Ψυχρολουσία για Σαμαρά στη Σύνοδο Κορυφής

Ο τρικομματικός θίασος τα δίνει όλα στην τρόικα, αλλά δεν εξασφάλισε ούτε πότε θα έρθει η περιβόητη δόση ούτε αν θα έρθει ολόκληρη ή σε… δόσεις ούτε αν η εκταμίευσή της θα συνοδευτεί και από άλλες απαιτήσεις… Ο «σκληρός» Σόιμπλε θα κρίνει τη συνέχεια, στο Eurogroup της 12ης Νοεμβρίου…

Μια αό­ρι­στη «εύ­φη­μη μνεία» για τις «προ­σπά­θειες» που κα­τα­βάλ­λει η κυ­βέρ­νη­σή του, κα­τά­φε­ρε να απο­σπά­σει από τη Σύ­νο­δο Κο­ρυ­φής ο επι­κε­φα­λής του τρι­κομ­μα­τι­κού κυ­βερ­νη­τι­κού θιά­σου Αντώ­νης Σα­μα­ράς.
Το «πρά­σι­νο φως» για την εκτα­μί­ευ­ση της δόσης πα­ρα­πέ­μπε­ται για το Eurogroup της 12ης Νο­εμ­βρί­ου, υπό την υψηλή επο­πτεία του «σκλη­ρού» Γερ­μα­νού Οι­κο­νο­μι­κών ...
κ. Σόι­μπλε. Η πα­ρά­τα­ση της αβε­βαιό­τη­τας ανά­γκα­σε τον κ. Σα­μα­ρά να.. απει­λή­σει με «ανε­ξέ­λεγ­κτες κοι­νω­νι­κές και πο­λι­τι­κές εξε­λί­ξεις» αν δεν έρθει σύ­ντο­μα η δόση των 31,5 δισ. ευρώ. «Ολό­κλη­ρη»… απαί­τη­σε πριν την έναρ­ξη της Συ­νό­δου ο κ. Σα­μα­ράς, αλλά τα πα­ρα­σκή­νια των Βρυ­ξελ­λών βο­ού­σαν για το σε­νά­ριο η δόση να δοθεί… σε δό­σεις στο διά­στη­μα που εκτεί­νε­ται από τα τέλη Νο­εμ­βρί­ου μέχρι το Φε­βρουά­ριο του 2013. Εξάλ­λου, έχει απο­φα­σι­στεί ότι τα χρή­μα­τα της δόσης θα πάνε στο σύ­νο­λό τους στον ει­δι­κό λο­γα­ρια­σμό του χρέ­ους και θα εκτα­μιεύ­ο­νται από εκεί – δεν θα πε­ρά­σουν από το ελ­λη­νι­κό υπουρ­γείο Οι­κο­νο­μι­κών! Για να συ­μπλη­ρω­θεί το παζλ, το ΔΝΤ κα­ρα­δο­κεί εκ­φρά­ζο­ντας ρητά την εκτί­μη­ση ότι με τα νέα μέτρα όχι μόνο δεν εξα­σφα­λί­ζε­ται ότι το ελ­λη­νι­κό χρέος θα μειω­θεί στο 120% του ΑΕΠ το 2020, αλλά με τις 9 δισ. ευρώ πε­ρι­κο­πές το 2013 θα… αυ­ξη­θεί, εξαι­τί­ας του βα­θέ­μα­τος της ύφε­σης!
Όλα τα δε­δο­μέ­να πα­ρα­τεί­νουν την αβε­βαιό­τη­τα για την κυ­βέρ­νη­ση Σα­μα­ρά, που κα­λεί­ται να πε­ρά­σει τα μέτρα από τη Βουλή (στην πιο σκλη­ρή εκ­δο­χή τους) μέχρι τα τέλη Νο­εμ­βρί­ου χωρίς να έχει εξα­σφα­λί­σει ούτε πότε θα έρθει η δόση ούτε αν θα έρθει ολό­κλη­ρη ούτε αν η εκτα­μί­ευ­σή της θα συ­νο­δευ­τεί και από άλλες απαι­τή­σεις! Αυτό είναι το πο­λι­τι­κό κα­τά­ντη­μα του κυ­βερ­νη­τι­κού θιά­σου, που ξε­κί­νη­σε τη θη­τεία του ύστε­ρα από τις εκλο­γές του Ιου­νί­ου με «προ­γραμ­μα­τι­κές συμ­φω­νί­ες» και «κόκ­κι­νες γραμ­μές» και τώρα σέρ­νε­ται στα πόδια της τρόι­κας, υπο­χω­ρεί στα πάντα και δεν έχει -παρ’ όλα αυτά- εξα­σφα­λί­σει τί­πο­τε…
Οι εξε­λί­ξεις αυτές δη­μιουρ­γούν πα­νι­κό στην κυ­βέρ­νη­ση, καθώς κα­λεί­ται να πε­ρά­σει από τη Βουλή το πιο βίαιο «πα­κέ­το» μέ­τρων από κα­τα­βο­λής μνη­μο­νί­ων ενώ όλα τα εν­δε­χό­με­να πα­ρα­μέ­νουν ανοι­χτά. Η «λίστα Λα­γκάρντ» (που προς το παρόν… χά­θη­κε στις δια­δρο­μές από υπουρ­γι­κό γρα­φείο σε υπουρ­γι­κό γρα­φείο, αλλά την κα­τάλ­λη­λη στιγ­μή θα ξα­να­βρε­θεί) και τα σε­νά­ρια για πρα­ξι­κό­πη­μα δεί­χνουν ότι κέ­ντρα του συ­στή­μα­τος σε Ελ­λά­δα αλλά και διε­θνώς ετοι­μά­ζουν το δικό τους «plan B» για το εν­δε­χό­με­νο «ανώ­μα­λων» εξε­λί­ξε­ων στην Ελ­λά­δα.
Το μόνο σί­γου­ρο είναι ότι ανοί­γε­ται μια σο­βα­ρή δυ­να­τό­τη­τα για το κί­νη­μα και την Αρι­στε­ρά να μην επι­τρέ­ψει να πε­ρά­σουν τα μέτρα, να ανα­τρέ­ψει την πιο άθλια μνη­μο­νια­κή κυ­βέρ­νη­ση και να ανοί­ξει το δρόμο για την κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς και μια δια­δι­κα­σία πο­λι­τι­κής ανα­τρο­πής και κοι­νω­νι­κής χει­ρα­φέ­τη­σης. Για να πε­τύ­χου­με κάτι τέ­τοιο, δεν αρκεί να πάμε σε άλλη μία «τε­λε­τουρ­γι­κή» 24ωρη απερ­γία, πε­ρι­μέ­νο­ντας από τον κόσμο με τη μα­ζι­κή του πα­ρου­σία να τη με­τα­τρέ­ψει σε πο­λι­τι­κό γε­γο­νός. Πρέ­πει η Αρι­στε­ρά να κάνει πο­λι­τι­κό κά­λε­σμα, να μπει επι­κε­φα­λής στον αγώνα, να κα­λέ­σει σε με­τα­τρο­πή της απερ­γί­ας των συν­δι­κά­των σε γε­νι­κή πο­λι­τι­κή απερ­γία για να μην πε­ρά­σουν τα μέτρα και να ανα­τρα­πεί η κυ­βέρ­νη­ση.
Μετά τις αμε­ρι­κα­νι­κές εκλο­γές…
Ας ξα­να­γυ­ρί­σου­με όμως στις πο­λι­τι­κές απο­φά­σεις για την Ελ­λά­δα. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα, οι απο­φά­σεις αυτές είναι μέρος συ­νο­λι­κό­τε­ρων απο­φά­σε­ων για τη δια­χεί­ρι­ση της κρί­σης στην Ευ­ρω­ζώ­νη και εξαρ­τώ­νται πλέον άμεσα από τις σχέ­σεις ΔΝΤ (ΗΠΑ) - Γερ­μα­νί­ας. Οι απο­φά­σεις αυτές δεν έχουν λη­φθεί και δεν πρό­κει­ται να λη­φθούν πριν γίνει γνω­στό το απο­τέ­λε­σμα των αμε­ρι­κα­νι­κών εκλο­γών της 6ης Νο­εμ­βρί­ου. Διότι το απο­τέ­λε­σμα αυτών των αμε­ρι­κα­νι­κών εκλο­γών δεν θα επη­ρε­ά­σει μόνο τις εν­δοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κές αντι­θέ­σεις και συμ­μα­χί­ες, αλλά και τον τρόπο δια­χεί­ρι­σης της οι­κο­νο­μι­κής κρί­σης σε πα­γκό­σμιο επί­πε­δο. Τυχόν εκλο­γή του Ρό­μνεϊ θε­ω­ρεί­ται βέ­βαιο ότι θα οδη­γή­σει σε άμεση απο­χώ­ρη­ση του ΔΝΤ από τα ευ­ρω­παϊ­κά προ­γράμ­μα­τα «διά­σω­σης» καθώς, σε επι­τά­χυν­ση του οι­κο­νο­μι­κού προ­στα­τευ­τι­σμού και σε οξύ­τα­τα επει­σό­δια εν­δοϊ­μπε­ρια­λι­στι­κού οι­κο­νο­μι­κού αντα­γω­νι­σμού. Αλλά και η επα­νε­κλο­γή του Ομπά­μα δεν θα εξα­σφα­λί­σει την «ηρε­μία»: το ΔΝΤ ανα­μέ­νε­ται ότι θα θέσει «εκ­βια­στι­κά» το ζή­τη­μα αλ­λα­γής πο­λι­τι­κής στην Ευ­ρω­ζώ­νη στα πρό­τυ­πα της οι­κο­νο­μι­κής πο­λι­τι­κής Ομπά­μα, θα ζη­τή­σει νέο «κού­ρε­μα» του ελ­λη­νι­κού χρέ­ους και θα φέρει τα πράγ­μα­τα στο ορια­κό ση­μείο των «με­γά­λων απο­φά­σε­ων».
Η κρίση βα­θαί­νει – φα­ντα­σί­ω­ση οι «μα­γι­κές λύ­σεις»
Τους τε­λευ­ταί­ους μήνες είναι έκ­δη­λος ο δι­χα­σμός στους κόλ­πους της γερ­μα­νι­κής αστι­κής τάξης: ανά­με­σα στους επι­χει­ρη­μα­τι­κούς συν­δέ­σμους, στους κόλ­πους των think tanks και των οι­κο­νο­μο­λό­γων, στο πο­λι­τι­κό προ­σω­πι­κό της άρ­χου­σας τάξης, στον κυ­βερ­νη­τι­κό συ­να­σπι­σμό, στην ίδια την κυ­βέρ­νη­ση (όπου η Μέρ­κελ και ο Σόι­μπλε εκ­προ­σω­πούν δια­φο­ρε­τι­κές στρα­τη­γι­κές). Μέχρι τώρα, η γερ­μα­νι­κή κυ­βέρ­νη­ση κερ­δί­ζει χρόνο, με­τα­θέ­τει διαρ­κώς τις «με­γά­λες απο­φά­σεις» (δη­λα­δή αυτές που έχουν με­γά­λα ρίσκα για το γερ­μα­νι­κό κα­πι­τα­λι­σμό) και επω­φε­λεί­ται εκ του ασφα­λούς από την κρίση στην Ευ­ρω­ζώ­νη (πάνω από 100 δισ. ευρώ υπο­λο­γί­ζε­ται ότι κέρ­δι­σε ο γερ­μα­νι­κός κα­πι­τα­λι­σμός από την κρίση, κυ­ρί­ως εξα­σφα­λί­ζο­ντας πολύ φτηνή ανα­χρη­μα­το­δό­τη­ση του γερ­μα­νι­κού χρέ­ους, καθώς οι επεν­δυ­τές στρέ­φο­νται στα «σί­γου­ρα» γερ­μα­νι­κά κρα­τι­κά ομό­λο­γα). Τώρα όμως οι «με­γά­λες απο­φά­σεις» δεν μπο­ρούν να με­τα­τε­θούν για αρ­γό­τε­ρα, καθώς η Ισπα­νία, η Κύ­προς και η Σλο­βε­νία είναι στον προ­θά­λα­μο του νέου ευ­ρω­παϊ­κού μη­χα­νι­σμού στα­θε­ρό­τη­τας (του ESM). Μέχρι και το Μάρ­τιο του 2013 πρέ­πει να λη­φθούν απο­φά­σεις που όλες τους ση­μαί­νουν την ανά­λη­ψη με­γά­λων ρί­σκων: είτε θα προ­χω­ρή­σει η θρυ­λού­με­νη «τρα­πε­ζι­κή ενο­ποί­η­ση» με ενιαία επο­πτεία των ευ­ρω­παϊ­κών τρα­πε­ζών, θα υπάρ­ξει ένα σύ­στη­μα εγ­γύ­η­σης των ευ­ρω­παϊ­κών κα­τα­θέ­σε­ων, θα υπάρ­ξει ευ­ρω­παϊ­κή οι­κο­νο­μι­κή δια­κυ­βέρ­νη­ση και Ευ­ρω­παί­ος «υπουρ­γός Οι­κο­νο­μι­κών» και η Ευ­ρω­παϊ­κή Κε­ντρι­κή Τρά­πε­ζα θα πραγ­μα­το­ποι­ή­σεις τις «απει­λές» της ότι θα πα­ρεμ­βαί­νει μα­ζι­κά στις αγο­ρές ομο­λό­γων, είτε δεν θα προ­χω­ρή­σουν όλα αυτά και η Ευ­ρω­ζώ­νη θα κιν­δυ­νεύ­σει με άμεση διά­λυ­ση. Ό,τι και αν επι­λέ­ξει η γερ­μα­νι­κή αστι­κή τάξη, θα έχει πλέον κό­στος - η πε­ρί­ο­δος που επω­φε­λού­νταν εκ του ασφα­λούς από την κρίση έχει τε­λειώ­σει.
Αλλά και στην πε­ρί­πτω­ση που θα γίνει η πρώτη επι­λο­γή, πάλι υπάρ­χουν διά­φο­ρα «υπο­σε­νά­ρια», που αφο­ρούν άμεσα και την Ελ­λά­δα: η ανα­στή­λω­ση του κύ­ρους του ελ­λη­νι­κού προ­γράμ­μα­τος δεν είναι πλέον εφι­κτή, όταν το ίδιο του ΔΝΤ δη­λώ­νει πως η «συ­ντα­γή» της εσω­τε­ρι­κής υπο­τί­μη­σης στην Ελ­λά­δα απέ­τυ­χε και πλέον το ελ­λη­νι­κό χρέος είναι μη δια­χει­ρί­σι­μο χωρίς νέο «κού­ρε­μα». Άρα, δύο επι­λο­γές υπάρ­χουν: είτε απο­βο­λή της Ελ­λά­δας από το ευρώ με τη λο­γι­κή ότι δεν απέ­τυ­χε η «συ­ντα­γή» αλλά η Ελ­λά­δα στη δια­χεί­ρι­σής της, είτε νέο «κού­ρε­μα» του ελ­λη­νι­κού χρέ­ους, που όμως προ­σκρού­ει σε δύ­σκο­λα δια­χει­ρί­σι­μες πο­λι­τι­κές πα­ρε­νέρ­γειες.
Να λοι­πόν γιατί ο Σα­μα­ράς ανη­συ­χεί, να γιατί το «πα­κέ­το» μέ­τρων δεν έχει κλεί­σει ακόμη, να γιατί υπάρ­χει τόση αβε­βαιό­τη­τα για τη δόση, να γιατί η διά­χυ­τη αβε­βαιό­τη­τα, να γιατί εγ­χώ­ρια και ξένα κέ­ντρα ετοι­μά­ζο­νται για «ανώ­μα­λες» εξε­λί­ξεις: γιατί ανα­μέ­νε­ται το απο­τέ­λε­σμα των αμε­ρι­κα­νι­κών εκλο­γών και -κυ­ρί­ως- οι απο­φά­σεις του γερ­μα­νι­κού κα­πι­τα­λι­σμού για τη δια­χεί­ρι­ση της ευ­ρω­παϊ­κής κρί­σης.
Ακόμη χει­ρό­τε­ρα: η κα­πι­τα­λι­στι­κή κρίση κλι­μα­κώ­νε­ται, πάμε σε νέο γύρο ύφε­σης των οι­κο­νο­μιών Ευ­ρώ­πης και ΗΠΑ, ενώ η κρίση χρέ­ους θα γε­νι­κευ­τεί σε όλο τον ανα­πτυγ­μέ­νο κα­πι­τα­λι­στι­κό κόσμο μέσα στο 2013. Σε αυτές τις συν­θή­κες, δεν μπο­ρού­με να εί­μα­στε πε­ρισ­σό­τε­ρο αι­σιό­δο­ξοι για την εξέ­λι­ξη της κα­πι­τα­λι­στι­κής κρί­σης και για απο­φά­σεις που θα δώ­σουν «μα­γι­κές λύ­σεις» απ’ ό,τι οι ίδιοι οι εκ­πρό­σω­ποι του κε­φα­λαί­ου.
Εί­μα­στε στο ση­μείο που η διε­θνής κρί­σης απει­λεί με βα­θύ­τε­ρη απο­στα­θε­ρο­ποί­η­ση τον ελ­λη­νι­κό κα­πι­τα­λι­σμό. Εγ­χώ­ρια και ξένα κέ­ντρα προ­ε­τοι­μά­ζο­νται για την «επό­με­νη μέρα». Το ίδιο πρέ­πει να κάνει και η Αρι­στε­ρά. Το πρώτο βήμα: πο­λι­τι­κός ανέν­δο­τος αγώ­νας – γε­νι­κή πο­λι­τι­κή απερ­γία για να μην πε­ρά­σουν τα μέτρα, για να ανα­τρα­πεί η κυ­βέρ­νη­ση!
Η ανα­κοί­νω­ση της Συ­νό­δου για την Ελ­λά­δα
Σχε­τι­κά με την Ελ­λά­δα, το ανα­κοι­νω­θέν της Συ­νό­δου Κο­ρυ­φής ανα­φέ­ρει τα εξής:
«Χαι­ρε­τί­ζου­με την πρό­ο­δο που ση­μειώ­θη­κε από την Ελ­λά­δα και την τρόι­κα για την επί­τευ­ξη μιας συμ­φω­νί­ας σχε­τι­κά με τις πο­λι­τι­κές που θα στη­ρί­ζουν το πρό­γραμ­μα προ­σαρ­μο­γής, και ανα­μέ­νου­με τη σύ­νο­ψη της εν εξε­λί­ξει ανα­θε­ώ­ρη­σης. Το Eurogroup θα εξε­τά­σει το απο­τέ­λε­σμα της ανα­θε­ώ­ρη­σης με την έκ­θε­ση της Τρόι­κας και θα λάβει τις απα­ραί­τη­τες απο­φά­σεις.
Χαι­ρε­τί­ζου­με την απο­φα­σι­στι­κό­τη­τα της ελ­λη­νι­κής κυ­βέρ­νη­σης να υλο­ποι­ή­σει τις δε­σμεύ­σεις της και επαι­νού­με τις αξιό­λο­γες προ­σπά­θειες του ελ­λη­νι­κού λαού.
Έχει γίνει ση­μα­ντι­κή πρό­ο­δος για να επα­νέλ­θει το πρό­γραμ­μα προ­σαρ­μο­γής ξανά σε τρο­χιά. Πε­ρι­μέ­νου­με από την Ελ­λά­δα να συ­νε­χί­σει τις δη­μο­σιο­νο­μι­κές και διαρ­θρω­τι­κές με­ταρ­ρυθ­μί­σεις και εν­θαρ­ρύ­νου­με τις προ­σπά­θειές της για να εξα­σφα­λι­στεί η τα­χεία εφαρ­μο­γή του προ­γράμ­μα­τος. Αυτό είναι ανα­γκαίο προ­κει­μέ­νου να επι­τευ­χθεί ένας πιο αντα­γω­νι­στι­κός ιδιω­τι­κός το­μέ­ας, ιδιω­τι­κές επεν­δύ­σεις και ένας απο­τε­λε­σμα­τι­κός δη­μό­σιος το­μέ­ας. Αυτές οι συν­θή­κες θα επι­τρέ­ψουν στην Ελ­λά­δα να επι­στρέ­ψει στην ανά­πτυ­ξη και θα εξα­σφα­λί­σουν το μέλ­λον της στην ευ­ρω­ζώ­νη».
Δη­λα­δή, συ­νε­χί­στε τις «προ­σπά­θειες», δώστε τα όλα, και βλέ­που­με…
 http://rproject.gr