Με λένε Παναγιώτη Καργάκο είμαι 26 χρονών και έχω μεγαλώσει στην Άμφισσα....ασχολούμαι με το γκράφιτι από τα 14 μου χρόνια. Το γκράφιτι το ξεκίνησα μαζί με κάποιους φίλους με τους οποίους δημιουργήσαμε και το πρώτο μας ...
crew που το ονομάσαμε A.B.O.D.(Alone98,Bad,One1,David)...
Το γκράφιτι τότε το βλέπαμε σαν μια δραστηριότητα που μας κάνει να διασκεδάζουμε να εκφραζόμαστε και να ανεβάζουμε την αδρεναλίνη μας....Ξεκινήσαμε να βάφουμε παράνομα σε σχολεία., γήπεδα και γενικά οτιδήποτε μπορούσε να βαφτεί και μας φαινόταν πρόκληση...Αν με ρωτήσει κάποιος αν έχω μετανιώσει για κάποια πράγματα από αυτά θα του πω...πως όχι δεν έχω μετανιώσει για τίποτα...και αυτό
γιατί όλα αυτά τα έχω μέσα μου σαν εμπειρίες και αναμνήσεις...και γιατί εξακολουθώ να αγαπάω το graffiti και να είμαι ενεργός writer ακόμα....
Ήμασταν πιτσιρικάδες...το βλέπαμε αλλιώς χωρίς να σκεπτόμαστε πολλά. Στην πορεία είδαμε πως τα σχέδια που κάναμε έπρεπε να ομορφαίνουν λίγο το χώρο και όχι να καταστρέφουν....έτσι αρχίσαμε να βάφουμε σε γέφυρες έξω από την Άμφισσα
ώστε να μπορούμε να αφιερώνουμε χρόνο στον τοίχο....και να έχουμε και καλύτερο αποτέλεσμα.....
Το γκράφιτι τότε στην επαρχία ήταν πολύ δύσκολο ,τότε δεν είχαμε ιντερνέτ και τα μόνα σχέδια που μπορούσαμε να δούμε ήταν από βιβλία. Σπρέι επίσης στην Άμφισσα δεν υπήρχαν και δεν υπάρχουν ακόμα....με αποτέλεσμα να βάφουμε με ότι ήταν εφικτό
εκείνη την εποχή...
Θυμάμαι ότι όλο το crew δεν τρώγαμε στο σχολείο για να αγοράσουμε σπρέι....έτσι εκτιμήσαμε ίσως και το γκράφιτι λίγο περισσότερο...
Την συνέχεια μπορείτε να την διαβάσετε στο Εν Αμφίσσι στο οποίο δόθηκε η συνέντευξη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου