O οινοπαραγωγός Νίκος Αργυρίου,«Δούλευα στο χιονοδρομικό ως πιστέρ και ταυτόχρονα ασχολιόμουν με τα οικογενειακά κτήματα. Οταν πήγαινα στη Γαλλία και στην Ιταλία για σκι, επισκεπτόμουν διάφορα οινοποιεία. Στην Τοσκάνη ένιωσα πως ήταν η καθοριστική στιγμή. Εκεί ήταν που σκέφτηκα ότι εμείς δεν είχαμε έστω και ένα κρασί που να μας χαρακτηρίζει», μου λέει ο Νίκος Αργυρίου, ο οποίος αποφάσισε να ξεκινήσει δική του παραγωγή, με σκοπό να αποκτήσει ο ...
Παρνασσός και πάλι τα αμπέλια του, που χάθηκαν τη δεκαετία του ’60 από φυλλοξήρα. Το 1995 άρχισε να πειραματίζεται με διεθνείς ποικιλίες και σήμερα παράγει έξι ετικέτες και ένα πειραματικό κρασί.
«Τώρα, επειδή βάλαμε 200 – 300 στρέμματα, δεν σημαίνει ότι γίναμε και εφάμιλλοι των Ιταλών και των Γάλλων… Εχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας. Μπορεί τα κρασιά μας να έχουν καλή ποιότητα επειδή το προσπαθήσαμε πολύ, όμως στο υψηλότερο επίπεδο πιστεύω ότι θα καταφέρει να φτάσει η δεύτερη γενιά».
Το σπουδαίο στην περίπτωση των «Αμπελώ-νων Παρνασσού» είναι ότι η δεύτερη γενιά υπάρχει ήδη. Ο Θανάσης Αργυρίου είναι 20 ετών, έχει ήδη οκτώ τρύγους στο ενεργητικό του και μόλις ολοκληρώσει τις οικονομικές του σπουδές και διανθίσει τις οινολογικές του γνώσεις, θα είναι έτοιμος για τη συνέχεια.
http://www.argyriouwinery.eu/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου