Παναγιώτης Καργάκος – Alone (Συνέντευξη)

Writer ή διοργανωτής;
Ο Παναγιώτης Καργάκος (Alone) μιλάει για το graffiti στη συνέχεια του πρώτου μέρους  της συνέντευξης για το Enter The Street Culture Festival στο Allou Fun Park.
Λίγο σκαλωμένος που δίνει τη συνέντευξη, δεν του πολυαρέσει η προβολή, μιλάει γι’ αυτό που αγαπάει περισσότερο. Τον ευχαριστούμε που μας ανοίγει τις πόρτες σε κάτι που για τους «εκτός» του χώρου είναι ανεξερεύνητο…

Πότε ξεκίνησες να βάφεις;

Το 1998!

Υπήρξε κάποια αφορμή ή απλά είχες μέσα σου το «μικρόβιο»;
Είδα κάποιους μεγαλύτερους μου που έβαφαν, μου άρεσε, έπεισα και άλλους φίλους μου και ξεκίνησα. Το περίεργο είναι ότι μέχρι πριν δε ζωγράφιζα.

Ποιες είναι οι επιρροές σου;
Επιρροή μπορεί να είναι οτιδήποτε σε περιβάλει. ...
Επομένως δεν μπορώ να πω κάτι συγκεκριμένα. Οτιδήποτε μπορεί να με προβληματίσει, για οτιδήποτε μπορώ να κάνω graffiti.

Ξέρω ότι ξεκίνησες στην επαρχία (Άμφισσα). Πώς δέχτηκε μια κλειστή κοινωνία, πιο άμαθη στο graffiti, τους «βαμμένους» τοίχους;
Τότε τα πράγματα ήταν δύσκολα γιατί ήταν το κάτι διαφορετικό και παράξενο γι αυτούς που το έβλεπαν από «έξω». Δε γίνεται να είμαστε αρεστοί σε όλους, όπως δεν γίνεται να έχουμε όλοι τα ίδια ενδιαφέροντα. Απλά κάποιοι αυτό δεν το καταλαβαίνουν.
Σήμερα η Άμφισσα με έχει αγκαλιάσει… και με στηρίζει σε ό,τι και να κάνω και αυτό με χαροποιεί.
Ποια η διαφορά ενός writer στην επαρχία με έναν writer στην Αθήνα και γενικά στην πόλη;

Αν και το ίντερνετ έχει μηδενίσει τις αποστάσεις, τα πράγματα στην επαρχία είναι ακόμα δύσκολα. Ναι μεν ο writer μπορεί να παίρνει πληροφορία άφθονη και να εξελίσσεται, αλλά γενικά σε αλλά πράγματα υπάρχει πρόβλημα. Ένα παράδειγμα η Άμφισσα του 1998 με την Άμφισσα του 2011 είναι ακριβώς ίδια..Δεν υπάρχουν μαγαζιά με spray κ αυτοί που ασχολούνται είναι λίγοι, με αποτέλεσμα στο τέλος να μη μένει κανείς… Στην Αθήνα παρακινείσαι από άλλους writers, βλέπεις τεχνικές που έχουν εξελίξει, επομένως κερδίζεις χρόνο. Άσε που πάντα έχεις παρέα να βγεις να βάψεις.
Πώς προέκυψε το Alone;
Απλά πιστεύω πως ο δυνατότερος άνθρωπος είναι αυτός που επιλέγει και καταφέρνει να περνάει τις δύσκολες καταστάσεις που του εμφανίζονται… ΜΟΝΟΣ.
Τι είναι για ‘σένα το graffiti; Άλλαξε κάτι στη ζωή σου εξαιτίας του;
Για μένα είναι τα πάντα… και του χρωστάω πολλά. Αυτό τα λέει όλα… Είμαι από τους ανθρώπους που έχω το δικαίωμα να πω πως για μένα είναι τρόπος ζωής, και αυτό γιατί με έχει βοηθήσει να περάσω δύσκολες καταστάσεις στη ζωή μου. Και δε μιλάω με λόγια του αέρα… Έχει φτάσει στιγμή να πω ότι ζω από αυτό… επομένως… ζω γι’ αυτό! Δεν είμαι ο καλύτερος writer, ούτε την έχω δει κάπως στο χώρο και γι αυτό ψιλοσκαλώνω να σου πω την αλήθεια που δίνω τη συνέντευξη. Από την άλλη είμαι όμως κινητικός στο χώρο και πάντα πρόθυμος να προσφέρω και θέλω να πιστεύω ότι αυτό θα συνεχιστεί για καιρό ακόμα.
Έχεις βοηθηθεί από κάπου, γενικά έχεις κάποια πρότυπα στο χώρο;
Αυτός που με έχει βοηθήσει πολύ είναι ο Λέκι . Ο Λευτέρης είναι για μένα από τους κορυφαίους στο χώρο και πολύ καλός χαρακτήρας .Επίσης, θαυμάζω τον jasone και τον dee71 για τα χρόνια που είναι στο χώρο και γιατί ακόμα και αν στη ζωή εμφανίζονται άλλες προτεραιότητες, δεν άφησαν ποτέ το graffiti. Θα ήθελα να είμαι έτσι και εγώ στο μέλλον. Πρότυπα άλλα στο δημιουργικό μέρος δεν αναφέρω, γιατί θα αδικήσω μερικούς. Γενικά έχω πολλούς.

Πιστεύεις ότι το graffiti είναι σε καλύτερη ή χειρότερη κατάσταση απ’ όταν ξεκίνησες;

Σίγουρα είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση. Τα μέσα έχουν εξελιχθεί και η πληροφορία που έχει ένας writer στα χέρια του είναι άφθονη, οπότε και η εξέλιξη του, αν το αγαπάει, θα είναι γρήγορη και μεγάλη.
Θεωρείς ότι τελευταία έγινε μόδα;

Τι να σου πω! Εγώ πάντα το ίδιο το έβλεπα. Εμένα δεν με ενοχλεί αυτό ,στην τελική ποιος είμαι εγώ για να κρίνω ποιος θα ασχοληθεί με το graffiti και ποιος όχι. Και για ποιο λόγο να μη θέλω να ασχολούνται πολλοί με αυτό; Για να μοιάζω διαφορετικός; Αυτά είναι κομπαρσιλίκια και απέχω συνειδητά. Από εκεί και πέρα η λέξη μόδα με αηδιάζει, γιατί πάντα κάτι έχει ένα τέλος. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως, τέλος δεν έχει το παντελόνι, αλλά αυτός που το φοράει. Κυριολεκτικά το graffiti θα συνεχίσει να υπάρχει, αλλά κάποιοι που ασχολούνται με αυτό απλά είναι περαστικοί… Εύχομαι να έχουμε λιγότερους περαστικούς λοιπόν.

Writer ή διοργανωτής;
Σίγουρα writer. Το ότι βάζω σε διαδικασία τον εαυτό μου να διοργανώσει πχ ένα φεστιβάλ, μια έκθεση ή δεν ξέρω τι άλλο, είναι απλά λόγω του ότι θέλω να μοιραστώ με άλλους αυτό που κάνω. Π.χ. από μια έκθεση μπορεί να περάσω μηνύματα, από ένα φεστιβάλ επίσης το ίδιο και όχι απαραίτητα μόνο δικά μου, αλλά να δώσω την ευκαιρία και σε άλλους να δημιουργήσουν και να εκφραστούν μέσα από μια γιορτή. Και να σου πω κάτι; Η ικανοποίηση που παίρνεις σαν writer όταν κανείς ένα καλό κομμάτι είναι η ίδια με όταν έχεις διοργανώσει κάτι και βλέπεις τον κόσμο να περνάει καλά. Αυτό δεν το αλλάζω με τίποτα!
Έχεις να μοιραστείς καμιά παράξενη ιστορία;

Μια ιστορία ε; χαχα! Μια φορά είχα πάει μ ένα φιλαράκι να βάψουμε και ήταν κάτι τσιγγανάκια, τα οποία μου ζήταγαν spray. Κάποια στιγμή, όταν τελείωσα, κάποια spray ήταν μισά και οκ, τους τα έδωσα. Αυτό ήταν! Άρχισαν να κυνηγιόνται ψεκάζοντας το ένα το άλλο. Τρελάθηκα! Λέω πάει, θα τυφλωθούν και πάω και παίρνω από το ένα το spray και το άλλο για να με ευχαριστήσει, μου έσβησε το κομμάτι! Χαχαχα! Σοκαρίστηκα, αλλά όποτε το θυμάμαι γελάω.

Ξέρω ότι εσάς τους γκραφιτάδες σας ενοχλεί όταν σας «πατάν» τα κομμάτια… Εσύ πώς αντιδράς;
Εντάξει δεν μου αρέσει όταν συμβαίνει. Παλιότερα αντιδρούσα άσχημα, τώρα εντάξει, βλέπω αλλιώς τα πράγματα και δεν με πειράζει τόσο. Από τη στιγμή που το βγάλω φωτογραφία, σκέφτομαι το επόμενο.
Πως βλέπεις τον Alone στα επόμενα χρόνια;
Προς το παρόν μπαίνω φαντάρος. Όταν με το καλό απολυθώ, θα ήθελα να κοιτάξω λίγο περισσότερο τον Παναγιώτη, με την έννοια ότι θα κοιτάξω να δω κι εγώ τι θα κάνω στη ζωή μου κατά πρώτο λόγο. Από ‘κει και πέρα δεν πρόκειται να σταματήσω να βάφω. Και ανάλογα με τις καταστάσεις να προσπαθώ να κάνω και πράγματα και να προσφέρω.
Ένα όνειρο, μια επιθυμία, ένας στόχος που θα ήθελες να επιτύχεις;
Θα σου πω δύο: Να διοργανώσω ένα φεστιβάλ με writers από Ελλάδα και από το εξωτερικό και να πάρω μέρος σε ένα φεστιβάλ στο εξωτερικό.
Σου ευχόμαστε να τα καταφέρεις και τα δύο…
http://www.blogmag.gr