ΕΚΘΕΣΗ GRAFFITI ALONE98 στην Άμφισσα

Όταν πριν ένα χρόνο περίπου, θελήσαμε να παρουσιάσουμε τη δουλειά του Παναγιώτη Καργάκου, είχαμε ζητήσει από τον Παναγιώτη ένα δικό του κείμενο που να μας εξιστορεί αυτές τις απαρχές της συνάντησης του με την τέχνη του graffiti. Ο Παναγιώτης τότε μας έστειλε ένα πολύ αισθαντικό κείμενο που έκανε αίσθηση γιατί μετέδιδε κάτι απ’ αυτή την άγρια ευαισθησία του δρόμου, απ’ τη θερμοκρασία μιας κυνηγημένης δημιουργίας. Σήμερα και με αφορμή την έκθεση του στο Πνευματικό Κέντρο της Άμφισσας, μας στέλνει πάλι ένα μελαγχολικό κείμενο, λίγο αμυντικό αυτή τη φορά, για να υπερασπιστεί αυτό το ανίσχυρο καθεστώς της προσωπικής του αλήθειας, το ...


ακοινώνητο βίωμα της τέχνης του. Το αναδημοσιεύουμε δίχως άλλα επιπλέον σχόλια, αλλά στο ζήτημα της καλλιτεχνικότητας του graffiti θα επανέλθουμε.
«Μετά από ενάμιση χρόνο περίπου είμαι σε θέση να σας παρουσιάσω την 1η ατομική έκθεση μου στο Πνευματικό Κέντρο Άμφισσας. Τα εγκαίνια θα γίνουν στις 8 Οκτωβρίου ενώ η έκθεση θα είναι ανοικτή από το πρωί καθημερινά έως και τις 15 Οκτωβρίου...(πληροφορίες και στην αφίσα). Στην έκθεση Θα υπάρχουν και 2 έργα του Λεκί (Ελευθέριος Κισκιρέας) με τον οποίο έκανα μαζί την προηγούμενη έκθεση μου και θα ήθελα να τον ευχαριστήσω γιατί είναι ένας από τούς σημαντικότερους ανθρώπους πού με έχει στηρίξει τόσο στο graffiti όσο και σε άλλα θέματα στη ζωή μου.... Σε μια περίοδο άγχους και γενικά προβληματισμού ένιωσα την ανάγκη να βγάλω όσο δυνατόν θα μπορούσα δημιουργικά τις σκέψεις μου και να αλλάξω λίγο την ψυχολογική μου κατάσταση ξεχνώντας κάποια προβλήματα έστω και για τις λίγες εκείνες ώρες που στέκομαι απέναντι στον καμβά.....και όλο αυτό, θεώρησα σωστό να το συγκεντρώσω και να το παρουσιάσω σε μια έκθεση, έτσι ώστε ο κόσμος να δει τη δουλειά μου (όσοι θέλουν),να δει μια άλλη πλευρά του graffiti και να πάρει κάτι και από μένα (να με γνωρίσει καλύτερα). Μπορώ να πω πως είναι μια μορφή επικοινωνίας ανάμεσα σε μένα και στον κόσμο, τόσο στους γνωστούς όσο και στους άγνωστους. Μια τέτοια έκθεση σε κάποιους φαίνεται ωραία και σε κάποιους φαίνεται μια άστοχη κίνηση. Αυτό το ένιωσα κριτικές κάποιων "ειδικών" στο χώρο των εικαστικών στην προηγούμενη έκθεση που έκανα με τον Λεκί, που υποστήριζαν ότι το graffiti πρέπει να γίνεται στο δρόμο και όχι στις γκαλερί. Σέβομαι την άποψη του καθενός....απλά κάποιοι πρέπει να καταλάβουν πως δεν μπορεί να έχουν ολοκληρωμένη άποψη μόνο και μόνο επειδή διάβασαν ιστορία τέχνης η 2-3 άρθρα στο ιντερνέτ για την ιστορία του graffiti, όπως επίσης πρέπει να καταλάβουν ότι είμαστε ήδη στο 2010 , την ιστορία πλέον την φτιάχνουν οι writers και το graffiti εξελίσσεται, διαφορετικά θα είχε μείνει κι αυτό στις σπηλιές... Τέλος, τα έργα φτιάχτηκαν στο δρόμο και μάλιστα κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, απλά παρουσιαστήκαν σε γκαλερί... Πλέον είμαι 27 χρονών και ακόμα προσπαθώ να χτίσω τον εαυτό μου, πράγμα που σημαίνει ότι δεν μπορώ να κάνω τα ίδια πράγματα που έκανα στα 14 η τουλάχιστον όχι με την ίδια ένταση και αυτό πιστεύω είναι κατανοητό γιατί οι συνέπειες δεν θα είναι οι ίδιες. Επομένως επιλέγω περισσότερο να επικοινωνώ δημοκρατικά και όχι να επιβάλλομαι..... Η παρουσίαση της δουλειάς μου σε μια έκθεση δεν είναι ένα γεγονός που επιβάλλεται, μπορεί να έρθει όποιος θέλει και να συζητήσουμε για ότι θέλει πάνω στα έργα.....και ΑΝ ΘΕΛΕΙ.... Έτσι λοιπόν σας περιμένω στην έκθεση μου για να δείτε τη δουλειά μου, για να συζητήσουμε και να γνωριστούμε καλύτερα. Θα ήθελα και από δω να ευχαριστήσω τη Βούλα Δασκαλοπούλου (Διευθύντρια του Εικαστικού Εργαστηρίου Άμφισσας) η οποία τόσο στο παρελθόν όσο και τώρα με έχει βοηθήσει πάρα πολύ, την Ελένη και τον Γιάννη Σκορλέτο οι οποίοι καθημερινά έτρεχαν δίπλα μου για την οργάνωση της έκθεσης και μου παρείχαν τα υλικά που χρειάστηκα γι αυτή. Το crew μου (Demons & Angels), τους: Argi,Βάσω , Dfc, joker, dirty tongue, Mάρκο, tiny jackal, mega,echo, Πάνο, zenia ,Γιούλη, (ο καθένας τους έπαιξε το ρόλο του). Τους γονείς μου και την αδερφή μου Δήμητρα που καθημερινά δίνουν χρώμα στη ζωή μου... Τέλος θα ήθελα να ευχαριστήσω το blog Εν Αμφίσση για τη δημοσίευση, αλλά και για τη στήριξη του και στο παρελθόν... Tα λέμε λοιπόν στις 8 Οκτώβριου στα εγκαίνια που θα χαρώ να σας δω όλους. Alone 98......DnA.........18120»Από
http://amfissacity.blogspot.com/