Δύο άρθρα για την προσέγγιση της αριστεράς

ΓΙΑΤΙ Η ΑΛΕΚΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙ ΤΗ ΣΚΛΗΡΗ ΓΡΑΜΜΗ

Εμφύλιος στην αριστερά, αλλά με υπόγειες γέφυρες

Πέρα από τις κόντρες για τα επεισόδια στο Σύνταγμα, φαίνεται ότι υπάρχουν δυνάμεις και στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΚΚΕ που βλέπουν θετικά το ενδεχόμενο συμπόρευσης

Του ΦΩΤΗ ΠΑΠΟΥΛΙΑ papulias@enet.gr

Υπό τη βαριά σκιά του θανάτου του διαδηλωτή-μέλους του ΠΑΜΕ το μεσημέρι της Πέμπτης στο Σύνταγμα, δύο στιγμές στη Βουλή αποκτούν ιδιαίτερη σημασία.

Οι ηγεσίες των κομμάτων της αριστεράς προσπαθούν να προσαρμόσουν τις στρατηγικές τους στα μηνύματα που δέχονται από την κοινωνία για συγκρότηση μετώπου ...
με πρόταση εξουσίας. Πρώτη, η από του βήματος του Κοινοβουλίου φράση της Αλέκας Παπαρήγα, η οποία δείχνοντας προς τα έδρανα της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, είπε μεταξύ άλλων: «Θα το πω και προς αυτή την πτέρυγα. Οχι, δεν είναι ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ χώρος που είναι υπέρ των κουκουλοφόρων ιδεολογικά».
Τι είχε μεσολαβήσει ώστε η γραμματέας του ΚΚΕ να «μαζέψει» την προσεκτική δήλωση που είχε κάνει λίγες ώρες νωρίτερα, όταν άφηνε αιχμές για το ραδιοφωνικό σταθμό «Στο Κόκκινο» ότι με εκπομπές του ουσιαστικά καταφερόταν εναντίον του ΠΑΜΕ, σημειώνοντας «αυτός ο χώρος ρέπει στον κουκουλοφορισμό, εξάλλου το Σύνταγμα δεν είναι ιδιοκτησία κανενός, είναι του λαού».
Στελέχη του ΚΚΕ εξέφρασαν στη γραμματέα την άποψη ότι τα γεγονότα της πλατείας δεν είχαν καμία σχέση με ό,τι θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί «ενδοαριστερός πόλεμος». Αν επέμενε σε αυτή την άποψη, θα έπαιρνε το ρίσκο να αποδείξει ότι η πλατεία ήταν θέατρο για την πρωτοκαθεδρία στο χώρο της αριστεράς. «Κάτι που σε συνθήκες κοινωνικής έκρηξης και μαζικότατων διαδηλώσεων ίσως να μας μετέτρεπε σε απολογούμενους» φέρεται να της είπαν.
Αποψη που δεν έβρισκε σύμφωνη την ηγετική ομάδα του ΚΚΕ, η οποία επεδίωξε να πείσει τη γραμματέα ότι έπρεπε να οξύνει την κόντρα με τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Ομως η Αλέκα Παπαρήγα υιοθέτησε την άποψη των πιο ψύχραιμων στελεχών, ίσως πρώτη φορά ύστερα από αρκετό καιρό. Τι όμως ώθησε την ηγεσία του ΚΚΕ να υιοθετήσει αυτή την πρόταση; Στον Περισσό το τελευταίο διάστημα έχουν διαπιστώσει μια έντονη κριτική από μέλη και φίλους του κόμματος όσον αφορά δύο κομβικά σημεία. Το πρώτο γιατί επέλεξαν τη γραμμή «έξω από το ευρώ, επιστροφή στη δραχμή, έξω από την ευρωζώνη» και το δεύτερο «γιατί δεν συζητάμε με τους άλλους και επιμένουμε στη... μοναδικότητά μας». Οι απαντήσεις δυσκολεύουν τα στελέχη και όπως ισχυρίζονται αρκετά απ' αυτά, «παίζουμε άμυνα, προσπαθώντας να απαντήσουμε με όρους μεταπολίτευσης όταν το παιχνίδι έχει αλλάξει».
Εξάλλου, όπως επισημαίνουν, «η συνεχής επίθεση κατά του ΣΥΝ από τις στήλες του "Ριζοσπάστη" έχει κουράσει τους φίλους μας...», αφήνοντας να εννοηθεί ότι αυτή γίνεται για να συσπειρωθεί το κομματικό ακροατήριο.
Η δεύτερη στιγμή έχει να κάνει με την από του βήματος της Βουλής πρόταση του Παν. Λαφαζάνη προς την ηγεσία του ΚΚΕ, το βράδυ της Τετάρτης. «Απευθύνομαι στην ηγεσία του ΚΚΕ... Μπορούμε να βρούμε κοινούς δρόμους... Αν συμπορευτεί η αριστερά μπροστά σε αυτή τη λαίλαπα τότε δημιουργείται ένα ευρύ λαϊκό μέτωπο» είπε ο εκ των κοινοβουλευτικών εκπροσώπων του ΣΥΡΙΖΑ.
Η κίνηση αυτή ήταν αποτέλεσμα σύσκεψης που είχε προηγηθεί με τη συμμετοχή του Α. Τσίπρα, των βουλευτών Β. Μουλόπουλου και Θ. Δρίτσα, καθώς και των Π. Σκουρλέτη, Ν. Παππά. Η πρόταση που οι εμπνευστές της εκτιμούσαν ότι εκφράζει μεγάλο μέρος της κοινωνίας, που αναζητεί τη δημιουργία ενός μετώπου με ταυτόχρονη πρόταση εξουσίας, αιφνιδίασε τα στελέχη του ΚΚΕ. Η πρώτη εκτίμηση ήταν ότι μια «δημόσια διατυπωμένη πρόταση απαιτεί εμπεριστατωμένη ανάλυση και ενδεχομένως διαφορετική προσέγγιση υπό το φως των νέων δεδομένων» έλεγαν στελέχη του ΚΚΕ.
Και τα «νέα δεδομένα» δεν ήταν άλλα από το γεγονός ότι στις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις τα μπλοκ του ΠΑΜΕ συναντήθηκαν με διαφορετικά μπλοκ χωρίς να σημειωθούν παρατράγουδα. Ισως κάποιες δίοδοι επικοινωνίας που έχουν ανοίξει συνδικαλιστικά στελέχη των δύο χώρων να είναι το πρώτο, έστω και με «αγκάθια», βήμα προσέγγισης.
Ο σκεπτικισμός και από τις δύο πλευρές είναι έντονος, αλλά όπως έλεγε στέλεχος του Περισσού, «αν και είναι νωρίς για οποιαδήποτε συζήτηση, η δυναμική της κοινωνίας θα μας οδηγήσει στο να αρχίσουμε να συζητάμε έστω και με αργούς ρυθμούς».

H ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΤΟ ΚΚΕ, ΤΟ ΠΑΜΕ ΚΑΙ Ο ΔΗΘΕΝ «ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟΣ» ΧΩΡΟΣ!

Η επίθεση των «προβοκατόρων», κουκουλοφόρων και μη, στα μπλοκ του ΠΑΜΕ, που είχαν «περικυκλώσει» τη Βουλή την Πέμπτη (20/10/2011), οι βολές (με μπρος-πίσω) της Α. Παπαρήγα κατά του ρ/σ «Στο Κόκκινο 105,5» αλλά και του ΣΥΡΙΖΑ (!) και ο νεκρός (στην ουσία δολοφονημένος) του ΠΑΜΕ, προκάλεσαν πλήθος συζητήσεων και αντιπαραθέσεων στην Αριστερά και ευρύτερα.
Η iskra επιχειρεί να παρέμβει σε αυτή την αντιπαράθεση, προβαίνοντας στις εξής παρατηρήσεις:

ΟΙ ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΙΣΚΡΑ

Πρώτη παρατήρηση: Η iskra από την προηγούμενη ημέρα, πολύ πριν τη σύγκρουση ΠΑΜΕ – «αντιεξουσιαστών», είχε καταγγείλει ως «παρακρατικούς» προβοκάτορες τους δήθεν αντιεξουσιαστές, οι οποίοι με την τυφλή βία και τις τυφλές επιθέσεις τους προσέφεραν προσχήματα στην τρομοκρατική επιχείρηση χημικού πολέμου κυβέρνησης και ΜΑΤ για τη διάλυση της πραγματικά μεγαλειώδους πορείας της Τετάρτης (19/10).
Δεύτερη παρατήρηση: Η iskra εδώ και μέρες, μόνο αυτή, είχε χαιρετίσει ως θετική την πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ να «περικυκλώσει» (μερικώς) τη Βουλή, ανεξάρτητα αν αυτή υπάκουε ή όχι σε κάποιες επικοινωνιακές σκοπιμότητες.
Η iskra είχε θεωρήσει θετικό το γεγονός ότι για πρώτη φορά το ΠΑΜΕ αποφάσισε να παραμείνει στο Σύνταγμα και είχε τονίσει πολύ έγκαιρα ότι για να καταστεί αποτελεσματική η «περικύκλωση» θα έπρεπε να στηριχτεί στο συντονισμό και τη συνεργασία όλων των αριστερών δυνάμεων (βλ. σχετικό σημείωμα εδώ)! Δυστυχώς, δεν εισακουστήκαμε όσο θα έπρεπε από την πλευρά του ΠΑΜΕ – ΚΚΕ !

Η "ΠΕΡΙΚΥΚΛΩΣΗ" ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΚΑΙ Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ!

Τρίτη παρατήρηση: Τόσο την Τετάρτη όσο και την Πέμπτη η απεργία, οι συγκεντρώσεις και οι πορείες υπήρξαν μεγαλειώδεις και πρωτοφανείς για την μεταπολεμική περίοδο της χώρας.
Ιδιαίτερα την Πέμπτη η «περικύκλωση» του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα έσμιξε στην πράξη με τα μπλοκ των άλλων συνδικαλιστικών και πολιτικών παρατάξεων της Αριστεράς, δίνοντας για πρώτη φορά την εικόνα μιας πολύ μεγάλης ενωτικής συγκέντρωσης των αριστερών δυνάμεων. Ένα νέο μεγάλο ενωτικό μήνυμα άρχιζε να προκύπτει από το Σύνταγμα, «ενοχλητικότατο» για όσους επωφελούνται από μια Αριστερά διαιρεμένη και σπαρασσόμενη!

Η ΑΠΡΟΚΛΗΤΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ "ΚΟΥΚΟΥΛΑΣ"

Τέταρτη παρατήρηση: Δυστυχώς αυτή η ελπιδοφόρα, στην πράξη, εξέλιξη δεν κράτησε για πολύ.
Πολύ γρήγορα, εντελώς αναίτια, όπως σχεδόν πάντα πράττουν, οι «αγωνιστές» του λεγόμενου «αντιεξουσιαστικού» χώρου, ξεκίνησαν μια απρόκλητη και εγκληματική μετωπική επίθεση εναντίον των «μπλοκ» του ΠΑΜΕ, η οποία συνεχίζετο επί ώρες με ρίψεις μολότωφ, πετρών, καδρονιών κλπ.
Για άλλη μια φορά ο χώρος αυτός επιβεβαίωσε ότι κυριαρχείται από «προβοκατόρικα» παρακρατικά άτομα και «απολίτικους χούλιγκανς», τα οποία κινούνται με τις λογικές της τυφλής δολοφονικής βίας, σαν αυτήν που οδήγησε στο φρικτό θάνατο τρεις εργαζόμενες στη Marfin.
Στην περίπτωση των επιθέσεων αυτού του «χώρου» εναντίον του ΠΑΜΕ ξεγυμνώθηκε πλήρως, χωρίς κανένα δήθεν αντιεξουσιαστικό άλλοθι, που παραπλανητικά προσέφεραν οι εμπρηστικές επιθέσεις σε τράπεζες, καταστήματα κλπ, ο βρώμικος παρακρατικός και προβοκατόρικος ρόλος αυτών των ομάδων!

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΝΔΟΑΡΙΣΤΕΡΟ ΕΜΦΥΛΙΟ

Πέμπτη παρατήρηση: Είναι δυστύχημα ότι η ηγεσία του ΚΚΕ, βρήκε πάτημα σε κάποια μη εύστοχα σχόλια του ραδιοσταθμού «Κόκκινο» για να προβεί σε συνολικές επιθέσεις κατά του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίες αν και «διορθώθηκαν» κάπως με την ομιλία της Αλέκας Παπαρήγα στη Βουλή, δεν έπαψαν να είναι άδικες!
Ακόμα χειρότερη, υπήρξε η εικόνα ορισμένων στελεχών από ΣΥΡΙΖΑ και ΚΚΕ την Παρασκευή (21/10) τα οποία έριχναν με δηλώσεις τους «λάδι στη φωτιά» μιας ανεύθυνης ενδοαριστερής αντιπαράθεσης ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ, που μόνο την κυβέρνηση και το αστικό κατεστημένο ωφελεί, ιδιαίτερα τούτες τις ώρες.

ΚΟΙΝΗ ΔΡΑΣΗ ΚΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Έκτη παρατήρηση: Αυτή την ώρα, ιδιαίτερα μετά τις μεγαλειώδεις εργατικές κινητοποιήσεις της Τετάρτης και της Πέμπτης (20/10), ο τόπος χρειάζεται όσο ποτέ στην μεταπολεμική ιστορία του την κοινή δράση της συνδικαλιστικής και πολιτικής Αριστεράς και πρώτα απ’ όλα την κοινή δράση και την αλληλεγγύη του ΚΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ!

Κάποιοι ενοχλήθηκαν από τις θετικές ενωτικές διεργασίες στο χώρο της Αριστεράς του τελευταίου διαστήματος, πρώτα απ’ όλα στον απλό κόσμο, αλλά και από την ενωτική στην πράξη εικόνα του Συντάγματος και θέλησαν να σηκώσουν πάλι ψηλά τα διαιρετικά τείχη.

Κάνουν λάθος και θα αποτύχουν! Το ενωτικό ποτάμι κάπου άρχισε να κυλάει. Δεν θα κάνει πίσω! Θα παραμερίσει τα τεχνητά εμπόδια και τα προσωρινά φράγματα!

ΑΠΑΞΙΩΣΗ, ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΩΝ "ΚΟΥΚΟΥΛΟΦΟΡΩΝ"

Έβδομη παρατήρηση: Ήρθε η ώρα, επί τέλους, να καταγγελθεί, να απαξιωθεί και να απομονωθεί πλήρως και απολύτως ο χώρος των δήθεν αντιεξουσιαστών «κουκουλοφόρων», στον οποίο δίνει τον τόνο ένας εσμός παρακρατικών προβοκατόρικων ομάδων και αθροίσματα ποδοσφαιρικού απολίτικου χουλιγκανισμού, που δρουν με ένα αδίστακτο και τυφλό βίαιαο τρόπο, συχνά "εγκληματικό" και "δολοφονικό".

Το εργατικό λαϊκό κίνημα και τα κινήματα φοιτητών και νεολαίας, με τη συνεργασία όλων των δυνάμεων της Αριστεράς, οφείλουν να οργανωθούν ώστε να απομονώσουν ασφυκτικά αυτές τις προβοκατόρικες ομάδες, οι οποίες ελάχιστη συγγένεια έχουν με αυθεντικές ιδεολογικές θέσεις, εντάξεις και πρακτικές του αναρχικού ρεύματος.

Αυτές οι ποικιλώνυμες ομάδες, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα των μεγάλων λαϊκών κινητοποιήσεων, έχουν αναλάβει εργολαβικά το ρόλο της διάλυσης των συγκεντρώσεων και κινητοποιήσεων και της προσφοράς προσχημάτων για την τρομοκρατική χημική δράση βίας και βαρβαρότητας κυβέρνησης και ΜΑΤ!

Το πλήθος των διαδηλωτών πρέπει μια και καλή να πάψει από δω και πέρα να ζει με το φόβο και το άγχος, κάθε φορά, του «χουλιγκάνικου παρακράτους», το οποίο δρα σχεδιασμένα ως προπομπός της σιδερόφρακτης χημικής επέλασης των ΜΑΤ.

Ο λεγόμενος «αντιεξουσιαστικός» χώρος μπορεί να θεωρεί (κακώς) ότι έχει δικαιώμα να διαδηλώνει επιδιδόμενος σε κάθε λογής «βανδαλισμούς». Δεν μπορεί, όμως, να το πράτει, θρασύδειλα, με προκάλυμμα και ομήρους το πλήθος των διαδηλωτών, που κάνει εντελώς διαφορετικές επιλογές.

Ο λεγόμενος «αντιεξουσιαστικός» χώρος ή όπως αλλιώς θέλει να αποκαλείται, πρέπει να βρει το «θάρρος», αν θέλει να κάνει ό,τι κάνει, να  διοργανώνει με ευθύνη του τις δικές του συγκεντρώσεις και πορείες. Όλα τα άλλα συνιστούν προβοκατόρικη δράση και παρακρατικές μεθόδους σε βάρος λαϊκών συγκεντρώσεων, βγαλμένες από τα εγχειρίδια βρώμικων υπηρεσιών για βρώμικες εξυπηρετήσεις!

ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΜΕ ΣΑΦΗ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ!

Όγδοη παρατήρηση: Μετά τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του διημέρου (19-20/10) το εργατικό λαϊκό κίνημα έχει φτάσει σε ένα πολύ κρίσιμο και οριακό σημείο.
Από δω και μπρος, για να προχωρήσει μπροστά, χρειάζεται μια βαθιά και συνεκτική πολιτικοποίηση και μια ενιαία πολιτική προοπτική.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ξεπεράσει τον περιορισμένο ορίζοντα των συνδικάτων και τη "χύμα", χωρίς προσανατολισμό και σαφή ορίζοντα, πολιτική διαμαρτυρία.
Αυτό μόνο με μια νέα ποιοτική και ενωτική παρέμβαση της Αριστεράς μπορεί να επισυμβεί.
Αυτή την ώρα, το εργατικό λαϊκό κίνημα για να αποκτήσει ώθηση και να ανοίξει δρόμους πρέπει να συναντηθεί με μια ριζοσπαστική και αξιόπιστη πολιτική εναλλακτική λύση.
Μια τέτοια πολιτική εναλλακτική λύση έχει δύο αλληλένδετες πλευρές:
- Τις πολιτικές δυνάμεις που θα στηρίξουν μια νέα πρόταση διακυβέρνησης και εξουσίας, οι οποίες δεν μπορεί παρά να είναι οι δυνάμεις της συμπαραταγμένης Αριστεράς
- Το προγραμματικό περιεχόμενο της νέας διακυβέρνησης και της νέας προοδευτικής πορείας με σοσιαλιστικό προσανατολισμό, το οποίο πρέπει να έχει ως αφετηρία τη στάση πληρωμών για τη διαγραφή του χρέους και τη σύγκρουση με την ΕΕ.
Αποτελεσματικές και πολύ περισσότερο νικηφόρες εναλλακτικές πολιτικές προοπτικές δεν μπορεί να προκύψουν απλώς από τα συνδικάτα, όσο συνεπή κι σν είναι, ούτε «αυθόρμητα» από λαϊκές διαδηλώσεις γενικώς ούτε ακόμα από «αγανακτισμένους» πολίτες και πολύ περισσότερο ούτε από «κουκουλοφόρους» «τιμωρούς»!