Α Ν Α Κ Ο Ι Ν Ω Σ Η Συλλογικών Φορέων και Πολιτών της Άμφισσας και της Φωκίδας

Με αφορμή την αίτηση της εταιρείας ΕΛΜΙΝ Α.Ε. για χορήγηση άδειας ερευνών και εξορύξεως βωξίτη στη Γκιώνα, αποφασίσαμε να τοποθετηθούμε επί της βάσης του ζητήματος αυτού και να θέσουμε την εικόνα στο γενικό της πλαίσιο. Έχει έλθει άλλωστε –πιστεύουμε- ο καιρός που πρέπει αυτή η συζήτηση να διεξαχθεί ευρέως και ανοιχτά στον τόπο μας και ασφαλώς έχει έλθει η εποχή να ληφθούν συγκεκριμένες αποφάσεις που αφορούν στο μοντέλο ανάπτυξης και στην ποιότητα ζωής που οραματιζόμαστε και προσδοκούμε για τη Φωκίδα του 21ου αιώνα.
Η εξορυκτική δραστηριότητα των μεταλλευτικών εταιρειών βασίζεται στην παραχώρηση δικαιωμάτων μεταλλειοκτησίας, που τους έχουν μεταβιβαστεί μέσα από αδιαφανείς διαδικασίες στο απώτερο, αλλά και σχετικά πρόσφατο παρελθόν. Αποτέλεσμα: Ολόκληρη σχεδόν η Φωκίδα είναι χωρισμένη σε μεγάλα παραλληλόγραμμα μεταξύ τριών μεταλλευτικών εταιρειών. Η εικόνα που αντικρύζει, όποιος μελετήσει το μεταλλευτικό χάρτη του νομού μας, δημιουργεί συνειρμούς αποικιοκρατικών καταστάσεων. Ακόμη και μέσα στην πόλη της Άμφισσας υφίσταται δικαίωμα μεταλλειοκτησίας υπέρ μεταλλευτικής εταιρείας και θεωρητικά υπάρχει πάντα η δυνατότητα να μας διώξουν από τα σπίτια μας για να σκάψουν…
Κανείς λογικός άνθρωπος δεν επιθυμεί να σταματήσει η μεταλλευτική δραστηριότητα, αρκεί ο τρόπος, με το ... οποίο οι μεταλλευτικές εταιρείες εκμεταλλεύονται τον ορυκτό πλούτο του τόπου μας, να μην παραβιάζει τις κοινά πλέον αποδεκτές αρχές της προστασίας του περιβάλλοντος και της αειφόρου ανάπτυξης και φυσικά να λειτουργούν στα πλαίσια του νόμου.
Είναι όμως βέβαιο ότι επιτέλους πρέπει να τεθούν κάποια όρια, τα οποία απαιτεί πλέον και η τοπική μας κοινωνία (κατά τη γνώμη μας, στη μεγάλη της πλειοψηφία…). Ας συμφωνήσουμε στα ελάχιστα αυτονόητα:
1. Καμιά νέα επιφανειακή εξόρυξη.
2. Καμιά έρευνα ή εξόρυξη οποιουδήποτε τύπου μέσα στους οικισμούς, στις πόλεις και τα χωριά μας.
3. Καμιά έρευνα ή εξόρυξη οποιουδήποτε τύπου μέσα στα δάση (οφείλει ασφαλώς και το κράτος μας να οριοθετήσει τα δάση με τη σύνταξη επιτέλους Δασολογίου…).
4. Καμιά έρευνα ή εξόρυξη οποιουδήποτε τύπου μέσα σε καθορισμένες ζώνες προστασίας του περιβάλλοντος, του τοπίου ή της βιοποικιλότητας (λ.χ. NATURA, Δελφικό Τοπίο, Καταφύγια Άγριας Ζωής).
Τι είδους νομοθεσία και τι κατοχυρωμένα δικαιώματα μπορεί να είναι αυτά που αντιβαίνουν τόσο προκλητικά στη συνταγματική προστασία των δασών; Τι είδους νόμιμα δικαιώματα είναι αυτά που προσβάλλουν βάναυσα την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και προσπερνούν ανέξοδα κάθε έννοια στοιχειώδους προστασίας του περιβάλλοντος;
Το λόγο έχουν πλέον η πολιτεία, τα πολιτικά κόμματα και η τοπική ηγεσία. Το ζήτημα είναι βαθιά πολιτικό και δευτερευόντως νομικό! Είναι ζήτημα επιλογών και προτεραιοτήτων. Επιτέλους η άσκηση πολιτικής δε μπορεί να είναι μόνο διαχειριστική. Οι ανάγκες της Ελλάδας του 2010 είναι διαφορετικές από εκείνες του 1950 ή του 1970. Η κατάργηση (απαλλοτρίωση, περιορισμός ή όπως αλλιώς…) του δικαιώματος μεταλλειοκτησίας ή πολύ απλά η νομοθετική απαγόρευση ερευνών και εξορύξεων στις παραπάνω αναφερόμενες περιπτώσεις είναι επιβεβλημένη και αποτελεί ευθύνη ασφαλώς της Πολιτείας και όχι των εταιρειών.
Σε τελευταία ανάλυση, πιστεύουμε ότι η θέσπιση και η εφαρμογή ενός σαφούς χωροταξικού πλαισίου λειτουργίας, που θα οριοθετεί τη μεταλλευτική δραστηριότητα με κριτήρια που ανταποκρίνονται στις σημερινές καταστάσεις, ζωτικές ανάγκες και ευαισθησίες, είναι προς το όφελος και των μεταλλευτικών εταιρειών, τουλάχιστον όσων έχουν εντάξει στην επιχειρηματική τους δράση τις έννοιες της κοινωνικής ευθύνης και της αειφορίας.
Η Φωκίδα και ιδίως οι μελλοντικές γενιές δικαιούνται να τους παραδώσουμε το ελάχιστο εναπομένον φυσικό περιβάλλον απείραχτο. Δεν επιτρέπεται η δική μας γενιά να επιβιώσει εις βάρος των παιδιών μας και να κατασπαταλήσουμε όλους τους φυσικούς πόρους, καταστρέφοντας ταυτόχρονα δάση, αλπικά λιβάδια, φαράγγια, βιοτόπους, γενικότερα φύση και τοπίο που κληρονομήθηκε διά μέσω των αιώνων σ’ αυτήν εδώ την ευλογημένη περιοχή!
Με το ανωτέρω σκεπτικό αποκρούουμε κατηγορηματικά κάθε περίπτωση ερευνών και εξορύξεων στα παρθένα δάση και προστατευόμενα φυσικά τοπία, για τα οποία αιτείται να της δοθεί σχετική άδεια οποιαδήποτε μεταλλευτική εταιρεία.
Επιπλέον καλούμε τους συμπολίτες μας και τους συλλογικούς φορείς, με πνεύμα ενότητας, με δημοκρατική ευαισθησία, αλλά χωρίς αφορισμούς ή φανατισμούς, να εξελίξουν και να εμπλουτίσουν τον ανοιχτό διάλογο για το σημαντικό αυτό θέμα. Ζητούμε ιδίως την άμεση ενασχόληση της τοπικής και κεντρικής πολιτικής ηγεσίας και την ανάληψη όλων των απαραίτητων πρωτοβουλιών σ’ ένα ζήτημα που επηρεάζει καθοριστικά την προοπτική του τόπου μας για τις επόμενες δεκαετίες.
-----------------------------------------------------------------------------------------------
Άμφισσα, 14 Απριλίου 2009
(Με πρωτοβουλία της Συντονιστικής Επιτροπής Συλλογικών Φορέων της Άμφισσας)
1. Κινηματογραφική Λέσχη Άμφισσας
2. Πολιτιστικό Κέντρο Φωκίδας
3. Σύλλογος Εθελοντών Αιμοδοτών Άμφισσας ¨Οι Άγιοι Ανάργυροι¨
4. Εμπορικός Σύλλογος Άμφισσας
5. Σύνδεσμος Εφέδρων Αξιωματικών Νομού Φωκίδας
6. Ελληνικός Ορειβατικός Σύλλογος Άμφισσας
7. Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Νομού Φωκίδας
8. Πανελλήνια Ένωση Τεχνικών Ο.Τ.Ε. Νομού Φωκίδας