Μην ανησυχείτε αυτά δεν μπορούν να συμβούν στην Ιτέα όπου κανένας δεν βλέπει τίποτα, αλλά στην Ναύπακτο.Με τους καταστηματάρχες του λιμανιού και των δύο παραλιών να βρίσκονται σε φουλ ρυθμούς εργασίας, άρχισαν να καταφθάνουν τα κακά μαντάτα.
Το Λιμεναρχείο Πατρών ξεκίνησε την προηγούμενη εβδομάδα να στέλνει τις “λυπητερές” για παράνομη ανάπτυξη τραπεζοκαθισμάτων. Το τραγελαφικό της υπόθεσης είναι ότι τα εν λόγω πρόστιμα επιβλήθηκαν όχι γιατί οι επαγγελματίες δεν είχαν υποβάλει αιτήσεις αδειοδότησης, αλλά γιατί κατά τον διενεργούμενο έλεγχο, δεν είχαν... προλάβει να εκδοθούν οι απαιτούμενες άδειες!
Για κάποιους εξ αυτών, ακόμη και σήμερα, 4 μήνες μετά την σχετική αίτηση, οι αδειοδοτήσεις εκκρεμούν...
Κλασσικό παράδειγμα ελληνικής γραφειοκρατικής τρέλας η συγκεκριμένη υπόθεση καθώς εμπλέκονται αρκετές δημόσιες υπηρεσίες που καθ’ όπως φαίνεται αδυνατούν να συντονιστούν....
Ας δούμε όμως πως έχει η κατάσταση.
Κάθε χρόνο οι καταστηματάρχες των δύο παραλιών και του λιμανιού είναι υποχρεωμένοι να καταθέτουν αιτήσεις προς το Λιμενικό Ταμείο Αιτωλοακαρνανίας προκειμένου να τους παραχωρηθεί χώρος ανάπτυξης τραπεζοκαθισμάτων.
Για να τύχει έγκρισης η αίτησή τους, απαιτείται σύμφωνη γνώμη του Λιμενικού Σταθμού Ναυπάκτου (που υπάγεται στο Λιμεναρχείο Πατρών) , της Νομαρχίας Αιτ/νίας, του Λιμενικού Ταμείου Αιτωλοακαρνανίας ενώ η απόφαση παίρνει την τελική έγκριση από την Περιφέρεια. Για δε τα καταστήματα του λιμανιού απαιτείται και σύμφωνη γνώμη της Αρχαιολογίας.
Όπως γίνεται αντιληπτό, απ’ την πληθώρα των υπηρεσιών, η έκδοση μιας τέτοιας άδειας δεν είναι εύκολη υπόθεση...
Μέχρι τέλος Μαρτίου έπρεπε να έχει κατατεθεί η αίτηση, συνοδευόμενη από τοπογραφικό διάγραμμα κάλυψης, αλλά στις 29 Απριλίου που το κλιμάκιο του Λιμενικού Σταθμού Ναυπάκτου προχώρησε σε έλεγχο, καμία άδεια δεν είχε εκδοθεί με αποτέλεσμα να βεβαιωθούν παραβάσεις καλώντας τους ...”κατηγορούμενους” σε έγγραφη απολογία.
Στις απολογίες τους οι καταστηματάρχες ισχυρίστηκαν ότι είχαν καταθέσει εμπρόθεσμα αιτήσεις και πως οι υπηρεσίες ήταν αυτές που δεν είχαν εκδώσει τις απαιτούμενες άδειες.
Ωστόσο, σύμφωνα με την απόφαση καταβολής προστίμου, επί του συγκεκριμένου ελέγχου, που λήφθηκε στις 25 Ιουνίου και κοινοποιήθηκε την τρέχουσα εβδομάδα στους ενδιαφερόμενους, ο ισχυρισμός αυτός κρίνεται ανεπαρκής διότι οι καταστηματάρχες όφειλαν, σύμφωνα πάντα με την υπηρεσία, εφόσον καταλαμβάνουν χώρο της χερσαίας ζώνης λιμένος να έχουν εφοδιαστεί με τη σχετική άδεια. Ως εκ τούτου θα πρέπει να πληρώσουν το πρόστιμο.
Το παράλογο της υπόθεσης είναι ότι ακόμη και σήμερα, τέλος Ιούλη, τέσσερις μήνες μετά την κατάθεση της αίτησης εκκρεμούν ακόμη περιπτώσεις αδειοδοτήσεων! Τελειώνει δηλαδή το καλοκαίρι και οι άδειες δεν έχουν ακόμη εγκριθεί. Ή απορριφθεί.
Σε επικοινωνία που είχαμε με τον πρόεδρο του Λιμενικού Ταμείου Αιτωλοακαρνανίας Κώστα Σταράμο, παραδέχθηκε ότι η υπήρξε καθυστέρηση. Χαρακτήρισε μάλιστα τον τρόπο έκδοσης αδειών ως “δράμα”, ωστόσο υποστήριξε ότι οι περισσότερες έχουν “περάσει” απ’ το Λιμενικό Ταμείο, πλην αυτών του λιμανιού που υπάρχει πρόβλημα με την αρχαιολογία.
Απ’ τη μεριά τους οι καταστηματάρχες υποστηρίζουν ότι κανείς τους δεν έχει ειδοποιηθεί να παραλάβει την άδεια και οι περισσότεροι εξ αυτών δηλώνουν ότι δεν πρόκειται να πληρώσουν το πρόστιμο, προσφεύγοντας ενάντια στην απόφαση.
Για όλο αυτό το μπάχαλο μερικοί αποδίδουν μερίδιο ευθύνης και στους ίδιους τους καταστηματάρχες που έχουν χαμηλά στις προτεραιότητές τους την έκδοση της σχετικής άδειας, ωστόσο, ένας επιχειρηματίας, σε ένα κράτος που θεωρητικά προάγει την επιχειρηματικότητα, δεν θα έπρεπε να τρέχει από υπηρεσία σε υπηρεσία για να προωθηθεί το αίτημά του.
Υπάρχει μάλιστα και σχετική νομολογία (Ν. 2690/1999) που θέτει ως μέγιστο χρόνο απάντησης αιτήματος από δημόσια υπηρεσία τις 50 ημέρες (ή 60 αν εμπλέκονται κι άλλες υπηρεσίες), μετά το πέρας της οποίας ο πολίτης μπορεί να διεκδικήσει αποζημίωση.
Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα η επιχειρηματικότητα είναι κάτι σαν... αδίκημα, σε θέτει συνεχώς απολογούμενο, οι κανόνες είναι ασαφής, οι ελεγκτικοί μηχανισμοί δρουν ανεξάρτητα απ’ τις υπηρεσίες αδειοδότησης και τα αιτήματα μετακινούνται με αργούς ρυθμούς από πρωτόκολλο σε πρωτόκολλο.
Όσο το θεσμικό πλαίσιο παραμένει βραδυκίνητο και όσο οι επαγγελματίες δρουν ατομικά και όχι μέσα από το συλλογικό τους όργανο, αλλαγή στην κατάσταση δεν πρέπει να αναμένουμε. Και πέρσι υπήρξαν πρόστιμα και του χρόνου θα υπάρξουν. Όπως μάλιστα μας δήλωσε ο λιμενοσταθμάρχης Αλέξης Τσαφαλόπουλος “τα περιθώρια έχουν στενέψει” και μεις, ερμηνεύοντας τα λόγια του, υποψιαζόμαστε ότι κάποιος (ή κάποιοι) το “σκαλίζουν” το θέμα.
Μοναδική ασπίδα λοιπόν για τους επιχειρηματίες είναι η διεκδίκηση θέσπισης σαφών κανόνων, η οργάνωση και η κοινή δράση. Διαφορετικά θα παραμείνουν... “κατηγορούμενοι”.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου