Παρέμβαση Γίωτας Γαζή για τον Καλλικράτη

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΣ ΓΑΖΗ

Μέλους Δ.Σ. Ένωσης Νομαρχιακών Αυτοδιοικήσεων Ελλάδας (Ε.Ν.Α.Ε.),Νομαρχιακής Συμβούλου Φωκίδας

στο Έκτακτο Συνέδριο της Ε.Ν.Α.Ε.

Συναδέλφισσες και συνάδελφοι,

Στη σημερινή δύσκολη συγκυρία για τη χώρα, η κοινωνία, η σύγχρονη κοινωνία των πολιτών, δεν ζητά απλά εκπροσώπηση.

Απαιτεί ουσιαστική συμμετοχή σε όλα τα επίπεδα και παράλληλα ένα σύστημα εγγυήσεων αυτής της εκπροσώπησης.

Απαιτεί να θεραπεύσουμε τα αίτια που προκάλεσαν την ... κρίση, να κάνουμε προτάσεις για την έξοδο από αυτήν.

Και τώρα είναι ο κατάλληλος πολιτικά χρόνος να πάρουμε πρωτοβουλίες, να απαντήσουμε επιθετικά και δυναμικά στον συγκεντρωτισμό, την γραφειοκρατία, το αδιέξοδο πολιτικό σύστημα.

Όλοι έχουμε νοιώσει ότι βρίσκεται σε εξέλιξη ένα σχέδιο απαξίωσης της ηθικής υπόστασης της πολιτικής. Όσο απαξιώνονται και αποδυναμώνεται το κύρος των αιρετών οργάνων της συντεταγμένης Πολιτείας, τόσο υπονομεύονται, αποδυναμώνονται και γίνονται ευάλωτοι οι θεσμοί.

Χρειάζονται πρωτοβουλίες. Τη σημερινή μέρα που έχει σημαδευτεί από τα χθεσινά γεγονότα, καλούμαστε να πάρουμε σημαντικές αποφάσεις για το μέλλον το δικό μας, της χώρας. Δίνουμε εξετάσεις πολιτικού ήθους, συνέπειας και πολιτικής ωριμότητας.

Δεν ταιριάζει στην Αυτοδιοίκηση με μιζέρια και μεμψιμοιρία να αλώνεται και να καταναλώνεται στα επί μέρους και τα δευτερεύοντα. Της ταιριάζει να ανοίγει τα φτερά της, να ανοίγει τους ορίζοντές της.

Αυτό φυσικά σημαίνει ή όποια απόφασή μας να έχει τα χαρακτηριστικά της μετριοπάθειας, του διανοητικού μόχθου, με επίγνωση των δυσκολιών των ανοικτών ερωτημάτων.

Αγαπητοί συνάδελφοι,

Αυτό το συνέδριο είναι χρέος όλων μας να είναι συνέδριο σημαντικών αποφάσεων, μεγάλων συγκλίσεων, συνέδριο προοπτικής για τη χώρα, που θα αναδείξει το ρόλο των νέων αυτοδιοικητικών θεσμών αλλά και το κύρος των αιρετών.

Επιβάλλεται εμείς εδώ να αποτρέψουμε και να εξοβελίσουμε λογικές που θέλουν να μετατρέψουν το κορυφαίο γεγονός της Αυτοδιοίκησης σε προεκλογική πασαρέλα και σε μπακαλίστικο τεφτέρι.

Τη μεταρρύθμιση, τους νέους θεσμούς, έχουμε χρέος εμείς να εμπλουτίσουμε, να τους αναδείξουμε, να τους θωρακίσουμε και να τους διαφυλάξουμε.

Με αυτές τις σκέψεις θα ήθελα σημειακά να υπογραμμίσω τα εξής

Ο κεντρικός στόχος

Επιτελικό κράτος

Υπηρεσίες στους Δήμους

Ανάπτυξη στην Περιφέρεια

με το νομοσχέδιο σε μεγάλο ποσοστό ικανοποιείται.

Είναι το δάσος που δεν πρέπει να χάσουμε.

Μας δίνονται αρμοδιότητες όπως ο αναπτυξιακός σχεδιασμός , η διαχείριση των Π.Ε.Π., Ε.Σ.Π.Α., του Περιφερειακού Ταμείου ανάπτυξης, ο αναπτυξιακός νόμος, τα δημόσια έργα, η πολιτική προστασία, αρμοδιότητες για την βιομηχανία, για την επιχειρηματικότητα, για τους υδατικούς πόρους, στον τομέα ενέργειας ,στην τουριστική ανάπτυξη, διαχείριση απορριμμάτων, τα Νοσοκομεία και Κέντρα Υγείας.

Χρέος μας είναι να θωρακίσουμε περισσότερο τον αναπτυξιακό ρόλο της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης, μη αφήνοντας ούτε φραστικά παράθυρα παρερμηνείας.

Μπορούμε και πρέπει μέχρι την κατάθεση του νομοσχεδίου να διεκδικήσουμε

Α)Tα τομεακά προγράμματα του Ε.Σ.Π.Α. να σχεδιάζονται με τη συμμετοχή της Αυτοδιοίκησης ώστε να είναι συμβατά με το συνολικό σχεδιασμό της περιφέρειας.

Η ανεργία να αντιμετωπίζεται περιφερειακά. Σε ποιο σύγχρονο κράτος είναι αρμοδιότητα κεντρική. Τι νόημα έχει ο Ο.Α.Ε.Δ. να εκπονεί προγράμματα για τις ανάγκες της Λαμίας και της Δράμας.

Οι πολιτικές ανεργίας, η εφαρμογή προγραμμάτων απασχόλησης και κοινωνικής ενσωμάτωσης πρέπει να περάσουν στην Αυτοδιοίκηση.

Β) σε ποιο σύγχρονο κράτος οι ανάγκες εργατικής κατοικίας σχεδιάζονται κεντρικά και τι νόημα έχει η ύπαρξη του Ο.Σ.Κ. όταν όλες οι αρμοδιότητες έχουν έρθει στην Αυτοδιοίκηση.

Για το θέμα των πόρων είμαστε ευχαριστημένοι, όσο ευχαριστημένοι μπορεί να είναι οι έλληνες πολίτες και όλοι οι οργανισμοί, θεσμοί για την χρηματοδότηση τους. Είναι μία δύσκολη οικονομική συγκυρία και οφείλουμε να χαμηλώσουμε τον πήχυ χωρίς να απεμπολήσουμε τις διεκδικήσεις μας, γιατί τα οικονομικά μας αιτήματα δεν ήταν αιτήματα προσωπικά αλλά για όφελος των πολιτών και της χώρας.

Πρέπει να απαιτήσουμε κοστολόγηση των αρμοδιοτήτων, ενταγμένη σε μία συνολικότερη μελέτη πού θα αφορά τα οικονομικά μας, μια και θα είναι το πρώτο πρόβλημα που θα αντιμετωπίσουμε, και η κινητήριος δύναμη στο ξεκίνημά μας.

Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ότι και η περιφέρεια είναι Αυτοδιοίκηση και όχι μηχανισμός του κράτους, επομένως θα είναι σε μια συνεχή διαδικασία διεκδίκησης, αυτή εξ άλλου είναι η αύρα της, η αίγλη της, η δυναμική της.

Για το θέμα των αντιπεριφερειαρχών η κόκκινη γραμμή που είχαμε θέσει ήταν στην άμεση εκλογή του περιφερειάρχη. Από τη στιγμή που θέλουμε να διατηρήσουμε την διοικητική οντότητα των Νομών και οι αντιπεριφερειάρχες θα είναι με τον περιφερειάρχη εκτελεστική εξουσία γιατί να μη ψηφίζονται άμεσα . Κάθε πολίτης θα ξέρει ποιος στον νομό του θα είναι ο επικεφαλής των υπηρεσιών.

Αρκετά με τα Δήμαρχο-νομαρχο-περιφερειαρχο-κεντρικά συστήματα. Με φοβίζουν οι 13 μικροί πρωθυπουργοί, οι 13 πρίγκιπες κλπ. Συναλλαγές για αξιώματα έχουν ταλαιπωρήσει τις τοπικές κοινωνίες.

Η ζωή έχει δείξει ότι οι υπερεξουσίες αλλοτριώνουν τους πολιτικούς, τους ανθρώπους.

Αντίθετα με εξιτάρει η συλλογικότητα, η συλλογική ευθύνη, το μοίρασμα της και η άμεση εκλογή που είναι εκ των πραγμάτων πιο δημοκρατική από την άμεση.

Και θα είναι ένα στοίχημα για τον περιφερειάρχη, ο οποίος θα είναι εκ των πραγμάτων πρόσωπα υψηλού πολιτικού κύρους, να μπορέσει να συνθέσει τυχόν συγκρούσεις, να έχει την πολιτική ικανότητα της συνεργασίας, της συλλογικότητας, της συνέργειας, του μοιράσματος ρόλων.

Το παράδειγμα της Υπερνομαρχίας είναι ατυχές. Εδώ συμβαίνει το αντίθετο. Ο περιφερειάρχης έχει αρμοδιότητες και πόρους κάτι που δεν είχε ο Υπερνομάρχης και εκεί ήταν η αδυναμία του.

Εξ άλλου εγώ είχα άλλη πρόταση που την κατέθεσα στο συνέδριο του Φεβρουαρίου. Οι περιφερειακοί σύμβουλοι (εκτός Αθήνας και Θεσσαλονίκης) να εκλέγονται από όλη την περιφέρεια, με ασφαλιστικές δικλείδες για το πολιτικό χρήμα και οι αντιπερειφεριάρχες να είναι μόνο θεματικοί με στόχο την απόκτηση περιφερειακής συνείδησης και αντίληψης.

Η αποκέντρωση, είναι βαθιά πολιτική έννοια, μια συνεχής άσκηση Δημοκρατίας. Δεν μπορεί και δεν πρέπει να σταματά στην μεταφορά αρμοδιοτήτων και πόρων από το κεντρικό κράτος στον περιφερειάρχη. Πρέπει να διατρέχει όλο το φάσμα του αυτοδιοικητικού συστήματος και να έχει τελικό δικαιούχο τον πολίτη.

Να επαναπροσδιοριστούν και να εμπλουτιστούν οι αρμοδιότητες του περιφερειακού συμβουλίου ,το οποίο συλλογικό όργανο θα είναι ο μοχλός της ανάπτυξης της περιφέρειας.

Για το εκλογικό σύστημα η επαναφορά του 50% επαναφέρει την ισορροπία στην πολιτική έκφραση των πολιτών και ενδυναμώνει την δημοκρατική νομιμοποίηση των αιρετών οργάνων.

Είναι αναγκαίο και επιβεβλημένο να εξασφαλισθεί η ελάχιστη εκπροσώπηση των νομαρχιακών διαμερισμάτων στους 5 και όχι στους 3 περιφερειακούς συμβούλους . Αν ισχύσει το 3 τότε η εκπροσώπηση θα είναι ισχνότατη με 2 συμβούλους της πλειοψηφίας και 1 της μειοψηφίας . και 1 ίσον κανένας.

Για παράδειγμα στην Στερεά Ελλάδα 2 Νομοί Φωκίδα και Ευρυτανία θα έχουν 6 μόνο συμβούλους, και οι 3 Νομοί 45!

Οι επιτροπές διαβούλευσης ,για μεν τους Δήμους θα πρέπει να προσδιοριστούν επακριβώς οι συμμετέχοντες, ώστε να μη μπορεί ο κάθε Δήμαρχος να επιλέγει με απροσδιόριστα κριτήρια τους συμμετέχοντες ,στην δε περιφέρεια ,πιστεύω ότι το προτεινόμενο σχήμα δεν μπορεί να λειτουργήσει γιατί το εύρος αλλά και η ουσία των αρμοδιοτήτων, προϋποθέτει γνώσεις του χώρου και των προβλημάτων, γεωγραφική αναφορά κλπ. Αντ αυτών θα μπορούσαμε να αξιοποιήσουμε το σχήμα των ΝΟΚΕ και με πλαίσιο λειτουργίας συγκεκριμένο και πιο αποδοτικό να αντικαταστήσουν τις προτεινόμενες επιτροπές διαβούλευσης.

Ο συμπαραστάτης του δημότη είναι ένας καινούργιος θεσμός που θα κριθεί εκ του αποτελέσματος. Ειδικά για τις περιφέρειες που το αντικείμενο της ανάπτυξης θέλει εξειδικευμένες γνώσεις και δεν έχει να κάνει με προβλήματα καθημερινότητας ,πιστεύω ότι αποκεντρωμένη υπηρεσία του «συνήγοροι του πολίτη» θα ήταν ιδανικότερη. Με αυτό τον τρόπο δεν θα έχουμε διαφορετικές απόψεις για τα ίδια προβλήματα, θα αποφύγουμε την όποια συναλλαγή λόγω «γνωριμιών».

Εμείς οι άνθρωποι της Αυτοδιοίκησης οφείλουμε να διεκδικήσουμε μέχρι την τελευταία στιγμή όσα περισσότερα έχουμε συμφωνήσει και αποφασίσει. Και θα το κάνουμε με τον πολιτικό πολιτισμό που μας διακρίνει.

Και θα αγωνιστούμε όλοι μαζί για να είναι ισχυρή η απόφασή μας.

Γιατί κανένας δεν είναι τόσο μεγάλος που να μπορεί μόνος του και κανείς τόσο μικρός ώστε να θεωρείται αμελητέος και περιττός.

Το στοίχημα το κερδίσαμε. Η αρχή έγινε.

Οι άνθρωποι της αυτοδιοίκησης είμαστε ρεαλιστές, χωρίς αφοριστικές λογικές. Η απόρριψη δεν είναι στο DNA μας.

Ο εμπλουτισμός των θεσμών ,η θωράκιση των αρμοδιοτήτων και η κατοχύρωση των αναγκαίων πόρων είναι η παραπέρα στόχοι μας.