Προφήτης η ταινία της Κυριακής στην Άμφισσα

Η κινηματογραφική λέσχη της Άμφισσας παρουσιάζει την Κυριακή 31 Ιανουαρίου στο Πνευματικό Κέντρο Άμφισσας στις 21:00 την ταινία:

ΠΡΟΦΗΤΗΣ
UN PROPHETE
του Ζακ Οντιάρ
με τους Ταχάρ Ραχίμ, Νιλς Άρεστρουπ, Άντελ Μπεντσερίφ

Υπόθεση: Καταδικασμένος σε 6 χρόνια φυλάκιση, ο Μάλικ δεν μπορεί ούτε να διαβάσει, ούτε να γράψει. Φτάνοντας στη φυλακή είναι μόνος, μόλις 19 ετών, αλλά μοιάζει νεότερος και πιο εύθραυστος από τους υπόλοιπους κατάδικους. Τον προσεγγίζει ο αρχηγός μιας συμμορίας φυλακισμένων και του αναθέτει κάποιες "αποστολές". Μέσα από αυτές, ο νεαρός Μάλικ σκληραγωγείται και κερδίζει την εμπιστοσύνη του αρχηγού της συμμορίας. Παράλληλα όμως, διατηρεί τα δικά του ...κρυφά σχέδια, που τολμά να φέρει εις πέρας.
Κριτικές της ταινίας
Στοιχεία ταινίας
Φωτογραφίες
Βίντεο
Περισότερες πληροφορίες



ΚΡΙΤΙΚΕΣ

Η Βαθμολογία μου:

Σχεδόν ... αριστούργημα!
Προσωπικά, τη θεωρώ κορυφαία Ευρωπαϊκή ταινία για το 2009 - η μόνη ανταγωνίσιμη ταινία που έχει απομείνει - να την "απειλεί" - πλέον, είναι το BAARIA του Τορνατόρε, που δεν έχω δει. Από τις ελάχιστες φορές που ένα μεγάλο σε διάρκεια έργο, με απορρόφησε απίστευτα - κυριολεκτικά - (εγκεφαλικά, συναισθηματικά) τόσο που να ικετεύω να μην τελειώσει!

Μου έκανε εντύπωση - με έπεισε - ο τρόπος που χιειρίστηκε το θέμα του ο δημιουργός και όλες του οι επιλογές στη φόρμα και την καθοδήγηση των ηθοποιών, τόσο που η ταυτοποίηση με τους ήρωες να είναι σίγουρη. Συνολικά συγκρίνεται μόνο με το "SHAWSHANK REDEMPTION". Τούτη η διαολεμένη, λεπτομερής σκιαγράφηση της μικρο-κοινωνίας των φυλακών, αποτελεί το καλύτερο παράδειγμα οργάνωσης ενός Συστήματος Αξιών, τηρουμένων των αναλογιών. Σε βάθος αναλύει τους πολυσχιδείς χαρακτήρες, χωρίς να παρασύρεται σε συναισθηματικές και μελοδραματικές ευκολίες, αποδομεί τις καταστάσεις, ψύχραιμα, μινιμαλιστικά, στο ύφος ενός σύγχρονου prison φιλμ-νουάρ. Μια ταινία σταθμός πάνω στην έννοια της ισορροπίας, της πειθαρχίας, της ιεραρχίας και εν τέλει της εξουσίας. Γιατί το πιο οργανωμένο κομμάτι της κοινωνίας μας, είναι απ' ότι φαίνεται η φυλακή. Σκέτη τραγωδία!

Jim Papamichos
του Δημήτρη Παπαμίχου me@myfilm.gr



Στα γρήγορα :
Δράση και αγωνία, μαζί με λεπτομερή περιγραφή της καθημερινότητας των βαρυποινιτών, κάνουν το “A Prophet” μια αρκετά ενδιαφέρουσα ταινία, η οποία όμως χάνει μεγάλο μέρος από τη δύναμη της, προσπαθώντας μέσω της υπερβολικής της διαρκείας της (155’), να θεωρηθεί κάτι άλλο από αυτό που πραγματικά είναι.

Στα χαλαρααά...:
Ο Audiard αναπαριστά με μεγάλη λεπτομέρεια και ρεαλισμό τη ζωή και το networking της φυλακής βαρυποινιτών, ενώ μας παρουσιάζει και έναν ήρωα ο οποίος δεν γίνεται ποτέ πλήρως συμπαθής, δείχνοντας μας ότι ταλαντεύεται, συμβιβάζεται, φοβάται ή καταντά ίδιο ρεμάλι με τα ρεμάλια συγκρατούμενους του. Μόνο στο τελευταίο πεντάλεπτο, μας αφήνει να δούμε τι πραγματικά αισθάνεται ο Malik (ουσιαστική και ρεαλιστική ερμηνεία από τον Tahar Rahim) για τον Κορσικανό “νονό” του και τη ζωή του μέσα στη φυλακή, αλλά και ότι έχει κάποιες ελπίδες να σώσει την ύπαρξη του.

Στον αντίποδα, έχουμε το μεγάλο μειονέκτημα της διάρκειας των 2.35 ωρών, σε μια ταινία που θα έπρεπε να είναι τουλάχιστο 40 λεπτά μικρότερη, ώστε να την νιώθει ο θεατής πιο ουσιαστική. Δύο ώρες θα ήταν υπέρ-αρκετές.

Κερδίζοντας το Grand Prix των Καννών, και το βραβείο καλύτερης ταινίας του London Festival, αλλά και έχοντας μια genre θεματική γύρω από τη σκληρή ζωή των φυλακών και τις μαφιόζικες φάρες που αναπτύσσονται μέσα σε αυτή, το «A Prophet» μπορεί να λογίζεται σαν ένα φαβορί για πρόταση ξενόγλωσσης ταινίας στα Oscar. Στη χειρότερη, έχει απλά πολύ καλές πιθανότητες.

Γιάννης Πεντσερετζίδης
του Γιάννη Πεντσερετζίδη yannis.pentseretzidis@myfilm.gr



Από myfilm.gr