Αρχίζει να έχει ενδιαφέρον ! Η υπουργός Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής στην ομιλία της στη Βουλή, το πρώτο που έκανε ήταν να αναστείλει νόμο του ΠΑΣΟΚ και συγκεκριμένα τον περίφημο «δασοκτόνο» νόμο !Η Τίνα Μπιρμπίλη ανακοίνωσε «…αναστέλλουμε την εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 1 του ν. 3208/2003 για τον ορισμό των δασών αντικαθιστώντας τη με το άρθρο 3 του ν. 998/79.Και επαναφέρουμε την αντίστοιχη διάταξη του ν. 1892/1990 που αφορά στα πρόστιμα αυτών που ... καταπατούν δασικές εκτάσεις». Για όσους δεν θυμούνται ο νόμος 3208 ήταν ο δασοκτόνος νόμος του ΠΑΣΟΚ και το άρθρο 1, εκείνο με το οποίο άλλαζαν τα κριτήρια για να χαρακτηριστεί μια έκταση δάσος ή δασική. Και όσον αφορά στην επαναφορά της διάταξης για τα πρόστιμα, να υπενθυμίσω ότι με τροπολογία στον ίδιο νόμο από το 2003 είχε ανασταλεί η βεβαίωση, εκτέλεση και είσπραξη των προστίμων με την μνημειώδη δικαιολογία ότι στη χώρα μας δεν έχουν συνταχθεί και επικυρωθεί οι δασικοί χάρτες.
Βέβαια θα πείτε αυτοί ήταν νόμοι του «εκσυγχρονιστικού» ΠΑΣΟΚ ενώ τώρα…
Από valiabazou.wordpress.com
Μην τα κατακρίνετε όλα! Υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το νόμο που καταργείται, ονομάζεται δασική έκταση αγρόκτημα εντός ορίων πόλεως, το οποίο δηλώνεται κανονικά στην εφορία από το 1881 και καλλιεργείται συνεχώς ως το 1992, γεγονός που αποδεικνύεται και από αεροφωτογραφίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια κακή τύχη του ιδιοκτήτη όμως, το συγκεκριμένο αγρόκτημα βρίσκεται δίπλα από μεγάλη οικοδομική επιχείρηση, ο ιδιοκτήτης της οποίας θέλει να το πάρει, βλέποντας ότι δεν καλλιεργείται από το 1992. Τι κάνει σ' αυτή την περίπτωση; Βρίσκει τους υπαλλήλους του δασαρχείου, τους πληρώνει και χαρακτηρίζει το συγκεκριμένο ακίνητο ως δασική έκταση για να μπλοκάρει την εκμετάλλευσή του. Ταυτόχρονα, πιέζει την αρμόδια δασική υπηρεσία, για να το πάρει στο όνομά του βάσει της... χρησικτησίας, παρά το γεγονός ότι οι νόμιμοι ιδιοκτήτες το έχουν στο όνομά τους με νόμιμους τίτλους ιδιοκτησίας από το 1974, όταν πέθανε η τελευταία ιδιοκτήτρια και πρόγονός τους, η οποία το δήλωνε κανονικά και το είχε κληρονομήσει το 1939 από τον σύζυγό της, ο οποίος με τη σειρά του το είχε κληρονομήσει από τον πατέρα του (ο τελευταίος ήταν εφοριακός και είχε κανονικά δηλωμένη όλη την περιουσία του από το 1870. Τι γίνεται σ' αυτή την περίπτωση; Οι ιδιοκτήτες του ακινήτου κινούνται δικαστικώς εναντίον του κράτους εδώ και χρόνια για να ξαναπάρουν το ακίνητο που καλλιεργούνταν συνεχώς από κάποια χρονολογία πριν το 1881 ως το 1992. Μόνη λύση: να πληρώσουν για να το πάρουν, αφού προηγουμένως εφαρμοστεί συγκεκριμένος νόμος και αφού κουράζονται ψυχικώς για τις απάτες & τις μ@λ@κί#ς ορισμένων...
Γιος της νυν ιδιοκτήτριας
Το πρόβλημα με τα δάση και τις δασικές εκτάσεις είναι γνωστό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την μία υπάρχει μια μεγάλη πίεση μαζί με μεγάλα ανταλλάγματα για να μετατραπεί μια έκταση απο Δασική σε μη Δασική και απο την άλλη η πολιτεία θεωρητικά προστατεύει το Δάσος χωρίς όμως να μπορεί να σταματάει την οικοδόμηση μέσα σε αυτό.
Μια ματιά στον Παρνασσό θα σας πείσει για το τι έχει χτιστεί και που.
Η δημιουργία Δασικού κτηματολογίου θα έλυνε πολλά προβλήματα και θα σταματούσε τα μαρτύριο χιλιάδων πολιτών που ταλαιπωρούνται από προβληματικές καταστάσεις σε σχέση με την ιδιοκτησία και τον χαρακτήρα των ιδιοκτησιών τους, ενώ απο την άλλη θα προστάτευε το Δάσος.
Όποιος συνορεύει με δάσος θα πάψει με αυτόν τον τρόπο να σκέφτεται όλη την ώρα πόσο ακόμα μπορεί να μεγαλώσει το χωράφι, ή το οικόπεδό του εις βάρος του δάσους.
To θέμα είναι ότι δε συνορεύω με δάσος, αλλά βρίσκομαι σε αγροκτηνοτροφική - λιβαδική περιοχή, δίπλα στην οποία έχει την επιχείρησή του γνωστός επιχειρηματίας της περιοχής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν διαφωνώ στα ζητήματα της προστασίας του δάσους, αντίθετα είμαι από τους πιο φανατικούς υπερμάχους. Έκανα το προηγούμενο σχόλιο για να αναδείξω κάποιο πρόβλημα. Αν η παραπάνω έκταση βρισκόταν σε δάσος, θα το βούλωνα και θα έκανα την πάπια. Καλό είναι αγαπητέ - αγαπητή iteanet (δεν ξέρω αν είστε άντρας ή γυναίκα), να μην παίρνει η μπάλα όλους και όλα για να υποστηρίξουμε τις θέσεις μας...
Το τι ακριβώς γίνεται στον Παρνασσό το γνωρίζω πολύ καλά, αφού συχνά κάνω εξορμήσεις προς τα βουνά μας με φίλους και συγγενείς. Αναφέρθηκα σε συγκεκριμένο ζήτημα, βάσει τίτλων ιδιοκτησίας από το 1870, που αναφέρονται σε βοσκοτόπια και λιβάδια.
Τώρα, αν πριν από 200-300 π.χ. χρόνια η συγκεκριμένη αγροκτηνοτροφική περιοχή ήταν δάσος, δεν το ξέρω, αλλά υποθέτω ότι μπορεί να ήταν, ταυτόχρονα με το 90% του ελλαδικού χώρου, με το σκεπτικό ότι για να είναι τώρα ένα απέραντο λιβάδι, παλιότερα ίσως και να είχε δέντρα! Το σχόλιό μου βασίζεται πάνω σε συγκεκριμένα επιχειρήματα, για τα οποία υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία.
Σημείωση για την αποφυγή παρεξηγήσεων: Η αμφισβητούμενη έκταση βρίσκεται εκτός νομού Φωκίδας, σε άλλο νομό, με τον οποίο δεν συνορεύουμε.
Δεν αναφερόμουν σε εσένα όταν έγραφα γι αυτούς που συνορεύουν με δάσος, για σένα έγραψα το κομμάτι με αυτούς που ταλαιπωρούνται .
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ταλαιπωρία μας σε πολλούς τομείς που σχετίζονται με τον ευρύτερο δημόσιο τομέα είναι γνωστή. Καμία κυβέρνηση δεν πρόκειται να περιορίσει την ταλαιπωρία, πόσο μάλλον και τη γραφειοκρατία, αφού έχουμε συγκεκριμένη νοοτροπία σαν λαός. Θαύματα μην περιμένετε. Αυτό που τολμώ να πω είναι πως μέχρι να βγουν οι οριστικές αποφάσεις και τα τελικά νομοσχέδια για τις δασικές εκτάσεις, μάλλον θα... αναπαυόμαστε ανάσκελα κάτω από κυπαρίσσια και θα τα έχουμε όλα γραμμένα εκεί που ξέρουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφή