ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ κ. ΠΑΠΑΝΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ

Προς την ‘Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία’ 18/12/09
Σχόλιο-διευκρινίσεις στο άρθρο σας
‘Μόλυνση σε θάλασσα και στεριά’ της 13/12/09

Συγχαρητήρια για το δημοσίευμά σας ‘Μόλυνση σε θάλασσα και στεριά’. Ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και αναπτερώνει το ηθικό των κατοίκων του όρμου της Αντίκυρας και κυρίως των ενεργών πολιτών που παλεύουν για τη προστασία του περιβάλλοντος.
Τα τρία εργοστάσια, το Αλουμίνιο της Ελλάδος (ΑτΕ) μαζί με τους δύο αναπτυξιακά ασύμφορους Θερμοηλεκτρικούς Σταθμούς Φυσικού Αερίου , σε πλήρη λειτουργία αποτελούν έναν Μεγάλο Ρυπαντή, από τους μεγαλύτερους στη χώρα. Δεσπόζει στην είσοδο του όρμου της Αντίκυρας ρυπαίνοντας αέρα , γη και θάλασσα σε έναν ... περίκλειστο από βουνά κυκλοειδή κολπίσκο μέσης ακτίνας τεσσάρων χιλιομέτρων . Η περιοχή τελεί υπό μια κατάσταση οικονομικοκοινωνικής ομηρίας και επιβεβλημένης σιωπής ένεκα της εργασιακής εξάρτησης της πλειονότητας των κατοίκων από την ΑτΕ. Ταυτόχρονα ο πληθυσμός είναι περιβαλλοντικά απροστάτευτος από τους κρατικούς και πολιτικούς παράγοντες υπό τη σιωπηρή μεθόδευση των κομμάτων εξουσίας με τα εκάστοτε κυβερνητικά τους όργανα.
Ορισμένοι αριθμοί από υπολογιστικές εκτιμήσεις της ομάδας μελέτης του καθηγητή Διον. Μάργαρη στο Πανεπιστήμιο Πατρων βάσει στοιχείων της ΑτΕ προς το ΥΠΕΧΩΔΕ απεικονίζουν την περιβαλλοντική τραγικότητα της περιοχής.

Α) 3.300.000 τόνοι Διοξιδίου του Άνθρακα ετησίως απορρίπτουν τα τρία εργοστάσια σε πλήρη λειτουργία ,δηλ.10.000 τόνοι την ημέρα. Ποσότητα που αντιστοιχεί μάλιστα στο σχεδόν 3% του ‘εθνικού’ μας CO2, του κατεξοχήν αερίου του θερμοκηπίου !
Β) 70 τόνοι ανά έτος, δηλ. 200 κιλά την ημέρα, είναι οι Επικίνδυνοι Αέριοι Ρύποι που διασπείρονται στην ατμόσφαιρα. Κατά τον επίσημο ορισμό πρόκειται για ‘ουσίες καρκινογόνες, μεταλλαξιογόνες ή ικανές να βλάψουν την αναπαραγωγή μέσω της ατμόσφαιρας’ ακόμα και σε ελάχιστες ποσότητες.
Γ) 300 τόνοι ετησίως ή 820 κιλά την ημέρα Φθόριο διαχέεται στην ατμόσφαιρα, ουσία γνωστή για τις καυστικές της ιδιότητες.
Δ) 23.000 τόνοι ανά έτος, δηλ. 63 τόνοι κάθε μέρα, είναι τα απορριπτόμενα Οξίδια Θείου και Αζώτου, γνωστά υπαίτια της όξινης βροχής που μολύνει έδαφος και χλωρίδα (και τον άνθρωπο!).
Ε) 3.000.000.000 (3 δις) κιλοβατώρες (kWh) κατά μέσο όρο είναι η απορριπτόμενη Θερμότητα που προκαλεί το φαινόμενο της Θερμονησίδας με τοπική αύξηση της θερμοκρασίας νερού και αέρα και συνεπακόλουθο τη πιθανή αλλαγή του μικροκλίματος.
ΣΤ) 750.000 τόνους ετησίως Στερεά Κατάλοιπα του Βωξίτη σε διαλυμένη σε νερό Λάσπη ρίχνει η ΑτΕ στη θάλασσα μόλις δυο χιλιόμετρα από την είσοδο του όρμου, μέσα στον Κορινθιακό Κόλπο και καταστρέφει τη θαλάσσια πανίδα και χλωρίδα. Είναι η γνωστή Ερυθρά Ιλύς σε ποσότητα που θα μπορούσε να καλύπτει κάθε χρόνο 50 γήπεδα ποδοσφαίρου με πάχος μισού μέτρου. Και αυτό από το 1965 με συνολική ποσότητα που μπορεί να σχηματίσει ένα λόφο ύψους 85 μέτρων με κάλυψη 41 γηπέδων ποδοσφαίρου.
Αυτά τα πολύ λίγα για να αποκτήσουμε μια αίσθηση του ‘νόμιμου μέτρου‘ του Μεγάλου Ρυπαντή, ο οποίος κατάφερε μάλιστα να έχει ως μέλος στο ανώτατο επίπεδο διοίκησης του ομίλου επιχειρήσεών του περιβαλλοντολόγο καθηγητή-ακαδημαΐκό!
Είναι επίσης και ‘η άλλη άποψη’ στη κατακλείδα του άρθρου σας, η οποία με προπέτεια μάλλον του απληροφόρητου ή αδαούς ‘διαλύει όλους τους μύθους και τις φαντασιώσεις’ (δηλ. τα παραπάνω και άλλα αδιάψευστα πραγματικά δεδομένα!), κρίνοντας ότι τα ‘πλέον ευαίσθητα φυτά της περιοχής’ επιζούν την τεράστια ρύπανση, επειδή ευρίσκεται εντός κάποιων τυπικών και νομιμοφανών ορίων.
Το τελικό ζητούμενο όμως είναι, αντί να περιμένουμε σύμφωνα με την ‘άλλη άποψη’ να μαραθούν ή όχι τα φυτά, να απαιτήσουμε απάντηση στο ερώτημα κατά πόσον παιδιά, νέοι και ενήλικες υφίστανται στην υγεία τους τις βλάβες από τη ρύπανση των εργοστασίων της ΑτΕ και κατά πόσον επηρεάζεται ο μέσος όρος ζωής στη περιοχή.
Επιβάλλεται λοιπόν να δοθούν απαντήσεις από μια έγκριτη Επιδημιολογική μελέτη, την οποία καθώς φαίνεται αποφεύγουν και αποτρέπουν όλοι οι αρμόδιοι – κρατικοί και πολιτικοί. Όπως αποφεύγουν επίσης να εφαρμόσουν ακόμα και νόμιμους περιορισμούς στην κερδοσκοπική και αναπτυξιακά επιζήμια δημιουργία των νέων θερμοηλεκτρικών μονάδων Φυσικού Αερίου της ΑτΕ.

Με φιλικούς χαιρετισμούς και εκτίμηση

Τ. Καθηγητής Dr.-Ing. Δημήτρης Γ. Παπανίκας
Πανεπιστήμιο Πατρών,
Τομέας Ενέργειας, Περιβάλλοντος και Αεροναυτικής,
Μέλος επιστημονικής επιτροπής του Συνδέσμου Προστασίας
και Ορθολογικής Ανάπτυξης του Κορινθιακού(ΣΠΟΑΚ)
papanikas@mech.upatras.gr
Από symparataxi