 |
| Την οργή του για την ΔΗΜΑΡ εξέφρασε μέσω twitter ο τραγουδιστής Στάθης Δρογώσης . |
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΦΡΑΓΚΑΤΟΥ
Γιατί αποχώρησα από τη ΔΗΜ.ΑΡ.
Γιατί αποχώρησα από τη ΔΗΜ.ΑΡ.
Αντί γι’ αυτά, βρέθηκα μπροστά σε πρακτικές αποκλεισμού λόγω
διαφορετικής άποψης και είδα τη μετατροπή του κόμματος σε μια εξωθεσμική
ομάδα που ρυθμίζει τα πάντα, ακόμη και ερήμην αποφάσεων συλλογικών
οργάνων, κεντρικών ή περιφερειακών. Αντί λοιπόν ενός κόμματος μελών, ...
που να επιδιώκει τη δημιουργική σύνθεση των διαφορών γνώμης, τελικά δημιουργήθηκε ένα κλειστό aparat μηχανισμού, προετοιμάζοντας μια ηγετική γραφειοκρατική ομάδα για τον ρόλο της "κυβερνώσας Αριστεράς". Πόσο μπορεί να υπάρχει Αριστερά χωρίς συζήτηση για το πώς και το γιατί της εξουσίας; Γιατί αυτή η συζήτηση δεν υπήρξε ποτέ.
Και δεν υπήρξε αυτή η συζήτηση γιατί κυριάρχησε η αφομοίωση του aparat στη λογική του "κυβερνητισμού". Είναι αυτή η αφομοίωση που έφερε τον ετεροπροσδιορισμό της ΔΗΜ.ΑΡ. μέσα από τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ. Στις πρώτες εκλογές έλεγε πως δεν θα γίνει το πλυντήριο της πολιτικής των δύο μνημονιακών κομμάτων και κατήγγειλε τη δικομματική φύτρα της πολιτικής του Μνημονίου. Τώρα, και χωρίς να χρειάζεται η συμμετοχή της στον κυβερνητικό θίασο (τα δύο κόμματα του Μνημονίου είχαν πλειοψηφία πλέον), στέργει να στηρίξει την ίδια πολιτική της ύφεσης, της ανεργίας, της εξαθλίωσης, της αποικιοποίησης της χώρας, προσπαθώντας ανέξοδα να προσθέσει ολίγον "ροζ" στις γκριζόμαυρες συνομιλίες των κυβερνητικών "εταίρων". Γι' αυτό και η ΔΗΜ.ΑΡ. δεν είχε τίποτα να πει για την επιστολή Σαμαρά, στην οποία η αποδοχή του πυρήνα του Μνημονίου αντικρίζεται σε όρους υποτελούς συμπεριφοράς.
Γι’ αυτούς τους λόγους θεωρώ ότι η ΔΗΜ.ΑΡ. έχει απολέσει τον αριστερό της χαρακτήρα και έχει επιδοθεί σ’ έναν άνευ όρων κρατικιστικό κυβερνητισμό. Είναι αυτονόητο πως διαχωρίζω τη θέση μου και παύω να είμαι ακόμα και απλό μέλος της.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΦΡΑΓΚΑΤΟΥ
Σύμβουλος 6ου Διαμερίσματος Δήμου Αθηναίων
που να επιδιώκει τη δημιουργική σύνθεση των διαφορών γνώμης, τελικά δημιουργήθηκε ένα κλειστό aparat μηχανισμού, προετοιμάζοντας μια ηγετική γραφειοκρατική ομάδα για τον ρόλο της "κυβερνώσας Αριστεράς". Πόσο μπορεί να υπάρχει Αριστερά χωρίς συζήτηση για το πώς και το γιατί της εξουσίας; Γιατί αυτή η συζήτηση δεν υπήρξε ποτέ.
Και δεν υπήρξε αυτή η συζήτηση γιατί κυριάρχησε η αφομοίωση του aparat στη λογική του "κυβερνητισμού". Είναι αυτή η αφομοίωση που έφερε τον ετεροπροσδιορισμό της ΔΗΜ.ΑΡ. μέσα από τη συμμετοχή της στην κυβέρνηση Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ. Στις πρώτες εκλογές έλεγε πως δεν θα γίνει το πλυντήριο της πολιτικής των δύο μνημονιακών κομμάτων και κατήγγειλε τη δικομματική φύτρα της πολιτικής του Μνημονίου. Τώρα, και χωρίς να χρειάζεται η συμμετοχή της στον κυβερνητικό θίασο (τα δύο κόμματα του Μνημονίου είχαν πλειοψηφία πλέον), στέργει να στηρίξει την ίδια πολιτική της ύφεσης, της ανεργίας, της εξαθλίωσης, της αποικιοποίησης της χώρας, προσπαθώντας ανέξοδα να προσθέσει ολίγον "ροζ" στις γκριζόμαυρες συνομιλίες των κυβερνητικών "εταίρων". Γι' αυτό και η ΔΗΜ.ΑΡ. δεν είχε τίποτα να πει για την επιστολή Σαμαρά, στην οποία η αποδοχή του πυρήνα του Μνημονίου αντικρίζεται σε όρους υποτελούς συμπεριφοράς.
Γι’ αυτούς τους λόγους θεωρώ ότι η ΔΗΜ.ΑΡ. έχει απολέσει τον αριστερό της χαρακτήρα και έχει επιδοθεί σ’ έναν άνευ όρων κρατικιστικό κυβερνητισμό. Είναι αυτονόητο πως διαχωρίζω τη θέση μου και παύω να είμαι ακόμα και απλό μέλος της.
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΦΡΑΓΚΑΤΟΥ
Σύμβουλος 6ου Διαμερίσματος Δήμου Αθηναίων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου