Το δικό μας Avatar! στην Φωκίδα

Βλέποντας το Avatar πριν από λίγες μέρες, σκεφτόμουνα -ανάμεσα στα άλλα- ως που μπορούν να φτάσουν οι μεταλλευτικές εταιρίες για να πάρουν τους θησαυρούς που κρύβονται στο υπέδαφος ενός τόπου... Όσοι είδατε την ταινία καταλαβάινετε γιατί μιλάω... Κάθε ανθρωπισμός, κάθε αγάπη για τη φύση χάνεται και το μόνο που μένει είναι η απληστία!
Το μέλλον του τόπου που έχει την τύχη/ ατυχία να διαθέτει πλούσια κοιτάσματα, υποθηκεύεται για πάντα... Στην περίπτωση της Γκιώνας αυτό συμβαίνει χωρίς ......να υπάρχει το παραμικρό όφελος για τον τόπο! όσοι μιλούν για τις θέσεις εργασίας που έχουν δημιουργηθεί, θα έπρεπε να σκεφτεί πόσες θέσεις έχουν χαθεί από τη ληστρική εκμετάλλευση του βουνού και από την παρεμπόδιση κάθε ανάπτυξης...
Όλα αυτά συμβαίνουν με τις ευλογίες κράτους και επιστημόνων, όπως έδιεξε ανάγλυφα η σχετική Ημερίδα που διοργανώθηκε από το ΤΕΕ...
Θυμήθηκα το Avatar: Μπορείς με τόξα και βέλη να τα βάλεις με εκείνους που διαθέτουν υπερόπλα; Η απάντηση είναι ναι. Αρκεί να είσαι αποφασισμένος.
Όσο για τους "επιστήμονες" καλό θα ήταν να πάρουν μερικά μαθήματα ηθικής από τοςυ πρωταγωνιστές της ταινίας...

Διαβάζω στην ιστοσελίδα του Παρατηρητήριου Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων:
Hμερίδα του ΤΕΕ “Ορυκτός πλούτος και τοπικές κοινωνίες”, με απρόσκλητες τις τοπικές κοινωνίες
Η ημερίδα του ΤΕΕ πραγματοποιήθηκε “με μεγάλη επιτυχία” στις 13 Ιανουαρίου στην Αθήνα. Έγινε μια ωραιοποιημένη παρουσίαση του εξορυκτικού κλάδου, γεμάτη παχιά λόγια για “βιώσιμη ανάπτυξη”, “περιβαλλοντική προστασία και αποκατάσταση”, “διαβούλευση με τις τοπικές κοινωνίες”, ευχολόγια και υποσχέσεις. Έτσι η ημερίδα πέτυχε τουλάχιστον τον έναν από τους στόχους της, τον επικοινωνιακό, αφού οι εφημερίδες της επόμενης μέρας ήταν γεμάτες από ύμνους για τη μεταλλευτική βιομηχανία και τη συνεισφορά της στην εθνική οικονομία.

Στο δεύτερο σκέλος της όμως, αυτό της ακανθώδους “αλληλεπίδρασης με τις τοπικές κοινωνίες”, η ημερίδα απέτυχε παταγωδώς. Οι τοπικές κοινωνίες δεν κλήθηκαν στην ημερίδα (με εξαίρεση εμάς που προσκληθήκαμε προφορικά από τον κ. Ρουσσέτο Λειβαδάρο της Οργανωτικής Επιτροπής) και απουσίαζαν παντελώς από την δεκάδα (τουλάχιστον) των χαιρετισμών/εισηγήσεων και από τις εικοσιπέντε (25) παρουσιάσεις. Οι ανώνυμοι ενεργοί πολίτες που απρόσκλητοι πήγαν στην εκδήλωση, εκφράσθηκαν με τέσσερις (4) τρίλεπτες παρουσίες στο βήμα, στο τέλος της ημερίδας όταν η αίθουσα είχε περίπου αδειάσει. 12 λεπτά για τις τοπικές κοινωνίες στις 12 ώρες διάρκειας της ημερίδας.

Ο καμβάς πάνω στον οποίον ο Σύνδεσμος Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων (ΣΜΕ) και ο “μεταλλευτικός” κλάδος του ΤΕΕ έπλεξαν την ημερίδα ήταν η περίφημη “Πρωτοβουλία Verheugen για τις πρώτες ύλες”. Ο Γερμανός Επίτροπος Βιομηχανίας στην ΕΕ ήταν ο αδιαμφισβήτητος “αστέρας” της ημερίδας αφού δέσποσε σε όλες σχεδόν τις εισηγήσεις, μαζί με τον εξ’ Ολλανδίας βοηθό του (που όπως μας πληροφόρησε ο Πρόεδρος του ΙΓΜΕ κ. Τσουτρέλης, έπαθε υπερκόπωση από την εξαντλητική προσπάθεια).

Ο κ. Verheugen λοιπόν, με την ανιδιοτελή συνδρομή του Ευρωπαϊκού μεταλλευτικού/βιομηχανικού λόμπυ, σκέφτηκε απλά: “Η Eυρώπη χρειάζεται φτηνά μέταλλα για τις βιομηχανίες της γιατί έχει βγει και η Κίνα στην αγορά και δυσκολεύει την κατάσταση. Από πού θα τα πάρουμε τα φτηνά μέταλλα; Από την Ελλάδα που μας χρωστάει δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ που δεν έχει να μας τα δώσει κι έτσι δεν θα μπορεί να φέρει αντιρρήσεις. Η Ελλάδα είναι κατάσπαρτη από κοιτάσματα μετάλλων και βιομηχανικών ορυκτών. Συγκεκριμένες περιοχές της είναι ολόκληρες “κοιτάσματα”. Θα τα πάρουμε όλα αυτά για τις βιομηχανίες μας, ακόμα και από βάθος 3.000 μέτρων αν υπάρχουν (πρόγραμμα PROMINE) και η Ελλάδα θα είναι υποχρεωμένη να το δεχτεί”.

Πράγματι, πολλοί ήταν οι ομιλητές που παρουσίασαν την εφαρμογή της “Πρωτοβουλίας Verheugen” ως αντίδοτο στην οικονομική κρίση, αποσιωπώντας εσκεμμένα το γεγονός ότι τα έσοδα του Δημοσίου από τις μεταλλευτικές επιχειρήσεις είναι από ελάχιστα έως ανύπαρκτα. Αναφέρθηκαν εμφατικά στο “εθνικό όφελος” που προσφέρουν οι εξορυκτικές δραστηριότητες και οι ξένοι επενδυτές στο χώρο, υπερτονίζοντας τις θέσεις εργασίας που προσφέρουν και αποσιωπώντας αυτές που χάνονται εξ’αιτίας τους.

Χαιρετίζοντας την ημερίδα ο Υφυπουργός ΥΠΕΚΑ κ. Μανιάτης υποσχέθηκε να γίνει η Ελλάδα η πρώτη χώρα που, με περισσή βιασύνη, θα ενσωματώσει στην “πράσινη” πολιτική της την “Πρωτοβουλία Verheugen” - ένα κείμενο προβληματικό από πολλές απόψεις, το οποίο ούτε η ΕΕ δεν έχει υιοθετήσει ως επίσημη Οδηγία. Οδηγείται έτσι η Ελλάδα σε έναν δρόμο “εξόρυξης των πάντων”, προς αποκλειστικό όφελος των μεταλλευτικών εταιρειών και με τραγικά αποτελέσματα για το Ελληνικό περιβάλλον.

Διαβάστε εδώ, όλο το άρθρο.

Στη φωτογραφία, υπεύθυνος ασφάλειας μεταλλευτικής εταιρίας μας μαθαίνει πως "γίνεται η δουλειά":

Από το Ημερολόγιο ενός πατέρα