Σελίδες

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

Η απελευθέρωση της Λιβύης και η ΕΥΔΑΠ ., η Φωκίδα και οι δημόσιες υπηρεσίες της χώρας στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ




Νερό από την Φωκίδα και την ΕΥΔΑΠ προσφέρει η χώρα μας στην Λιβύη

Ξαφνικά, τους τελευταίους μήνες, η διεθνής κοινότητα κατάλαβε ότι ο Καντάφι είναι δικτάτορας, ενώ ο Γ. Παπανδρέου επίσης όψιμα κατάλαβε ότι δεν πρέπει να είναι μέλος του ιδρύματος Καντάφι. Έτσι, η διεθνής κοινότητα (ΟΗΕ και ΝΑΤΟ) μετά από την εξέγερση που εκδηλώθηκε στη Λιβύη αποφάσισε να τον εκδιώξει από την ηγεσία της χώρας, ο δε Παπανδρέου να συνταχθεί με την απόφαση της «δημοκρατικής» διεθνούς κοινότητας για επέμβαση.
Προσπερνάω, το αν έχει νόημα πλέον τις μέρες μας να συζητάμε για το ποιος είναι ...
δικτάτορας ή δημοκράτης. Όταν παγκοσμίως έχει επιβληθεί η δικτατορία των αγορών, η μορφή διακυβέρνησης είναι πλέον δευτερεύον, ενώ και για τη χρήση βίας δεν υπάρχουν αναστολές από καμιά κυβέρνηση οποιασδήποτε χώρας (είδαμε πρόσφατα τα γεγονότα σε Αγγλία, Γαλλία και Γερμανία) αν οι περιστάσεις το επιβάλλουν. Κατά τη γνώμη μου δεν είναι δυνατό να χαρακτηρίζονται δημοκρατίες οι κατ’ επίφαση δημοκρατίες.
Στο άρθρο αυτό, όμως, δεν θα σταθούμε αναλυτικά στις εξελίξεις στη Λιβύη αλλά μόνο στην πρωτοβουλία Παπανδρέου για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας και η οποία εξειδικεύεται με την παροχή πόσιμο νερού που έχει μεγάλη ανάγκη η Τρίπολη και γενικά η Λιβύη.
Όπως δημοσιεύτηκε πρόσφατα, στη συνάντηση των ηγετών «φίλων» της Λιβύης, ο κ. Παπανδρέου ανέφερε ότι η κυβέρνηση προτίθεται να προσφέρει άμεσα μέσω ΕΥΔΑΠ  σημαντική ποσότητα πόσιμου νερού, που είναι βασική ανάγκη αυτή τη στιγμή.
Όπως ανέφερε ο πρωθυπουργός, «μόλις πάρουμε το «πράσινο φως» για τη χρηματοδότηση», η ΕΥΔΑΠ είναι έτοιμη να μεταφέρει με πέντε ειδικά τάνκερ, 170.000 κυβικά νερού κάθε δέκα μέρες στην Τρίπολη, μέσω 5 ειδικά διαμορφωμένων τάνκερ με στόχο την κάλυψη του 50% των αναγκών του λιβυκού λαού σε πόσιμο νερό.

Βεβαίως η κυβέρνηση πολύ καλά κάνει που βοηθά με τον τρόπο αυτό για ανθρωπιστικούς λόγους τη Λιβύη.
Αν και ο ΣΥΝ και ευρύτερα η αριστερά είχαν αντιδράσει στη εμπλοκή της Ελλάδας στην επέμβαση του ΝΑΤΟ στη Λιβύη (π.χ. με την προσφορά της βάσης Σούδας κ.ά.), στο θέμα της ανθρωπιστικής βοήθειας και της παροχής στους διψασμένους απλούς πολίτες της Τρίπολης δεν υπάρχει αντίρρηση, αν και η βοήθεια αυτή ασφαλώς διευκολύνει και τα σχέδια του ΝΑΤΟ.
Γεννάται όμως. το ρητορικό ερώτημα. για το αν θα ήταν εύκολο να ενταχθεί η ΕΥΔΑΠ σε ένα πρόγραμμα παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας, αν δεν ήταν δημόσια όπως είναι ακόμη σήμερα (έστω με 51% του μετοχικού κεφαλαίου). Αν θα μπορούσαν, π.χ. να ενταχθούν σε ένα πρόγραμμα βοήθειας στη Λιβύη, αν χρειαζόταν, το ίδιο άμεσα, τα ΕΛΠΕ που ελέγχει ο Λάτσης, ή ο ΟΤΕ που ελέγχει η Deutsche Telekom χωρίς ανταλλάγματα.
Πολλοί ηγέτες ξαφνικά φάνηκαν να συμπονούν τη Λιβύη, γιατί τάχα στενάζει από ένα δικτάτορα. Σήμερα, άραγε, κατάλαβαν ότι στενάζει ο λαός της Λιβύης; Ασφαλώς ο «πόνος» είναι μεγαλύτερος για τα πετρέλαια της Λιβύης.

Η Ελλάδα έχει μόνο ζημιά
Άραγε θα έχει κάποιο όφελος η χώρα μας από τη συμμετοχή στα ΝΑΤΟϊκά σχέδια. Η Ελλάδα όχι μόνο δεν έχει όφελος από την ασκούμενη διεθνή πολιτική της και τη στενότερη συνεργασία με Ισραήλ αλλά απομονώνεται διαρκώς από τον αραβικό κόσμο. Η Ελλάδα έχει ζημιά και κανένα όφελος από την ανάμειξή της στα ιμπεριαλιστικά σχέδια. Ειδικότερα από τη συμμετοχή την τελευταία περίοδο στα σχέδια του ΝΑΤΟ στη Λιβύη είναι παντελώς ζημιωμένη. Ενώ άλλες χώρες στοχεύουν και παίρνουν μέρος στη μοιρασιά του πετρελαίου εμείς, τάχα, όπως αναφέρεται από επίσημα χείλη προσδοκούμε οφέλη λόγω αναβάθμισης του ρόλου της χώρας μας με βάση τον ρόλο που διαδραματίσαμε στην υπόθεση Λιβύης.
Όμως ούτε σε ηθική στήριξη έχουμε κάποια επιτυχία αν και ως γνωστό ότι η συμμετοχή της Ελλάδας τόσο στο θέατρο των επιχειρήσεων όσο και ευρύτερα ήταν σημαντική.
Η Ελλάδα συναίνεσε στη χρησιμοποίηση της σημαντικότατης βάσης της Σούδας και γι' αυτό έλαβε τις ιδιαίτερες ευχαριστίες Ομπάμα για τις διευκολύνσεις αυτές.
Όπως έχει αναφερθεί ήδη αρμοδίως από την κυβέρνηση, η Ελλάδα συμμετείχε με αεροπλάνα F-16, διέθεσε στο ΝΑΤΟ ένα ιπτάμενο ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης τύπου Erieye, μια φρεγάτα (με ένα οργανικό ελικόπτερο τύπου Sikorsky) για τον έλεγχο της εφαρμογής του εμπάργκο και τη διενέργεια νηοψιών και δύο ελικόπτερα έρευνας και διάσωσης τύπου Super Puma.
Όμως παρά την πρόθυμη και δουλική στάση της κυβέρνησης η Ελλάδα συνεχίζει να αντιμετωπίζεται σαν φτωχός συγγενής από τους συμμάχους της.

Συμπεράσματα
Για τη Δημόσια ΕΥΔΑΠ. Με αφορμή και τις συγκεκριμένες εξελίξεις στην περιοχή, βλέπουμε την αξία που έχει μια Δημόσια ΕΥΔΑΠ. Αν είχε ιδιωτικοποιηθεί θα είχε χαθεί ένας μοχλός παρέμβασης στην περιοχή της Μεσογείου από την πλευρά της Ελλάδας ή θα έπρεπε να είχε πληρωθεί πολύ ακριβά  αυτή η παρέμβαση σε κάποια ιδιωτικά συμφέροντα.
Ένα ακόμη συμπέρασμα που βγαίνει αβίαστα για την κυβέρνησή μας και πρέπει να προστεθεί στην αθλιότητά της, είναι πως ενώ είναι πρόθυμη και το αποδεικνύει καθημερινά να δώσει γη και ύδωρ στα ευρύτερα ευρωατλαντικά σχέδια, η ίδια αποτελεί τον φτωχό συγγενή, δεν διεκδικεί και δεν τυχαίνει καν ηθικής αναγνώρισης και στήριξή από τη διεθνή κοινότητα στα σημερινά σημαντικά προβλήματα της.
http://www.avgi.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου