Οι κλέφτες και οι αρματωλοί ξαναπιάνουν τα περάσματα περιμένοντας τους ταξιδιώτες

Τα Δερβένια - Διόδια. Για Ραγιάδες του Χτες και του Σήμερα

γράφει ο Δημήτρης Κολτσίδας

Το 1800 ο Εντουάρ Ντανιέλ Κλάρκ, άγγλος περιηγητής , συγγραφέας και αρχαιολόγος περιγράφει κατά την Τουρκοκρατία , την είσοδο στη Λαμία κάπως έτσι...
Λέγεται ότι το Ζητούνι ήταν η αρχαία Λαμία.
Διασχίσαμε τον ποταμό Σπερχειό με τη βοήθεια μιας πέτρινης γέφυρας,ήταν ακριβώς τούτη την περίοδο που είχε ξεχειλίσει και είχε πλημμυρίσει όλη τη γύρω περοχή, όμοια σαν το Νείλο, χύνοντας τα νερά του μέσα σε μια λασπώδη δίνη.
Πάνω στην πέτρινη γέφυρα οι Τούρκοι έχουν εγκαταστήσει ένα δεβένι, κάτι σαν φράγμα στην πλευρά αυτή της ελώδους περιοχής , το οποίο μπορεί να θεωρηθεί ως η πύλη για τη Φθιώτιδα και τη Θεσσαλία. Φυλάσσεται από Αλβανούς , οι οποίοι εισπράττουν το φόρο από τους ταξιδιώτες για να ...
τους δοθεί η άδεια να περάσουν
Ο δε Γιάκομπ Ζάλομον Μπάρτολντι ,Πρώσσος περιηγητής (1799- 1825), περιγράφει με τον πλέον γλαφυρό τρόπο τα ΔΙΟΔΙΑ της Λαμίας, του ΖΗΤΟΥΝΙΟΥ το 1801 και αναφέρεται στους ΡΑΓΙΑΔΕΣ του τότε και σημειολογικά μεταφερόμενο στους ΡΑΓΙΑΔΕΣ ΦΘΙΩΤΕΙΣ και ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΕΣ του σήμερα.

Μέσα σ΄ένα ημίωρο ,ανακαλύψαμε στο δρόμο μας, στην όχθη ενός ποταμού, που κυλούσε στ ΄άριστερά μας ,ένα σπιτάκι ανάμεσα στα πλατάνια, και μπροστά σ΄αυτό το σπιτάκι, πέντ΄’εξι Τουρκαλβανούς, οπλισμένους μέχρι τα δόντια. Ήταν ένα από κείνα τα δερβένια ,λέξη που σημαίνει στα περσικά πόρτα κλειστή σε πολύ στενό πέρασμα, όπου εγκαθίσταται φυλάκιο, είτε για την ασφάλεια των ταξιδιωτών είτε για να εισπράττε απ΄τους ραγιάδες διόδια (μερικές φορές για ν΄αποσπά χρήματα δια της βίας). Όσο για την επικαλούμενη΄΄ασφάλεια των ταξιδιωτών’’αυτή την υποχρέωση την εκπληρώνουν περίπου με την ίδια ευσυνειδησία ,όσο και το αξιοσέβαστο σώμα των χωροφυλάκων της Ρώμης,που έχει φήμη ότι δεν δέχεται κανέναν να γίνει μέλος του, αν δεν είναι περιβόητος μαχαιροβγάλτης ή έστω, περιβόητος λωποδύτης. Εμείς , παρ΄’όλα αυτά, πλησιάσαμε με κάθε εμπιστοσύνη...
Τέλοσπάντων , όταν φτάσαμε κοντά στους Αλβανούς ,κι όπως ετοιμαζόμασταν να
περάσουμε στην άλλη μεριά , ο ένας απ΄αυτούς μας φώναξε δυνατά να
σταματήσυμε και μας ζήτησε να πληρώσουμε διόδια.

Εμείς δεν παραλείψαμε να απαντήσουμε πώς οι Ευρωπαίοι δεν ήταν αναγκασμένοι , όπως οι Έλληνες ραγιάδες , να πληρώνουν τέτοιους φόρους , πώς ήμασταν εφοδιασμένοι με φιρμάνι του σουλτάνου και πώς δεν είχαμε καμιά διάθεση να συμφωνήσουμε μ ΄ αυτό που απαιτούσαν από μας. Εκείνοι, όμως , υψώνοντας τον τόνο της φωνής , μας είπαν πώς έγραφαν στα παλιά τους τα παπούτσια τις διαταγές του σουλτάνου.

...έτσι προσπαθώντας να ζεσταθούμε, συνεχίσαμε το δρόμο μας πεζᾖ και φτάσαμε τελικά στην κορυφή του λόφου, απ’ όπου παρουσιάστηκε στα μάτια μας το Ζητούνι
Όμως – τι κακό μας είχε βρεί! -δεν είχαμε ακόμα κατεβεί ως τον κάμπο και το μάτι μας πήρε ένα δεύτερο δερβένι, που απειλούσε και πάλι να μας υποβάλλει σς δεύτερο χαράτσωμα . Αυτή τη φορά , όμως άκουσαν πιο ήρεμα την αντιλογία μας˙ αλλά και εμείς νοιώθαμε τόσο εξουθενωμένοι πού δεν είχαμε καμιά διάθεση ν’ αρχίσουμε δεύτερο καβγά. Ενας γέροντας Τούρκος μέτρησε με πολλή προσοχή τα χρήματα πού του βάλαμε στο χέρι, μας κατονόμασε το ύψος του ποσού ,πού εισέπραττε, και μας διαβεβαίωσε πώς ο διοικητής στο Ζητούνι θα μας αποζημείωνε για όλα, αν είχαμε το δίκιο με το μέρος μας...
Εχοντας την ευκαιρία , λίγους μήνες αργότερα, ν’ αφηγηθώ αυτή την ιστορία στον Αλή Βεζύρη,αυτός μού απάντησε με ολύμπια αταραξία ότι θα έπρεπε να τους σπάσουμε τα κεφάλια εκείνων των σκυλιών.

Αγαπητοί μου Λαμιείς – Φθιωτείς- Ρουμελιώτες ,
Αν κάτι σας παραπέμπει στην Τουρκοκρατία , δεν είναι παρά η παραφροσύνη των ημερών, γιατί τα παραπάνω ΔΕΡΒΕΝΙΑ ουδεμία σχέση έχουν με το σήμερα , και τα ΔΙΟΔΙΑ , ούτε με τους ραγιάδες ,ούτε με τους χωροφύλακες της Ρώμης.
Καμιά επίσης σχέση δεν υπάρχει μεταξύ των Φθιωτών ΄΄πολιτών ραγιάδων ΄΄και των Ευρωπαίων πολιτικών της περιοχής, που ως Ευρωπαίοι έχουν λεφτά και φιρμάνια και που ασφαλώς και δεν πληρώναν διόδια.

Τα παραπάνω κείμενα είναι χαρισμένα στους Ραγιάδες Έλληνες .
Εκεί πλέον μας έχουν φθάσει , σε ακραία σημεία υποκρισίας ,αθλιότητας ,εξαθλίωσης, πολιτιστικής ,οικονομικής και ηθικής κατάπτωσης , ώστε σε λίγο να το θυμηθείτε, ότι θα αναζητήσουμε τρόπους ΄΄ αυτονομίας και ανεξαρτησίας’’ της ΦΘΙΑΣ και της ΡΟΥΜΕΛΗΣ ,για να σωθούμε από τους Κολωνακιώτες και υδροκέφαλους σοφούς των Αθηνών που σχοινοβατούν επάνω στην ανοχή μας, οι αχρείοι.

ΔΗΜ. ΚΟΛΤΣΙΔΑΣ
ΖΩΓΡΑΦΟΣ - ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΛΑΜΙΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
http://lamianews.blogspot.com