, που έχει κηρυχθεί από την UNESCO ως μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Η σημαντική εμπειρία στη διαχείριση κονδυλίων, από τα Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης απ΄ όλους τους εμπλεκόμενους Δήμους, η διαχειριστική επάρκεια του Δήμου Ιτέας (έχει πιστοποιηθεί με δύο πρότυπα το ΕΛΟΤ 1429 -διαχείριση συγχρηματοδοτούμενων Τεχνικών έργων και προμηθειών- και το ΙSO 9001 -διαχείριση ποιότητας των παρεχομένων Υπηρεσιών-) αλλά και η ποιοτική παροχή υπηρεσιών που διαθέτουν οι υπόλοιποι Δήμοι καθώς και το σύνολον σχεδόν των δημοτικών υπαλλήλων που διαμένουν σε κάθε παλιό Δήμο, γεγονός που ελαχιστοποιεί την επιβάρυνση της μετακίνησής τους, αποτελούν εγγύηση για την αποτελεσματικότητα του προτεινόμενου Δήμου.

Επομένως θα πρέπει το Δημοτικό Συμβούλιο Δελφών να προχωρήσει άμεσα σε διαβούλευση με τους εμπλεκόμενους Δήμους ώστε να διεκδικήσουμε την δημιουργία του προαναφερόμενου.

ΕΙΣΗΓΗΤΗΣ:
Παναγιώτης Καλτσής, Δήμαρχος Δελφών
Συνυπογράφουν οι:
Χρυσάφω Σεγκούνη, Πρόεδρος ΔΣ Δελφών,
Λέλα Μπακολουκά, Αντιδήμαρχος,
Ιωάννης Σταφιδάς, Αντιδήμαρχος,
Γεώργιος Λιάπης, Σύμβουλος,
Γεώργιος Σούφρας, Σύμβουλος,
Αδαμάντιος Καλέτζης, Σύμβουλος,
Μαρία Καλπούζου, Σύμβουλος.

Εντονότερο το πρόβλημα των καταπτώσεων στο Μοναστηράκι

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΤΗ

Οι δημοσιογράφοι έκαναν τη δουλειά τους. Ενημέρωσαν τον κόσμο που ζητά προστασία ότι το 25χρονο παλικάρι στο Βύρωνα το σκότωσαν από την ασχετοσύνη τους οι αστυνομικοί.

Είδαν έναν ακάλυπτο άνθρωπο, δε σκέφτηκαν μήπως δεν είναι από αυτούς που ψάχνουν και άρχισαν να τον πυροβολούν, αφού ήταν εύκολος στόχος.

Ο υπουργός αστυνομίας, ή προστασίας του πολίτη δε φταίει για μια ηλίθια πράξη αστυνομικών φυσικά, αν όμως την περάσει στο ντούκου, χωρίς ψάξιμο και χωρίς τιμωρίες, τότε, συγνώμη, αλλά το ... υπουργείο αυτό δεν είναι προστασίας του πολίτη που σκοτώνεις αλλά προστασίας του ασφαλίτη.

Από τη βαλλιστική εξέταση μπορούν να δουν σε ποιον ανήκε το όπλο που σκότωσε τον άτυχο υδραυλικό. (Άτυχος που ήρθε στην Ελλάδα να δουλέψει και να κάνει οικογένεια)
Μπορούν άνετα μετά τη βαλλιστική να βρουν και να πιάσουν τον καουμπόη της συμφοράς και να του τα πούνε.
-Ρε μαλάκα, γιατί σκότωσες τον άνθρωπο;
-Επειδή αυτόν μπορούσα να πετύχω, στρατηγέ μου. Ποιον να σκότωνα;

Περιμένουμε τα αποτελέσματα της έρευνας, που διέταξε ο Χρυσοχοΐδης από την πρώτη μέρα σε βάρος των οργάνων που ξεφτιλίζουν το σώμα και πολλούς και πολλά άλλα.

Να μαζέψει κάποιος και τον αρχηγό της αστυνομίας τον υποστράτηγο Οικονόμου. Δεν είναι δυνατόν να λέει ότι οι αστυνομικοί πήγαν εκεί στη γειτονιά του Βύρωνα, αλλά λέει δεν πήγαν για να ανταλλάξουν πυροβολισμούς, αλλά για να εντοπίσουν κρησφύγετο εγκληματιών. Μα, και τότε προετοιμάζεσαι. Μπορεί να μη θες πυροβολισμούς, αλλά άμα θέλουν οι παράνομοι; Δεν είναι δικαιολογίες αυτές, κυρ-Οικονόμου μας!... Απλώς εκνευρίζουν τους θερμοκέφαλους.
Από blog-akis.blogspot

Μ. Χρυσοχοΐδης: Η αστυνομία δεν μπορεί να είναι τέλεια

«Λάθη γίνονται καθημερινά, αβελτηρίες υπάρχουν δεν μπορεί να είναι τέλεια η αστυνομία σε αυτή τη χώρα», παραδέχθηκε, μιλώντας από το βήμα της Βουλής ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μ. Χρυσοχοΐδης.

«Σημασία έχει ότι δεν παραιτουμεθα, δεν είμαστε φοβικοί», πρόσθεσε και τόνισε: «Όλοι στο δρόμο, θα πολεμήσουμε το εγκλημα με τρόπο αποφασιστικό».

Ο κ. Χρυσοχοΐδης εξέφρασε για ακόμη μία φορά την οδύνη του για το θάνατο του 25χρονου πολίτη στο Βύρωνα, υπογράμμισε ωστόσο πως «υπήρξε μια επιχείρηση της αστυνομίας που οδήγησε στη δικαιοσύνη δύο από τους πιο σκληρούς κακοποιούς στην ιστορία του εγκλήματος».

Ασκώντας κριτική στην προηγούμενη κυβέρνηση, υπενθύμισε ότι το 2004 «η Ελλάδα δοξαστηκε και υμνήθηκε από όλο το πλανήτη». «Από τότε», πρόσθεσε, «διαλύθηκαν τα σώματα ασφαλείας, καθίσαμε πάνω στις δάφνες μας».

«Το σύνθημά μας είναι όλοι στο δρόμο», επανέλαβε ο υπουργός και συμπλήρωσε ότι «το λεκανοπέδιο Αττικής θα αστυνομεύσουν δυνάμεις καλά εκπαιδευμένες».

Προσφέροντας στήριξη στους αστυνομικούς του Α.Τ. Αμαρουσίου που αφοπλίστηκαν από τους δύο Αλβανούς κακοποιούς, ο κ. Χρυσοχοΐδης είπε χαρακτηριστικά: «Καλά έκαναν, αλλιώς θα χάναμε δύο παιδιά».

«Κάποιοι αστυνομικοί δίνουν μάχη με χειροβομβίδες, με καλάσνικοφ, κάποιοι άλλοι αστυνομικοί δεν έδωσαν τη μάχη, αλίμονο αν έδιναν τη μάχη, καλά έκαναν, διαφορετικά θα χάναμε δύο παιδιά», τόνισε.

«Θέλουμε για την κάθε επιχείρηση τους κατάλληλους αστυνομικούς», ανέφερε χαρακτηριστικά και σημείωσε: «Θέλουμε δυνάμεις πια στο δρόμο οι οποίες θα είναι μάχιμες, προσωπικό που έχει ηθικό και προσωπικό που να είναι καλά εκπαιδευμένο».

Καταλήγοντας, ο υπουργός προανήγγειλε την καθημερινή αστυνόμευση του λεκανοπεδίου από 2.000 εκπαιδευμένους αστυνομικούς, τη συγκρότηση τμημάτων δίωξης εγκληματικότητας ανά δήμο και την ίδρυση υπηρεσίας δίωξης οργανωμένου εγκλήματος.
Από naftemporiki.gr

Νέα εφημερίδα της αριστεράς, απο το Σάββατο

Η ανάγκη ενημέρωσης που να ξεφεύγει από τα μεγάλα εκδοτικά συμφέροντα είναι πλεόν έκδηλη σε όλους. Ακόμη περισσότερο σε εμάς που εργαζόμαστε ως δημοσιογράφοι και νιώθουμε συχνά η φωνή μας να πνίγεται...
Πριν από λίγους μήνες ξεκίνησε η πρωτοβουλία για την έκδοση μιας εβδομαδιαίας εφημερίδας στην οποία οι περισσότεροι προσφέρουν εθελοντικά τις γνώσεις, τη δουλειά και το μεράκι τους. Ο χρόνος θα δείξει ως που μπορεί να φτάσει το ταξίδι του Δρόμου, όπως ονομάζεται η νέα εφημερίδα.
Αξίζει να σημειωθεί πως πολλά στοιχεία που αφορούν στο χαρακτήρα της, προέκυψαν μέσα από συνελεύσεις. Μπορείτε εδώ να δείτε την τοποθέτηση μου στη συνέλευση της Αθήνας.
Αποφάσισα λοιπόν να συμβάλλω κι εγώ, όπου χρειαστεί. Βρέθηκα λοιπόν να ετοιμάζω το σποτ για ραδιόφωνο και τηλεόραση! Η αρχική ιδέα που έρριξα ...στο τραπέζι διαμορφώθηκα, εμπλουτίστηκε, μπήκε και η φωνή μου και ιδού:

Τα υπόλοιπα θα τα δείτε αύριο και θα κρίνετε μόνοι σας:

Η εφημερίδα Δρόμος ξεκινά το ταξίδι της
Αναζητήστε τη στα περίπτερα το Σάββατο 20/2 και κάθε Σάββατο

Στο πρώτο φύλλο του δρόμου θα βρείτε:
- Συνέντευξη του Τζορτζ Γκάλογουεϊ, Βρετανού βουλευτή, και επικεφαλής της πρωτοβουλίας Viva Palestina
- Μια αδημοσίευτη συνέντευξη του Χάουαρντ Ζιν στο Στέλιο Ελληνιάδη
- Συνέντευξη του Τάσου Πορφύρη στον Σταμάτη Μαυροειδή

Διαβάστε ακόμα:
-Φως στα σκοτάδια, του Ευτύχη Μπιτσάκη
-Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο; του Γιάννη Κιμπουρόπουλου,
-Επιστροφή στην Τέταρτη Εξουσία, του Βασίλη Μουλόπουλου
-Η Ελλάδα στο κέντρο της γης, του Αλέκου Αλαβάνου
-PIGS PONG, του Νίκου Κουνενή
-Ο trendy φασισμός, του Λεωνίδα Σακλαμπάνη

Ανταποκρίσεις:
-Θολό τοπίο στις διαπραγματεύσεις, της Ανδρούλας Γεωργιάδου από την Κύπρο
-8.500 εργάτες στους δρόμους της Άγκυρας, του Οντέρ Ονέρ από την Τουρκία

Κι ακόμα κείμενα γράφουν οι:Αριάδνη Αλαβάνου, Μάριος Διονέλλης, Γιάννης Θεωνάς, Γιώργος Κατερίνης, Δημήτρης Κοδέλας, Βιβιάννα Μεταλληνού, Βαγγέλης Μπέκας, Μαρία Ξυλούρη, Κατερίνα Παγουλάτου, Σπύρος Παναγιώτου, Ματίνα Παπαχριστούδη, Λάμπρος Πολύζος, Νέστορας Πουλάκος, Ρούντι Ρινάλντι, Μιχάλης Σιάχος, Τασία Σταματοπούλου, Γιώργος Τσίπρας

Σκιτσάρουν
ο Πάνος Μαραγκός, ο Πέτρος Ζερβός και ο Latuff.
Από stoforos.blogspot.com

Ενταση στη δίκη Κορκονέα - Σαραλιώτη

Ενταση δημιουργήθηκε σήμερα κατά την έναρξη της διαδικασίας ενώπιον του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Αμφισσας στη δίκη Κορκονέα - Σαραλιώτη, με αφορμή αίτημα που υπέβαλε ο συνήγορος Πολιτικής Αγωγής Χρήστος Μυλωνόπουλος για ανάκληση προηγούμενης απόφασης του δικαστηρίου, το οποίο δεν δέχθηκε συγκατάθεση περίπου 25 μαρτύρων από τον κατάλογο που προσκόμισε η οικογένεια του θύματος, ως μη εγκαίρως γνωστοποιηθέντων.

Ο κ. Μυλωνόπουλος, επικαλέστηκε απόφαση του Αρείου Πάγου σύμφωνα με την οποία η γνωστοποίηση του καταλόγου μαρτύρων γίνεται άπαξ και ισχύει σε περιπτώσεις αναβολής, όπως εν προκειμένω. Μάλιστα, όπως είπε ο κ. Μυλωνόπουλος, η Πολιτική Αγωγή υπέβαλε ...χθες και σχετική αναφορά στον Αρειο Πάγο για το θέμα.

Για καλλιέργεια κλίματος σε βάρος του κατηγορούμενου Επαμεινώνδα Κορκονέα, έκανε λόγο από την πλευρά της υπεράσπισης ο Αλέξης Κούγιας, σημειώνοντας ότι η Πολιτική Αγωγή δημοσιοποίησε αμέσως στον Τύπο την προσφυγή στον Αρειο Πάγο.

Οπως είπε ο κ. Κούγιας, η Πολιτική Αγωγή έχει δυνατότητα να έχει τους καλύτερους δικηγόρους και πραγματογνώμονες. «Είμαστε βέβαιοι πως θα κριθούμε δίκαια, αλλά δεν ανέχομαι να είμαστε εμείς εδώ και η Πολιτική Αγωγή να έχει δυνατότητα να κάνει επισκέψεις σε γραφεία και να τις γνωστοποιεί αμέσως στον Τύπο. Τι δίκη θα κάνουμε έτσι; Και εκατό μάρτυρες να φέρει εδώ η Πολιτική Αγωγή η αλήθεια είναι μία».

Ο κ. Κούγιας υποστήριξε πως από την αρχή στο χειρισμό της υπόθεσης έγιναν λάθη και από πολιτικούς από το φόβο των επεισοδίων στην Αθήνα, ενώ σχολιάζοντας παλαιότερο δημοσίευμα στον Τύπο, που υπαινισσόταν "στημένη" υπέρ του κατηγορουμένου δίκη, παρατήρησε χαρακτηριστικά: «Τι να στήσει αυτός ο φουκαράς, που κρύβεται η οικογένειά του στη Μάνη».

Το δικαστήριο αποφάσισε την εξέταση των μαρτύρων της Πολιτικής Αγωγής, οι οποίοι τελικώς όπως ζήτησε ο κ. Μυλωνόπουλος, θα είναι έντεκα μεταξύ των οποίων αυτόπτες στο περιστατικό, αλλά και δημοσιογράφοι.

Η δίκη συνεχίστηκε με την εξέταση του ιατροδικαστή Χρήστου Λευκίδη από την υπεράσπιση. Ο κ. Κούγιας επανέλαβε πως θεωρεί ότι τα στοιχεία που τέθηκαν για να γίνει η αυτοψία και αναπαράσταση στον τόπο του εγκλήματος δεν ήταν σωστά και έρχονται σε αντίθεση με καταθέσεις αυτοπτών μαρτύρων.

Από τη δικαστική αίθουσα απουσιάζει σήμερα η μητέρα του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, ενώ παρόντες είναι η αδελφή και ο πατέρας του 15χρονου που έχουν δηλώσει παράσταση Πολιτικής Αγωγής, αλλά δεν επιθυμούν να καταθέσουν.

Η διαδικασία συνεχίζεται.
Από Ναυτεμπορική

Πρόσληψη βρεφονηπιοκόμου για κάλυψη κενής θέσης στην Άμφισσα

ΔΗΜΟΣ ΑΜΦΙΣΣΑΣ Άμφισσα 19-02-2010
ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ
_____________


ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Στα πλαίσια της ενίσχυσης των τμημάτων του Βρεφονηπιακού σταθμού του Δήμου Άμφισσας και με την δυνατότητα που ο νόμος παρείχε να επιλεγούν οποιεσδήποτε ειδικότητες προσωπικού μερικής απασχόλησης 18-μηνης διάρκειας, το Δημοτικό Συμβούλιο εψήφισε πρόσληψη ...βρεφονηπιοκόμου για κάλυψη κενής θέσης.
Έτσι μετά τις διαδικασίες επιλογής, από 1/3/2010 θα λειτουργήσει και το βρεφικό τμήμα του Δημοτικού βρεφονηπιακού σταθμού του Δήμου Άμφισσας με πλήρη σύνθεση προσωπικού, ολοκληρώνοντας την όλη προσπάθεια ενίσχυσης και ολοκλήρωσης των τμημάτων του βρεφονηπιακού σταθμού.

"Λίβανος" η Ταινία της Κυριακής στην Άμφισσα

Η Ταινία της Κινηματογραφικής Λέσχης που θα παρουσιαστεί την Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010 στο Πνευματικό Κέντρο της Άμφισσας είναι η βραβευμένη ταινία με τον χρυσό λέοντα του Φεστιβάλ Βενετίας "Λίβανος"
Πρώτος πόλεμος στο Λίβανο, Ιούνιος, 1982. Ένα ισραηλινό τανκ συνοδευόμενο από μία διμοιρία αλεξιπτωτιστών αναλαμβάνουν να ερευνήσουν μία εχθρική πόλη η οποία βομβαρδίστηκε από την ισραηλινή πολεμική αεροπορία. Η αποστολή όμως ξεφεύγει από κάθε έλεγχο και καταλήγει σε παγίδα θανάτου. Η νύχτα πέφτει, καθώς τραυματισμένοι στρατιώτες παραμένουν παγιδευμένοι στα ερείπια του κέντρου της πόλης, αδυνατώντας να επικοινωνήσουν με την κεντρική διοίκηση ενώ περικυκλώνονται από Σύριους κομάντος. Κεντρικοί ήρωες της ιστορίας ......είναι οι τέσσερις στρατιώτες που βρίσκονται κλεισμένοι στο τανκ, βιώνοντας το δικό τους εφιάλτη και βλέποντας τον έξω κόσμο μονάχα μέσα από τη διόπτρα του οχήματος. Εκεί μέσα καλούνται να αναμετρηθούν με τα όριά τους και να αντιπαραβάλλουν το ένστικτο της επιβίωσης, και το φόβο με τη σκληρά δοκιμαζόμενη ανθρωπιά τους.

Χρόνος: η πρώτη μέρα της εισβολής των Ισραηλινών στον Λίβανο. Χώρος: ένα τανκ! Καθ' όλη τη διάρκεια του φιλμ παρακολουθούμε 4 στρατιώτες μέσα σε ένα τανκ! Μοναδική τους επαφή με τον έξω κόσμο το περισκόπιο. Έξω η κόλαση. Ερείπια, πτώματα, καψαλισμένες σάρκες, σπαρακτικές κραυγές... Αποκάλυψη τώρα! Μέσα ιδρώτας, βουβαμάρα, τα χέρια να τρεμοπαίζουν πάνω στη σκανδάλη. Τα εξωτερικά δρώμενα επηρεάζουν τη συμπεριφορά των έγκλειστων χαρακτήρων και ο πόλεμος γρήγορα μεταφέρεται και στο εσωτερικό του τανκ. Η αβεβαιότητα για την φύση της αποστολής τους, το σοκ της φρικωδίας που λαμβάνει χώρα έξω από το άρμα και στη συνέχεια, όταν τα πράγματα πάρουν άσχημη τροπή, η αγωνία της επιβίωσης, δημιουργούν συγκρούσεις ανάμεσα στους χαρακτήρες που ανεβάζουν τον υδράργυρο ακόμα περισσότερο. Κι ο θεατής στο κάθισμα καθηλωμένος να αγκομαχά, να βαριανασαίνει, να ψάχνει μια χαραμάδα οξυγόνου και να μην την βρίσκει πουθενά!

Ο Ισραηλινός σκηνοθέτης Samuel Maoz ξορκίζει τους εφιάλτες του, αφηγούμενος την προσωπική του εμπειρία από τον πόλεμο του Λίβανου και γυρίζει έναν κλειστοφοβικό εφιάλτη, ένα βασανιστικά έντονο φιλμ που παίρνει πολιτική θέση μέσα από την φαινομενικά αποστασιοποιημένη πολιτική του ματιά. Δεν υπάρχει ίχνος ηρωισμού στους χαρακτήρες του, ρανίδα ανδρείας. Κυριαρχεί ο φόβος, η απόγνωση ανθρώπων που σπέρνουν το θάνατο και οδεύουν κατά τα φαινόμενα σε βέβαιο θάνατο. Το μήνυμα αντιπολεμικό και αφομοιωμένο πλήρως από την ιστορία, όχι στουμπηγμένο με το στανιό. Και το τελικό αποτέλεσμα απλώς αριστουργηματικό! Ένα φιλμ - δυναμίτης!
Από cinemanews.gr

Ο Χώρος Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων (ΧΥΤΑ) Λιβαδειάς.

Κάθε φορά που κατέβαινα στη Λιβαδειά και έβλεπα αυτή την πληγή ψηλά στο βουνό πάνω από τους Τσουκαλάδες, αναρωτιόμουν τι μπορεί να είναι αυτή η άσπρη επιφάνεια σε τόση μεγάλη έκταση. Και κάθε φορά το ξέχναγα. Έτσι κάποια στιγμή που είχα χρόνο, ανέβηκα από περιέργεια μέχρι εκεί να δω από κοντά αυτή την ασχήμια.

Πρόκειται για τον ΧΥΤΑ της Λιβαδειάς, και αυτό το άσπρο που φαίνεται είναι μια μεμβράνη που έχει στρωθεί για να στεγανοποιήσει τον Χώρο Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων. Ως μη σχετικός με το αντικείμενο βρέθηκα να ψάχνω στο ... internet για τη λειτουργία των ΧΥΤΑ. Και βρήκα κάποια πράγματα για τον ΧΥΤΑ της Πάτρας. Σύμφωνα με αυτά:

Διαμορφώνεται σε μορφή λεκάνης ένας χώρος που έχει το κατάλληλο υπέδαφος ώστε να μην υπάρχει αξιόλογη υπόγεια υδροφορία.

Για περισσότερη προστασία, ο χώρος καλύπτεται με μία στεγανωτική στρώση από άργιλο συμπυκνωμένου πάχους 30 εκ. πάνω στον οποίο θα τοποθετηθεί συνθετική στεγανωτική μεμβράνη από υψηλής πυκνότητας πολυαιθυλένιο πάχους 2 χιλιοστών στα πρανή και στα χαντάκια απορροής.

Ενώνονται οι μεμβράνες με θερμοκόλληση και προστίθεται για προστασία μία στρώση αποστραγγιστικό ύφασμα πολυπροπυλενίου. Στη συνέχεια γίνεται η εγκατάσταση δικτύων συλλογής των στραγγισμάτων από διάτρητους πλαστικούς αγωγούς σε σχήμα ψαροκόκκαλου. Το δίκτυο αυτό μεταφέρει τα στραγγίδια στα σημεία τελικής συγκέντρωσης που αποτελούνται από φρεάτια και δεξαμενές συλλογής και υπερχείλισης. Τα στραγγίδια αντλούνται και ξανακυκλοφορούν στη μάζα των απορριμμάτων για να επιταχυνθεί η βιοαποικοδόμηση.

Πριν αρχίσει η λειτουργία η μεμβράνη καλύπτεται από προστατευτική- αποστραγγιστική στρώση εδάφους, πάχους 40 εκ. Ο ΧΥΤΑ είναι τώρα έτοιμος για να δεχτεί τα απορρίμματα.

Τα παραπάνω αφορούν τον ΧΥΤΑ της Πάτρας και ικανοποίησαν την περιέργειά μου για το τι είναι αυτή η λευκή επιφάνεια. Δεν έδωσαν όμως απαντήσεις στους προβληματισμούς που συνοδεύουν αυτό το θέαμα. Τι είδους μελέτη είναι αυτή που υποδεικνύει ως κατάλληλο χώρο την περιοχή πάνω από τους Τσουκαλάδες τόσο κοντά στο χωριό; Τι θα συμβεί με τον υδροφόρο ορίζοντα του χωριού σε περίπτωση μη στεγανοποίησης του χώρου; Δεν ξέρω σε ποια φάση βρίσκεται ο ΧΥΤΑ αλλά όπως μπορείτε να δείτε και στη φωτογραφία, στεγανοποίηση αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει.

Εκεί που δεν υπάρχει αμφιβολία, είναι ότι η επιλογή του χώρου από αισθητικής άποψης είναι εντελώς λάθος. Βρίσκεται αμφιθεατρικά απέναντι από τον εθνικό δρόμο Λιβαδειάς-Δελφών σε κοινή θέα χιλιάδων τουριστών που μετακινούνται όλες τις εποχές του έτους. Και να θέλεις, είναι αδύνατον να μην παρατηρήσεις αυτή την πληγή πάνω στο βουνό. Η παράμετρος αυτή δεν μέτρησε καθόλου στην επιλογή του χώρου;
Από arahova.wordpress.com