Σελίδες
Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010
Ζητάει υπαλλήλους για την Δασική Υπηρεσία η Βουλευτής Φωκίδας
Για να εξυπηρετήσει την οικιστική πίεση που πρέπει να εξυπηρετηθεί;
Για να εξυπηρετήσει την ταχεία εγκατάσταση ανεμογεννητριών και την εξόρυξη του Βωξίτη;
Η κυρία βουλευτής ξέχασε την προστασία των δασών, ξέχασε τον τεράστιο αριθμό ελάτων που έχει ξεραθεί, ξέχασε την αποκατάσταση των δασών από τα μεταλλεία που δεν έχει γίνει, ξέχασε την υλοτόμηση των ξερών δένδρων που δεν έχει γίνει, αυτά όμως δεν απασχολούν την ... Δασική υπηρεσία στον Νομό μας και γι αυτά δεν ζητάει την παρέμβαση της Βουλευτού.
Οι οικονομικές πιέσεις για "ανάπτυξη" και η εξυπηρέτησή τους, είναι οι προτεραιότητες πλέον της Δασικής Υπηρεσίας και όχι η προστασία και η ανάδειξη του δάσους.
Διαβάστε την επερώτηση...
Υποστελέχωση των Δασικών υπηρεσιών Φωκίδας
ΕΡΩΤΗΣΗ
Προς:
Τον Υπουργό Εσωτερικών , Δημόσιας Διοίκησης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης , κ. Γ Ραγκούση ,
Την Υπουργό Περιβάλλοντος , Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής κ. Τ. Μπιρμπίλη,
ΘΕΜΑ : ΣΤΕΛΕΧΩΣΗ ΔΑΣΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΝΟΜΟΥ ΦΩΚΙΔΑΣ
Στη Φωκίδα υπάρχουν χρόνια και σημαντικά προβλήματα που οφείλονται και στην υποστελέχωση των Δασικών Υπηρεσιών του νομού. Οι Δασικές Υπηρεσίες στη Φωκίδα επηρεάζουν σημαντικά την κάθε αναπτυξιακή προσπάθεια, μέσω της διαδικασίας των αδειοδοτήσεων και την εξυπηρέτηση των πολιτών, κυρίως μέσω των διαδικασιών χαρακτηρισμών.
Η Φωκίδα είναι ο τόπος όπου έχουμε τρεις ορεινούς όγκους, του Παρνασσού, της Γκιώνας & των Βαρδουσίων, έχουμε δάση , έχουμε καθεστώς NATURA σε μεγάλη έκταση του νομού, έχουμε τον Εθνικό Δρυμό Παρνασσού , το Χιονοδρομικό Κέντρο Παρνασσού , συνεχίζουμε να έχουμε μεγάλη οικιστική πίεση στον Παρνασσό – αν και μεγάλο μέρος του βουνού έχει ήδη οικοδομηθεί, έχοντας προκαλέσει την παρέμβαση της δικαιοσύνης.
Στη Φωκίδα ακόμη έχουμε εκμετάλλευση βωξίτη – τα μεγαλύτερα κοιτάσματα στην Ελλάδα – σε δασικές και μη δασικές εκτάσεις, έχουμε δυνατό κτηνοτροφικό κλάδο και παρατηρείται ζήτηση για ανάπτυξη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας .
Υπάρχει επίσης ελεγχόμενη κυνηγετική περιοχή η οποία και φέτος υπολειτουργεί. Σχετικά αργά , τον Νοέμβριο του 2009, έγιναν κοινές προσπάθειες του Υπουργείου Περιβάλλοντος & των Αρμόδιων Υπηρεσιών του και της Περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας για να ανοίξει με συγκεκριμένο σχεδιασμό η ελεγχόμενη κυνηγετική περιοχή, αλλά τελικά οι τοπικές Δασικές Υπηρεσίες αποφάσισαν και λειτούργησαν διαφορετικά. Τέλος, να σημειώσουμε πως και ένα από τα μεγαλύτερα ημιορεινά δασικά φυτώρια της ημιορεινής Ελλάδας , αυτό της Γραβιάς , υπολειτουργεί επίσης.
Οι δασικές υπηρεσίες όφειλαν να είναι στελεχωμένες με επιστημονικό και διοικητικό προσωπικό και με ικανό αριθμό δασοφυλάκων , ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες που τα δεδομένα του νομού δημιουργούν. Αυτό δυστυχώς δεν ισχύει.
Ενδεικτικά , και σύμφωνα με στοιχεία των Δασικών Υπηρεσιών του Νομού, σας ενημερώνουμε ότι εκκρεμούν :
ΔΑΣΑΡΧΕΙΟ ΑΜΦΙΣΣΑΣ:
350 αιτήματα χαρακτηρισμού για πράξεις χαρακτηρισμού εκτάσεων,
8 αιτήματα για πράξεις χαρακτηρισμού του άρθρου 12 Ν.3208/03
9 εκθέσεις αντίκρουσης προσφυγών πολιτών στο ΣτΕ
20 υποθέσεις συγκρότησης φακέλου και διαβίβασης στην επιτροπή Επίλυσης Δασικών Αμφισβητήσεων ,
ΔΑΣΑΡΧΕΙΟ ΛΙΔΩΡΙΚΙΟΥ:
143 αιτήματα χαρακτηρισμού για πράξεις χαρακτηρισμού εκτάσεων,
3 αιτήματα για πράξεις χαρακτηρισμού του άρθρου 12 Ν.3208/03
13 εκθέσεις αντίκρουσης προσφυγών πολιτών στο ΣτΕ & στα Διοικητικά Δικαστήρια,
7 αιτήματα Δήμων για έγκριση έργων,
19 αιτήματα για έκδοση άδειοδότησης ΑΠΕ,
7 περιπτώσεις για πρόταση κήρυξης εκτάσεων ως αναδασωτέων .
Ερωτώνται οι κ. κ. Υπουργοί :
Με δεδομένη την οικονομική κρίση και την πολιτική απόφαση για «πάγωμα» των προσλήψεων στον Δημόσιο Τομέα , υπάρχει η δυνατότητα , άμεσα , με ανακατανομή του ήδη υπηρετούντος προσωπικού , να ενισχυθούν οι Δασικές Υπηρεσίες του Ν. Φωκίδας;
Μπορεί να μετακινηθεί το απαραίτητο επιστημονικό προσωπικό από την Κεντρική ή Περιφερειακή Διοίκηση ώστε να βοηθήσει στην διεκπεραίωση των υποθέσεων που εκκρεμούν επί σειρά ετών;
Θα λάβει σειρά πρωτοβουλιών το Υπ. Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής ώστε την επόμενη χρονιά 2010 – 2011 , καθώς και τα επόμενα χρόνια η ελεγχόμενη κυνηγετική περιοχή να λειτουργήσει σωστά;
Η Βουλευτής
Αφροδίτη Κ. Παπαθανάση
Νήσος Η ταινία της Κινηματογραφικής λέσχης την Κυριακή
Διαβάστε για την ταινία και δείτε και το τρέιλερ
ΝΗΣΟΣ – Κωμωδία ή δράμα, η σκηνή αυτή έχει ψωμί!
Στο μυαλό μου ήρθε αυθόρμητα αυτήν η φράση από τους κατά Διονύση Σαββόπουλο «Αχαρνής» (1977), επειδή η κωμωδία «Νήσος» του Χρήστου Δήμα, που προβάλλεται από την περασμένη Τρίτη, κρύβει πολύ δράμα από πίσω. Όπως ακριβώς συμβαίνει και στη ζωή, αρκεί να διαθέτει ... κανείς μια στάλα χιούμορ.
Ο Χρήστος Δήμας είναι ένας ταλαντούχος σκηνοθέτης και αυτό το ξέραμε. Από τις μικρού μήκους ταινίες του «Ένας ουρανός γεμάτος αστέρια», «Tender», «Ανάσα» και Αμερικάνος», τη μεγάλου μήκους «Οι ακροβάτες του κήπου», τη συνεργασία του με την τηλεόραση («Κόκκινος κύκλος», «Σχεδόν ποτέ», «10η εντολή» κ.α.), τα βιντεοκλίπ, ο Δήμας είχε δώσει τα διαπιστευτήριά του. Τώρα, ήρθε η ώρα της δεύτερης μεγάλου μήκους ταινίας του, η οποία ολοκληρώθηκε πριν από λίγο καιρό και ήρθε η ώρα να προβληθεί στους κινηματογράφους.
«Πάντα γοητευόμουν από αληθινούς ανθρώπους. Ανθρώπους που δεν κουβαλούν λάμψη ή τα όνειρα και τις φιλοδοξίες της μεγάλης πόλης. Ανθρώπους που έχουν τη δική τους στάση ζωής, και σε μια μικρή κοινωνία, όπως σ’ ένα νησί ή σε κάποιο χωριό, πρέπει να βρουν ένα τρόπο να ζουν, να δουλεύουν, να μισούν, να αγαπούν, να επικοινωνούν, να αντιδρούν και λίγο πολύ να «υπάρχουν» με τον δικό τους τρόπο», λέει ο Χρήστος Δήμας μιλώντας για τη «Νήσο». Και κοντά σε αυτούς τους ανθρώπους πηγαίνει, αυτούς συναντά και αυτούς κάνει πρωταγωνιστικούς χαρακτήρες στην ταινία του. Βέβαια, αυτό που θέλει να κάνει, δεν είναι κάποιο εθνολογικό ή ηθογραφικό ντοκιμαντέρ, αλλά μια ταινία μυθοπλασίας, μια ταινία αστεία η οποία σατιρίζει τις κλειστές κοινωνίες, τα κρυμμένα μυστικά που υπάρχουν και τις λουμπινιές της τοπικής εξουσία, η οποία μπορεί να είναι τοπική αλλά δεν παύει να είναι εξουσία. Και ως τέτοια έχει πολλά άπλυτα τα οποία δε θέλει να βγουν στη φόρα.
Σε κάποιο νησί, λοιπόν, συμβαίνει ένα γεγονός το οποίο αναστατώνει την τοπική κοινωνία. Ο Θεμιστοκλής Δίκαιος, άρχοντας της περιοχής, πεθαίνει ξαφνικά με κάποιον περίεργο τρόπο. Το πρώτο ερώτημα πλανάται και αναζητά απάντηση, είναι το που θα πάει η τεράστια περιουσία του. Παιδιά δε έχει, άλλους συγγενείς δεν έχει, άρα η περιουσία θα πάει κάπου αλλού, Αλλά που; Η απάντηση έρχεται με το άνοιγμα της διαθήκης του Δίκαιου, ο οποίος εκτός από άρχοντας, φαίνεται πως ήταν και χιουμορίστας. Αφήνει λοιπόν την περιουσία του στις τέσσερις εξουσίες του χωριού. Όχι, ο Τύπος δεν περιλαμβάνεται μέσα σε αυτές. Μιλάμε για εκείνες που γνωρίζουμε από τις παλιές ελληνικές ταινίες, δηλαδή το δήμαρχο, το χωροφύλακα, το δάσκαλο και τον παπά. Καλά ως εδώ αλλά για να δοθούν τα χρήματα και ό,τι άλλο περιουσιακό στοιχείο, υπάρχει ένας όρος. Ο όρος λέει πως οι τέσσερις εκπρόσωποι των τεσσάρων εξουσιών θα πρέπει να διαβάσουν στην πλατεία του χωριού παρουσία, φυσικά, των κατοίκων, τέσσερις επιστολές που αντιστοιχούν στον καθένα –από μία ο καθένας- που κανείς δε γνωρίζει το περιεχόμενο τους το γνώριζε ο Θεμιστοκλής Δίκαιος, αλλά εκεί που είναι, μάλλον δεν μπορεί κανείς να τον ρωτήσει. Κι εδώ αρχίζουν οι ανησυχίες. «Είναι πολλά τα λεφτά Άρη», αλλά όχι και να αποκαλυφθούμε δημόσια! Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Ή αποκαλύπτονται τα μυστικά και οι δικαιούχοι γίνονται κάτοχοι της περιουσίας, ή δεν παίρνουν φράγκο. Αλλά και τη δεύτερη λύση να επιλέξουν, είναι σα να ομολογούν την ενοχή τους. Πολλά τα λεφτά, πολλά και τα μυστικά και ο Χρήστος Δήμας με τη «Νήσο», φαίνεται πως προσθέτει κι αυτός το δικό του λιθαράκι στην ανάκαμψη του ελληνικού κινηματογράφου, όπως αυτήν καταγράφεται τον τελευταίο χρόνο.
Ελληνικό θέμα, παγκόσμια θεματολογία
Και τώρα παραδίδω το χώρο της Εποχής στο σκηνοθέτη Χρήστος Δήγμα, ο οποίος σε σημείωμά του για τη «Νήσο», λέει:
«Βρισκόμαστε σε κάποιο ελληνικό νησί στα τέλη της πρώτης δεκαετίας του 2000. Μικρό νησί, αλλά όμορφο, όπου όλοι γνωρίζουν (ή νομίζουν ότι γνωρίζουν) ο ένας τον άλλο.
Καλοφτιαγμένοι και μάλλον οικείοι χαρακτήρες, άντρες και γυναίκες, νέοι και ηλικιωμένοι, που έχουν μεγάλες φιλοδοξίες και ακόμα μεγαλύτερα όνειρα. Αυτό που έχουν κοινό είναι ότι όλοι έχουν ένα μυστικό (μεγάλο ή μικρό) από το παρελθόν τους, ή μια παρανομία που η αποκάλυψή της στην ευρύτερη κοινότητα, μπορεί να φέρει μοιραία αποτελέσματα, όχι μόνο στους ίδιους, αλλά και στους ανθρώπους γύρω τους. Προκειμένου λοιπόν να κρατήσουν το μυστικό τους ασφαλές και να προστατεύσουν όλα τα παραπάνω, είναι διατεθειμένοι να ξεπεράσουν τα όρια τους. Πρέπει να πληρώσουν ένα τίμημα προκειμένου να κρατήσουν τον τρόπο ζωής τους άθικτο.
Είναι επίσης μια ιστορία που μας υπενθυμίζει πόσο ευάλωτοι μπορούμε να γίνουμε, όταν κάποιος που δεν μπορούμε να ελέγξουμε, μπορεί και αποκτά πρόσβαση σ’ αυτά τα μυστικά. Είναι μια ελληνική ιστορία, γυρισμένη σ’ ένα ελληνικό νησί, στην ελληνική γλώσσα, αλλά οι καταστάσεις και η θεματολογία είναι μάλλον παγκόσμια. Τέσσερις διαφορετικοί άνθρωποι… Τέσσερα διαφορετικά περιβάλλοντα…Τέσσερα διαφορετικά μυστικά.
Ο δάσκαλος είναι ύποπτος για συμμετοχή σε μια αριστερή τρομοκρατική οργάνωση, ο αστυνόμος ελέγχει τα λαθραία και τις παράνομες συναλλαγές της περιοχής, ο πρόεδρος της κοινότητας ζει διπλή ζωή, ο ιερέας έχει μια αμαρτωλή ερωτική ταυτότητα. Όλοι γνωρίζουν ο ένας τον άλλον, έχουν δυναμική στην αγάπη και στο μίσος, αληθινά έντονοι χαρακτήρες.
Και γύρω απ’ αυτούς, ένας άλλος Μικρόκοσμος από γυναίκες, συζύγους, ερωμένες, εραστές, τωρινούς και παλαιότερους, γιούς, κόρες, πατέρες, υπηρέτριες… οι οποίοι κουβαλούν το δικό τους μικρό ή μεγάλο μυστικό.
Οπτικά η ιστορία με ενέπνευσε να αιχμαλωτίσω τα όμορφα τοπία: το μπλε της θάλασσας του Αιγαίου που συναντά τους ορίζοντες του μεσογειακού ουρανού… το έθνικ στοιχείο συναντά τον σύγχρονο κόσμο. Η κάμερα αιωρείται πάνω από πέτρινα, στενά μονοπάτια και μπαίνει στα σπίτια, ακολουθεί τους ανθρώπους και εισβάλλει στα ασφαλή τους δωμάτια.
Ολόκληρο το νησί γίνεται ένα κινηματογραφικό σύνολο. Μια συνεχής κίνηση της κάμερας. Στην πραγματικότητα δύο κάμερες ακολουθούν τη δράση, δίνοντας στους ηθοποιούς το χώρο και την ελευθερία να κινούνται, καταγράφοντας τα πάντα. Και μιας και η ταινία έχει να κάνει με μυστικά, πρέπει με κάποιο τρόπο η κάμερα να είναι αόρατη. Οι ηθοποιοί μας δεν παίζουν, αλλά κάνουν ότι κάνουν για να κρατήσουν το μυστικό τους ασφαλές. Μιλάνε και φέρονται σαν αληθινοί άνθρωποι. Με κάποιο τρόπο, οι κάμερες και ο σκηνοθέτης έπρεπε να εξαφανιστούν στο σύνολο του νησιού.
Το σενάριο της ταινίας είναι γρήγορο. Διαβάζοντας το, εντυπωσιάστηκα από το πόσο καλοί ήταν οι διάλογοι. Γρήγορη κωμωδία που δεν βασίζεται σε χοντρά αστεία, αλλά στον τρόπο που εξερευνούνται οι χαρακτήρες. (…) Έπρεπε να συνδυάσουμε τους μοντέρνους ήχους μ’ ένα έθνικ ηχόχρωμα. Να ακολουθήσουμε μουσικά την ιστορία του κάθε χαρακτήρα. Αυτά τα τέσσερα, διαφορετικά, μεγάλα μυστικά έχουν το δικό τους μοτίβο. Αλλά, εφόσον όλα και όλοι συναντώνται και αλληλεπιδρούν, χρειάστηκε να βρούμε έναν τρόπο να τα φέρουμε όλα μαζί σε έναν μοναδικό, νέο ήχο, χωρίς να προδώσουμε τους ήχους του νησιού…
Το σκηνικό επιβλήθηκε από το ίδιο το νησί. Αυτό που χρειάστηκε ήταν να δώσουμε σε καθέναν από τον Μικρόκοσμο, την δική του μοναδική οπτική. Κάθε χαρακτήρας έχει το δικό του περιβάλλον, αναγνωρίσιμο και όχι μακριά από την πραγματικότητα. (…)
Δεν ξέρω ποια είναι η συνταγή για μια καλή κωμωδία. Ούτε ποιο είναι το μυστικό μιας εμπορικής ταινίας. Αυτό που ξέρω είναι ότι διαβάζοντας το σενάριο, μπόρεσα να αναγνωρίσω τον εαυτό μου, τον πατέρα μου, τη μητέρα μου, τον αδερφό μου, τον γείτονα μου σε διαφορετικές όψεις. Και με έκανε να ονειρευτώ, να γελάσω και να σκεφτώ επίσης. Γι αυτό και ήθελα να πω αυτή την ιστορία. Θέλησα να κάνω ταινία αυτά τα μυστικά».
Και επειδή μυστικά πάντα υπάρχουν και η σιωπή δεν είναι απαραιτήτως χρυσός, καλά θα κάνουμε να κοιταχτούμε στα μάτια και να τα πούμε όλα ειλικρινώς. Γιατί μόνον οι άνθρωποι χάνονται. Αυτό ως ευχή για το 2010, μαζί με υγεία και την αγάπη.
Από kersanidis.wordpress.com
Στην πρόληψη της παιδικής παχυσαρκίας ο Δήμος Άμφισσας
Ο Δήμος Άμφισσας σε συνεργασία με το Διαδημοτικό Δίκτυο Υγείας & Πρόνοιας θέτει σε εφαρμογή το Πρόγραμμα «ΠΑΙΔΕΙΑΤΡΟΦΗ BY EPODE». Το πρόγραμμα αυτό έχει ως κύριο στόχο την πρόληψη της παιδικής παχυσαρκίας και θα διαρκέσει μέχρι το έτος 2012. Απευθύνεται σε παιδιά από 7 έως 11 ετών.
Ειδικότερα πρόκειται για μια παρέμβαση που επικεντρώνεται στο κοινωνικό σύνολο και το προτρέπει να αλλάξει τον τρόπο ζωής του με ήπιο τρόπο, εμπνευσμένη από παρεμβάσεις σε τοπικό επίπεδο που έχουν αποδειχτεί αποτελεσματικές και επιτυχημένες ( FLEURBAIX – LAVENTIE ), ενώ παράλληλα εμπλουτίζεται συνεχώς από την εμπειρία που αναπτύσσεται στο πεδίο δράσης και από την ανταλλαγή καλών πρακτικών και πληροφοριών μεταξύ των ... εμπλεκομένων.
Για τις λεπτομέρειες υλοποίησης του προγράμματος θα υπάρξει σύντομα σχετική ανακοίνωση εκ μέρους του Δήμου.
Επικεφαλής του προγράμματος τίθεται ο τ. Αντιδήμαρχος και Δημοτικός Σύμβουλος κύριος Λαζογιώργος Ευθύμιος και Γραμματειακή στήριξη η κα Ευαγγελία Φέλλου, υπάλληλος του Δήμου Άμφισσας.
Η ομολογία που πήγαν τα λεφτά
Αυτό δε ρώταγε με αγωνία ο Γ.Α. Παπανδρέου προεκλογικά; Αυτό δε ρωτάμε τόσα χρόνια όλοι εμείς οι πολίτες και απάντηση δεν παίρνουμε από κανέναν;
Να λοιπόν που κάποιος υπεύθυνος μας έδωσε μια απάντηση, έστω μερικώς, στα ερωτήματά μας.
Είναι η Υπουργός Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Λούκα Τ. Κατσέλη η οποία από το βήμα του συνεδρίου της εφημερίδας ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ με θέμα «Τράπεζες και Οικονομία, δήλωσε:...
…Αν και η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση βρήκε τις Ελληνικές τράπεζες σε προνομιακή θέση με υψηλούς δείκτες κεφαλαιακής επάρκειας και ρευστότητας, και παρά την παροχή ρευστότητας προς αυτό ύψους 28 δις από το Ελληνικό δημόσιο ως αντιστάθμισμα για την κρίση ρευστότητας στην διατραπεζική αγορά, το Ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα μείωσε απότομα τη διοχέτευση ρευστότητας προς επιχειρήσεις και νοικοκυριά μετακυλύοντας το βάρος της προσαρμογής στην πραγματική οικονομία…
…Από τα 28 δις ευρώ που διατέθηκαν στις Τράπεζες είναι γνωστόν ότι αυτές χρησιμοποίησαν μόλις 12-13 δις. Από αυτά τα 4 ενίσχυσαν τον δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας τους, ενώ τα 9 στο σύνολό τους σχεδόν χρησιμοποιήθηκαν για την επαναχρηματοδότηση του δημοσίου μέσω της αγοράς τίτλων, στηρίζοντας με αυτόν τον τρόπο και την κερδοφορία των Τραπεζών. Αγοράζοντας τίτλους του δημοσίου με επιτόκια από 3-5,5%, οι Τράπεζες επαναχρηματοδοτήθηκαν μέσω της ΕΚΤ με 1-1,5%. Η διαφορά αποτέλεσε το κέρδος τους, μια πηγή εσόδων μη επαναλαμβανόμενη…
…Ένα είναι βέβαιο: ότι δεν διοχετεύθηκε ρευστότητα στην αγορά ακόμα και όταν αυτό επιχειρήθηκε να γίνει με την εγγύηση του Δημοσίου. Η χρήση πχ. του ΤΕΜΠΜΕ ήταν τέτοια ώστε βασικά δεν δόθηκε φρέσκο χρήμα στην αγορά, αλλά έγινε ανακύκλωση υφιστάμενων οφειλών με την εγγύηση του δημοσίου. Αυτό οφείλεται στις προϋποθέσεις του ΤΕΜΠΜΕ, οι οποίες δεν προέβλεπαν ότι έστω ένα μικρό ποσοστό θα αφορά αύξηση των υφιστάμενων χρηματοδοτήσεων. Το ίδιο λάθος έγινε και με το πακέτο των 2 δισ. ευρώ που εδόθη για το σύνολο των επιχειρήσεων, το οποίο μοναδικό στόχο έχει τη διατήρηση των θέσεων εργασίας. Μη τροφοδοτώντας με νέο χρήμα την αγορά δεν δημιουργήθηκαν συνθήκες εξόδου από την ύφεση…
Μάλιστα. Έτσι λοιπόν δημιουργούν κερδοφορία οι τράπεζες και οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα; Και αν αυτό έγινε μια φορά, δεν δικαιούμαστε να υποθέτουμε πως είτε θα γίνει ξανά στο μέλλον, είτε έχει επαναληφθεί πολλές φορές στο παρελθόν με παραπλήσιες μεθόδους; Αν υποπτευθώ πως μεγάλο μέρος του δημοσίου χρέους, το οποίο καλούμαι να αποπληρώσω σαν φορολογούμενος μισθωτός και αυτοαπασχολούμενος πολίτης μέσω των διαφόρων Προγραμμάτων Σταθερότητας-Ανάπτυξης ή όπως αλλιώς τα βαφτίζουν κατά καιρούς, προέρχεται από τέτοιου είδους λαμογιές… Επειδή δεν μπορώ να γίνω τραπεζίτης, θα γίνω κυνόδοντας.
Ολόκληρη η ομιλία της κας Υπουργού εδώ: http://www.ypoian.gr/?p=517
Σίγουρα θα έχει και άλλα καλά ‘συμφέροντα’ εκεί για όποιους γνωρίζουν λίγα οικονομικά.
Το παραπάνω κείμενο αποτελεί άρθρο που μας απέστειλε φίλος και αναγνώστης της ιστοσελίδας τον οποίο και ευχαριστούμε γιατί αποτελεί χρήσιμο εργαλείο για όσους δεν θέλουν να παραπληροφορούνται απο τα ΜΜΕ .
Θέλουν να μας κοιμίσουν για να πληρώσουμε εμείς τον λογαριασμό της κρίσης που τους οδήγησε η κερδοσκοπία των τραπεζών , δεν πρέπει να τους αφήσουμε.
Αντιεξουσιαστική κίνηση αγροτών
Δεκαετίες τώρα η αγροτική πολιτική σχεδιάζεται με βάση τις ανάγκες των εταιρειών προμήθειας αγροεφοδίων, των εταιρειών τυποποίησης και διακίνησης προϊόντων, με βάση το συμφέρον των μεγαλοκαλλιεργητών. Οι αυθαίρετοι οργανισμοί τροφίμων και εμπορίου δίνουν την κατεύθυνση ενώ κυβέρνηση και Ευρωπαϊκή Ένωση εφαρμόζουν τις αγροτικές πολιτικές και είναι αυτοί που προσφέρουν “εγγύηση” στους αγρότες για να τις ακολουθήσουν. Όταν όμως μπροστά στο αδιέξοδο έρχεται η στιγμή να απολογηθούν, τα φορτώνουν όλα στους “προβληματικούς” αγρότες. Αποκρύπτουν ότι στην... ουσία όλα γίνονται για τη διαχείριση του μισού σχεδόν προϋπολογισμού της Ε.Ε., ενός τεράστιου ποσού που αφορά την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ). Μια πολιτική κερδοσκοπισμού με θύματα τους αγρότες, τις τοπικές κοινωνίες και τους καταναλωτές.
Έχουν θέσει σε ομηρεία εκατοντάδες χιλιάδες αγρότες στην Ελλάδα
Σε οικονομική ομηρεία με την υπερχρέωση στις τράπεζες για την αγορά μηχανημάτων, εξοπλισμού, σπόρων, φυτοφαρμάκων, λιπασμάτων για τη στήριξη των καλλιεργειών που οι εταιρείες προμήθειας επιβάλλουν.
Σε κοινωνική ομηρεία με τη συρρίκνωση της αγροτικής κοινωνίας λόγω των οικονομικών αδιεξόδων, της απαξίωσης και τους αποκλεισμού του αγρότη στο χωράφι που οι διακινητές των προϊόντων επιβάλλουν.
Από τη μια χρησιμοποιούν τον αγρότη για να διακινήσουν τεράστια ποσά που θα καταλήξουν στα ταμεία των εταιρειών τους και από την άλλη συγκροτούν πολιτικές “αλληλεγγύης” δίνοντας ψίχουλα στους οικονομικά εξοντωμένους.
Η πολιτική των επιδοτήσεων είναι ο θάνατος του μικρού παραδοσιακού αγρότη
Το μεγάλο κομμάτι των επιδοτήσεων αφορά εταιρείες τυποποίησης και διακίνησης προϊόντων, μεγαλο-καλλιεργητές χιλιάδων στρεμμάτων, ακόμη και κατασκευαστικές εταιρείες εγκαταστάσεων και υποδομών. Αυτές που εισπράττουν οι αγρότες καταλήγουν πάλι στις προμηθευτικές εταιρείες αγροεφοδίων από τις οποίες εξαρτώνται οι κατευθυνόμενες καλλιέργειες. Το πρότζεκτ μιας ή πολλών τέτοιων εταιρειών έγινε πολλές φορές ο λόγος επιλογής της μιας ή της άλλης καλλιέργειας. Οι μελέτες για την εισαγωγή και ανάπτυξη μιας καλλιέργειας στηρίχτηκαν συνήθως σε αυθαίρετα οικονομικά δεδομένα. Οι αγρότες πάντα σύρονταν πίσω από αυτούς τους κεντρικούς σχεδιασμούς με αποτέλεσμα την υπερχρέωσή τους και το καλλιεργητικό αδιέξοδο.
Η πολιτική των επιδοτήσεων και των κεντρικά σχεδιαζόμενων καλλιεργειών αναπτύσσει τη μεγάλη, εντατική και βιομηχανοποιημένη καλλιέργεια που δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί παρά μόνο από μεγάλες γεωργικές επιχειρήσεις με τις οποίες θα ασχοληθούν προφανώς κάθε είδους επιχειρηματίες και όχι φυσικά ο μικρός αγρότης.
Η επιβίωση και η αυτονομία των αγροτών είναι το μεγάλο και μακροπρόθεσμο κοινωνικό κέρδος
Η κοινωνία θα πρέπει να αντιληφθεί (οι έμποροι, οι τεχνίτες, οι υπάλληλοι, όλοι) ότι η αυτόνομη παραγωγή των αγροτικών προϊόντων, η απεξάρτησή της από τα οικονομικά λόμπι είναι απεξάρτηση όλων από αυτά. Είναι απεξάρτηση της ίδιας της κοινωνίας, αφού τα αγαθά που παράγονται θα καταλήξουν σε αυτή.
Έτσι το αγροτικό ζήτημα δεν μπορεί παρά να είναι ζήτημα όλων. Οι κανόνες ορθής γεωργικής πρακτικής, το μητρώο αγροτικών επιχειρήσεων, η οργάνωση της κρατικής παρέμβασης στη λειτουργία της αγοράς, η θέσπιση συνταγολογίου για φυτοφάρμακα είναι μέτρα που το πολιτικό σύστημα προωθεί για τη δική του διάσωση ως διεκπεραιωτή των οικονομικών συμφερόντων που υπηρετεί. Πρόκειται για πολιτικές που αφορούν όλη την κοινωνία επειδή οι αγρότες δεν είναι απλώς μια επαγγελματική τάξη. Αγρότης μπορεί να είναι ο καθένας που το επιθυμεί και όταν το επιθυμεί. Η απόλυτη καταγραφή που επιχειρείται θα θέσει εκτός παραγωγής χιλιάδες αγρότες που κάνουν κι άλλη δουλειά για να τα βγάλουν πέρα, θα θέσει εκτός παραγωγής την κοινωνία οδηγώντας την στην απόλυτη εξάρτηση. Θα πρέπει να αφαιρεθεί το δικαίωμα γεωργικής ενασχόλησης από μεγαλο-γιατρούς, μεγαλο-δικηγόρους, μεγαλο-επιχειρηματίες που με τα κεφάλαιά τους αγοράζουν γη και αναπτύσσουν καλλιέργειες μειώνοντας το εισόδημα των αγροτών.
Ενάντια στην κεντρική πιστοποίηση
Η αποσύνδεση της διαδικασίας παραγωγής από την καθυπόταξη στους ιδιωτικούς οργανισμούς ελέγχου και πιστοποίησης και τις αντίστοιχες υπηρεσίες αγροτικής ανάπτυξης (ΟΠΕΓΕΠ) είναι η βάση για να μπορέσει ο αγρότης να βρει τον δικό του δρόμο στην επανάκτηση της εμπιστοσύνης στην κοινωνία. Ο στόχος μας δεν μπορεί να είναι άλλος από τη δημιουργία μιας σύγχρονης αγροτικής συνείδησης οργανώνοντας την κοινωνική εμπιστοσύνη ως αντίβαρο και ως εγγύηση της πραγματικής διασφάλισης της ποιότητας και πιστότητας των γεωργικών προϊόντων.
Απεξάρτηση από την κρατική και κομματική κηδεμονία
Οι συνεταιρισμοί στην Ελλάδα λειτούργησαν ως διεκπεραιωτές των κεντρικών σχεδιασμών για τη γεωργία και ως διαχειριστές χρημάτων ρουσφετολογικού χαρακτήρα και εξυπηρέτησης πρόσκαιρων αναγκών. Μοιραία οδηγήθηκαν στη χρεωκοπία συμπαρασύροντας χιλιάδες αγρότες σε έναν φαύλο κύκλο απελπισμένων κινήσεων. Όταν οι συνεταιρισμοί ξεκινούν από τα πάνω, από το κράτος δηλαδή ή το κόμμα, δεν μπορούν να έχουν άλλη κατάληξη. Όταν το άτομο δεν διασφαλίζει αυτό το ίδιο την απόφαση του συνεταιρισμού αλλά και την εκτέλεση της απόφασης και αναλαμβάνει ο κομματικός επιτετραμμένος ή ο άνθρωπος του βουλευτή, τότε δεν υπάρχει καμιά απολύτως διασφάλιση. Ο αγροτικός συνδικαλισμός, ελεγχόμενος από τα πολιτικά κόμματα, αρκέστηκε στο να διεκδικεί αυτά που η κάθε κυβέρνηση υποσχόταν, οδηγώντας την αγροτιά στη ζητιανιά σε μια αγορά - ρουλέτα με στημένο κρουπιέρη.
Το νέο μοντέλο συνεργατισμού, ο σύγχρονος αυτόνομος συνδικαλισμός
Είναι πολλοί οι αγρότες που ήδη απορρίπτουν τα συνδικαλιστικά όργανα και προκαλούν ανοιχτές συνελεύσεις με άμεση δημοκρατία και χωρίς πάτρωνες. Η λαϊκή συνέλευση στο μπλόκο του Ισθμού πέρσι, η συνάντηση των αγροτών στις Ρίζες της Αρκαδίας, η συνάντηση στην Κατούνα της Αιτ/νίας, οι ανεξάρτητες συνελεύσεις στα περισσότερα από τα φετινά μπλόκα είναι ο καινούργιος αέρας που πνέει στον αγροτικό κόσμο. Ανοιχτές συνελεύσεις χωρίς κομματικούς καθοδηγητές είναι η σύγχρονη πρόταση και φαίνεται να έχει τέτοια δυναμική ώστε να βάλει στη γωνία τα κόμματα και τα διάφορα συμφέροντα και σκοπιμότητες.
Μπορεί οι συνεταιρισμοί να ταυτίστηκαν με τη ρεμούλα και τη χρεωκοπία, όμως χωρίς συνεργασία δεν μπόρεσε ποτέ καμιά κοινωνική δύναμη να επιβιώσει. Το νέο μοντέλο συνεργατισμού έρχεται και αυτό από την ίδια τη συμπεριφορά αγροτών με συνείδηση, όχι συντεχνιακή αλλά με βάση την κοινωνική αλληλεγγύη σε γνωστικό και οικονομικό επίπεδο. Διεπαγγελματικές ελεύθερες ενώσεις αγροτών, γεωπόνων, ειδικών τεχνολόγων, καταναλωτών, σε τοπικό επίπεδο, με αντικείμενο τον τοπικό γεωργικό σχεδιασμό και την οριζόντια διακίνηση των προϊόντων. Ό,τι ήταν να δώσει το πολιτικό σύστημα το έδωσε και μάλιστα με τον πιο καταστροφικό και αδιέξοδο τρόπο. Καιρός να γνωρίσουμε τις δικές μας δυνάμεις και να αναμετρηθούμε με τους αυθαίρετους οργανισμούς σε τοπικό και διεθνές επίπεδο. Οργανισμοί που διαχειρίζονται το 50% περίπου του προϋπολογισμού της Ε.Ε. με μια ζυγαριά που πάντα γέρνει στην πλευρά των εταιρικών οικονομικών λόμπι και των μεγαλο-καλλιεργητών.
Από το αδιέξοδο στην επανασυγκρότηση
Μπροστά στο απόλυτο αδιέξοδο στο οποίο έχουμε περιέλθει σήμερα έχουμε καθήκον να αναστοχαστούμε: οδηγηθήκαμε σε αυτό επειδή αφήσαμε τις ζωές μας στα χέρια άλλων. Στα χέρια των εκάστοτε κυβερνήσεων, στα χέρια μιας οικονομικής διάρθρωσης που στόχο είχε να γεμίζει ξένα πορτοφόλια. Από αυτούς, δηλαδή από τις εταιρείες, τους συνεταιρισμούς, τα κόμματα, την κυβέρνηση, την Ε.Ε. δεν μπορούμε πλέον να περιμένουμε τίποτε. Έχουμε ακόμη στα χέρια μας τη γη, την τεχνογνωσία, τη γνώση της παράδοσης. Έχουμε με λίγα λόγια τη δύναμη. Τη δύναμη του ατόμου, τη συλλογική δύναμη της κοινωνίας.
Να συνεχίσουμε να κρατάμε τους δρόμους μέχρι να εξασφαλίσουμε τις αποζημιώσεις (και όχι ενισχύσεις όπως τις λένε) που μας οφείλουν λόγω του αδιεξόδου στο οποίο μας έχουν φέρει.
Να διαγραφούν τα χρέη των μικρομεσαίων αγροτών: πρόκειται για χρήματα που έχουν εισπράξει οι εταιρείες αγροεφοδίων.
Να επιστραφεί ΦΠΑ 15% και όχι τα ψίχουλα που υπόσχονται.
Να καθαρίσει η ήρα από το σιτάρι με την αποπομπή των μεγαλοεπιχειρηματιών - αλεξιπτωτιστών “αγροτών”.
Καμιά εμπιστοσύνη στις «φιλοαγροτικές» προτάσεις της κ. Μπατζελή για “νέου” τύπου συνεταιρισμούς.
Είμαστε με τα μπλόκα της αντίστασης και όχι του κομματικού συμβιβασμού.
Να συνεχίσουμε τη ζωή μας στα χωράφια με νέα πνοή, νέα σχέδια που αυτή τη φορά θα καταστρώσουμε μόνοι μας, μέσα στις κοινότητες που ζούμε, με τις τοπικές κοινωνίες μας.
ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΥ ΘΑ ΧΑΡΑΖΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ
Αντιεξουσιαστική Κίνηση ΑγροτώνΑπό avgi.gr
Απλήρωτοι οι εργαζόμενοι με stage και στην Φωκίδα
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΤΗΣ ΣΥΝΤ. ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
Ν.. ΦΩΚΙΔΟΣ
ΚΑΪΜΑΡΑΣ ΝΙΚΟΣ
ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ, ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΑΜΕ ΟΤΙ ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΤΑ ΕΙΧΑΜΕ ΔΕΙ ΟΛΑ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΣ ΩΣ STAGERS ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΑ ΕΙΧΑΜΕ ΥΠΟΜΕΙΝΕΙ ΟΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΙΧΑΜΕ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΙ ΟΛΑ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΜΕ ΑΠΑΡΑΜΙΛΛΟ ΘΑΡΡΟΣ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΗ, ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΗΜΕΡΑ, ΑΠΟ ΤΟ 2004 ΣΤΟ 2010, ΜΗΝΑ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟ, ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΟΥΜΕ ΠΛΗΡΩΘΕΙ ΑΚΟΜΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΕΔΟΥΛΕΥΜΕΝΑ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ. Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗ ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΗΣΗ ΚΑΙ ΓΙ’ ΑΥΤΟ ΠΙΘΑΝΟΝ ΝΑ ΠΛΗΡΩΘΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΚΑΙ ΑΜΑ! ΦΑΙΝΕΤΑΙ, ΒΕΒΑΙΑ, ΠΩΣ ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗΣ ΠΛΗΡΩΜΗΣ ΤΩΝ ΜΟΝΙΜΩΝ, Η ΜΗΧΑΝΟΓΡΑΦΗΣΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΑΨΟΓΑ, ΑΦΟΥ ΠΛΗΡΩΘΗΚΑΝ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΑΡΑΠΑΝΩ, ΑΦΟΥ ΠΗΡΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥΣ ΕΛΕΓΧΟΥΣ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ, ΠΟΥ ΜΕ ΤΟΣΟ «ΙΔΡΩΤΑ ΔΟΥΛΕΨΑΝ». ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΠΩΣ ΕΤΣΙ ΜΑΣ ΕΜΠΑΙΖΟΥΝ, ΕΝΩ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΟΤΙ ΕΤΣΙ ΘΑ ΚΑΜΨΟΥΝ ΤΟ ΗΘΙΚΟ ΜΑΣ, ΕΝΩ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΜΑΣ ΕΚΔΙΚΟΥΝΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ ΤΡΟΠΟ, ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ ΜΑΣ ΑΠΛΗΡΩΤΟΥΣ, ΓΙΑ ΟΛΑ ΟΣΑ ΜΕ ΤΟΣΟ ΣΘΕΝΟΣ ΕΧΟΥΜΕ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ ΩΣ ΤΩΡΑ.. ΕΞΑΝΤΛΟΥΝ ΤΗΝ ΣΚΛΗΡΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΑΣ, ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΟΥΝ ΟΣΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. ΕΜΕΙΣ ΟΜΩΣ ΤΟΥΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΜΑΣ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΟΔΟΠΑΤΗΣΟΥΝ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΕΤΟΙΕΣ ΣΠΑΣΜΩΔΙΚΕΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ, ΜΑΣ ΠΕΙΣΜΩΝΟΥΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΑΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ, ΛΟΓΩ ΣΥΝΘΗΚΩΝ, ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΒΡΕΘΗΚΑΝ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ , ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΠΩΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ, ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΟΛΟΥΣ ΠΑΛΙ ΕΝΩΜΕΝΟΥΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ. ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΠΩΣ ΕΜΕΙΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ, ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΑ Ή ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΤΡΟΠΟ, ΘΑ ΔΙΚΑΙΩΘΟΥΜΕ! ΣΕ ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΘΑ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΕΧΟΥΜΕ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ ΠΩΣ ΘΑ ΔΙΚΑΙΩΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΜΑΣ. ΣΑΣ ΣΤΕΛΝΩ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥΣ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΣΑΣ ΚΑΛΩ ΟΛΟΥΣ ΝΑ ΜΗΝ ΠΤΟΕΙΣΤΕ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑ ΛΟΓΟ, ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΒΑΖΕΤΕ ΚΑΤΩ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΤΕ ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΟΥ Δ.Σ., ΠΟΥ ΜΕ ΑΥΤΑΠΑΡΝΗΣΗ ΤΟΣΟ ΕΠΑΞΙΑ ΜΑΣ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ. ΑΠΟ: http://stageoaed.blogspot.com
Αμφισσα: επ’ αόριστον αναβολή της δίκης
Επί τάπητος θα τεθεί εκ νέου ο τόπος εκδίκασης της υπόθεσης θανάτου του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, καθώς κατόπιν της χθεσινής επ’ αόριστον αναβολής της διαδικασίας, η οικογένειά του αναμένεται να ζητήσει -για τέταρτη φορά -τη μεταφορά της δίκης από την Αμφισσα στην ειδική αίθουσα των φυλακών Κορυδαλλού. Μετά την αναρρωτική άδεια ενός μήνα που ζήτησε η εισαγγελέας κ. Βασιλική Βλάχου λόγω απώλειας συγγενικού της προσώπου, το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αμφισσας ανέβαλε την εκδίκαση της υπόθεσης, η οποία αναμένεται να προσδιοριστεί εκ νέου από την Εισαγγελία Λαμίας. Τις επόμενες ημέρες, η οικογένεια του Γρηγορόπουλου αναμένεται να ζητήσει και πάλι από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου την εκδίκαση της υπόθεσης στις φυλακές Κορυδαλλού, έχοντας ένα πρόσθετο ......επιχείρημα. Οπως επεσήμανε ο εκ των συνηγόρων πολιτικής αγωγής κ. Χρ. Μυλωνόπουλος, στην Αμφισσα δεν υπάρχει η δυνατότητα, λόγω του μικρού αριθμού των δικαστών, να κληρωθεί αναπληρωματική σύνθεση του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου. «Εφόσον υπάρξει στο μέλλον ανυπέρβλητο κώλυμα κάποιου μέλους του δικαστηρίου, η δίκη θα αναβληθεί και πάλι», επεσήμανε στην «Κ» ο κ. Μυλωνόπουλος και πρόσθεσε ότι ο λόγος αυτός καθιστά αναγκαία την εκδίκαση της υπόθεσης στην Αθήνα, όπου ο αριθμός δικαστών και εισαγγελέων επιτρέπει την κλήρωση αναπληρωματικής σύνθεσης. Στον αντίποδα, αρμόδιες πηγές επεσήμαιναν ότι βούληση του Αρείου Πάγου είναι η δίκη να διεξαχθεί εκτός Αθηνών προς αποφυγή επεισοδίων. Στη δίκη δεν παρέστη ο εκ των κατηγορουμένων ειδικός φρουρός Ε. Κορκονέας, που κρατείται στο ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού.