Στη
19η σύγκληση (συνεδρίαση) του δημοτικού συμβουλίου Λαμίας της
21/11/2011 συζητείται, μεταξύ άλλων, το θέμα της επέκτασης της
μεταλλευτικής δραστηριότητας στην περιοχή της Οίτης.
Εισηγητής είναι ο Δήμαρχος Λαμίας Γιώργος Κοτρωνιάς, μέλος της ΚΕΔΕ, ο οποίος επί ΚΕΔΚΕ κατείχε την θέση του υπευθύνου περιβάλλοντος.
Οι πληροφορίες μας λένε ότι στην αίθουσα της οδού Αινιάνων θα δούμε ένα γνωστό σκηνικό. Από τη μία πλευρά θα βρίσκονται εκεί οι κάτοικοι του Κουμαριτσίου για να υποστηρίξουν την προστασία του περιβάλλοντος και από την άλλη πλευρά οι εργαζόμενοι της ΕΛΜΙΝ για να υποστηρίξουν την επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας στην Οίτη.
Εισηγητής είναι ο Δήμαρχος Λαμίας Γιώργος Κοτρωνιάς, μέλος της ΚΕΔΕ, ο οποίος επί ΚΕΔΚΕ κατείχε την θέση του υπευθύνου περιβάλλοντος.
Οι πληροφορίες μας λένε ότι στην αίθουσα της οδού Αινιάνων θα δούμε ένα γνωστό σκηνικό. Από τη μία πλευρά θα βρίσκονται εκεί οι κάτοικοι του Κουμαριτσίου για να υποστηρίξουν την προστασία του περιβάλλοντος και από την άλλη πλευρά οι εργαζόμενοι της ΕΛΜΙΝ για να υποστηρίξουν την επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας στην Οίτη.
Πέντε
χρόνια, προς το παρόν, διαιωνίζεται ένα πρόβλημα και...
μία διαμάχη μεταξύ δύο πλευρών (κάτοικοι Κουμαριτσίου και εργαζόμενοι της ΕΛΜΙΝ), χωρίς να φταίει καμία από τις δύο πλευρές. Ποιος φταίει; Φταίνε όλοι που μας κυβερνούν σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο. Φταίνε, όπως για όλες τις καταστάσεις που ζούμε, οι πολιτικοί σε όλο το φάσμα. Από την αυτοδιοίκηση ως την βουλή και τα υπουργεία.
Αυτή η αντιπαλότητα μεταξύ των δύο πλευρών άρχισε επισήμως πριν από πέντε χρόνια, στις 29 Νοεμβρίου του 2006, όταν το δημοτικό συμβούλιο Γοργοποτάμου, αποφάσισε σε συνεδρίασή του να εκφραστεί ΘΕΤΙΚΑ υπό προϋποθέσεις υπέρ της υπόγειας εκμετάλλευσης μεταλλείου βωξίτη από την εταιρία ΕΛΜΙΝ Α.Ε. στις θέσεις Καραβάκι και Χάνι Παπαμίχου στο Κουμαρίτσι, πυροδοτώντας την αντίδραση των κατοίκων του Κουμαριτσίου η οποία οδήγησε την τότε δημοτική αρχή..σε αλλαγή στάσης και συμπόρευση μαζί τους. Η άποψη-θέση των κατοίκων υιοθετήθηκε σε επίσημες συνεδριάσεις από το σύνολο της αυτοδιοίκησης (Δήμοι Γοργοποτάμου και Υπάτης, Κοινότητα Παύλιανης, Νομαρχιακό συμβούλιο Φθιώτιδας), μόνο που δεν έφτασε τελικά στο αρμόδιο υπουργείο...
...όπως τουλάχιστον αναφέρει α) Η απόφαση του ΥΠΕΚΑ (126195/1190-4/5/2011) με την οποία Εγκρίνονται οι περιβαλλοντικοί όροι για την υπόγεια εκμετάλλευση μεταλλείου βωξίτη στις θέσεις «Καραβάκι» και «Χάνι Παπαμίχου» του Κουμαριτσίου, Δήμου Λαμιέων, Περιφερειακής ενότητας Φθιώτιδας και β) Η απόφαση του ΥΠΕΚΑ (130690/2297-31/8/2011) με την οποία εγκρίνονται οι περιβαλλοντικοί όροι για την διενέργεια ερευνητικών γεωτρήσεων σε έξι νέες θέσεις εντός του δήμου Λαμιέων (εντός των ορίων των πρώην δήμων Γοργοποτάμου και Υπάτης) και εκατέρωθεν του Κουμαριτσίου.
Ο
πρόεδρος της επιτροπής περιβάλλοντος της περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας,
αντιπεριφερειάρχης Νίκος Μπέτσιος, μιλώντας στην εκπομπή «Βήμα για
όλους» του Star Κεντρικής Ελλάδας και απαντώντας σε ερώτηση του
υπογράφοντος, ισχυρίστηκε ότι δεν υπήρξε(;) ποτέ απόφαση του νομαρχιακού
συμβουλίου Φθιώτιδας (τότε μέλος της μείζονος μειοψηφίας) σχετική με
την μεταλλευτική δραστηριότητα στη Οίτη.
Συνεπώς είτε δεν πάρθηκε απόφαση, είτε πάρθηκε για τα μάτια του κόσμου (και πιθανώς για τις ψήφους του κόσμου), αφού όπως πιστοποιεί το ΥΠΕΚΑ, ποτέ δεν έφτασε στο υπουργείο ώστε να συνυπολογιστεί στο σκεπτικό της απόφασης έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων..
Ποιος κορόιδεψε τον κόσμο λοιπόν; υπεύθυνοι να μας απαντήσουν για όλα αυτά είναι κατά σειρά και με τις τότε ιδιότητές τους οι:
Χειμάρας Αθανάσιος Νομάρχης Φθιώτιδας, Κώστας Κουτσογιαννακόπουλος πρόεδρος Νομαρχιακού Συμβουλίου και όλοι οι περιφερειακοί σύμβουλοι που τάχθηκαν στο πλευρό των κατοίκων του Κουμαριτσίου.
Επίσης οι τότε δήμαρχοι Γοργοποτάμου Παναγιώτης Σπαθούλας, Υπάτης Δημήτρης Καραβάνας, ο πρόεδρος της Κοινότητας Παύλιανης Δημήτρης Τελώνης και όλοι οι τότε δημοτικοί και κοινοτικοί σύμβουλοι που τάχθηκαν στο πλευρό των κατοίκων της Οίτης που προτιμούν την ήπια τουριστική ανάπτυξη στο βουνό αντί της επέκτασης της μεταλλευτικής δραστηριότητας. Όλοι έχουν ευθύνη, μικρότερη ή μεγαλύτερη, διότι όλοι έπρεπε να αγωνιούν και να ελέγχουν την πορεία της υπόθεσης.
Πολλοί από τους παραπάνω έχουν ακόμη (εκλεγμένες) θέσεις στην αυτοδιοίκηση, όπου ξανασυζητείται το ίδιο θέμα κάτω από διαφορετικές πλέον συνθήκες (Ειλημμένες αποφάσεις, οικονομική κρίση, συγκεχυμένη πολιτική κατάσταση).
Θα πρέπει να σημειώσω ότι σε προσωπική συνομιλία που είχαμε, ο πρώην Νομάρχης Θανάσης Χειμάρας, υποστήριξε ότι η απόφαση του νομαρχιακού συμβουλίου, που υποστήριζε τις θέσεις της τοπικής κοινωνίας και τις αποφάσεις δύο δημοτικών συμβουλίων και ενός κοινοτικού συμβουλίου, εστάλη στο ΥΠΕΚΑ. Έτσι τον «διαβεβαίωσαν» οι αρμόδιοι συνεργάτες του.
Το ερώτημα είναι απλό και τέθηκε στον αντιπεριφερειάρχη Νίκο Μπέτσιο την περασμένη Δευτέρα, χωρίς να δοθεί (ακόμη) σαφής απάντηση:
Πως θέλουμε την Οίτη;
-Πως θέλει την Οίτη ο Δήμος Λαμίας που κληρονόμησε ένα ολόκληρο βουνό(Οίτη) κι ένα ποτάμι (Σπερχειό) ;
-Πως θέλει την Οίτη η Περιφέρεια Στερεάς που έχει κληρονομήσει πολλά βουνά και κάμπους και θάλασσες ;
Για να αποφασίσουν τι θέλουν και πως το θέλουν, οι αυτοδιοικητικοί της Λαμίας και της Περιφερειακής ενότητας Φθιώτιδας, θα πρέπει πρώτα να γνωρίζουν. θα πρέπει να έχουν προσωπική άποψη για κάθε περίπτωση χωριστά. Για κάθε πιθανότητα και κάθε ενδεχόμενο.
Θα πρέπει να αδιαφορήσουν για το πολιτικό κόστος, είτε αυτό λέγεται κάτοικοι Κουμαριτσίου, είτε λέγεται εργαζόμενοι της ΕΛΜΙΝ.
Θα πρέπει να κάνουν προσωπική αυτοψία στην κάθε περιοχή. Να βάλουν τον εαυτό τους στη θέση αυτών που υποστηρίζουν την μία ή την άλλη άποψη.
Άκουσα πρόσφατα την αντιπεριφερειάρχη Φωκίδας Γιώτα Γαζή, στην συνέλευση των κατοίκων της Στρώμης και Πανουργιά, να λέει ότι « η καλύτερη περιβαλλοντική μελέτη είναι αυτό που βλέπουμε με τα μάτια μας», υποστηρίζοντας την άποψη των κατοίκων ότι το συγκεκριμένο τοπίο δεν πρέπει να καταστραφεί.
Αν καταλήξει η αυτοδιοίκηση στο πρώτο ερώτημα (Πως θέλει την Οίτη), πάμε στο δεύτερο ερώτημα:
Μπορεί η αυτοδιοίκηση να κάνει αυτό που θέλει;
Διότι η εμπειρία της Καποδιστριακής αυτοδιοίκησης μας λέει ότι τουλάχιστον δεν μπόρεσε.
Δεν έχουμε μάθει ακόμη αν ήθελε πραγματικά αυτό που αποφάσισε.
http://www.lamiastar.gr
μία διαμάχη μεταξύ δύο πλευρών (κάτοικοι Κουμαριτσίου και εργαζόμενοι της ΕΛΜΙΝ), χωρίς να φταίει καμία από τις δύο πλευρές. Ποιος φταίει; Φταίνε όλοι που μας κυβερνούν σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο. Φταίνε, όπως για όλες τις καταστάσεις που ζούμε, οι πολιτικοί σε όλο το φάσμα. Από την αυτοδιοίκηση ως την βουλή και τα υπουργεία.
Αυτή η αντιπαλότητα μεταξύ των δύο πλευρών άρχισε επισήμως πριν από πέντε χρόνια, στις 29 Νοεμβρίου του 2006, όταν το δημοτικό συμβούλιο Γοργοποτάμου, αποφάσισε σε συνεδρίασή του να εκφραστεί ΘΕΤΙΚΑ υπό προϋποθέσεις υπέρ της υπόγειας εκμετάλλευσης μεταλλείου βωξίτη από την εταιρία ΕΛΜΙΝ Α.Ε. στις θέσεις Καραβάκι και Χάνι Παπαμίχου στο Κουμαρίτσι, πυροδοτώντας την αντίδραση των κατοίκων του Κουμαριτσίου η οποία οδήγησε την τότε δημοτική αρχή..σε αλλαγή στάσης και συμπόρευση μαζί τους. Η άποψη-θέση των κατοίκων υιοθετήθηκε σε επίσημες συνεδριάσεις από το σύνολο της αυτοδιοίκησης (Δήμοι Γοργοποτάμου και Υπάτης, Κοινότητα Παύλιανης, Νομαρχιακό συμβούλιο Φθιώτιδας), μόνο που δεν έφτασε τελικά στο αρμόδιο υπουργείο...
...όπως τουλάχιστον αναφέρει α) Η απόφαση του ΥΠΕΚΑ (126195/1190-4/5/2011) με την οποία Εγκρίνονται οι περιβαλλοντικοί όροι για την υπόγεια εκμετάλλευση μεταλλείου βωξίτη στις θέσεις «Καραβάκι» και «Χάνι Παπαμίχου» του Κουμαριτσίου, Δήμου Λαμιέων, Περιφερειακής ενότητας Φθιώτιδας και β) Η απόφαση του ΥΠΕΚΑ (130690/2297-31/8/2011) με την οποία εγκρίνονται οι περιβαλλοντικοί όροι για την διενέργεια ερευνητικών γεωτρήσεων σε έξι νέες θέσεις εντός του δήμου Λαμιέων (εντός των ορίων των πρώην δήμων Γοργοποτάμου και Υπάτης) και εκατέρωθεν του Κουμαριτσίου.
Συνεπώς είτε δεν πάρθηκε απόφαση, είτε πάρθηκε για τα μάτια του κόσμου (και πιθανώς για τις ψήφους του κόσμου), αφού όπως πιστοποιεί το ΥΠΕΚΑ, ποτέ δεν έφτασε στο υπουργείο ώστε να συνυπολογιστεί στο σκεπτικό της απόφασης έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων..
Ποιος κορόιδεψε τον κόσμο λοιπόν; υπεύθυνοι να μας απαντήσουν για όλα αυτά είναι κατά σειρά και με τις τότε ιδιότητές τους οι:
Χειμάρας Αθανάσιος Νομάρχης Φθιώτιδας, Κώστας Κουτσογιαννακόπουλος πρόεδρος Νομαρχιακού Συμβουλίου και όλοι οι περιφερειακοί σύμβουλοι που τάχθηκαν στο πλευρό των κατοίκων του Κουμαριτσίου.
Επίσης οι τότε δήμαρχοι Γοργοποτάμου Παναγιώτης Σπαθούλας, Υπάτης Δημήτρης Καραβάνας, ο πρόεδρος της Κοινότητας Παύλιανης Δημήτρης Τελώνης και όλοι οι τότε δημοτικοί και κοινοτικοί σύμβουλοι που τάχθηκαν στο πλευρό των κατοίκων της Οίτης που προτιμούν την ήπια τουριστική ανάπτυξη στο βουνό αντί της επέκτασης της μεταλλευτικής δραστηριότητας. Όλοι έχουν ευθύνη, μικρότερη ή μεγαλύτερη, διότι όλοι έπρεπε να αγωνιούν και να ελέγχουν την πορεία της υπόθεσης.
Πολλοί από τους παραπάνω έχουν ακόμη (εκλεγμένες) θέσεις στην αυτοδιοίκηση, όπου ξανασυζητείται το ίδιο θέμα κάτω από διαφορετικές πλέον συνθήκες (Ειλημμένες αποφάσεις, οικονομική κρίση, συγκεχυμένη πολιτική κατάσταση).
Θα πρέπει να σημειώσω ότι σε προσωπική συνομιλία που είχαμε, ο πρώην Νομάρχης Θανάσης Χειμάρας, υποστήριξε ότι η απόφαση του νομαρχιακού συμβουλίου, που υποστήριζε τις θέσεις της τοπικής κοινωνίας και τις αποφάσεις δύο δημοτικών συμβουλίων και ενός κοινοτικού συμβουλίου, εστάλη στο ΥΠΕΚΑ. Έτσι τον «διαβεβαίωσαν» οι αρμόδιοι συνεργάτες του.
Το ερώτημα είναι απλό και τέθηκε στον αντιπεριφερειάρχη Νίκο Μπέτσιο την περασμένη Δευτέρα, χωρίς να δοθεί (ακόμη) σαφής απάντηση:
Πως θέλουμε την Οίτη;
-Πως θέλει την Οίτη ο Δήμος Λαμίας που κληρονόμησε ένα ολόκληρο βουνό(Οίτη) κι ένα ποτάμι (Σπερχειό) ;
-Πως θέλει την Οίτη η Περιφέρεια Στερεάς που έχει κληρονομήσει πολλά βουνά και κάμπους και θάλασσες ;
Για να αποφασίσουν τι θέλουν και πως το θέλουν, οι αυτοδιοικητικοί της Λαμίας και της Περιφερειακής ενότητας Φθιώτιδας, θα πρέπει πρώτα να γνωρίζουν. θα πρέπει να έχουν προσωπική άποψη για κάθε περίπτωση χωριστά. Για κάθε πιθανότητα και κάθε ενδεχόμενο.
Θα πρέπει να αδιαφορήσουν για το πολιτικό κόστος, είτε αυτό λέγεται κάτοικοι Κουμαριτσίου, είτε λέγεται εργαζόμενοι της ΕΛΜΙΝ.
Θα πρέπει να κάνουν προσωπική αυτοψία στην κάθε περιοχή. Να βάλουν τον εαυτό τους στη θέση αυτών που υποστηρίζουν την μία ή την άλλη άποψη.
Άκουσα πρόσφατα την αντιπεριφερειάρχη Φωκίδας Γιώτα Γαζή, στην συνέλευση των κατοίκων της Στρώμης και Πανουργιά, να λέει ότι « η καλύτερη περιβαλλοντική μελέτη είναι αυτό που βλέπουμε με τα μάτια μας», υποστηρίζοντας την άποψη των κατοίκων ότι το συγκεκριμένο τοπίο δεν πρέπει να καταστραφεί.
Αν καταλήξει η αυτοδιοίκηση στο πρώτο ερώτημα (Πως θέλει την Οίτη), πάμε στο δεύτερο ερώτημα:
Μπορεί η αυτοδιοίκηση να κάνει αυτό που θέλει;
Διότι η εμπειρία της Καποδιστριακής αυτοδιοίκησης μας λέει ότι τουλάχιστον δεν μπόρεσε.
Δεν έχουμε μάθει ακόμη αν ήθελε πραγματικά αυτό που αποφάσισε.
http://www.lamiastar.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου