Απεργία της ΑΔΕΔΥ Πέμπτη 14 Μάη 2009

Πέμπτη 14 Μάη 2009

Απεργούμε

Συνεχίζουμε τον αγώνα

Γιατί εμείς που πληρώσαμε τα κέρδη τους δεν πρέπει να πληρώσουμε και την κρίση τους. Είναι αποκαλυπτικό. Όταν η οικονομία κατά τους πολιτικά και οικονομικά ισχυρούς δεν είχε κανένα πρόβλημα, εμείς έπρεπε να κάνουμε θυσίες για να αυξηθούν τα κέρδη των επιχειρήσεων, για τον ανταγωνισμό, για την αγορά, για το καλό μας. Σήμερα που οι θυσίες μας φαγώθηκαν και η οικονομία βρίσκεται σε κρίση μας καλούν σε νέες θυσίες για το ξεπέρασμα της κρίσης πάλι για το καλό μας! Μονά ζυγά δικά τους. Ανεξάρτητα από κρίση ή όχι εμείς, οι εργαζόμενοι στο δημόσιο και στον ... ιδιωτικό τομέα, οι άνεργοι, αποτελούμε τα μόνιμα θύματα.

Γιατί όσοι παίρνουμε μισθό 1.250 € καθαρά μας θεωρούν υψηλόμισθους και δεν μας δίνουν καμιά αύξηση. Όμως και αυτοί που έχουν λιγότερες αποδοχές δεν παίρνουν αύξηση αλλά έκτακτο βοήθημα πείνας που δίνεται μόνο για φέτος. Είναι φανερό ότι η μείωση αυτή του εισοδήματος δεν θα περιοριστεί μόνο για το 2009 αλλά θα συνεχιστεί και τα επόμενα χρόνια.

Γιατί συνεχίζουν να μας αφήνουν χωρίς εφάπαξ και αρνούνται να επιχορηγήσουν το Τ.Π.Δ.Υ.
Έτσι ενώ για δύο και πλέον χρόνια αρνιόντουσαν να πάρουν μέτρα για την κατάσταση του Ταμείου σήμερα που το πρόβλημα έχει οξυνθεί, που το εφάπαξ καθυστερεί πάνω από 18 μήνες, προωθούν τη λύση είτε του δανεισμού που θα οδηγήσει το Ταμείο σε νέα αδιέξοδα και σε διάλυση είτε την πληρωμή των ελλειμμάτων του Ταμείου και πάλι από τους ασφαλισμένους. Εμείς όμως πληρώσαμε και πληρώνουμε με τις εισφορές μας.
Το πρόβλημα στο Τ.Π.Δ.Υ. και στα άλλα Ταμεία δημιουργήθηκε διαχρονικά από την καταλήστευση των αποθεματικών, από τα παιχνίδια του χρηματιστηρίου, από τις ιδιωτικοποιήσεις Δημοσίων Υπηρεσιών και από τον περιορισμό της μόνιμης απασχόλησης στο Δημόσιο.

Γιατί προσπαθούν να αλλάξουν το χαρακτήρα της ασφάλισης στο Δημόσιο και από κοινωνική να τη μετατρέψουν σε επαγγελματική.
Στη κατεύθυνσή αυτή κινείται η απόφαση του ΔΕΚ που με πρόσχημα την ισότητα, επιχειρεί να ανατρέψει τις θετικές διακρίσεις για τις γυναίκες και ανοίγει το δρόμο για τη μετατροπή της ασφάλισής μας από κοινωνική σε επαγγελματική.
Κάτι τέτοιο θα έχει δραματικές συνέπειες όχι μόνο για τα επικουρικά ταμεία αλλά και για την κύρια σύνταξη αφού η Κυβέρνηση θεωρεί ότι και η κύρια σύνταξη έχει ελλείμματα.

Γιατί συνεχίζουν την πολιτική των ελαστικών εργασιακών σχέσεων και αντί για μόνιμο προσωπικό προσλαμβάνουν εκτάκτους, συμβασιούχους έργου, STAGE.
Με τον τρόπο αυτό προσπαθούν από το παράθυρο να καταργήσουν τη μονιμότητα στο Δημόσιο, πραγματοποιούν τα ρουσφέτια και τις πελατειακές τους σχέσεις αφού όλες αυτές οι προσλήψεις γίνονται εκτός ΑΣΕΠ. Οι παραπάνω επιλογές έχουν δραματικές επιπτώσεις στη λειτουργία των Δημοσίων Υπηρεσιών, στους ίδιους τους εργαζόμενους στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά μας δικαιώματα.

Γιατί συνεχίζουν και εντείνουν την πολιτική του ξεπουλήματος και των ιδιωτικοποιήσεων των Δημοσίων Υπηρεσιών και των ΔΕΚΟ.
Σε μια περίοδο που εξαιτίας και της κρίσης το Δημόσιο έπρεπε να ενισχυθεί για να διασφαλίζει αναβαθμισμένα κοινωνικά αγαθά και υπηρεσίες προς τους πολίτες οι πολιτικές που ακολουθούνται κινούνται στις γνωστές συνταγές του νεοφιλελευθερισμού για ιδιωτικοποιήσεις και τον περιορισμό του Δημόσιου Τομέα. Έτσι βασικά κοινωνικά αγαθά όπως υγεία, παιδεία, πρόνοια, μεταφορές κλπ υποβαθμίζονται και εμπορευματοποιούνται.

Γιατί μετά και τη νέα έκθεση της Ε.Ε. για την ελληνική οικονομία και την εμμονή στο σύμφωνο σταθερότητας προωθούνται νέα μέτρα σε βάρος του εισοδήματος, των ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων μας και των Δημοσίων Υπηρεσιών.

Γιατί απορρίπτουμε τις πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού που εφαρμόστηκαν χρόνια τώρα στον κόσμο, την Ευρώπη και τη χώρα μας και υποβάθμισαν και υποβαθμίζουν το βιοτικό μας επίπεδο και τη θέση των εργαζομένων, αυξάνουν την ανεργία, τη φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό.

Διεκδικούμε

* Άμεση κρατική επιχορήγηση του Ταμείου Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων.

* Πραγματικές αυξήσεις, ανατροπή της πολιτικής λιτότητας, του παγώματος και της μόνιμης μείωσης των μισθών και των συντάξεων.

* Ενιαία μόνιμη σχέση εργασίας στο Δημόσιο. Κατάργηση του θεσμού των εκτάκτων. Πλήρη απασχόληση - Όχι στην ελαστικοποίηση.

* Δίκαιο φορολογικό σύστημα - κοινωνική δικαιοσύνη.

* Κατοχύρωση του δημόσιου κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης στο Δημόσιο. - Μη εφαρμογή της απόφασης του ΔΕΚ για την εξίσωση των ορίων ηλικίας ανδρών - γυναικών.

* Κατάργηση όλων των αντιασφαλιστικών νόμων.