«Και μόνο η σκέψη ότι ένας άνθρωπος στον πλανήτη μπορεί να βασανίζεται δεν μ ’ αφήνει να ησυχάσω »
Βασίλης Καραπλής Τα ξημερώματα της 29 ης Δεκεμβρίου 2013, έφυγε από τη ζωή ο Βασίλης Καραπλής . Ενός ξεχωριστός Καστελλιώτης , ένας σημαντικός διανοούμενος που υπήρξε εμβληματική μορφή του αναρχικού κινήματος στην Ελλάδα .
Ο Κώστας Τζιαντζής σε άρθρο του είχε εντάξει τον Βασίλη στην ομάδα των «άγνωστων στρατιωτών » της ανατροπής , οι οποίοι «μέσα από τις πολλαπλές αντιθέσεις της , τις απογοητεύσεις , τις αφομοιώσεις και τις εξάρσεις της , έμεινε πιστή ( ή μάλλον « άπιστη » και κριτική , άστατη και πάντα ερωτευμένη ) απέναντι σ ’ αυτό που η ίδια ονόμασε , με την όμορφη ξύλινη γλώσσα της , « ο αγώνας που συνεχίζεται »...»
Ο Βασίλης αγωνίστηκε ενάντια στη χούντα . Φυλακίστηκε και βασανίστηκε ...
Η διαφορά από άλλους αγωνιστές της εποχής είναι πως ο Βασίλης είχε σωματική αναπηρία από τα παιδικά του χρόνια εξαιτίας της πολυομυελίτιδας . Δεν ζήτησε ωστόσο , ούτε επεδίωξε διακριτική μεταχείριση .
Η διαφορά από άλλους αγωνιστές της εποχής είναι πως ο Βασίλης είχε σωματική αναπηρία από τα παιδικά του χρόνια εξαιτίας της πολυομυελίτιδας . Δεν ζήτησε ωστόσο , ούτε επεδίωξε διακριτική μεταχείριση .
Κι έξω από τις φυλακές της δικτατορίας έδωσε έναν σημαντικό αγώνα για την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος των δικηγόρων .
Με μια απίστευτη απεργία πείνας στα Προπύλαια , που έδινε δύναμη και κουράγιο σε όλους εμάς , που μπορεί να μη συμμεριζόμασταν την ιδεολογία του , αλλά υποκλινόμασταν στην αγωνιστικότητα και στον πλούτο της γνώσης του .
Στην αγάπη για τη ζωή και τους ανθρώπους . Για τη σεμνότητα ενός ανθρώπου που δεν επεδίωξε ποτέ τη δημοσιότητα . Που δεν εξαγόρασε ποτέ τα « ένσημα » του αγώνα .
Μέχρι την τελευταία στιγμή συνέχισε να γράφει τον «Αναρχικό δελτίο πληροφόρησης», που έφτασε στα 395 τεύχη , ενώ υπήρξε και το πρώτο αναρχικό έντυπο χωρίς αντίτιμο ...
Ήταν 68 χρονών ...
Σύντροφός του στη ζωή και στους αγώνες η Κάτια Καμπιώτου . Ο θάνατός της το 1992, ήταν μεγάλο χτύπημα για τον Βασίλη . Πολύτιμο στήριγμά του στα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν στάθηκε η αδελφή του , η πανεπιστημιακός Κατερίνα Καραπλή .
Όπως έγραψε η Μαριάννα Τζιαντζή , « ήταν μια σπάνια , μια μοναδική περίπτωση αναρχικού αγωνιστή , πολύ μακριά από τα στερεότυπα και σε ιδεολογική αντιπαράθεση με τον « ένοπλο αριστερισμό » όπως είπε ένας σύντροφός του ....
Χαρισματικός , υψηλής ευφυΐας άνθρωπος , με χιούμορ , βαθιά ευαισθησία και κοινωνικότητα . Βαθιά καλλιεργημένος , είχε μάθει μόνο του γύρω στις δέκα γλώσσες . Πάμπολλες είναι οι μεταφράσεις που έκανε χωρίς αμοιβή .
Πολλοί θυμούνταν ξυνύχτια μαζί του , στιγμές συντροφικότητας που μοιράστηκαν μαζί του .. « Δεν μπορούσε να περπατήσει , δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει τα χέρια του φυσιολογικά . Αλλά παρ ’ όλα αυτά δημιουργούσε ασταμάτητος ...» γράφουν οι σύντροφοι του από την Επτροπή Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους στην Τουρκία και το Κουρδιστάν ...» Κάποτε μιλώντας με φίλο αναρχικό μου έλεγε πόσο ευτυ χής ήταν που υπήρχε ο Βασίλης στον χώρο .
Ένας άνθρωπος που σέβονταν όλοι τη γνώμη του και συχνά είχε βοηθήσει αν ξεπερα - στούν δύσκολες και επικίνδυνες καταστάσεις . Αγωνιστές με τέτοια ανιδιοτέλεια και πίστη μας λείπουν όλο και περισσότερο ...
ΚΩΣΤΑΣ ΣΤΟΦΟΡΟΣ
http://www.kastellia.gr/
Πρόκειται για ιστορικά στοιχεία, είναι ακριβώς ότι δεν μπορώ να καταλάβω
ΑπάντησηΔιαγραφή