Η εργολαβοποίηση για την συμπίεση του οικονομικού κόστους με την συχνή εναλλαγή εργολάβων είναι από της κύριες αιτίες αύξησης της επικινδυνότητας στην εργασία σε όλη την δραστηριότητα του εργοστάσιου. Το εργατικό ατύχημα που είχε συνάδελφος από τις εργολαβίες που παρα λίγο να χάσει την ζωή του έχει κάνει την κατάσταση να μην πάει άλλο.
Απαξιώνουν την εργασία ποιοτικά καταστρέφοντας τους όρους ασφάλειας με ... τους οποίους θα έπρεπε να εκτελείται. Παραδειγματίζουν και επηρεάζουν αρνητικά όλο το εργατικό προσωπικό που συνεργάζεται μαζί τους.
Τελευταίο παράδειγμα η εργολαβία Γιακλήτση που εργαζόταν στην τροφοδοσία βωξίτη και είχε πάρει την δουλεία από την εργολαβία Παπαϊωάννου που ήταν ανάδοχος της συγκεκριμένης εργασίας από την ΑΤΕ, σαν ασύμφορη και απέλυσε τρεις εγκατέλειψε την δουλειά εργαζόμενους.
Και για την εκτέλεση της ιδίας εργασίας τώρα ανέλαβε ο Παπαϊωάννου που χρησιμοποιεί εργαζόμενους της δικής του εργολαβίας που εργάζονται υπερωριακά δωδεκάωρα και δεκαεξάωρα.
Στους εργαζόμενους ο εργολάβος που έφυγε χρωστάει τρεις μήνες από τα δεδουλευμένα, τηρώντας με αυτό το τρόπο και αυτός την τακτική που κατάντησε να γίνει θεσμός, στις εναλλαγές των εργολάβων να χάνονται δεδουλευμένα εργατών. Επιβάλλοντας έτσι χωρίς καμία σοβαρή συνδικαλιστική αντίδραση ένα νέο εργασιακό Μεσαίωνα στον χώρο εργασίας της Αλουμίνιον ΑΕ.
Αυτός ο εργασιακός μεσαίωνας που επιβάλει την κακοπληρωμένοι υπερωρία είναι και ο σοβαρότερος λόγος που επέβαλε την παρουσία του συναδέλφου από την εργολαβία Μαργαρίτη σε χώρο που δεν επιτρεπόταν από την ειδικότητα του με αποτέλεσμα τον σοβαρότατο τραυματισμό από τόξο ρεύματος υπερυψηλής τάσης.
Το κυνήγι του «κόστους» και η εργολαβοποιηση είναι κίνδυνος και για την ίδια την ΖΩΗ των εργατών.
Ένα παράδειγμα γενικό για να γίνουμε κατανοητοί:
1Δόθηκαν δουλειές σε εργολαβίες για να μειωθεί το κόστος.
2Για να μειωθεί περισσότερο το κόστος κάθε χρόνο όλες οι δουλειές που αναλαμβάνουν εργολαβίες βγαίνουν σε πλειστηριασμό.
3Ο καινούριος εργολάβος παίρνει το παλιό προσωπικό με νέες κάθε φορά συμβάσεις χαμηλότερων απολαβών. Στο ενδιάμεσο της εναλλαγής χάνονται και δυο με τρία μηνιάτικα των εργατών. Και όποιος δεν συμμορφώνεται διεκδικώντας κινδυνεύει να μην έχει δουλεία στον χώρο.
4Οι εργολάβοι για να επιτύχουν την πολυπόθητη συμπίεση του κόστους που ζητείται από την Αλουμίνιον ΑΕ αναγκάζονται να διώχνουν εργαζόμενους με πείρα και να τους αντικαθιστούν με άλλους χαμηλότερα αμειβόμενους και έτοιμους να προσφέρουν εργασία χωρίς όρους.
Οι λόγοι αυτοί μαζί με την ανεπαρκή συνδικαλιστική στήριξη φανερώνουν πως εργάτες με πείρα δεν κάθονται να δουλέψουν με τέτοιους όρους παρά μόνο «ευκαιριακά» στην «ανάγκη» ώσπου να βρουν κάτι καλύτερο. Αυτό στερεί από εργάτες με πείρα τους χώρους δουλειάς που η πείρα θα έπρεπε να είναι το πρώτο ζητούμενο. Οι εργάτες που μένουν είναι νεότεροι και μερικοί παλιοί αλλά φοβισμένοι και αναγκασμένοι να κάνουν ότι τους ζητήσουν. Έτσι βασιλεύει η φτηνή κοπιαστική υπερωρία (με της ευλογίες του Παναγιωτόπουλου που μείωσε το κόστος της για τους εργοδότες δίνοντας έτσι ακόμα ένα χτύπημα στην μόνιμη εργασία. Παρόλο που για την μείωση επικαλέστηκε το αντίθετο).
Όλα αυτά μαζί λειτουργούν ώστε πολλοί εργαζόμενοι κύρια εργολαβιών να προσφέρουν εργασία σε συνθήκες που ψυχικά και σωματικά τους μετατρέπουν σε επικίνδυνες βόμβες. Μέσα σε χώρους που η αυξημένη προσοχή είναι όρος επιβίωσης και όχι απλά παραγωγής. Κάθε εργαζόμενος πρέπει να καταλάβει ότι αν δεν παλέψουμε να αντιστρέψουμε αυτήν την πορεία στο χώρο η έκφραση Κρεματόριο δεν θα είναι σχήμα λόγου. Και ας μοιάζει να ήταν μόλις χθες που το εργοστάσιο είχε να επιδείξει περγαμηνές σε παγκόσμιο επίπεδο στην ασφάλεια της εργασίας. Ας δούμε πως είχαν πετύχει αυτούς τους στόχους.
Οι υπεύθυνοι της ασφάλειας στο εργοστάσιο της ΑτΕ ότι έλεγαν: συμφέρει να διορθώσουν τις οποιεσδήποτε δυσλειτουργίες στη συμπεριφορά των εργατών στον τομέα ασφάλειας, πείθοντας τον εργάτη να παράγει με ασφάλεια. Το σύνθημα ΠΡΩΤΑ Η ΑΣΦΑΛΕΙΑ ηχεί ακόμα στα αυτιά μας. Και αυτό γιατί θεωρούσαν ότι είναι ο μόνος τρόπος να εντοπίζονται οι δυσλειτουργίες, να διορθώνονται και έτσι να αναπτύσσεται ποιοτικά και αποτελεσματικότητα η αποδοτικότητα της εργασίας. Έτσι η «ασφαλής εργασία» που ήταν ζητούμενο παλιότερα στο εργοστάσιο επιτεύχθηκε με επενδύσεις σε πολλές εργατοώρες εκπαίδευσης του προσωπικού και στις εθελοντικές ομάδες που μετέτρεπαν σε πράξη τον νέο τρόπο σκέψης στην ασφάλεια της εργασίας. Όλη η προσπάθεια βασιζόταν στην πειθώ του εργαζόμενου μέσο παραδειγματισμού με υπομονή ώστε να δεχτεί να εντάξει στην λογική του κανόνες όπως: Πρώτα η ασφάλεια. Ούτε ώρα παραγωγής χωρίς να τηρούνται οι όροι ασφαλούς εργασίας.
Η νέα λογική είχε συνέπειες στην καλυτέρευση των δεικτών ασφάλειας αλλά και της παραγωγής. Προϋπέθετε όμως αυτό, που λείπει σήμερα ανθρώπινους όρους εργασίας. Στην πορεία δεν έλειψαν τα πισωγυρίσματα και τέτοιες ήταν οι περίοδοι των μεταβιβάσεων από την ΠΕΣΙΝΕ στην ΑΛΚΑΝ και από αυτήν στον Μυτιληναίο. Στις περιόδους αυτές το κοινό χαρακτηριστικό ήταν το αίσθημα ανασφάλειας. Κάτι που περισσεύει στις συνθήκες που ζούμε σήμερα.
Δεν είναι σίγουρα τυχαίο το ότι βρισκόμαστε μέσα στην δύνη της χειρότερης οικονομικής κρίσης που γνώρισε ο καπιταλισμός και ζούμε τις πρώτες συνέπειες τής. Η μείωση παραγωγής και των αντίστοιχων θέσεων εργασίας που επέβαλε η διεύθυνση καθώς και η αναβολή εκτέλεσης των υποχρεώσεων που απορρέουν από την διμερή που συμφώνησε με το Σωματείο έχει φέρει την ανασφάλεια σε μόνιμους συμβασιούχους και εργολαβικούς εργάτες. Εκεί είναι οι αιτίες της αύξησης των επικίνδυνων καταστάσεων στην εργασία που είχαν σαν αποτέλεσμα τα θανατηφόρα.
Η πολιτική Πόντιου Πιλάτου από την μεριά της διεύθυνσης της ΑτΕ προς τις εργολαβίες αλλά και τους μόνιμους εργάτες φέρνει τώρα και την απαξίωση της μεγαλύτερης βαριάς βιομηχανίας της χώρας.
Για να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση πρέπει να παλέψουμε διεκδικώντας:
1Την επαναπρόσληψη των εργατών που απολύθηκαν στις εργολαβίες.
2Την καταβολή από την ΑτΕ των μισθών που έχουν χάσει οι εργαζόμενοι των εργολαβιών από της αλλαγές των εργολαβικών επιχειρήσεων σαν υπεύθυνης για τον έλεγχο των επιχειρήσεων που κλίνει συμφωνίες μαζί τους.
Και επειδή είναι σαφές πως η ασφάλεια στην εργασία και έτσι στην ίδια τη ζωή μας αλληλοεξαρτώνται άμεσα στον χώρο από την συμπεριφορά των μόνιμων των εργολαβικών και άλλων με μοντέρνες (μεσαιωνικές) σχέσεις εργασίας εργατών. Πρέπει να δημιουργήσουμε:
1Ένα κοινό συνδικαλιστικό όργανο όλων όσων προσφέρουν εργασία με οποιαδήποτε σχέση στην Αλουμίνιον ΑΕ. Για να παλέψουμε ενάντια σε αυτές τις μορφές εργασίας που δημιουργούν εργατικούς Μεσαίωνες το 2010.
2Να παλέψουμε για μόνιμη και σταθερή δουλεία για όλους τους εργάτες. Την κρίση να πληρώσουν οι κεφαλαιοκράτες.
Από anexartitoi.gr
Φωτό από ριζοσπάστη 2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου