Τρίτη 9 Ιουνίου 2009

Όλα έτοιμα για τον Ποδηλατικό Γύρο Δελφών 2009 - (09/06/2009)

Ο Δήμος Δελφών σε συνεργασία με την Ποδηλατική Ομοσπονδία Ελλάδας και την Ποδηλατική Ένωση Παλαιμάχων Αθλητών, διοργανώνουν στις 13 και 14 Ιουνίου 2009, το Ποδηλατικό «Κύπελλο Δελφών 2009». Στον Αγώνα αυτό θα συμμετάσχουν περί τους 120 αθλητές. Ο Αγώνας θα διεξαχθεί σε δύο ημέρες:

Το Σάββατο 13/6, ο αγώνας θα πραγματοποιηθεί από τις 18:00 – 19:30, με εκκίνηση την ευθεία της διασταύρωσης των Εθνικών Οδών Άμφισσας-Ιτέας & Άμφισσας-Δελφών ( θέση Κακανού ) και τερματισμό στην είσοδο της πόλης των Δελφών. Το μήκος της διαδρομής είναι 11χλμ.
Την Κυριακή 14/6, ο αγώνας θα εκκινήσει στις 08:30, έμπροσθεν του Δημαρχείου Δελφών (επί της οδού Βασιλέων Παύλου & Φρειδερίκης), ενώ οι αθλητές θα ακολουθήσουν την διαδρομή: Δελφοί – Ιτέα – Γαλαξίδι – Πεντεόρια – Ερατεινή – Αγ. Πάντες – Γαλαξίδι – Ιτέα – Δελφοί όπου και ο τερματισμός που θα πραγματοποιηθεί περί τις 14:00, και πάλι στην είσοδο της πόλης.
Οι νικητές θα ... λάβουν την γαλάζια φανέλα και τα έπαθλά τους στην πανηγυρική τελετή λήξης.

Στη δύσκολη αυτή προσπάθεια των αθλητών κάθε στήριξη από τον κόσμο είναι ιδιαίτερα ενδυναμωτική και επιβραβεύει έναν κόπο στην πιο δύσκολη ίσως αγωνιστική του ποδηλάτου στην Ελλάδα. Ας τους ενισχύσουμε όλοι μας όπου κι αν τους συναντήσουμε.
Από Δήμο Δελφών

Το μήνυμα που βρέθηκε μέσα στην κάλπη

Βρέθηκε το μήνυμα του Ελληνικού λαού μέσα σε κάλπη. (πατήστε στην διπλανή φωτογραφία)
Το πιο σπουδαίο μήνυμα το βρίσκεις όταν συγκρίνεις τα αποτελέσματα, με τις Εθνικές Εκλογές του 2004.
Εκεί βλέπεις να ταυτίζονται οι ψήφοι της Αριστεράς με τις σημερινούς ψήφους της, ενώ πέφτουν και τα δύο μεγάλα κόμματα. Εντυπωσιακότερη πτώση είναι αυτή της Ν.Δ., που πρόδωσε τις ελπίδες του κόσμου που την είχε ψηφίσει τότε, ενώ έχασε από τότε, πάνω από τις μισές ψήφους της.
Το ΠΑΣΟΚ φαίνεται να χάνει το 38% των ψήφων του.
Η αριστερά δεν φαίνεται να κερδίζει τίποτα από την φθορά των δύο μεγάλων κομμάτων.
Αντί να τσακώνεται μεταξύ της η Αριστερά, καλύτερα θα ήταν να βρει τρόπο να εμπνεύσει τους ανθρώπους που εμφανίζονται να έχουν αποστασιοποιηθεί, έστω και λίγο απο τα δύο μεγάλα κόμματα, γιατί θα το κάνουν άλλοι και τα πράγματα θα πάνε προς το χειρότερο και όχι προς το καλύτερο.

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2009

Συναυλία των μαθητών του Ωδείου Ιτέας


ΣΥΝΑΥΛΙΑ

των μαθητών
του Δημοτικού Ωδείου Ιτέας


Κυριακή 14 Ιουνίου 2009
Ώρα 8:00

Είσοδος Ελεύθερη


Κυριακοπούλειο Ηλιοπούλειο

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΙΤΕΑΣ

Φουρτούνα ανατροπών στα λιμάνια της χώρας

Τα «φιλέτα» θα συγχωνευτούν σε Οργανισμούς Λιμένων και όσα δεν έχουν οικονομικό ενδιαφέρον θα εκχωρηθούν σε δήμους. Οι ενστάσεις του ΟΤΑ και των εργαζομένων
«Σαρωτικές» διαστάσεις παίρνει ο θαλασσινός «Καποδίστριας», που σχεδιάζει η κυβέρνηση για να συγχωνεύσει ή και να «διαλύσει» λιμενικά Ταμεία.
Μέχρι τώρα η κυβέρνηση εμφανίζεται με «κλειστά χαρτιά» για το θέμα και είναι χαρακτηριστικό ότι στις ανακοινώσεις που έγιναν στις 26 Μαϊου, μετά τη συνεδρίαση της διυπουργικής επιτροπής, όπου αποφασίστηκε η συγχώνευση ή κατάργηση 255 φορέων του Δημοσίου, αναφερόταν μόνο ότι «31 λιμενικά Ταμεία θα εκχωρηθούν στους αντίστοιχους ΟΤΑ».
Ωστόσο, πληροφορίες αναφέρουν ότι ... οι σχεδιασμοί που έχουν γίνει στο υπουργείο Ναυτιλίας προμηνύουν «θύελλα» ανατροπών στις λειτουργίες πολλών λιμανιών όλης της χώρας, αφού τα «φιλέτα» εξετάζεται να συγχωνευτούν σε Οργανισμούς Λιμένων και όσα δεν έχουν οικονομικό ενδιαφέρον να εκχωρηθούν σε δήμους.
Σύμφωνα με πληροφορίες του «Εθνους» με βάση τις κατευθύνσεις της πολιτικής ηγεσίας οι προτάσεις των υπηρεσιών του υπουργείου Ναυτιλίας κατατείνουν ώστε:
Να δημιουργηθούν 9 Οργανισμοί Λιμένων ΑΕ με τη συγχώνευση λιμανιών που παρουσιάζουν οικονομικό ενδιαφέρον, είτε από πλευράς επιβατικής κίνησης είτε εμπορικής.
Οι Οργανισμοί εξετάζεται να είναι των Ιονίων Νήσων, με τα λιμάνια Ζακύνθου, Κεφαλονιάς και Λευκάδας, Κορινθίας με τα λιμάνια της Κορίνθου και του Κιάτου, Λασιθίου, Πρέβεζας, Χαλκίδας, Βορείου Αιγαίου, με τα λιμάνια Λέσβου, Σάμου, Χίου, Σαμοθράκης και Λήμνου, Σποράδων, Νοτίου Πελοποννήσου και Χανίων.
Να ενταχθούν κάποια λιμενικά Ταμεία σε υπάρχοντες Οργανισμούς Λιμένων, π.χ. του Πόρτο Ράφτη και του Ωρωπού στον Οργανισμό Λιμένος Ραφήνας.
Να διευρυνθεί η χωροταξική αρμοδιότητα κάποιων Λιμενικών Ταμείων και να αναπτυχθούν σε επίπεδο νομού π.χ. Λιμενικό Ταμείο Φθιώτιδας κ.ά.
Να καταργηθούν κάποια λιμενικά Ταμεία και να μεταφερθεί η αρμοδιότητά τους στην τοπική αυτοδιοίκηση.
Ειδική κατηγορία προτάσεων υπάρχει για τα δημοτικά λιμενικά Ταμεία, για τα οποία μετά τις αντιδράσεις, που υπήρξαν κυρίως από την ΤΕΔΚ Κυκλάδων, η κυβέρνηση αναδιπλώθηκε και στον διάλογο με την ΚΕΔΚΕ ειπώθηκε πως τα δημοτικά λιμενικά Ταμεία θα συγχωνευτούν μόνο εφόσον συναινέσουν οι δήμοι.
Ωστόσο, από πλευράς φορέων της αυτοδιοίκησης εκφράζονται ήδη σοβαροί προβληματισμοί, αφού δεν έχει δοθεί καμία διασφάλιση για τον τρόπο υλοποίησης λιμενικών έργων στις περιοχές που θα περάσουν οι χώροι στους δήμους.
Ανάλογοι προβληματισμοί υπάρχουν, όμως, και για τους σχεδιαζόμενους Οργανισμούς Λιμένων, αφού μέχρι τώρα, πέραν των κυβερνητικών εξαγγελιών ότι θα μπορούν να εξασφαλίσουν ευκολότερα δανειοδότησεις, δεν υπάρχουν σύμφωνα με πληροφορίες, ολοκληρωμένες μελέτες οικονομικής βιωσιμότητας.
Παράλληλα, έγκυρες πηγές ανέφεραν ότι στις προτάσεις που υπάρχουν στο υπουργείο Ναυτιλίας φαίνεται να επικρατεί η σκέψη ώστε στα ΔΣ των νέων Οργανισμών να μη συμμετέχουν πέραν των δύο εκπροσώπων της Αυτοδιοίκησης.
Ετσι, εκ των πραγμάτων οι εκπρόσωποι της Αυτοδιοίκησης θα αποτελούν τη μειοψηφία σε σχέση με τους διορισμένους από την εκάστοτε κυβέρνηση, ενώ κάποιες πόλεις με λιμάνια δεν θα έχουν καν εκπροσώπηση.
Ο «αποκλεισμός» των πόλεων από τη διαχείριση των λιμανιών σηματοδοτείται και από τη μετοχική σύνθεση των νέων Οργανισμών, αφού όπως έχει ανακοινωθεί το 55% των μετοχών θα ανήκει στο Δημόσιο και το 45% στην Αυτοδιοίκηση και σε άλλους κοινωνικούς φορείς. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι όλες οι σημαντικές αποφάσεις θα λαμβάνονται από τον «βασικό μέτοχο», δηλαδή τον εκάστοτε υπουργό Οικονομίας και Οικονομικών.
Ομως, το θέμα απασχολεί έντονα και την Ομοσπονδία Υπαλλήλων Λιμανιών Ελλάδας (ΟΜΥΛΕ), αφού δεν υπάρχει καμία αναφορά για τα εργασιακά θέματα στους νέους Οργανισμούς Λιμένων και εκφράζεται ανησυχία ότι θα λειτουργήσουν ως «κερκόπορτα» για την ανατροπή εργασιακών δικαιωμάτων με βάση τις διατάξεις του νόμου 3429 του 2005 για τις ΔΕΚΟ, που σύσσωμη η αντιπολίτευση έχει καταγγείλει για τις διατάξεις του.
ΕΛ. ΤΣΟΥΡΗ
Γενικόλογες εξαγγελίες, προσχηματικοί διάλογοι
«Είναι προφανές ότι η λιμενική πολιτική της κυβέρνησης στερείται στοιχειώδους σχεδιασμού, εξαντλείται σε γενικόλογες εξαγγελίες, «κενές περιεχομένου» προτάσεις και προσχηματικούς διαλόγους, όπως είναι η σε εξέλιξη διαπραγμάτευση του ΥΕΝΑΝΠ με την ΚΕΔΚΕ, σχετικά με τα λιμενικά ταμεία, για τα οποία, μέχρι σήμερα, έχει επιδείξει πλήρη αδιαφορία. Δεκάδες λιμάνια της νησιωτικής χώρας βρίσκονται σε τραγική κατάσταση, λόγω της ελλιπούς χρηματοδότησης και της συνεχούς συρρίκνωσης του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων», τόνισε σε δήλωσή της η εκπρόσωπος Ναυτιλίας του ΠΑΣΟΚ Ελπίδα Τσουρή. Και συνέχισε:
«Το ΠΑΣΟΚ θεωρεί επιβεβλημένη και δεσμεύεται για την ουσιαστική αποκέντρωση αρμοδιοτήτων, με τη διασφάλιση της ενεργούς συμμετοχής της Τοπικής Αυτοδιοίκησης α και β βαθμού, στη διοίκηση και διαχείριση των λιμένων. Οποιαδήποτε σοβαρή πρόταση για πιθανή ενοποίηση λιμενικών Ταμείων και δημιουργία λιμενικών Οργανισμών, απαιτεί στρατηγικό επιχειρησιακό σχεδιασμό, υποστηριζόμενο από την εκπόνηση συγκεκριμένων οικονομοτεχνικών μελετών, με σαφώς καθορισμένα μοντέλα αποτελεσματικής, αποκεντρωμένης διοίκησης, επαρκούς αξιοκρατικής στελέχωσης και πηγών χρηματοδότησης».
Απο Έθνος ΣΤΑΥΡΟΣ ΜΑΛΑΓΚΟΝΙΑΡΗΣ
smalag@pegasus.gr

Αποτελέσματα Εκλογών στην Ιτέα

Τα αποτελέσματα στην Ιτέα.
Στην Ιτέα το ΠΑΣΟΚ σημείωσε το μεγαλύτερο ποσοστό του στον Νομό και η ΝΔ το μικρότερο. Μεγάλη πτώση σε ψήφους σημείωσε το ΚΚΕ, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ αύξησε το ποσοστό του και τις ψήφους του. Αυτοί που πήραν τις ψήφους της ΝΔ ήταν το ΛΑΟΣ και οι διάφοροι Οικολόγοι. Μεγάλο ποσοστό στον Δήμο είχαν και οι Κυνηγοί όπως και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Κυριακή 7 Ιουνίου 2009

Αποτελέσματα Ευρωεκλογών 2009

Tα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών στην Φωκίδα απο την Νομαρχία Φωκίδας
Αυτό που χαρακτηρίζει τα αποτελέσματα ήταν η μεγάλη πτώση της Ν.Δ. κατα 12%. Το μεγαλύτερο αποτέλεσμα της το πήρε στον Δήμο Βαρδουσίων με 44% και το μικρότερο στον Δήμο Ιτέας με 29%
Το ΠΑΣΟΚ παρόλη την πτώση της ΝΔ δεν κατάφερε να πάρει την πρώτη θέση, ούτε να αυξήσει τις ψήφους του σε σχέση με τις προηγούμενες ευρωεκλογές. Το μεγαλύτερο του ποσοστό το πήρε στον Δήμο Ιτέας με 38% και το μικρότερο στον δήμο Δεσφίνας με 25%. To KKE είχε μικρή πτώση των δυνάμεών του με καλύτερο ποσοστό στον δήμο Δεσφίνας και χειρότερο στον Δήμο Γαλαξιδίου. Το ΛΑΟΣ φαίνεται να πήρε κομμάτι των χαμένων ψήφων της ΝΔ και ανέβηκε αρκετά στο ποσοστό του κατακτώντας τα μεγαλύτερα ποσοστά του στον Δήμο Γραβιάς και τα μικρότερα στον Δήμο Βαρδουσίων. Το ΣΥΡΙΖΑ ανέβασε τα ποσοστά του λίγο και τα καλύτερα αποτελέσματα τα έφερα στον Δήμο Παρνασσού , ενώ τα χειρότερα στον Δήμο Λιδορικίου. Χωρίς να εμφανιστούν καθόλου στον Νομό μας αύξησαν τα ποσοστά τους και οι Οικολόγοι Πράσινοι.
Γενικά στην Ελλάδα τα αποτελέσματα μαζί με τα αποτελέσματα απο τις προηγούμενες εκλογές ήταν τα εξής.

Σάββατο 6 Ιουνίου 2009

Η Χατζηβασιλείου της πολιτικής και οι εκλογές

Ο  καλύτερος τρόπος για να αντιληφθείς τη σημασία των αποτελεσμάτων της 7ης Ιουνίου είναι να σκεφτείς την επόμενη μέρα. Είναι πλέον δεδομένο ότι αμέσως μετά τις ευρωεκλογές η κυβέρνηση Καραμανλή θα ανακοινώσει νέα σκληρά οικονομικά και κοινωνικά μέτρα.

Η ντιρεκτίβα του ΔΝΤ δεν αφήνει καμιά αμφιβολία. Μαζική αύξηση των φόρων πάνω στη λαϊκή κατανάλωση. Πάγωμα των μισθών. Μείωση(!) των συντάξεων. Μαχαίρι στις προσλήψεις στις κοινωνικές υπηρεσίες, που θα οδηγήσει τα νοσοκομεία και τα σχολεία στην πλήρη διάλυση. Πενταετές πρόγραμμα αυξήσεων στα τιμολόγια των ΔΕΚΟ, που θα εκτινάξει την ακρίβεια στα ύψη…

Η κυβέρνηση Καραμανλή διαμήνυσε, δια του Παπαθανασίου, τη συναίνεσή της σε ένα τέτοιο δρακόντειο πρόγραμμα. Άλλωστε τα μέτρα αυτά αποτελούν φυσιολογική συνέχεια της κυβερνητικής πολιτικής της ΝΔ, που μέσα στην κρίση έχει σαφή προσανατολισμό: όλα για τους πλούσιους, τίποτα για τους φτωχούς.

Το αποτέλεσμα της ευρωκάλπης πρέπει να αδυνατίσει στο μέγιστο βαθμό αυτή την κυβέρνηση, αυτό το κόμμα, αυτή την πολιτική. Ώστε να μπορέσουμε πιο εύκολα στην επόμενη περίοδο να τους ανατρέψουμε.
Σ’ αυτή την κατεύθυνση, οι εργαζόμενοι και η νεολαία δεν μπορούν να χρησιμοποιήσουν το ψηφοδέλτιο του ΠΑΣΟΚ για να εκφράσουν την αντίθεσή τους στη Δεξιά. Γιατί σε όλη την Ευρώπη έχει αποδειχθεί –και η παρουσία του Σημίτη είναι χρήσιμη για να μας το θυμίζει– ότι τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα είναι πλέον σοσιαλφιλελεύθερα. Οι «σοσιαλιστές» στην Ισπανία (όπου έχουν ήδη εκτινάξει την ανεργία στο 16%) κάνουν την ίδια ακριβώς δουλειά με τον Καραμανλή και ο Γ. Παπανδρέου θα κληθεί αύριο να εφαρμόσει την πολιτική που σήμερα υποδεικνύει το ΔΝΤ. Άλλωστε δεν έχουμε κανένα περιθώριο να υποτιμάμε τις φωνές που και μέσα στο ΠΑΣΟΚ προτείνουν –αν η πολιτική κρίση το κάνει αναγκαίο– την κυβέρνηση του «μεγάλου συνασπισμού», τη συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ στα πρότυπα της Γερμανίας.

Η φθορά του δικομματισμού, η πολιτική αστάθεια του συστήματος, βάζει περίπλοκα προβλήματα στα επιτελεία των από πάνω. Χρειάζονται και ετοιμάζουν «αναχώματα» στη φθορά των κομμάτων εξουσίας. Ένα προφανές τέτοιο παράδειγμα είναι η εκτόξευση –με τη μέθοδο χειραγώγησης της κοινής γνώμης δια των δημοσκοπήσεων– του ψηφοδελτίου των Οικολόγων-Πράσινων. Το εντυπωσιακό στοιχείο ήταν η προσαρμογή και η παντελής έλλειψη αντίστασης της ηγεσίας τους. Άνθρωποι που μέχρι πριν λίγο συμμετείχαν στις διαδηλώσεις, δηλώνουν σήμερα ότι δεν έχουν κανένα πρόβλημα να «συγκυβερνήσουν» μαζί με το ΠΑΣΟΚ ή ακόμα και με τη ΝΔ! . Αυτή η «διαθεσιμότητα» –παρά τα όποια περιβαλλοντικά προσχήματα χρησιμοποιεί– θα πρέπει να καταδικαστεί πολιτικά και εκλογικά.

Το ΚΚΕ επιμένει σε μάχη «εναντίον όλων». Το δικαιολογεί με άφθονες επικλήσεις μιας, τάχα, ιδεολογικής καθαρότητας. Όμως η στάση του στις σκληρές μέρες του Δεκέμβρη δεν μπορεί να λησμονηθεί. Στους αγώνες μας, από την επομένη των εκλογών, θα χρειαστούμε μια Αριστερά πιο ενωτική , πιο ριζοσπαστική, πιο ικανή να εμπνεύσει για το σοσιαλισμό ως εναλλακτική λύση στη βαρβαρότητα του καπιταλισμού (από τις αποφάσεις του 18ου συνεδρίου του ΚΚΕ που ανάστησαν το σταλινισμό…).

Ελπίζουμε στον ΣΥΡΙΖΑ. Γνωρίζουμε καλά τις αδυναμίες και τα προβλήματα αυτού του μετωπικού εγχειρήματος. Όμως η ενωτική τακτική του και ο «ανοιχτός» και δημοκρατικός χαρακτήρας του επιτρέπουν τη συμμετοχή ενός πλατιού κόσμου της Αριστεράς στη συν-διαμόρφωση της ριζοσπαστικής πολιτικής του. Αυτός ο παράγοντας επιτρέπει την ελπίδα ότι ο ΣΥΡΙΖΑ , θα σταθεί στο ύψος των προκλήσεων, θα συμβάλει στη δημιουργία ενός μαζικού, ενωτικού και –κυρίως– ριζοσπαστικού ρεύματος αντίστασης της Αριστεράς.

Με αυτή την έννοια χωρίς κανένα δισταγμό, καλούμε να απαντήσουμε στην κάλπη της 7ης Ιούνη με ψήφο στον ΣΥΡΙΖΑ.

Μία θέση εργασίας στον Δήμο Καλλιέων

ΣΥΜΒΑΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ (Εποχιακό Προσωπικό)
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΥΕ
ΚΛΑΔΟΣ / ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΩΝ ΒΟΗΘΩΝ
ΘΕΣΕΙΣ 1
ΦΟΡΕΑΣ ΚΟΙΝΩΦΕΛΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΔΗΜΟΥ ΚΑΛΛΙΕΩΝ (ΚΕΔΗΚ - ΤΗΛ. 22650 62212)
ΕΔΡΑ / ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΦΩΚΙΔΑΣ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΕΓΚΡΙΣΗΣ 3/6/2009

Παρασκευή 5 Ιουνίου 2009

Διαχειρισή των υδάτων στον Δήμο Γραβιάς

Σύνδεσμος Καλοσκοπιτών Παρνασσιδας, Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΜΕ 2-6-2009
O Σύνδεσμος Καλοσκοπιτών Παρνασσιδας, Η ΑΓΙΑ ΤΡΙΑΣ, με αφορμή πρόσφατο δημοσιεύματα και δηλώσεις του κ. Δημάρχου Γραβιάς μετά τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικράτειας (τμήμα Ε) με αριθ. 3958/2008 & 3959/2008 για την άδεια χρήσης νερού για την ύδρευση των Δ. Δ. Οινοχωρίου, Σκλήθρου, Αποστολιάς και Καστελλιων από την πηγή «Κεφαλόβρυσο» του Δ. Δ. Καλοσκοπής, για την ορθή ενημέρωση της κοινής γνώμης και ειδικότερο των δημοτών του Δήμου διευκρινίζει τα ακόλουθα.
Το Δ. Δ. Κσλοσκοπής με την απόφαση 1/2002/ 26.3.2002 και ο Σύνδεσμός μας με την επιστολή του με αριθ. πρωτ. 442(20.3.2002 προς τον κ. Δήμαρχο Γραβιάς έκαναν δεκτό το αίτημα του Δήμου να παραχωρήσουν την πλεονάζουσα ποσότητα νερού από την πηγή «Κεφαλόβρυσο» με τις παρακάτω προϋποθέσεις. ...
ο) Να καλυφτούν πρώτα οι ανάγκες του χωριού για ύδρευση - άρδευση.
β) Να μην διαταραχτεί το υφιστάμενο οικοσύστημα της ευρύτερης περιοχής και να μην προκληθεί οποιοδήποτε περιβαλλοντική διατάραξη.
Ο Σύνδεσμός μας πίστευε και πιστεύει ότι τα γενικότερα τοπικό συμφέροντα προάγονται μόνον όταν υπάρχει αλληλοκατανόηση και ο κ. Δήμαρχος συνεργάζεται με τους φορείς του Δήμου και δεν προσπαθεί με δηλώσεις του να καλλιεργήσει μια αντιπαράθεση μεταξύ των Δημοτών από το εμπλεκόμενα Δημοτικό Διαμερίσματα και του Συνδέσμου μας.
Καλούμε λοιπόν τον κ. Δήμαρχο να εφαρμόσει άμεσα το Νόμο και τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Επίσης καλούμε τον κ. Γενικό Γραμματέα της Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδος να παρέμβει και να επιβάλει την εφαρμογή της Νομιμότητας.
Ο Σύνδεσμός μας όλα αυτό το χρόνια πορεύθηκε με γνώμονα την Οδηγία Πλαισιο 60/2000 της Ε.Ε. για την προστασία των υδατικών συστημάτων και την εθνική νομοθεσία που απορρέει απ’αυτήν (Ν.3199/2003 κ.α.), που μας δινουν ορισμένες βασικές αρχές που πρέπει να τηρούνται στην άσκηση της υδατικής πολιτικής που περιληπτικά θα αναφέρουμε παρακάτω για ενημέρωση των συμπολιτών μας.
Η οδηγία Ε.Ε. 60/2000 σκοπεύει στην θέσπιση ενιαίου Ευρωπαϊκού πλαισίου γιο την προστασία των εσωτερικών των μεταβατικών των παράκτιων και των υπογείων υδάτων. Ορίζει ως χωρική μονάδα διαχείρισης των υδατικών πόρων την Λεκάνη Απορροής Ποταμού που ανήκει στο υδατικό διαμέρισμα της περιοχής.
Τα Σχέδια Διαχείρισης Υδατικών Πόρων στο επίπεδο Λεκάνης Απορροής ποταμού υπολογίζουν το ισοζύγιο προσφοράς και ζήτησης, τις περιβαλλοντικές παραμέτρους και κατανέμουν τις χρήσεις, ενώ το Προγράμματα μέτρων για την επίτευξη του στόχου της καλής κατάστασης των υδάτων συνίστανται σε νομοθετικά, διοικητικά και οικονομικά μέτρα, σε μέτρα διαχείρισης της ζήτησης, σε μέτρα αποτελεσματικότητας της χρήσης του νερού, σε έργο υποδομής για την αξιοποίηση υδατικών πόρων, σε αδειοδοτήσεις δεσμεύσεις και ελέγχους για την αποθήκευση, άντληση και επανατροφοδότηση των υδατικών συστημάτων ή τις εκπομπές ρύπων στα υπόγεια και επιφανειακά νερά.

Όπως γίνεται κατανοητό η οδηγία 60/2000 και η εθνική νομοθεσία δεν αφορά απλά και μόνο την αδειοδότηση δηλ. την έκδοση άδειας χρήσης νερού από κάποια Υπηρεσία, αλλά αφορά ένα ευρύ φάσμα των δραστηριοτήτων μιας κοινωνίας. Τη βιομηχανική και γεωργική παραγωγή, την κτηνοτροφία, το είδος και την έκταση της Τουριστικής δραστηριότητας, την οικιστική ανάπτυξη και το γενικότερο χωροταξικό σχεδιασμό, ενώ παράλληλο προωθεί την αειφορική εκμετάλλευση των υδάτων και την προστασία του περιβάλλοντος.
Η κατάρτιση των Σχεδίων Διαχείρισης προϋποθέτει τη γνώση των υδρολογικών και
μετεωρολογικών παραμέτρων της Λεκάνης Απορροής, της δυναμικότητας των επιφανειακών και υπογείων υδατικών συστημάτων και το βαθμό εκμετάλλευσής τους, τις ελλειμματικές περιοχές, το βαθμό και το είδος της ρύπανσης των υδάτων, αλλά και την προέλευσή της, κοινωνοικονομικά δεδομένα για την κοστολόγηση και την ανάκτηση του κόστους αποκατάστασης του νερού.
Ο σχεδιασμός διαχείρισης υδατικών πόρων δεν γίνεται οριστικά μια φορά. Αλλά είναι μια δυναμική διαδικασία που χαρακτηρίζεται από ένα σύνολο δραστηριοτήτων που εξελίσσονται στο χρόνο και αναπροσαρμόζονται κάθε φορά με το νέο δεδομένο που προκύπτουν.
Πρέπει λοιπόν η Τοπική και Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση μαζί με την Περιφέρεια και το κοινό - χρήστες να ευρίσκονται σε ετοιμότητα όχι μόνο κατά την αρχική κατάρτιση των Σχεδίων Διαχείρισης αλλά να συμμετέχουν στην εφαρμογή τους, να ελέγχουν την αποτελεσματικότητά τους και να διαμορφώνουν τις κατάλληλες προτάσεις για την βελτίωση τους. Αυτό εξ’ άλλου αναφέρονται στις προαναφερθείσες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Τέλος η οδηγία για να επιτύχει τους στόχους που θέτει θεωρεί ότι θα πρέπει να αλλάξει η νοοτροπία των πολιτών και η αντίληψή τους σχετικό με τη χρήση του νερού. Γι αυτό προβλέπει και προτείνει συναινετικές, συμμετοχικές διαδικασίες και διαβούλευση με το κοινό-χρήστες για όλα τα στάδια κατάρτισης, εφαρμογής και αναπροσαρμογής των Σχεδίων Διαχείρισης και των μέτρων που απαιτούνται για την καλή κατάσταση των υδάτων, Ο ρόλος της Τοπικής Αυτοδιοίκηση της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης και της Περιφέρειας σ αυτό το πολύ σημαντικό ζήτημα είναι προφανής.
Πρέπει λοιπόν όλοι να συμβάλουμε με κάθε τρόπο στη επίτευξη των στόχων που τίθενται διότι καμία πρωτοβουλία δεν είναι αρκετή, αν δεν υπάρχει η ενεργός συμμετοχή όλων των πολιτών.
Τελειώνοντας, καλούμε καλόπιστα τις όποιες αντίθετες φωνές να αναλογισθούν απλά, τη σημασία και μόνον που έχει για τον τόπο μας, τα παιδιά μας και το εγγόνια μας το πρόγραμμα διαχείρισης των υδατικών πόρων και να αναλογισθούν τις ευθύνες τους όταν αντιτίθενται σε τέτοιες ενέργειες. Εμείς δηλώνουμε ότι θα προσπαθήσουμε να συμβάλλουμε ενεργά, με όλες μας τις δυνάμεις στην καλύτερη δυνατή δημιουργία ενός σχεδίου διαχείρισης Υδατικών Πόρων στην περιοχή μας, προς όφελος όλων των πολιτών του Δήμου μας στα πλαίσια και της προστασίας του περιβάλλοντος και της βιώσιμης ανάπτυξης.
Με την παράκληση να δημοσιευθεί το Δ.Σ.
Περισσότερα στοιχεία για το θέμα μπορείτε να βρείτε στο www.kastellia.gr

ΦΙΛΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ ΚΑΙ ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ… ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ

Αυτή η σχολική χρονιά τελειώνει. Είναι από αυτές που συνήθως περνάνε γρήγορα, γιατί δεν έχεις χρόνο να σκεφτείς τι κάνεις και που πηγαίνεις. Φέτος όμως, πρωταγωνιστές ήμασταν εμείς. Αντικαταστήσαμε στα σχολικά προγράμματα την παπαγαλία και την πειθαρχία με την αλληλεγγύη, τον αγώνα και την αμφισβήτηση. Τόσα χρόνια στο σχολείο, μαζί με την παπαγαλία μάθαινες να μην λες την άποψή σου για το πώς μπορούν να αλλάξουν τα πράγματα, μάθαινες ότι η γνώμη σου δεν μετράει. Το μόνο που μετράει είναι να μάθεις απ’ έξω πράγματα που πιθανότατα μετά θα ξεχάσεις. Όμως, το θερμό Δεκέμβρη του 2008 οι χιλιάδες μαθητές και μαθήτριες, νέοι και εργαζόμενοι που διαδηλώσαμε την οργή μας, κερδίσαμε. Γιατί αναδείξαμε ότι το μέλλον που μας ετοιμάζουν, δεν μας χωράει. Ότι το αποστειρωμένο, αυταρχικό σχολείο της παπαγαλίας, τα ατέλειωτα φροντιστήρια, ο μηδενικός ελεύθερος χρόνος είναι μια πραγματικότητα που μας πνίγει. Δηλώσαμε ότι δεν μας χωράει ένα μέλλον εργασιακής ανασφάλειας και ανεργίας. Κάποιοι όμως έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μην ακουστεί η φωνή της εξέγερσης του Δεκέμβρη. Η αστυνομική βία ήταν ο ένας τρόπος. Ο άλλος ήταν η κοινή πρακτική της Ν.Δ., του ΠΑΣΟΚ και του ρατσιστικού ΛΑΟΣ να ... αφορίσουν τις κινητοποιήσεις μας, να μας ξαναβάλουν στο περιθώριο μην τυχόν και διανοηθούμε ότι με συλλογικούς αγώνες μπορούμε να νικάμε και να βελτιώνουμε τις ζωές μας. Το ΚΚΕ κατήγγειλε και στάθηκε απέναντί μας. Αυτοί που αποφασίζουν για τη ζωή μας έχουν μια ιδιαίτερη ικανότητα να μην μπορούν ποτέ να μας ακούσουν. Γιατί το μόνο πράγμα που είναι ικανοί να καταλάβουν είναι οι αριθμοί και νούμερα, όχι πραγματικούς ανθρώπους και τις ανάγκες τους.
Φέτος όμως υπάρχει και κάτι άλλο που δεν είχαν υπολογίσει. Κάθε νέος και νέα που έχει γεννηθεί μέχρι και το 1991 έχει δικαίωμα ψήφου στις φετινές ευρωεκλογές. Πιθανότατα δεν το έχεις μάθει γιατί κάνουν ό,τι μπορούν για να μην το μάθεις, γιατί φοβούνται ότι μετά το Δεκέμβρη οι νέοι άνθρωποι θα αποφασίσουν να συμμετέχουν μαζικά στα κοινά και θα αρχίσουν να παίρνουν τη ζωή τους στα χέρια τους. Δεν έχουν πρόβλημα να τους βρίζεις και να τους απαξιώνεις, αρκεί να επιλέγεις την αποχή και την απάθεια. Η εξουσία τους βασίζεται πάνω σε αυτό.
Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να μην τους κάνουμε τη χάρη! Να διαλέξουμε να αγωνιστούμε για να βελτιώσουμε τη ζωή μας. Να αγωνιστούμε για ένα καλύτερο σχολείο που δεν θα είναι μια καθημερινή τιμωρία για όποιον είναι μέσα στους τέσσερις τοίχους του. Να αγωνιστούμε για το δικαίωμα σε μια αξιοπρεπή δουλειά, να αγωνιστούμε για να προστατεύσουμε το περιβάλλον και να μην γίνουν οι πόλεις μας τσιμεντένιες φυλακές. Να πάμε αριστερά.
Να μην επωμιστούμε εμείς και οι οικογένειές μας τα βάρη της κρίσης που αυτοί
δημιούργησαν.
Να αγωνιστούμε για ίσα δικαιώματα απέναντι στην Ευρώπη του ρατσισμού, της εργασιακής ανασφάλεια του πολέμου. Πάνω από όλα όμως, να αγωνιστούμε για να ακούγεται η φωνή μας και κανείς να μην μπορεί να αποφασίζει για τη ζωή μας χωρίς εμάς.
ΣΤΙΣ 7 ΙΟΥΝΗ - ΔΙΑΛΕΓΟΥΜΕ ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΠΙΒΙΩΣΗ – ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΣΥΡΙΖΑ
Νέοι και Νέες του ΣΥΡΙΖΑ

Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

Έκτακτη δημοσκόπηση

Αύξηση της ψαλίδας μεταξύ ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και σημαντική μείωση του ποσοστού των Οικολόγων Πράσινων καταγράφει έκτακτη δημοσκόπηση της VPRC για το tvxs, τρεις μόλις μέρες πριν από τις Ευρωεκλογές. Διαβάστε την ανάλυση του πανεπιστημιακού και επιστημονικού συνεργάτη της VPRC, Χριστόφoρου Βερναρδάκη.

Η εικόνα που προκύπτει για τους εκλογικούς συσχετισμούς ενόψει των Ευρωεκλογών φέρνει τη ΝΔ στο 32%, το ΠΑΣΟΚ στο 38%, το ΚΚΕ στο 8%, τον ΣΥΡΙΖΑ στο 7%, τους Οικολόγους-Πρασίνους στο 5.5% και τον ΛΑΟΣ στο 5%. Η καμπύλη επιρροής των κομμάτων δείχνει κάμψη της ΝΔ, άνοδο του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ και του ΛΑΟΣ, σταθερότητα για τον ΣΥΡΙΖΑ και μείωση της δημοσκοπικής επιρροής των Οικολόγων-Πρασίνων. Η δημοσκοπική μείωση των τελευταίων είναι εντυπωσιακή και το ενδεχόμενο να συνεχιστεί δεν μπορεί να αποκλειστεί.
Με αυτά τα δεδομένα ... απομακρύνεται η πιθανότητα να καταγραφούν σε τρίτο κόμμα, αν και η δυνητική («δεύτερη») ψήφος προς τον συνδυασμό εξακολουθεί να είναι μεγάλη. Η διαφορά μεταξύ των δύο πρώτων κομμάτων με τα δεδομένα που καταγράφηκαν σήμερα είναι εξαιρετικά πιθανόν να σταθεροποιηθεί σε πάνω από 5 μονάδες.
Η μικρή ανάκαμψη της ΝΔ ανακόπηκε τις δύο αυτές ημέρες, ενώ αυξήθηκαν οι διαρροές της προς ΛΑΟΣ και ΠΑΣΟΚ. Η ΝΔ είναι τη στιγμή ο «αδύνατος κρίκος» της αναμέτρησης. Από την εκλογική της αντοχή θα κριθεί (αυτονόητα) τόσο το ύψος της διαφοράς όσο και το δικομματικό άθροισμα που αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα επίπεδα του 70%.
Η μάχη για την τρίτη θέση, αν και εξακολουθεί να είναι ανοικτή, φαίνεται να κλίνει προς το ΚΚΕ. Το τελευταίο εμφάνισε σημαντική καμπύλη ανόδου το τελευταίο τριήμερο, της τάξης της μιας ποσοστιαίας μονάδας. Μικρή αυξητική τάση εμφάνισε και ο ΣΥΡΙΖΑ, όχι όμως τόσο ισχυρή ώστε να μπορεί να τον φέρει εμφανώς σε ανώτερα από το όριο του 7% ποσοστά.
Τέλος, η κρίση της ΝΔ δίνει σοβαρή έως τώρα ώθηση στον ΛΑΟΣ, το εκλογικό σώμα του οποίου εμφανίζει εικόνα μεγάλης συμπαγότητας από την αρχή της εκλογικής περιόδου.
Από TVXS

΄΄ΟΧΙ΄΄ ΑΠΟ ΤΗΝ ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΑΝΑΤ. ΑΤΤΙΚΗΣ

«Όχι» στην εγκατάσταση αιολικού πάρκου στον κόλπο Μαραθώνα

«Όχι» στην εγκατάσταση αιολικού πάρκου ισχύος 450 MW στον κόλπο του Μαραθώνα (90 ανεμογεννήτριες με ονομαστική ισχύ 5 MW έκαστη), είπε το Νομαρχιακό Συμβούλιο Ανατολικής Αττικής.
Το Συμβούλιο αποφάσισε ομόφωνα να τοποθετηθεί αρνητικά για την σχεδιαζόμενη εγκατάσταση θαλάσσιου αιολικού πάρκου για τους εξής, κυρίως, λόγους:
· Η τυχόν χωροθέτηση θα επιφέρει τεράστια επιβάρυνση στο ανθρωπογενές και φυσικό περιβάλλον της ευρύτερης περιοχής.
· Η μικρή απόσταση από τις ακτές, η εγγύτητα στον υψηλής σημασίας υγροβιότοπο του Εθνικού Πάρκου Σχοινιά και η μεγάλη οπτική, αλλά και ηχητική, όχληση συνηγορούν στην μη εγκατάσταση του ανωτέρω έργου.
· Από την προμελέτη του έργου προκύπτει ότι η προτεινόμενη χωροθέτηση αγνοεί τον τουριστικό-παραθεριστικό χαρακτήρα της περιοχής αλλά και τον παγκοσμίου εμβέλειας ιστορικό χώρο του Μαραθώνα.
Απο Συμπαράταξη Βοιωτών για το περιβάλλον
Εμείς δεν έχουμε τουριστικό χαρακτήρα σαν Νομός ούτε παγκόσμιας εμβέλειας ιστορικούς χώρους φαίνεται και έρχονται στην Φωκίδα οι ανεμογεννήτριες.

Στον Οδυσσέα Νυδριού ο προπονητής του Αστέρα Ιτέας Παναγιώτου

ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΝΥΔΡΙΟΥ
Συνάντηση με Παναγιώτου

Η αναζήτηση της διάδοχης κατάστασης (μετά την αποχώρηση του Θωμά Βασιλειάδη) στην τεχνική ηγεσία του Οδυσσέα Νυδρίου καλά κρατεί. Χθες ο πρόεδρος της ομάδας της Λευκάδας, Ευτύχης Ζουριδάκης, συναντήθηκε με τον προπονητή Δημήτρη Παναγιώτου. Ο έμπειρος τεχνικός τα τελευταία δύο χρόνια βρισκόταν στον πάγκο του Αστέρα Ιτέας, ομάδας που πραγματοποίησε αξιόλογη πορεία και τις δύο χρονιές στον 4ο όμιλο της Δ' Εθνικής. Την πρώτη, μάλιστα, ο σύλλογος της Ιτέας έχασε στο φινάλε την ... άνοδο στη Γ' Εθνική από τον Φωκικό.
Η συνάντηση Ζουριδάκη - Παναγιώτου ήταν η πρώτη και οι οριστικές εξελίξεις θα πρέπει να αναμένονται εντός των προσεχών ημερών, καθώς ως γνωστόν ο πρόεδρος του Οδυσσέα έχει μιλήσει και με άλλους υποψηφίους. Πρώτοι σας είχαμε αναφέρει τον Γιάννη Γκαμπέτα, ενώ, όπως γνωστοποιήθηκε, επαφή υπήρξε και με τον Λάκη Ρίζο, ο οποίος μέχρι και τον περασμένο Μάρτιο βρισκόταν στον πάγκο του Αραχθου Παχυκαλάμου.
Από goalday
Οι οριστικές αποφάσεις ελήφθησαν και ο Παναγιώτου αποτελεί πλέον παρελθόν για τον Αστέρα

Πάρτι του Καλλιτεχνικού Εργαστηρίου στην Ιτέα

ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΟ ΕΡΓΑΣΤHΡΙ
ΦΙΛΩΝ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Θα χαρούμε πολύ να συμμετέχετε στο αποχαιρετιστήριο πάρτι τον συλλόγου μας, για την εφετινή χρονιά, που θα γίνει στις 5 Ιουνίου ημέρα Παρασκευή και ώρα 9μμ στο “Ναυσικά Βeach”
Η βραδιά είναι αφιωμένη στο Αργεντίνικο Tango, σε latin ρυθμούς και όχι μόνο!
Με πολύ χορό —μουσική και happenings
Τιμή πρόσκλησης με φαγητό 25 ευρώ
Τηλ. 6972715454 και 22658-32462

H βιομηχανία αλουμινίου και η στενή της σχέση με τον πόλεμο

H βιομηχανία αλουμινίου και η στενή της σχέση με τον πόλεμο…
«Ο πόλεμος δεν είναι μόνο τρομερός, είναι και τρομερά κερδοφόρος».

USIKuwait Απρίλιος 2007: Στρατιωτικά οχήματα σε στρατόπεδο του Αμερικανικού στρατού στο Κουβέιτ αναμένουν την αποστολή τους στη Μέση Ανατολή.

Μιλάμε για πολλές χιλιάδες τόνους αλουμινίου…
Πηγή: http://www.msc.navy.mil/sealift/2007/April/kuwait.htm
Όταν, στην ......προηγούμενη καταχώρηση γράφαμε για τις φυλές αυτοχθόνων της ανατολικής Ινδίας που απειλούνται με ξεριζωμό από τις εταιρείες εξόρυξης βωξίτη, «για να συντηρηθεί ο σπάταλος τρόπος ζωής του σύγχρονου “πολιτισμένου” ανθρώπου», σκεφτόμασταν αυτοκίνητα, μαγειρικά σκεύη και κουτάκια μπύρας. ΛΑΘΟΣ ΤΕΡΑΣΤΙΟ.

Θα έπρεπε να σκεφτόμαστε βόμβες, άρματα μάχης και στρατιωτικά ελικόπτερα. Ή τουλάχιστον και αυτά.

«Το αλουμίνιο έχει γίνει το πιο σημαντικό υλικό του σύγχρονου πολέμου. Καμία μάχη δεν είναι δυνατή και κανένας πόλεμος δεν μπορεί να διεξαχθεί επιτυχώς σήμερα, χωρίς να χρησιμοποιηθούν και να καταστραφούν τεράστιες ποσότητες αλουμινίου… Το αλουμίνιο είναι στρατηγικής σημασίας για την άμυνα… Το αλουμίνιο κάνει δυνατή την ύπαρξη πολεμικών και επιβατικών αεροπλάνων…
Το αλουμίνιο είναι απαραίτητο στα ατομικά όπλα, τόσο για την κατασκευή όσο και για την παράδοσή τους στο στόχο…
Το αλουμίνιο, τεράστιες ποσότητες από αυτό, κάνει τη διαφορά ανάμεσα στη νίκη και την ήττα…»
(Anderson, Dewey 1951. “Aluminum for Defence and Prosperity

Mια από τις βασικές, αν και κρυμμένες, κινητήριες δυνάμεις πίσω από την παραγωγή αλουμινίου είναι η βιομηχανία όπλων. Οι πιο ισχυρές και κερδοφόρες εταιρείες είναι αυτές που φτιάχνουν οπλικά συστήματα – που βαφτίζονται «αμυντικά» ή «διαστημικής τεχνολογίας» – και αυτές είναι οι καλύτεροι πελάτες των εταιρειών παραγωγής αλουμινίου.
ΛΙΓΗ ΙΣΤΟΡΙΑ…

Ενας λόγος για τη «στρατηγική αξία» του αλουμινίου είναι ο θερμίτης, μια εφεύρεση του 1901, που καθόρισε τη βίαια πορεία του αιώνα που πέρασε. Ενώ τα χυτήρια αλουμινίου απαιτούν κολοσσιαία ποσά ενέργειας για να σπάσουν τον ισχυρό δεσμό μεταξύ του αλουμινίου και του οξυγόνου στα μόρια του οξειδίου του αλουμινίου (αλουμίνας), ο θερμίτης αντιστρέφει αυτή τη διαδικασία: μια βόμβα είναι γεμάτη με οξείδιο του σιδήρου και σκόνη αλουμινίου. Όταν η βόμβα πυροδοτείται, το αλουμίνιο φτάνει στην υψηλή θερμοκρασία σχηματισμού του οξειδίου, ξαναδημιουργεί το δεσμό με το οξυγόνο, και η έκρηξη που ακολουθεί είναι τεράστια.

Αυτή ήταν η βάση για τις πρώτες χειροβομβίδες, για τις «εμπρηστικές βόμβες» του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και για τις ναπάλμ. Είναι επίσης η βάση για τις “daisy cutters” – βόμβες που χρησιμοποιήθηκαν από την Αμερικανική αεροπορία, από τους πολέμους του Βιετνάμ και της Κορέας μέχρι το Ιράκ. Το αλουμίνιο είναι επίσης απαραίτητο στην τεχνολογία των πυρηνικών πυραύλων (μεταξύ των οποίων και οι 30.000 πυρηνικές κεφαλές των ΗΠΑ).

«Ο πόλεμος ήταν καλός για την Alcoa». Η Alcoa (ALuminum COmpany of America) ήταν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς αλουμινίου στις αρχές του 20ου αιώνα. Η Alcoa «ανθισε» μεταξύ των δυο Παγκοσμίων Πολέμων, όταν το 90% της παραγωγής αλουμινίου πήγαινε σε στρατιωτικές χρήσεις. Το 1927, σε συνέδριο για τον Αφοπλισμό στη Γενεύη, η πληρωμένη προπαγάνδα των κατασκευαστών όπλων, απέτρεψε την υιοθέτηση ψηφίσματος από την Κοινωνία των Εθνών (ΚΤΕ) για να απαγορευθεί η πώληση όπλων για ίδιο ( εταιρικό) όφελος. Μετά την αποτυχία του συνεδρίου, ένας Βρετανός σχολιαστής σημείωσε: «Ο πόλεμος δεν είναι μόνο τρομερός, είναι και τρομερά κερδοφόρος».

Εκείνη την εποχή ήταν ευρέως γνωστό ότι οι εταιρείες όπλων έπαιζαν σημαντικό παρασκηνιακό ρόλο στην υποκίνηση των πολέμων. Πού είναι αυτή η κατανόηση τώρα;

Από την εποχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, οι εταιρείες παραγωγής αλουμινίου συνειδητοποίησαν ότι οι τύχες τους ήταν συνδεδεμένες με την παραγωγή όπλων και πυρομαχικών. Στη δεκαετία του 1930, το αλουμίνιο έγινε η βάση της κατασκευής των αεροσκαφών και καθώς η Γερμανία, η Βρετανία και οι ΗΠΑ άρχισαν να κατασκευάζουν χιλιάδες πολεμικών αεροσκαφών, οι εταιρείες αλουμινίου πραγματοποίησαν απίστευτα κερδη. Μετά τον πόλεμο, τα κέρδη από το αλουμίνιο υποχώρησαν σημαντικά, μέχρι που γνώρισαν ξανά θεαματική άνοδο με τους πολέμους της Κορέας, του Βιετνάμ και μια σειρά από πολέμους που υποκινήθηκαν από τις ΗΠΑ.

Η βιομηχανία αλουμινίου βρίσκεται στον σκληρό πυρήνα αυτού που ο Πρόεδρος Ντ. Αϊζενχάουερ αποκαλούσε «το στρατιωτικό-βιομηχανικό οικοδόμημα της Αμερικής», τη «μόνιμη πολεμική βιομηχανία» της χώρας. Η στρατηγική του αξία για τις εταιρείες όπλων είναι προφανώς ένας βασικός λόγος που το πραγματικό κόστος της παραγωγής αλουμινίου αποκρύπτεται και μεταβιβάζεται – στις χώρες που «φιλοξενούν» τα εργοστάσια αλουμινίου και στους πληθυσμούς τους.

Το Υπουργείο Άμυνας της Ομοσπονδιακής Κυβέρνησης των ΗΠΑ δημοσίευε λίστες στρατηγικών μετάλλων αμέσως πριν, κατά τη διάρκεια και αμέσως μετά από κάθε πόλεμο του 20ου αιώνα. Η λέξη «στρατηγικό» έφτασε έτσι συνδέεται με την έννοια της στρατιωτικής αναγκαιότητας, αν και σήμερα μπορεί να έχει εφαρμογή και στον πολιτικό τομέα της οικονομίας.

Οι πόλεμοι του 20ου αιώνα, θερμοί και ψυχροί, οδήγησαν το Αμερικανικό Κονγκρέσσο στη θέσπιση νόμων και ομοσπονδιακής χρηματοδότησης για να ενισχυθεί η ανακάλυψη και εξόρυξη «στρατηγικών» μετάλλων που θα διατηρούνταν ως απόθεμα ασφαλείας έναντι των πιθανών ελλείψεων. Το αλουμίνιο αναγνωρίστηκε ως ένα από τα 4 «στρατηγικά μέταλλα» για την «αμυντική» βιομηχανία και οι ΗΠΑ άρχισαν να το αποθηκεύουν το 1950. Το στρατηγικό απόθεμα αλουμινίου έφτασε τα 2 εκατ. τόνους το 1963 και αναγνωρίστηκε ξανά ως προτεραιότητα κατά την πρώτη θητεία του Ρήγκαν το 1980.
ΑΥΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ. ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΗΜΕΡΑ;

Με τη συγχώνευση της Βρετανικής Rio Tinto και της Καναδικής Alcan (ALuminum CANada) δημιουργήθηκε ένας βιομηχανικός κολοσσός που είναι σήμερα η μεγαλύτερη εταιρεία παραγωγής αλουμινίου στον κόσμο, ενώ η Alcoa που κυριάρχησε σε όλο τον 20ο αιώνα έμεινε στη δεύτερη θέση. Οι σχέσεις της Rio Tinto/Alcan με την πολεμική βιομηχανία, της χάρισαν επάξια τον τίτλο του “πολεμοκάπηλο του μήνα” (War Profiteer of the Month).

Οι μέρες της «εθνικής υπερηφάνειας» του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου είναι πλέον παρελθόν για τους Αμερικανούς. Οι επόμενοι πόλεμοι, φανεροί και κρυφοί, ήταν πολύ λιγότερο «ευγενείς» – ήταν έως και ντροπιαστικοί. Το να μιλά κανείς για πόλεμο δεν θεωρείται πλέον «πολιτικά σωστό». Έτσι ο Λύκος ντύθηκε Κοκκινοσκουφίτσα και η πολεμική βιομηχανία μεταμφιέστηκε σε «αμυντική» και «αεροδιαστημική» (aerospace) βιομηχανία!

Ο Ronald Graham το 1982 υπολόγισε το ποσοστό του αλουμινίου που χρησιμοποιείται στη βιομηχανία όπλων σε περίπου 30%. Όμως οι στατιστικές με την κατανάλωση αλουμινίου κατά τομέα της οικονομίας αφήνουν απ’έξω την κατασκευή όπλων. Ακόμα και όταν αναφέρεται ο «αμυντικός τομέας», τα νούμερα είναι εμφανώς «πειραγμένα» μια και πολλές στρατιωτικές χρήσεις μεταμφιέζονται σε πολιτικές («κατασκευές», «μεταφορές» κ.λ.π.) και δεν λαμβάνεται υπ’οψιν η διατήρηση «στρατηγικών αποθεμάτων».
Σύμφωνα με το Industry Canada, από όπου και το διάγραμμα, τέσσερις είναι οι βασικοί τομείς χρήσης του αλουμινίου: μεταφορές, συσκευασίες, κατασκευές και παραγωγή ηλεκτρισμού. Την ίδια ακριβώς εικόνα δίνει και η European Aluminium Association. Τα Απάτσι και τα Σινούκ είναι προϊόντα της φαντασίας μας. Αν πιστέψει κανείς τις στατιστικές θα οδηγηθεί στο συμπέρασμα ότι δεν γίνεται πλέον παραγωγή οπλικών συστημάτων και άρα δεν υπάρχει πια πόλεμος!Στρατιωτικά ελικόπτερα; Δεν υπάρχουν…

Μάλλον βρίσκονται στον τομέα των “μεταφορών”!


Ας επιστρέψουμε στην πραγματικότητα: εκτιμάται ότι οι ετήσιες στρατιωτικές δαπάνες (στρατιωτικός εξοπλισμός και υπηρεσίες) ανέρχονται σε πάνω από 1 τρις δολάρια ετησίως, που αντιστοιχεί σε 2% του παγκόσμιου ΑΕΠ). Οι (φανερές) πωλήσεις οπλικών συστημάτων από τις 100 μεγαλύτερες εταιρείες του κλάδου ανήλθαν σε $315 δις το 2006. Οι εξαγωγές όπλων από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία προς τον Τρίτο Κόσμο παρουσίασαν μικρή κάμψη μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, αλλά σήμερα βρίσκονται πάλι στα επίπεδα της εποχής του Ψυχρού Πολέμου. Οι ΗΠΑ είναι μακράν ο μεγαλύτερος προμηθευτής οπλικού υλικού, με 36% των παγκόσμιων πωλήσεων και ακολουθείται από τη Ρωσία, τη Βρετανία, τη Γερμανία και την Κίνα (http://en.wikipedia.org/wiki/Arms_industry). Η Βρετανία, αν και έκλεισε τις περισσότερες από τις βιομηχανίες παραγωγής όπλων κατά την εποχή της Θάτσερ, κράτησε τους πλέον επικερδείς τομείς της «άμυνας» και της «διαστημικής τεχνολογίας» σαν ακρογωνιαίους λίθους της οικονομίας της.

Είναι προφανές ότι οι στατιστικές μας δουλεύουν και μάλιστα χονδροειδώς. Αφού υπάρχει ζήτηση, είναι βέβαιο ότι υπάρχει και προσφορά. Ένα βασικό εργαλείο για τη συσκότιση του τοπίου είναι η μετονομασία της πολεμικής βιομηχανίας σε «αεροδιαστημική» και «αμυντική» – διότι βέβαια οι «δημοκρατικές» χώρες της Δύσης που παράγουν όπλα δεν μπορούν ποτέ να είναι επιτιθέμενες… Οι εταιρείες όπλων σπανίως είναι γνωστές ως τέτοιες, διότι παράγουν και προϊόντα για πολιτική χρήση.

Η Alcan είναι ο βασικός προμηθευτής της European Aerospace and Defense and Space (EADS) με έδρα τη Γαλλία, που παράγει στρατιωτικά ελικόπτερα, πυραύλους και δορυφόρους, καθώς τα πολεμικά αεροσκάφη Eurofighter Tycoon, Mirage F1, EF18 Hornet. Άλλη μια Γαλλική εταιρεία, η Dassault παράγει μια σειρά από μαχητικά τζετ – που όλα απαιτούν τεράστιες ποσότητες αλουμινίου. Η Boeing πάλι παράγει βομβαρδιστικά, τα στρατιωτικά ελικόπτερα Απάτσι και Σινούκ και άλλα λιγότερο γνωστα προϊόντα που μας ομορφαίνουν τη ζωή, όπως τις «βόμβες μικρού διαμετρήματος» (‘Small Diameter Bomb) και συστήματα καθοδήγησης για «έξυπνες βόμβες» (Joint Direct Attack Munition). Και πάει λέγοντας. Μια ενδιαφέρουσα λίστα των σύγχρονων κατασκευαστών οπλικών συστημάτων μας δίνει η Wikipedia εδώ.

Το αλουμίνιο αποτελεί το 80% του βάρους του κύτους ενός τζάμπο-τζετ και των περισσότερων άλλων αεροσκαφών. Αν και το ποσοστό του αλουμινίου στα αεροσκάφη έχει μειωθεί, τα σύνθετα κράματα του αλουμινίου που χρησιμοποιούνται έχουν αυξηθεί, μαζί με μια ολόκληρη καινούρια γκάμα προϊόντων που αναμιγνύουν το πετρέλαιο και τα πλαστικά με το αλουμίνιο. Αυτά τα προϊόντα υψηλής τεχνολογίας, τα κράματα και τα σύνθετα προϊόντα είναι απαραίτητα για τα αεροσκάφη, τους πυράυλους και τους δορυφόρους, όπως και για τα πολεμικά πλοία και τα άρματα μάχης. Και είναι πανάκριβα. Με άλλα λόγια, η στρατιωτική ισχύς είναι βασική κινητήριος δύναμη για τη βιομηχανία παραγωγής αλουμινίου και σημαντική πηγή κέρδους, τώρα όπως και παλαιότερα.

Πόσο αλουμίνιο χρησιμοποιείται και καταστρέφεται στους πολέμους του Ιράκ και του Αφγανιστάν; Πόσα κέρδη αποφέρουν αυτοί οι πόλεμοι στους παραγωγούς αλουμινίου και στις βιομηχανίες όπλων; Πίσω από τις εταιρείες όπλων βρίσκονται οι μεταλλευτικές εταιρείες και οι έμποροι μετάλλων. Κάθε κάλυκας βλήματος που χρησιμοποιείται στους πολέμους πρέπει να αντικατασταθεί από έναν νέο, φτιαγμένο από πρωτογενές μέταλλο. Όσο πιο γρήγορα «καταναλώνεται» το στρατιωτικό υλικό, τόσο αυξάνεται το εμπόριό του.

alcan O όμορφος, αποστειρωμένος κόσμος της Alcan… Ο πόλεμος είναι μόνο στη φαντασία μας!

Ο πόλεμος είναι πιθανότατα η πλέον κερδοφόρα επιχείρηση για τους παραγωγούς αλουμινίου, αν και τα συμβόλαια και οιστατιστικές που το αποδεικνύουν εδώ και πολύ καιρό δεν είναι προσβάσιμες. Παράλληλα αυξάνεται διαρκώς η χρήση αλουμινίου από άλλες βιομηχανίες (αυτοκίνητοβιομηχανία, κατασκευές κ.λ.π.) οι οποίες ευνοούνται από την προνομιακή μεταχείριση της πολεμικής βιομηχανίας, πράγμα που ισοδυναμεί με έμμεση επιδότηση.

Το περιβαλλοντικό και το ανθρώπινο κόστος από την τεράστια σε κλίμακα εξόρυξη βωξίτη και από τα κολοσσιαία έργα παραγωγής ενέργειας για να ικανοποιηθούν όλες αυτές οι “ανάγκες”, είναι ανυπολόγιστο και θα το εξετάσουμε σε επόμενο κείμενο.
Τα ιστορικά στοιχεία έχουν ληφθεί από το:“Double Death: Aluminium’s Links with Genocide Revealed”, March 2006
by Felix Padel and Samarandra Das, for Economic and Political Weekly,
Από Antigold