Έρχεται ο ... "Κυβερνήτης" της Ελλάδας!

Σε καθεστώς αυστηρής επιτήρησης εισήλθε και τυπικά από την Τρίτη -με τη «βούλα» του Ecofin- η ελληνική οικονομία, στο πλαίσιο της οποίας είναι δυνατόν τα πρόσθετα μέτρα στην οικονομία να αποφασίζονται από τις Βρυξέλλες ...ερήμην της ελληνικής κυβέρνησης.!!!(in.gr)
Η τοποθέτηση "Ευρωπαίου τοποτηρητή-Κομισάριου " στην Αθήνα, ο οποίος θα ελέγχει στενά την πορεία των δημοσιονομικών μεγεθών και την εφαρμογή των "μέτρων" που πρακτικά έχουν ήδη προαποφασιστεί στις Βρυξέλλες, είναι μια μόνο από τις πολλές παραμέτρους του εν πολλοίς άγνωστου ακόμη- για εμάς- σχεδίου διάσωσης. Ο επικρατέστερος υποψήφιος για τη θέση του κομισάριου φέρεται να είναι ο Γερμανός ευρωβουλευτής των Φιλελευθέρων κ. Γιώργος Χατζημαρκάκης. Ο κ. Γιώργος Χαντζημαρκάκης, γεννήθηκε το 1966 στο Ντούισμπουργκ της Γερμανίας, και από το 2004 εκλέγεται βουλευτής των Φιλελευθέρων-FDP (ELDR) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Άλλο όνομα που ακούγεται είναι αυτό του αντιπρόεδρου της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κ. Λουκά Παπαδήμου. Ο κ. Παπαδήμος, του οποίου η θητεία στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα λήγει στο τέλος Μαΐου, χαίρει εκτίμησης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ενώ έπαιξε ενεργό ρόλο στις διαπραγματεύσεις όλο το προηγούμενο διάστημα μεταξύ Βρυξελλών, Φρανκφούρτης και Αθήνας για την εκτόνωση της έντασης και την ... αναζήτηση λύσης στο δημοσιονομικό πρόβλημα της χώρας. Αυτό που είναι το μόνο σίγουρο είναι ότι οι Βρυξέλλες έχουν αποφασίσει την Θέση του Κυβερνήτη της Χώρας μας να την έχει κάποιος τουλάχιστον ελληνικής καταγωγής - σε μια προσπάθεια να μας ... χρυσώσουν το χάπι!
Ελληνικός Ευτελισμός!
Η εγκατάσταση ευρωπαίου τοποτηρητή στην Αθήνα και το καθεστώς ευρωπαϊκού οικονομικού ελέγχου που μας έχει επιβληθεί, όλα αυτά τα απολύτως διαβρωτικά της εθνικής μας ανεξαρτησίας μέτρα, δεν μπορούν και δεν πρέπει να περάσουν απαρατήρητα και χωρίς συνέπειες, έστω χωρίς απλό καταλογισμό πολιτικών ευθυνών, και κυρίως χωρίς διδάγματα για την ελληνική κοινωνία.

ΥΓ1) Μπορεί τις ευθύνες για το πως φθάσαμε ως εδώ να τις αναζητήσουμε στις κυβερνήσεις Σημίτη και Καραμανλή, αλλά αυτός που τελικά χρεώνεται την κατάλυση της Δημοκρατίας και της Ανεξαρτησίας της Χώρας μας είναι ο κ. Παπανδρέου προσωπικά! Και αυτό που θα καταγραφεί στην Ιστορία, είναι ότι ο σημερινός πρωθυπουργός συναίνεσε στο να μας εγκαταστήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση- πρακτικά καταλύοντας το Σύνταγμά μας- Κυβερνήτη! Στο αν, υπό τις παρούσες συνθήκες, μπορούσε να πράξει και διαφορετικά είναι μια μεγάλη συζήτηση που έχει να κάνει κυρίως με τις πολιτικές και όχι τόσο με τις οικονομικές προτεραιότητες της ίδιας της Ελληνικής Κοινωνίας! Εμείς θέτουμε ένα απλό ερώτημα: θα μπορούσε κανείς να αποδεχτεί μια τέτοια εξέλιξη στα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια;
ΥΓ2) Είμαστε οι τελευταίοι που θα υπερασπιστούν τις δομές και τις λειτουργίες του Σύγχρονου Ελληνικού Κράτους και του Πολιτεύματός του! Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε και να αποδεχτούμε μια οπισθοχώρηση πίσω από κεκτημένα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα! Το δικαίωμα της "αυτοδιάθεσης" του Λαού είναι ένα κεκτημένο που αυτή την στιγμή καταργείται! Δεν έχει πλέον καμία σημασία ποιόν ψήφισε για Πρωθυπουργό - ακόμη και με αυτό το αντιδημοκρατικό και καλπονοθευτικό εκλογικό σύστημα- ο Ελληνικός Λαός: πλέον Κυβερνήτη για την Χώρα ορίζουν οι Βρυξέλλες! Kαι μάλιστα ιδιαίτερη βαρύτητα αποκτά το γεγονός ότι αυτό γίνεται με την πρόφαση "της αντιμετώπισης του κινδύνου χρεοκοπίας " του Ελληνικού Κράτους! Μήπως παρόμοια επιχειρήματα "περι εσωτερικών και εξωτερικών κινδύνων" δεν χρησιμοποίησε και η Χούντα των Συνταγματαρχών για να καταλύσει την Δημοκρατία στην Χώρα μας; Απλά σήμερα μιλάμε για μια Τραπεζιτική Δικτατορία που εγκαθίσταται στη Ελλάδα, απροκάλυπτα και το κακό: χωρίς κανείς στην χώρα μας να αντιδρά σ' αυτήν την εξέλιξη!
ΥΓ3) Όλοι αυτοί που κόπτονται περί "Ελληνικής Ιθαγένειας" το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να αρχίσουν ... γαργάρες! Για τον απλούστατο λόγο ότι σήμερα στην χώρα μας οι Αρχές που έθεσαν και οι Αξίες με τις οποίες μας προικοδότησαν, οι πρόγονοί μας - από τον Σωκράτη και τον Αριστοτέλη, τον Πλάτωνα και τον ... Καλλικράτη μέχρι τους απλούς ανώνυμους αγωνιστές της πρόσφατης ιστορίας μας, που έχυσαν το αίμα τους για να υφίσταται σύγχρονο Ελληνικό Κράτος- δεν κινδυνεύουν από τους ρακένδυτους Αφγανούς Λαθρομετανάστες, αλλά από τα Golden Boys της Παγκόσμιας Οικομικής και Πολιτικής Σκηνής! Βέβαια σε συνθήκες οικομικής κρίσης, και αυτό είναι ιστορικά επιβεβαιωμένο, οι Φασιστικές αντιλήψεις βρίσκουν πρόσφορο έδαφος για να αναπτυχθούν! Να μην ξεχνάμε ότι η προηγούμενη παρόμοια μεγάλη οικομική κρίση - αυτή του 1929- μας οδήγησε στην άνοδο του Φασισμού και τελικά στον Παγκόσμιο Πόλεμο! Και να μην ξεχνάμε επίσης ότι τέτοιου είδους παγκόσμιες οικονομικές κρίσεις - όπως είναι και η τωρινή-τελικά ξεπεράστηκαν μόνο με πόλεμο! Και αυτό είναι κάτι άλλο - και ίσως το ποιο σημαντικό- που μας διδάσκει η ιστορία!
ΥΓ4) Και τελικά όλες αυτές οι οκονομικόπολιτικές εξελίξεις επιβεβαιώνουν αυτό που κάποιος μεγάλος πολιτικός και φιλόσοφος, είχε προβλέψει ήδη από την δεκαετία του 1920: ότι η πολιτική ένωση των κρατών της Ευρώπης είναι ένας μύθος! H παγκόσμια οκονομική κρίση απεκάλυψε τελικά τον πραγματικό χαρακτήρα της Ευρωπα'ι'κής Ένωσης: επειδή ακριβώς είναι πρωτίστως οικονομική "ένωση", είναι η οικονομία που καθορίζει την πολιτική της και όχι το αντίστροφο! Οι Βρυξέλλες δεν ενδιαφέρθηκαν ποτέ για την ισόρροπη ανάπτυξη και πρόοδο όλων των κρατών-μελών ! Από την εποχή του φιλελεύθερου Χέλμουτ Κολ, η Γερμανία συνεισέφερε τη μερίδα του λέοντος στους κοινοτικούς προϋπολογισμούς, όχι από αλτρουϊσμό και αλληλεγγύη αλλά και για να δημιουργήσει μια τεράστια ενδοχώρα στην οποία θα μπορεί να διοχετεύει τα προϊόντα της. Με άλλα λόγια για την Γερμανία η αύξηση της καταναλωτικής δαπάνης του ευρωπαϊκού Νότου ήταν όρος ανάπτυξης και δυναμικής για το κατεξοχήν εξωστρεφές γερμανικό παραγωγικό μοντέλο. Αυτή η διαδικασία άνισης ανταλλαγής, που επαναφέρει ξανά στο προσκήνιο με νέους όρους την αντίθεση Βορρά - Νότου μέσα στην ίδια την Ευρωζώνη, επιδεινώθηκε ακόμη περισσότερο από την πολιτική του σκληρού ευρώ και την καθήλωση των μισθολογικών αυξήσεων στη Γερμανία. Μήπως οι αντιλήψεις περί "γουρουνιών" (pigs) του μεσογειακού Νότου, αντιλήψεις που καλλιεργούν τα "έγκυρα" έντυπα του Βορρά, δεν καταδεικνύουν την επανεμφάνιση αυτής της αντίθεσης; Ακόμη και όταν ξέσπασε η χρηματοπιστωτική κρίση, η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα έκαναν ότι δεν καταλαβαίνουν, ενώ ανέβαζαν περισσότερο τα επιτόκια στηρίζοντας το ακριβό ευρώ, προλειαίνοντας το έδαφος για την επερχόμενη ύφεση. Όταν όμως τα παράσιτα της κερδοσκοπίας προσέβαλαν και τις ευρωπαϊκές τράπεζες, λόγω της παγκοσμιοποίησης του χρηματοπιστωτικού συστήματος, οι κυβερνήσεις αποφάσισαν να παρέμβουν για να αντιμετωπίσουν την επερχόμενη καταστροφή. Αυτή η διαδικασία είχε βαρύ κόστος. Τα ελλείμματα εκτοξεύτηκαν στα ύψη, ενώ αποκαλύφθηκε οτι ο στενός κορσές του Συμφώνου Σταθερότητας δεν εξυπηρετεί κανέναν.
ΥΓ5)Αλλά τελικά θα καταφέρουν μήπως οι Γερμανοί να ξεπεράσουν την Οικονομική Κρίση, ρίχνοντας τα βάρη της δικής τους ανάκαμψης στα υπόλοιπα Κράτη -Μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Με τις αγορές των Κρατών Μελών σε ύφεση μειώνονται και οι καταναλωτικές δαπάνες των πολιτών τους! Οπότε και η Γερμανία θα πρέπει να στραφεί προς άλλες αγορές: τις ίδιες αγορές στις οποίες στρέφονται και οι ευρισκόμενοι σε ύφεση Αμερικάνοι! Και τότε η αντιπαράθεση Ευρώ-Δολαρίου πέρνει χαρακτήρα ανοικτού πολέμου! Ο Τρίτος Πόλος αυτής της Παγκόσμιας Οικονομικής αντιπαράθεσης- η Κίνα- βασίζεται στο τεράστιο φτωχό εργατικό δυναμικό της, έτσι ώστε να έχει καταφέρει προς το παρόν - μόνον αυτή και το Ιράκ (το τελευταίο για ευνόητους λόγους) να αποφεύγουν την ύφεση! Μπορούν όμως οι Οικονομίες της Δύσης να ανταγωνιστούν την Κίνα, όσο κι αν ισοπεδώσουν τα εργατικά δικαιώματα και μεροκάματα για να ρίξουν το Κόστος Παραγωγής των προϊόντων τους; Η εύκολη λύση είναι η μεταφορά παραγωγικών κλάδων στην ίδια την Κίνα! Γι αυτό και παρόλο που η Παγκόσμια Οικονομία είναι σε ύφεση, η Κινεζική είναι σε αναπτυξιακή τροχιά. Η διεργασία αυτή όμως έχει ως αποτέλεσμα να συρικνώνεται η πραγματική οικονομία των Χωρών της Δύσης! Και κυρίως να αυξάνεται η ανεργία και να χάνεται η αγοραστική δύναμη των πολιτών στα αναπτυγμένα Κράτη! Και τελικά να οδηγούμαστε σε ένα φαύλο κύκλο, χωρίς διέξοδο και χωρίς προοπτική απεγκλωβισμού από αυτόν! Και αν τελικά μπεί και η Κινεζική οικονομία σε ύφεση, τότε το μόνο που τους απομένει είναι το "παράδειγμα του Ιράκ", ως το μόνο "αναπτυξιακό" μοντέλο για να βγούν απο την Κρίση! Η συνταγή είναι δοκιμασμένη κατά το παρελθόν! Μόνο που η Ιστορία δεν επαναλαμβάνεται παρά μόνο ως τραγωδία ή φάρσα! Και είναι στο χέρι μας- όλων μας μαζί και του καθενός μας ξεχωριστά, να μην αφήσουμε να εξελιχθεί σαν Τραγωδία! Εμείς τουλάχιστον οι Έλληνες ξέρουμε καλά από "Τραγωδίες" και όχι μόνον επειδή εδώ γεννήθηκε ο Ευριπίδης και Σοφοκλής! Ας εμποδίσουμε λοιπόν την φαρσοκωμωδία του "Ευρωπαίου Κυβερνήτη" να μας οδηγήσει σε μια νέα και πιθανόν τελευταία, Ελληνική Τραγωδία!
Από konstantinosdavanelos.blogspot.com