Θέλουμε τελικά στο ελληνικό ελαιόλαδο να αναγράφεται η χώρα προέλευσής του;

Από τον Agrotypo
Δύο προϊόντα που αφορούν ένα… δέντρο. Το ελαιόλαδο και η επιτραπέζια ελιά. Για το ελαιόλαδο το θέμα είναι πολύ σοβαρό, γιατί η Ελλάδα δεν ψήφισε την τροπολογία του Καν 1019/2002 που αφορά την αναγραφή στην ετικέτα της χώρας προέλευσης. Η καθαρά πολιτική απόφαση που εδόθη στην ελληνική αντιπροσωπεία ήταν να ΜΗΝ ψηφιστεί η τροπολογία του άρθρου 4 του Καν.1019/2002, εγείρει ερωτηματικά. Το ιστορικό της υπόθεσης έχει ως εξής: Στην πρώτη ψηφοφορία η Ελλάδα ψήφισε «ΝΑΙ» στη δεύτερη «ΟΧΙ».
Η πρώτη ψηφοφορία έγινε για να πάει η τροπολογία στην ειδική επιτροπή του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου για να συμφωνήσουν εάν η Ευρωπαϊκή Ένωση κινείται στο πλαίσιο των αρχών του ΠΟΕ και στην προκειμένη περίπτωση ήταν να αναγράφεται η «καταγωγή» του ελαιολάδου. Εδόθη λοιπόν το πράσινο φως από τον ΠΟΕ πριν από τα Χριστούγεννα.
Η δεύτερη ψηφοφορία που έγινε πριν από περίπου 15 ημέρες, ήταν για να επικυρωθεί η τροπολογία δηλαδή να ψηφιστεί οριστικά. Βέβαια υπήρχαν θέματα που διαφωνούσε η Ελλάδα αλλά θα ήταν δυνατόν να αναγραφεί σε ποια σημεία υπήρχε διαφωνία. Όμως η πολιτική απόφαση ήταν ψηφίστε ... «ΟΧΙ».

Όσο για την επιτραπέζια ελιά:

Κατ’ αρχήν δεν υπάρχει Κανονισμός για την επιτραπέζια ελιά. Η όλη διακίνηση και παραγωγή μέχρι σήμερα βασίζεται σε Προεδρικό Διάταγμα του 1979. Εννοείται ότι έχουν αλλάξει οι συνθήκες της αγοράς και τα προϊόντα που μπορούν να «παραχθούν» από την ελιά.

Υπάρχει ένα σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος που αρχίζει να κάνει τις «βόλτες» του στους ενδιαφερόμενους φορείς για παρατηρήσεις.

Κι εδώ μπαίνει ο Τελωνειακός Κώδικας (ισχύει τώρα) όπου στο άρθρο 25 έχει μπει αυτούσιο στο υπό «κατασκευή» νέο Προεδρικό Διάταγμα και αναφέρει ότι:

«Μεταποίηση, επεξεργασία για την οποία υπάρχουν αποδείξεις γεγονότων που κατάγεται από τη χώρα που πραγματοποιήθηκε η τελευταία μεταποίηση. Η επεξεργασία οικονομικά δικαιολογημένη… .. η οποία κατέληξε στην κατασκευή ενός νέου προϊόντος ή ενός προϊόντος που αντιπροσωπεύει σημαντικό στάδιο παραγωγής». Δηλαδή εάν κάποιος φέρει για παράδειγμα ελιές από την Αίγυπτο και τις μετατρέψει σε πάστα ελιάς όπου μέσα θα έχει πχ τομάτα, σκόρδο κλπ είναι ένα άλλο προϊόν. Είναι «ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗ» και όχι «ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗ» ελιάς. Βέβαια θα μπορούσε να αναγραφεί η έννοια της καταγωγής αλλά αν η τομάτα είναι από την Τουρκία, το σκόρδο από το Βέλγιο, το πιπέρι από την Ισπανία και ότι άλλον περιέχει η πάστα ελιάς. Η δυσκολία είναι αντικειμενική να υπάρχει ο κατάλογος αυτός στη συσκευασία. Πάντως έχει ανοίξει η συζήτηση για το πώς θα είναι διατυπωμένα τα άρθρα που θα αφορούν την επιτραπέζια ελιά και την… καταγωγή της.

Μαίρη Λυμπεροπούλου