Τη Πέμπτη 12 Μαρτίου και την Παρασκευή 13 Μαρτίου 2009 διεξήχθησαν στο Πνευματικό Κέντρο Άμφισσας, οι μαθητικοί καλλιτεχνικοί αγώνες Μουσικής, που διοργάνωσε η Δ/νση Β/θμιας Εκπ/σης Ν. Φωκίδας σε συνεργασία με το ΥΠΕΠΘ. Τα αποτελέσματα των αγώνων ανακοινώθηκαν από την κριτική επιτροπή και έχουν ως εξής: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ – ΦΩΝΗΤΙΚΑ ΣΥΝΟΛΑ:... Α΄ βραβείο & Ειδική Διάκριση: ΓΕΛ Καρπενησίου Έπαινος: ΓΕΛ Άμφισσας – 1Ο Γυμνάσιο Άμφισσας ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΜΟΥΣΙΚΗ – ΧΟΡΩΔΙΑ ΟΜΟΙΩΝ ΦΩΝΩΝ: Α΄ βραβείο: 2ο Γυμνάσιο Άμφισσας ΣΥΝΟΛΑ ΡΕΜΠETIKOY-ΣΜΥΡΝEΪΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ : Α΄ βραβείο: Μουσικό Σχολείο Λαμίας, Β΄ βραβείο: ΓΕΛ Άμφισσας – 1Ο Γυμνάσιο Άμφισσας Ειδική Διάκριση: Γυμνάσιο Αντίκυρας με Λυκειακές Τάξεις Έπαινος: Γυμνάσιο Δροσιάς ΣΥΝΟΛΑ ΕΝΤΕΧΝΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ: Α΄ βραβείο: ΓΕΛ Κανήθου Β΄ βραβείο: Μουσικό Σχολείο Λαμίας, Γ ΄ βραβείο: ΓΕΛ Άμφισσας - 2ο Γυμνάσιο Άμφισσας, Γυμνάσιο Αντίκυρας με Λυκειακές Τάξεις Ειδική διάκριση: ΓΕΛ Βαθέος Αυλίδας Έπαινος: ΕΠΑΣ Χαλκίδας, 2ο ΓΕΛ Λιβαδειά , Γυμνάσιο Ευπαλίου – ΓΕΛ Ευπαλίου ΜΟΥΣΙΚΑ ΣΥΝΟΛΑ – ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΙ ΞΕΝΟ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ: Α΄ βραβείο: ΓΕΛ Άμφισσας – 2Ο Γυμνάσιο Άμφισσας, Β΄ βραβείο: Γυμνάσιο Αντίκυρας με Λυκειακές Τάξεις Γ΄ βραβείο: ΓΕΛ Κανήθου
Οι θέσεις είναι στο Μουσείο των Δελφών και απο τις 34 συνολικά οι 31 αφορούν την Κατηγορία αποφοίτων Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ τρεις είναι από την κατηγορία αποφοίτων υποχρεωτικής εκπαίδευσης...
ΤΙ ΘΑ ΛΕΓΑΤΕ ΝΑ ΒΛΕΠΑΜΕ ΞΑΝΑ ΚΑΠΟΙΕΣ ΔΙΑΒΟΛΙΚΕΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ,ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΣΥΛΟ,ΤΗΝ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΜΠΑΧΑΛΑΚΙΔΕΣ;;;
Λίγο μετά από το χτύπημα στο Κολωνάκι από ομάδα αντιεξουσιαστών...(που έσπασαν μαγαζιά και αμάξια στο όνομα συλληφθέντα, που μετά απο αυτές τις ενέργειες, μπαίνει πιο βαθιά στην φυλακή), η Ελληνική Κυβέρνηση βγαίνει άμεσα στα ΜΜΕ και κάνει δηλώσεις στις οποίες αναφέρει πως θα ποινικοποιησει τις κουκούλες και θα συλλαμβάνει άμεσα,όποιους κάνουν βανδαλισμούς φορώντας κουκούλες...
Πριν από 2 μέρες ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, διατάζει την άρση του Πανεπιστημιακου Ασύλου,σε όσα ιδρύματα τελούνται αξιόποινες πράξεις...Μια μέρα μετά, καταγγελεται κλοπή υλικοτεχνικής υποδομής απο την Πολυτεχνειουπολη στου Ζωγραφου και με αίτημα του Πρύτανη,οι Αστυνομικές αρχές... μπαίνουν μέσα στο Πανεπιστήμιο...
Ο Επαναστατικος Αγωνας κανει συνεχομενες επιθεσεις,ενω παραλληλα στελνει προκηρυξεις με τις οποιες προειδοποιει δημοσιογραφους και λοιπα δημοσια προσωπα πως θα ειναι οι επομενοι στοχοι...Λιγο καιρο αργοτερα ο Κωστας Καραμανλης,ο πρωθυπουργος της Ελλαδας,κανει εκκληση στην Αγγλια,ωστε να μας στειλουν ενισχυσεις απο την Scotand Yeard για την καταπολεμιση της τρομοκρατιας. Παραλληλα η Ντορα Μπακογιαννη δηλωνει πως εαν χρειαστει...θα τεθουν σε λειτουργια ολες οι καμερες ασφαλειας που ειχε αγορασει η Ελλαδα κατα τη διαρκεια των Ολυμπιακων Αγωνων,ωστε να τοποτετηθουν ξανα στους δρομους και να καταγραφουν τα παντα... παραλληλα με ολες τις υπολοιπες. Λιγες μερες μετα την εκκληση του Καραμανλη στην Scotland Yeard,μας στελνουν τον Ian Blair,τον ανθρωπο που οπως λενε τα Βρετανικα ΜΜΕ,μετετρεψε την Αγγλια σε πλατο του Big Brother, τοποθετώντας παντου καμερες...
ΤΥΧΑΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ;;;; ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΛΕΣ ΟΙ ΔΙΑΒΟΛΙΚΕΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ... ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΟΥΝ ΑΠΛΕΣ ΣΥΜΠΤΩΣΕΙΣ;;; Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΚΑΝΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ, ΩΣΤΕ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΤΟΥΝ ΣΤΟ ΑΚΕΡΑΙΟ ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΡΟΜΟΝΟΜΟΥΣ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΥΠΟΓΡΑΨΕΙ ΣΕ ΔΙΕΘΝΕΣ ΕΠΙΠΕΔΟ...ΔΗΘΕΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΑΣ ΑΝΟΙΧΤΑ ΡΕΕΕΕ.ΜΑΣ ΘΕΛΟΥΝ . ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΤΕ ΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΑΣ ΣΚΕΨΗ, ΠΡΙΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ.
Ένα από τα μέτρα που εφαρμόζει η Κυβέρνηση για την στήριξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων είναι το νέο πρόγραμμα του ΤΕΜΠΜΕ όπως αναφέρει ο υφυπουργός Ανάπτυξης Τι όμως πραγματικά συμβαίνει με αυτό το πρόγραμμα. Ακολουθεί μια δημοσίευση που δείχνει ότι λειτουργεί ενάντια σε όσα αναγγέλλονται και προσφέρει περισσότερο χρήμα σε όσους ...είδη έχουν.
Εδώ και 15 ημέρες οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις (δηλαδή όσες έχουν τζίρο κάτω των 10 εκατομμυρίων ευρώ...) υποβάλουν αιτήσεις δανειοδότησης στις τράπεζες μέσω του ΤΕΜΠΜΕ. Οι επιχειρήσεις πληρώνουν ένα εφάπαξ 1% στο ΤΕΜΠΜΕ καθώς και ένα μικρό ποσό έξοδα φακέλου στην τράπεζα και στη συνέχεια αποπληρώνουν μόνο το κεφάλαιο και όχι τους τόκους του κεφαλαίου καθώς αυτοί οι τόκοι (euribor+ ποσοστό τράπεζας) επιχορηγούνται από το κράτος. Μαζί όμως με την τεράστια αυτή ένεση ρευστότητας άρχισε να γίνεται ευθύς εξαρχής μια μεγαλειώδη κομπίνα:
Ιδιοκτήτες που έχουν συμμετοχή σε μια ή και παραπάνω επιχειρήσεις με προϋποθέσεις για να ενταχθούν στο παραπάνω πρόγραμμα και να πάρουν τζάμπα χρήματα ... κάνουν τις αιτήσεις τους και λαμβάνουν για την κάθε επιχείρηση τους το ανώτατο όριο χρηματοδότησης π.χ. 320,000 ευρώ, σύνολο δηλαδή π.χ. για τρεις επιχειρήσεις του ίδιου ιδιοκτήτη 1 εκ ευρώ περίπου. Αυτά είπαμε είναι χρήματα τους τόκους των οποίων πληρώνει το κράτος (δηλαδή εμείς). Στην συνέχεια ο μάγκας επιχειρηματίας καταθέτει αυτά τα χρήματα σε έναν προθεσμιακό λογαριασμό της τράπεζας με ένα επιτόκιο π.χ. 5% και κερδίζει έτσι χωρίς να κάνει τίποτα άλλο 50 με 60 χιλιάδες ευρώ το έτος.
Δηλαδή γίνεται μια ΑΜΕΣΟΤΑΤΗ ένεση χρηματοδότησης κάποιων χιλιάδων ευρώ σε υγιείς επιχειρηματίες οι οποίοι δεν επενδύουν τα χρήματα στις δουλειές τους και μπορεί να απολύουν και κόσμο (που από ό,τι ξέρω αυτό κάνουν)....
Ασφαλώς αυτό γίνεται και χωρίς να είναι κάποιος ιδιοκτήτης 3 επιχειρήσεων, μπορεί να το κάνει μόνο σε μια. Δεν ξέρω αν αυτό γίνεται με γνώση του κράτους αλλά ασφαλώς αδυνατώ να καταλάβω πώς είναι δυνατόν να δίνεται μια κρατική επιχορήγηση κάποιων δις ευρώ μέσω του ΤΕΜΠΜΕ και αυτή να καταλήγει κατά ένα μεγάλο ποσοστό (πολλοί από την πιάτσα μιλάνε και για το 50% των αιτήσεων) σε τοκοφόρους τραπεζικούς λογαριασμούς λαμόγιων ...
Αντίθετα βέβαια από τον τίτλο του ΤΕΜΠΜΕ (Ταμείο Εγγυοδοσίας Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων) τα ποσά αυτά σύμφωνα με τις προϋποθέσεις λαμβάνουν μόνο απόλυτα υγιείς επιχειρήσεις που τις περισσότερες φορές δεν έχουν και τεράστια ανάγκη τα χρήματα, γι' αυτό και κατά ένα ποσοστό 50% περίπου τα τοκίζουν και δεν τα χρησιμοποιούν παραγωγικά για τις εργασίες τους. Ταυτόχρονα, οι μικρές και πραγματικά πολύ μικρές επιχειρήσεις δεν έχουν καμία βοήθεια.
Το συμπέρασμα που βγάζω εγώ είναι ότι το κράτος αντί να δώσει κάποια επιπλέον βοήθεια στις τράπεζες όπως είχε συζητηθεί μετά τα 28 δις ευρώ, βρήκε έναν τρόπο για μια επιπλέον ένεση αφού οι τράπεζες θα κερδίζουν το επιτόκιο τους από την επιχορήγηση του κράτους και θα έχουν και τα χρήματα που υποτίθεται θα πήγαιναν στην οικονομία στις καταθέσεις τους (των επιχειρηματιών που κάνουν την κομπίνα που ανέφερα). Οι επιχειρηματίες από την άλλη θα βελτιώσουν την παραγωγικότητά τους κάθετα λόγω των απολύσεων και θα κερδίσουν και μερικές χιλιάδες ευρώ δωράκι από την κυβέρνηση (πάρτε τόσα και βάλτε τα στην τράπεζα να τοκίζονται....!!!).
Όπου και να κοιτάξει κανείς στην οικονομία βλέπει τα ίδια.... Από greekrider
Όπως μας πληροφόρησε δικαιούχος, πληρώθηκε την Παρασκευή, η 6η παρτίδα του προγράμματος του Παραδοσιακού Ελαιώνα της Άμφισσας. Μετά από πολύμηνη καθυστέρηση και κινητοποιήσεις των αγροτών, επιτέλους βρέθηκαν τα χρήματα για τις πληρωμές. Δεν γνωρίζουμε αν πληρώθηκαν όλοι, όσοι περιμένετε χρήματα κάντε μια βόλτα απο την τράπεζα. Το μόνο σχετικό που βρήκαμε είναι οι πληρωμές για τα Βιολογικά, σὐμφωνα με τις οποίες η Φωκίδα περιμένει να πάρει 610.574,35 Ευρώ.
Πρόγραμμα ενίσχυσης βιολογικής γεωργίας, κτηνοτροφίας και προστασίας του περιβάλλοντος.
Η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και ο Υπουργός κ. Σωτήρης Χατζηγάκης, στηρίζουν τις βιολογικές καλλιέργειες, την βιολογική κτηνοτροφία και τα βιολογικά προϊόντα και αντιμετωπίζουν με ευαισθησία το ζήτημα της προστασίας του περιβάλλοντος. Ήδη υλοποιείται τάχιστα σχετικό πρόγραμμα από τον ΟΠΕΚΕΠΕ, ύψους 15 εκατ. ευρώ για τους σκοπούς αυτούς. Συγκεκριμένα, στις 19 Μαρτίου 2009 θα ολοκληρωθεί η πληρωμή των 15 εκατ. ευρώ του Ευρωπαϊκού προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2007-2013 των γεωργοπεριβαλλοντικών δράσεων, για την ενίσχυση των δικαιούχων αγροτών και κτηνοτρόφων. Οι ενισχύσεις αυτές συμβάλλουν στην ... προώθηση του μοντέλου γεωργίας που προωθεί συστηματικά η Κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια. Πρόκειται για ένα μοντέλο που αποβλέπει στην ποιότητα των προϊόντων, στην ασφάλεια των καταναλωτών και στην προστασία του περιβάλλοντος. Στο πλαίσιο αυτό, δίνεται έμφαση στις βιοκαλλιέργειες, εκμεταλλευόμενοι τις νέες σχετικές πολιτικές της Ε.Ε., και σε όλα τα εθνικά μας προϊόντα που έχουν μεγάλες δυνατότητες εξαγωγών. Αναλυτικότερα, ο ΟΠΕΚΕΠΕ θα προβεί στην πληρωμή των φακέλων που αφορούν στη βιολογική γεωργία, βιολογική κτηνοτροφία, μείωση νιτρορύπανσης, σπάνιες φυλές ζώων που έχουν υποβληθεί από τις αρμόδιες Διευθύνσεις Αγροτικής Ανάπτυξης και έχουν ελεγχθεί με το αντίστοιχο ΟΣΔΕ. (Σημείωση: Επισυνάπτεται ο πίνακας με τα αναλυτικά στοιχεία για τις εν λόγω ενισχύσεις). Οι πληρωμές, τέλος, θα συνεχιστούν ανάλογα με την υποβολή των φακέλων. Δ.Α.Α. ΠΛΗΡΩΜΕΣ ΑΞΟΝΑ 2- ΓΕΩΡΓΟΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ (ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΓΕΩΡΓΙΑ, ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ, ΜΕΙΩΣΗ ΝΙΤΡΟΡΥΠΑΝΣΗΣ, Κ.Λ.Π.) ΑΙΤΩΛΟΚΑΡΝΑΝΙΑΣ 2.565.444,40 ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ 49.410,46 ΑΡΚΑΔΙΑΣ 373.945,54 ΑΡΤΑΣ 61.405,98 ΑΧΑΪΑΣ 2.755,00 ΒΟΙΩΤΙΑΣ 1.063.124,10 ΓΡΕΒΕΝΩΝ 125.521,33 ΔΡΑΜΑΣ 77.203,99 ΔΥΤΙΚΗΣΑΤΤΙΚΗΣ 6.944,74 ΔΩΔΕΚΑΝΗΣΟΥ 10.571,05 ΕΒΡΟΥ 14.924,36 ΕΥΒΟΙΑΣ 283.007,28 ΖΑΚΥΝΘΟΥ 14.591,14 ΗΜΑΘΙΑΣ 27.591,26 ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ 89.614,22 ΘΕΣΠΡΩΤΙΑΣ 4.592,34 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 116.365,82 ΚΑΒΑΛΑΣ 6.747,86 ΚΑΡΔΙΤΣΑΣ 3.541,95 ΚΑΣΤΟΡΙΑΣ 9.767,63 ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ 7.074,00 ΚΟΖΑΝΗΣ 26.754,35 ΚΟΡΙΝΘΙΑΣ 512.568,93 ΚΥΚΛΑΔΩΝ 13.891,10 ΛΑΚΩΝΙΑΣ 216.783,00 ΛΑΡΙΣΗΣ 1.058.922,65 ΛΑΣΙΘΙΟΥ 475,00 ΛΕΣΒΟΥ 2.593.443,87 ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ 127.208,83 ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ 332.001,23 ΞΑΝΘΗΣ 86.940,27 ΠΙΕΡΙΑΣ 19.923,72 ΠΡΕΒΕΖΑΣ 4.067,55 ΡΕΘΥΜΝΟΥ 700.256,85 ΡΟΔΟΠΗΣ 4.484,20 ΣΑΜΟΥ 231.414,69 ΣΕΡΡΩΝ 78.130,51 ΤΡΙΚΑΛΩΝ 153.681,00 ΤΡΙΦΥΛΛΙΑΣ 163.864,36 ΦΘΙΩΤΙΔΑΣ 92.247,61 ΦΛΩΡΙΝΑΣ 101.619,00 ΦΩΚΙΔΑΣ 610.574,35 ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ 12.430,24 ΧΑΝΙΩΝ 366.275,13 ΧΙΟΥ 20.209,30 Γενικό άθροισμα 12.442.312,19
Με συμβολικό άνοιγμα των διοδίων Σχηματαρίου, διαμαρτυρήθηκαν οι κάτοικοι της Βοιωτίας, της Εύβοιας, και της Ανατολικής Αττικής για το ... διαχρονικό έγκλημα στην ανεξέλεγκτη βιομηχανική ζώνη, που έχει ως αποτέλεσμα τη μόλυνση των υπόγειων νερών και του Ασωπού.
Η διαμαρτυρία των κατοίκων εκφράστηκε με μαύρες σημαίες, πανώ και ενημερωτικά φυλλάδια που μοίραζαν στους διερχόμενους οδηγούς, πολλοί απο τους οποίους ήταν ενημερωμένοι για το πρόβλημα και εξέφραζαν την συμπαράστασή τους στον αγώνα των κατοίκων. Η κινητοποίηση διήρκεσε περίπου 1,30 ώρα ενώ για μικρό διάστημα (περίπου 5-10 λεπτά) διακόπηκε η κυκλοφορία στο ρεύμα προς Λαμία, απο τον κόσμο που είχε συγκεντρωθεί στο οδόστρωμα. Οι συγκεντρωμένοι ανανέωσαν το ραντεβού για τη συνέχιση των κοινών αγώνων. Δυναμικό παρόν έδωσαν οι κάτοικοι του Ωρωπού, της Χαλκίδας, της Λιβαδειάς, των Βαγίων, της Θήβας ενώ μικρότερη ήταν η συμμετοχή των κατοίκων Σχηματαρίου και Οινοφύτων. Επίσης συμμετείχαν κάτοικοι απο την Αυλίδα, το Δήλεσι, το Χαλκούτσι, τον Αγ.Θωμά, τη Θίσβη, την Αντίκυρα αλλά και απο άλλα σημεία των γύρω περιοχών. Το φυλλάδιο που μοιράστηκε στα διόδια :Να σταματήσει επιτέλους το διαρκές περιβαλλοντικό έγκλημα στον Ασωπό και τον Ευβοϊκό Και οι ευθύνες καταλογίζονται: - στους βιομηχάνους που δηλητηριάζουν τη γή, το νερό και τον αέρα για να εξοικονομήσουν απο τη μη εφαρμογή των μέτρων αντιρρύπνασης. - στην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Βοιωτίας με αρμοδιότητα τον έλεγχο των βιομηχανιών που ρυπαίνουν, την αδειοδότηση διάθεσης αποβλήτων, την εκτέλεση έργων απορρύπανσης του Ασωπού, την κινητοποίηση των φορέων για την διεκδίκηση των έργων, την υδρογεωλογική μελέτη και τη χαρτογράφηση της ρύπανσης - στο ΥΠΕΧΩΔΕ και την Κυβέρνηση, με αρμοδιότητα τα χωροταξικά σχέδια, την οριοθέτηση ΒΙΠΕ, την εκτέλεση μεγάλων έργων (όπως κεντρικές εγκαταστάσεις διύλησης νερού και επεξεργασίας αποβλήτων), τον έλεγχο των προιόντων της περιοχής. - τους Δημάρχους της περιοχής γιατί ανέχονται τη συνέχιση αυτής της κατάστασης, δεν αναλαμβάνουν ουσιαστικές πρωτοβουλίες , δεν κινητοποιούν τον κόσμο της περιοχής. - και βέβαια στους βουλευτές μας Απο στην Συμπαράταξη Βοιωτών για το Περιβάλλον
16.12.04 Βρε ουστ! Είσαι γύρω στα 30 (πάνω / κάτω μία πενταετία). Έχεις σπουδάσει, απέκτησες μεταπτυχιακό, μιλάς μία με δύο ξένες γλώσσες. Όταν ήσουν 10 ετών, ήθελες να γίνεις πιλότος/αστυνομικός/δάσκαλος. Στα 15 σου, γιατρός/δικηγόρος/αρχιτέκτονας και στα 20, brand manager/project manager/IT specialist. Σήμερα και κοιτώντας το γραφείο όπου δουλεύεις, συνειδητοποιείς ότι καλύτερα να είχες μείνει στο αρχικό plan. Πηγαίνεις γυμναστήριο (όποτε μπορέσεις, μία φορά το εξάμηνο), κάνεις συχνά δίαιτες και διαβάζεις το ζώδιό σου χωρίς να ντρέπεσαι γι’αυτό. Έχεις διάφορα ενδιαφέροντα, σου αρέσει το έντεχνο, νιώθεις καλλιεργημένος, διαβάζεις λιγότερο απ’όσο θα ήθελες, βλέπεις Fame Story και πηγαίνεις σινεμά. Στη ντουλάπα σου έχεις ακόμη μερικά ξεχασμένα τεύχη του Κλικ και στη βιβλιοθήκη σου υπάρχουν βιβλία του Μαρκές και του Ουμπέρτο Έκο. Έχεις πληθώρα cds, τα οποία σπανίως ακούς. Αγοράζεις τουλάχιστον δύο εφημερίδες κάθε Κυριακή (με κριτήριο το dvd) και αρχίζεις την ανάγνωσή τους από τα ένθετα: πρώτα τα διαφημιστικά, μετά τα τηλεοπτικά, τα lifestyle και τέλος –αν προλάβεις- ρίχνεις και μια ματιά στην εφημερίδα.
Ξυπνάς κάθε πρωί με κάτι μούτρα μέχρι το πάτωμα και πίνεις έναν καφέ. Ντύνεσαι. Βγάζεις από την πρίζα τον φορτιστή και βάζεις στην τσάντα σου το κινητό. Παίρνεις το ... αυτοκίνητο, το μετρό, το τρόλεϊ, το λεωφορείο και πηγαίνεις στη δουλειά (την οποία δυσκολεύθηκες να βρεις, αλλά τέτοια που είναι, εύχεσαι να μην την είχες βρει), πίνεις έναν καφέ, τσεκάρεις το e-mail σου, ανοίγεις το in.gr, διαβάζεις το Μετρόραμα και την AthensVoice, παίρνεις κάνα τηλέφωνο, κουτσομπολεύεις με τους συναδέλφους, χασμουριέσαι κι αρχίζεις να μελετάς νούμερα και να γράφεις αναφορές. Κατά τη διάρκεια της μέρας, πετάγεσαι να πληρώσεις το κινητό, τη ΔΕΗ, την Tellas, τη δόση για το αυτοκίνητο. Παίρνεις και μία τυρόπιτα. Όταν τη φας, αισθάνεσαι ενοχές για τις θερμίδες που απέκτησες, για τις κακές διατροφικές σου συνήθειες, για τα ευρώ που ξοδεύεις αλόγιστα σε σαχλαμάρες, για τα παιδάκια στο Τζιμπουτί που δεν έχουν να φάνε.
Σχολάς (γύρω στις 4, στις 5 ή ίσως και στις 7:30). Παίρνεις το αυτοκίνητο, το μετρό, το τρόλεϊ, το λεωφορείο και γυρίζεις πίσω πτώμα. Δεν έχεις καμία όρεξη να βγεις, αλλά για να μην σε πουν αντικοινωνικό κανονίζεις να βρεθείς με την παρέα σου στην άλλη άκρη της πόλης, σε ένα μπαράκι πολύ κατώτερο από το κουτούκι που βρίσκεται στη γωνία, ακριβώς δίπλα στο σπίτι σου. Όταν φθάσεις στο μπαράκι κι αφού ταλαιπωρηθείς να βρεις θέση να παρκάρεις, στριμώχνεσαι σε ένα τραπεζάκι ασφυκτικά τοποθετημένο ανάμεσα σε άλλα και νιώθεις και χαρούμενος που βρήκες να κάτσεις. Εκνευρίζεσαι με την κάπνα, τη μουσική, το γέλιο της κυρίας στο διπλανό τραπέζι, την αγένεια της σερβιτόρας και βεβαίως τον αδικαιολόγητα υπέρογκο λογαριασμό, που σου δημιουργεί και πάλι τους γνωστούς συνειρμούς για τα πεταμένα ευρώ και τα παιδάκια στο Τζιμπουτί.
Είχες όνειρα. Ω ναι! Ήθελες να παντρευτείς, να κάνεις πολλά παιδάκια και να αγοράσεις ένα μεγάλο σπίτι με θέα τη θάλασσα. Κοιτάς την τελευταία μισθοδοσία σου και συμβιβάζεσαι με πολιτικό γάμο, ένα παιδί και θέα στον ακάλυπτο. Κορνιζάρεις και κρεμάς στον τοίχο, τα πτυχία που είχαν υποσχεθεί να σε κάνουν brand manager/project manager/IT specialist. Συμβιβάζεσαι με την κακογουστιά, την αγένεια, την αναξιοκρατία, τη μαζικότητα. Συμβιβάζεσαι με το έτερον ήμισυ, παρά το γεγονός ότι κατά βάθος είσαι εγωιστής και θα ήθελες να είσαι πάντα από πάνω. Ας όψεται η χαμηλή αυτοεκτίμηση που σου κληροδότησε το Κλικ, το Νίτρο, το 01, ο Ζαμπούνης, η Πετρουλάκη, η οικογένεια Φόρεστερ και όλος αυτός ο δήθεν υπέρλαμπρος κόσμος της χαλαρότητας, της ευδαιμονίας και της ευζωίας. Ξέρεις ότι δεν είσαι πανέξυπνος, πανέμορφος, επιτυχημένος, political correct. Συμβιβάζεσαι και με αυτό. Εντέλει, φθάνεις να συμβιβάζεσαι με τον συμβιβασμό.
Συνειδητοποίησες ότι η γενιά σου έχαψε την παραμύθα που της σερβίρανε οι λογής-λογής Κωστόπουλοι. Την παραμύθα του χύμα, του εύκολου, του ωχαδελφισμού, της νέο-μαγκιάς. Κι ύστερα, ώσπου να το συνειδητοποιήσεις… μεγάλωσες! «Μα δεν μπορεί ΕΓΩ ο επίδοξος brand manager/project manager/IT specialist να είμαι ακόμη εδώ, στην Κυψέλη, στο Παγκράτι, στην Πλατεία Βικτωρίας» σκέφτεσαι. «Πότε θα πάω εκδρομές σε εξωτικούς προορισμούς; Πότε θα μείνω σε εκείνο το ξενοδοχείο που μοιάζει με καράβι, στο Ντουμπάι; Πότε θα αγοράσω τηλεόραση plasma για να την εγκαταστήσω στο playroom μου; Πότε θα μετακομίσω σε μεζονέτα στην εξοχή; Πότε θα βρω το χρόνο να διαβάσω όλα τα βιβλία που θέλω, να ταξινομήσω όλα τα άρθρα που έχω κρατήσει, να ακούσω όλα τα cds που έχω αντιγράψει και να δω όλα τα dvds που έχω συγκεντρώσει από τις εφημερίδες; Ποιος θα μου πει πότε να επαναστατήσω επιτέλους;»
Υπήρξαν γενιές που ανδρώθηκαν μέσα από ένδοξες επαναστάσεις. Όλοι, έφαγαν τελικά τα μούτρα τους, αλλά τους έμεινε τουλάχιστον η ανάμνηση ότι αγωνίσθηκαν για κάτι. Λυπάμαι πολύ. Εσείς αγαπητέ μου είστε ο πιο αδύναμος κρίκος. Η ιστορία σας κλήρωσε κι εσάς μία κάποια επανάσταση. Την επανάσταση του lifestyle και της τεχνολογίας. Είστε ένας φρενήρης, ανικανοποίητος καταναλωτής. Καλή σας νύχτα.
Σαν ιστοσελίδα που επιλέξαμε την ζωντανή ενημέρωση σας παρουσιάζουμε ένα άρθρο που δείχνει οτι οι δημοσιογραφία έτσι όπως την ξέραμε δεν θα υπάρχει σε λίγο. Όσες προσφορές και να δίνουν οι εφημερίδες, όσο εντυπωσιακές και αν γίνουν οι Δημοσιογραφικές ιστοσελίδες, το ίντερνετ και η δυνατότητα του απλού πολίτη, απο δέκτης πληροφοριών, να μπορείς να γίνεται ο ίδιος πομπός πληροφοριών του προσφέρει μια τεράστια δυνατότητα αμφίδρομης ενημέρωσης. Η εποχή αυτή έχει ήδη ξεκινήσει.
Δημήτρης Τρίμης, δημοσιογράφος, μέλος του Δ.Σ. της ΕΣΗΕΑ
Ο κατ’ εξοχήν κλάδος της οικονομίας στην Ελλάδα που αξιοποιεί, αυτήν την εποχή, προσχηματικά τη διεθνή κρίση για να περικόψει θέσεις εργασίας και να πάρει πίσω εργασιακά δικαιώματα, είναι οι επιχειρήσεις Τύπου και ΜΜΕ. Και εξηγούμαι: οι «βιώσιμες», με αυστηρά λογιστικά κριτήρια, επιχειρήσεις Ενημέρωσης, πολύ πριν την οικονομική ύφεση, ήταν έτσι κι αλλιώς ελάχιστες. Τα πολλά λεφτά που έριχναν στον παράλογα πληθωρικό τομέα των ΜΜΕ διάφοροι μεγαλοεπιχειρηματίες, δεν αντιστοιχούσαν στην προσδοκία άμεσου ... κέρδους. Για άλλους λόγους –λίγο πολύ γνωστούς– πραγματοποιούνταν και συνεχίζουν να πραγματοποιούνται «επενδύσεις» στην Ενημέρωση και την Ψυχαγωγία, με νέους πλέον εκατομμυριούχους «παίκτες» (λ.χ Αγγελόπουλοι, Λαυρεντιάδης, Ρέστης, Μαρινάκης, Γιαννίκος κ.ά).
Η μεγάλη πτώση στις πωλήσεις των ημερήσιων κυρίως εφημερίδων ή η υποχώρηση της ακροαματικότητας των κλασικών ενημερωτικών ραδιοσταθμών, δεν είναι ένα γεγονός σημερινό που συνδέεται με την οικονομική ανέχεια των πολιτών και την πτώση της διαφήμισης που υποτίθεται ότι τα στηρίζει, αλλά αποτελεί εξέλιξη που σχετίζεται με το περιεχόμενό τους, με ευρύτερους κοινωνικοπολιτικούς παράγοντες και ιδίως με την ραγδαία ανάπτυξη των ψηφιακών μέσων ενημέρωσης (Internet), την καθήλωση στην τηλεόραση όλο και περισσότερων πολιτών, την ανάπτυξη «ψυχαγωγικών» ΜΜΕ, free press κ.λπ.
Ασφαλώς, λοιπόν, εκείνο που θα κριθεί το επόμενο διάστημα στον Τύπο και στα ΜΜΕ, όσο η οικονομική ύφεση θα αποδιοργανώνει βίαια την κοινωνία, είναι η ικανότητα και η δυνατότητα των συνδικαλιστικών οργανώσεων (δημοσιογράφων, τεχνικών και διοικητικών) να οργανώσουν ένα σχέδιο ουσιαστικής αντίστασης στις προσχηματικές απολύσεις και στην αγριότερη υποβάθμιση των εργασιακών σχέσεων και της κοινωνικής ασφάλισης.
Η πρόβλεψη δεν μπορεί να είναι αισιόδοξη για δύο βασικούς λόγους:
- Οι ηγεσίες των Ενώσεων του Τύπου έχουν ήδη δοκιμαστεί τα προηγούμενα χρόνια της «ελαστικοποίησης» και της διαφθοράς στον κλάδο και έχουν αποτύχει τόσο στον ιδιωτικό όσο και στον δημόσιο τομέα (λ.χ. «συμβασιούχοι», «μπλοκάκια», αλλά και πολυθεσίες, αργομισθίες στην ΕΡΤ).
- Η ίδια η Ενημέρωση και συνεπώς και οι άνθρωποί της χάνουν σε μεγάλο βαθμό την όποια κοινωνική αποδοχή και αξιοπιστία τούς είχε απομείνει από τις «εύκολες» εποχές της οικονομικής «ανάπτυξης» –τότε που αυξανόταν ιλιγγιωδώς το ΑΕΠ, υποχωρούσε η αξία της εργασίας, κατέρρεε το κοινωνικό κράτος, αλλά μεγάλωναν οι πάσης φύσεως «φούσκες» και οι αθέατες μπίζνες της δημοσιογραφικής αριστοκρατίας. Απο εφημερίδα Εργατική Αριστερά
Άρθρο για την αυριανή κινητοποίηση υπάρχει στην διεύθυνση http://iteanet.blogspot.com/2009/03/o.html Συμπαράσταση εκφράστηκε απο τον ΣΥΡΙΖΑ Το ΔΗΚΚΙ Οικολόγους, το WWF, και μια μεγάλη σειρά απο ομάδες πολιτών που μπορείτε να δείτε πατώντας στην παρακάτω εικόνα .
Σε προηγούμενη ανάρτηση είχαμε γράψει για την δημιουργία στον νομό 6 μικρών υδροηλεκτρικών έργων. Στο Δήμο Άμφισσας στην έξοδο σήραγγας Μόρνου, στον Δήμο Βαρδουσίων στον ποταμό Κόκκινο και στο ρέμα Καλογερικό στον Δήμο Καλλιέων στον ποταμό Άνω Μόρνο-Δάφνο στον Δήμο Παρνασσού στο Ρέμα Αγοριανίτη (Επτάλοφος) και στον Δήμο Δελφών στην Αγία Άννα. Μέσα από την ομιλία στην Βουλή του βουλευτή Άρτας Δημήτρη Τσιρώνη,περιοχής που έχει προβλήματα με την δραστηριότητα αυτή, σας παραθέτω την ομιλία του βουλευτή που απευθύνεται στον υφυπουργό Μπούγα , που μιλάει για συμφέροντα φίλων προσκείμενων και μεθοδεύσεις που έχουν σαν αποτέλεσμα καταστροφή του περιβάλλοντος. Αυτά υπάρχει πιθανότητα να μην συμβούν μόνο στην Άρτα αλλά και στον τόπο μας μιας και το κέρδος κάνει κουμάντο ακόμα και πάνω από τους νόμους. ΟΜΙΛΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΑΡΤΑΣ ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΣΙΡΩΝΗ ΣΤΗΝ ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΣΤΙΣ 15.1.2009 ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΤΣΙΡΩΝΗΣ: Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στη συζήτηση επί της αρχής του νομοσχεδίου είχα καλέσει την Κυβέρνηση και συγκεκριμένα είχα καλέσει τη νέα πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης να αποσύρει ολόκληρο το νομοσχέδιο, να το εξετάσει με σοβαρότητα, με υπευθυνότητα, να ... κάνει όλες αυτές τις απαραίτητες ρυθμίσεις που χρειάζονται έτσι ώστε να είναι ένα άρτιο νομοσχέδιο, που να αντιμετωπίζει συνολικά το ενεργειακό ζήτημα, το ενεργειακό πρόβλημα της χώρας. Δυστυχώς, η νέα πολιτική ηγεσία το υιοθέτησε αυτό το νομοσχέδιο, το συνέχισε εδώ στη Βουλή και σήμερα φθάσαμε στην καρδιά, στην ουσία, στο ζουμί του νομοσχεδίου. Σήμερα αυτές οι ρυθμίσεις που συζητάμε στο τρίτο κεφάλαιο, σ’ αυτά τα άρθρα, στα άρθρα 27 έως 34 για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αφορούν ένα πολύ μεγάλο ζήτημα και ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο, όπως βέβαια και τα υδροηλεκτρικά έργα, τα οποία έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Το πρώτο κεφάλαιο αφορούσε την ενσωμάτωση μιας Κοινοτικής Οδηγίας. Το δεύτερο κεφάλαιο αφορούσε το φράγμα της Μεσοχώρας, ένα χρονίζον πρόβλημα, ένα χρονίζον έργο για το οποίο εμείς είπαμε ας προχωρήσει, παρά το γεγονός ότι δεν το ψηφίσαμε γιατί δεν ακούσατε τους φορείς. Αλλά εν πάση περιπτώσει, εδώ που έχει φθάσει η καταστροφή του περιβάλλοντος, λέμε ας προχωρήσει αυτό το έργο. Σήμερα σ’ αυτές τις ρυθμίσεις που φέρνετε, τουλάχιστον αποσύρετε αυτά τα άρθρα, αποσύρετε αυτό το κεφάλαιο και να το φέρετε με μεγαλύτερη άνεση χρόνου, να δούμε πώς μπορούμε να αντιμετωπίσουμε καλύτερα το ζήτημα των ενεργειακών πόρων της χώρας. Κύριε Υπουργέ, αυτές οι ρυθμίσεις αφορούν διευθετήσεις φίλα προσκείμενα συμφερόντων. Θα πρέπει να το ξέρουμε πάρα πολύ καλά. Αυτό υποκρύπτεται πίσω από όλες αυτές τις ρυθμίσεις. Είμαι σε απόλυτη θέση να το γνωρίζω και ειδικά σε ό,τι αφορά τα υδροηλεκτρικά έργα, τα οποία συνεχώς καταστρέφουν τη δική μου περιοχή. Προέρχεστε και εσείς από μία αντίστοιχη περιοχή, από τη Φωκίδα, μία φτωχή περιοχή που έχει πολλές φυσικές ομορφιές, έχει κάλλος, αλλά και έχει γνωρίσει με τα λατομεία την περιβαλλοντική καταστροφή. Και να ξέρετε ότι η περιβαλλοντική καταστροφή από τα υδροηλεκτρικά έργα θα είναι τεράστια τα επόμενα χρόνια στην πατρίδα μας και σ’ αυτές τις περιοχές, όπως η Πίνδος, οι οποίες έχουν ακόμα διασωθεί. Υπάρχουν και οι ρυθμίσεις που φέρνετε για τα μικρά υδροηλεκτρικά έργα στα οποία είχατε βάλει κάποιες προϋποθέσεις, όπως να μην υπάρχει αποταμιευτήρας, να μην υπάρχει αποταμίευση νερού, να μην εκτρέπεται το νερό να πηγαίνει σε άλλο ρέμα και σε άλλη περιοχή κ.λπ.. Και έρχεστε τώρα με τη διάταξη που κατέθεσε την πρώτη μέρα συζήτησης του νομοσχεδίου ο κ. Χατζηδάκης ο νέος Υπουργός και λέει ότι αυτές οι προϋποθέσεις δεν ισχύουν. Μα, είναι σοβαρά πράγματα αυτά; Δεν είναι νομοθετικό έργο αυτό της Βουλής, σήμερα να νομοθετούμε με τέτοια προχειρότητα. Σας λέω, στην περιοχή μου για μικρά έργα, γιατί είναι περιοχή που έχει νερά. Σε κάθε ρέμα πλέον έχουν ανοίξει ορέξεις σε όλους στους δήμους να τα δώσουν σε κάποιους ιδιώτες. Στα Θεοδώριανα έχουμε πολύ πλούσια σε νερό ρέματα, το Μουζάκι και την Άσπρη Γκούρα, το ένα είναι δυναμικότητας 3,9 MW και το άλλο 3 ΜW. Την παροχή του νερού ο ιδιώτης την κρατάει όποτε θέλει και όταν πάνε οι υπηρεσίες της Νομαρχίας να ελέγξουν, το αφήνει το νερό. Αυτή η δουλειά γίνεται συνεχώς. Καταστρέφουν το περιβάλλον, γι’ αυτό βάλτε προϋποθέσεις. Δεν λέω να μην γίνονται, να γίνονται κάποια και μικρά υδροηλεκτρικά έργα εκεί που χρειάζονται και εκεί που απαιτούνται, αλλά όχι τα πάντα να τα αφήσουμε ελεύθερα. Είναι περιβαλλοντικό όνειδος, περιβαλλοντική ντροπή αυτό το νομοσχέδιο για την καταστροφή που θα επιφέρει. Μην συνδέεστε με αυτό. Μην συνδέετε, κύριε Υφυπουργέ, τη δική σας παρουσία στο Υπουργείο, γιατί είστε από μία αντίστοιχη περιοχή με τη δική μου, με αυτό το νομοσχέδιο, με αυτές τις διατάξεις. ‘Ισα-ίσα ο κόσμος πάει μπροστά, πάει σε μία πιο πράσινη λογική, σε μία πιο πράσινη μορφή ανάπτυξης.Πρόσφατα στον Άραχθο που έγινε ο εορτασμός των Θεοφανείων, έριξαν από τη γέφυρα το σταυρό και τον έπιασαν οι άνθρωποι που κάνουν ράφτινγκ μέσα στο ποτάμι. Σε εκείνο το σημείο ουσιαστικά και λίγο πιο πάνω θα είναι φράγμα, αν δώσετε αυτήν την άδεια. Αφήστε μας να αναπτυχθούμε με μία αειφόρα λογική με ήπιες μορφές ανάπτυξης, να αναπτυχθούν οι περιοχές μας. μην μας χαντακώνετε! Αφήσαμε την Ήπειρο όλες οι κυβερνήσεις χαντακωμένη τόσα χρόνια, την αφήσαμε πίσω. Και λέμε, δεν μας βοηθάτε, αλλά μην μας καταστρέφετε, μην μας δημιουργείτε προβλήματα. Έκκληση κάνουμε και την κραυγή αγωνίας ουσιαστικά εκφράζω από αυτό εδώ το Βήμα της Βουλής. Τίποτα άλλο δεν θέλω να πω, κύριε Υπουργέ. Φέρτε μία διάταξη. Σας κάνω έκκληση πραγματικά ως συνάδελφος, σαν νέος Υφυπουργός να φέρετε μία διάταξη. Όσες αποφάσεις έχουν τελεσιδικήσει στα δικαστήρια, στο Συμβούλιο Επικρατείας, οπουδήποτε και ξανακάνουν αίτηση για το νέο έργο, να μην ξαναγίνει. Δεν αντέχουμε άλλο. Δεν αντέχουν οι κάτοικοι, οι φορείς και οι πολίτες να συζητάμε τα ίδια και για το ίδιο θέμα να τρέχουμε πάλι στα δικαστήρια. Είναι και δαπανηρό και ψυχοφθόρο. Νομίζω ότι είναι μία λογική διάταξη που αντέχει και κριτικής και σοβαρότητας.
H Κινηματογραφική λέσχη Άμφισσας έχει προγραμματίσει δύο προβολές την Κυριακή στις 6:30μμ και στις 9:15μμ στο Πνευματικό Κέντρο Άμφισσας με την ταινία :Η σκόνη του Χρόνου Διαβάστε λίγα λόγια για την ταινία
Ένας 50χρονος σκηνοθέτης γυρίζει ταινία με θέμα την πορεία των γονιών του κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Καθώς ο σκηνοθέτης μελετά τις συνθήκες της εποχής, και τη «σιδηρά κουρτίνα» που χώρισε τους γονείς του για πολλά χρόνια, βρίσκει τον εαυτό του, να είναι το πρόσωπο κλειδί στην ίδια του την ταινία. Λίγα λόγια : Δεύτερη ταινία της τελευταίας τριλογίας του πολυβραβευμένου σκηνοθέτη, μετά από το 2003 και «Το λιβάδι που δακρύζει». Η ταινία εκτυλίσσεται στην πρώην Σοβιετική Ένωση, στα σύνορα Αυστρίας-Ουγγαρίας, στην Ιταλία και τη Νέα Υόρκη μεταξύ 1953 και 1974, από τις παραμονές του θανάτου του Στάλιν μέχρι την παραίτηση Νίξον στην Αμερική και την πτώση της Ελληνικής χούντας. Ο Γουίλιαμ Νταφόε, η Ιρέν Ζακόμπ, ο Μισέλ Πικολί, ο Χάρβευ Καιτέλ και ο Μπρούνο Γκανζ είναι το πολυεθνικό και πολυάστερο καστ του Αγγελόπουλου, ο οποίος επιστρέφει στην αγαπημένη του θεματική, τη ... σοσιαλιστική περίοδο της Ευρώπης. Ο Αγγελόπουλος που έχει –ήδη- αναβάλλει την προβολή της ταινίας στα πρόσφατα φεστιβάλ Καννών και Βενετίας, επίσης, έχει δημιουργήσει θέμα αναφορικά με την ένταξη της στα κρατικά βραβεία ποιότητας, έχει ορίσει την επίσημη προβολή της στις 22 του Νοέμβρη, στα πλαίσια του φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Σκηνοθέτης:Θόδωρος Αγγελόπουλος
Διάρκεια:2 ώρες,5 λεπτά
Ηθοποιοί:Willem Dafoe, Bruno Ganz, Irene Jacob, Michel Piccoli
Σεναριο:Θόδωρος Αγγελόπουλος
ΘΟΔΩΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ: ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ Η σχέση μου με τον κινηματογράφο άρχισε σχεδόν σαν εφιάλτης. Ήταν το ’46 ή ’47, δεν θυμάμαι. Πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, τότε που πήγαινε πολύς κόσμος στο σινεμά και εμείς μικροί τρυπώναμε ανάμεσα στον συνωστισμό των μεγάλων για να χαθούμε στο μαγικό σκοτάδι του εξώστη. Είδα πολλές ταινίες τότε, αλλά η πρώτη ήταν μια ταινία του Michael Curtiz, το «Angels With Dirty Faces». Υπάρχει μια σκηνή στην ταινία που ο ήρωας οδηγείται από δυο φύλακες στην ηλεκτρική καρέκλα. Καθώς προχωρούν, οι σκιές τους μεγαλώνουν στον τοίχο. Ξαφνικά μια κραυγή... Δεν θέλω να πεθάνω. Αυτή η κραυγή για καιρό μετά στοίχειωνε τις νύχτες μου. Ο κινηματογράφος μπήκε στη ζωή μου με μια σκιά που μεγάλωνε σ’ ένα τοίχο και μια κραυγή.
Άρχισα να γράφω πολύ νωρίς, εκείνη την ίδια εποχή, κάτω απ’ την ταραχή και τη συγκίνηση που μου είχαν δημιουργήσει οι αναταράξεις της Ιστορίας που είχαν προηγηθεί. Οι σειρήνες του πολέμου του ’40. Η είσοδος του Γερμανικού στρατού κατοχής σε μια έρημη Αθήνα. Πρώτοι ήχοι, πρώτες εικόνες. Έπειτα, ο Εμφύλιος το Δεκέμβρη του ’44. Η σφαγή. Η καταδίκη του πατέρα σε θάνατο. Το χέρι της μητέρας να τρέμει στο δικό μου καθώς ψάχναμε να βρούμε το πτώμα του ανάμεσα σε δεκάδες άλλα, σε ένα χωράφι. Καιρό μετά ένα μήνυμα του από μακριά. Η επιστροφή του μια μέρα βροχής. Πρώτες ιστορίες. Πρώτη επαφή με τις λέξεις, λέξεις που αναζητούν εικόνα. Τότε δεν ήξερα. Το κατάλαβα αρκετά αργότερα όταν έγραψα την πρώτη λέξη στο πρώτο σενάριο. Η λέξη ήταν «βρέχει».
Ο Όμηρος, οι αρχαίοι τραγικοί, και γενικά η αρχαία ελληνική γραμματεία, αποτελούσαν την εποχή μου μέρος της σχολικής μας παιδείας. Οι αρχαίοι μύθοι μας κατοικούν και τους κατοικούμε. Ζούμε σ’ ένα τόπο γεμάτο μνήμες, αρχαίες πέτρες και σπασμένα αγάλματα. Όλη η νεότερη ελληνική τέχνη φέρει τα σημάδια αυτής της συμβίωσης. Η διαδρομή μου, η πορεία μου, η σκέψη μου θα ήταν αδύνατο να μην έχουν ποτιστεί από όλα αυτά. Όπως λέει ο ποιητής «έβγαιναν απ’ το όνειρο, καθώς έμπαινα στο όνειρο. Έτσι ενώθηκε η ζωή μας και θα’ ναι δύσκολο πολύ να ξαναχωρίσει». Η σχέση μου με τη λογοτεχνία και την ποίηση μ’ έφεραν πολύ νωρίς κοντά σ’ όλες τις αναζητήσεις γλωσσικές ή αισθητικές του μοντερνισμού. Αργότερα, στις αρχές του ’60 στο Παρίσι, την εποχή της πολιτικοποίησης, το επικό θέατρο του Brecht, που αναιρούσε, ως ένα σημείο, τον ορισμό του Αριστοτέλη για την δραματική τέχνη, γινόταν σημείο αναφοράς. Πέρασαν χρόνια για να επιστρέψω στον Αριστοτέλη και στον ορισμό του για την τραγωδία: Έστιν ουν τραγωδία, μίμησης πράξεως σπουδαίας και τελείας... Πέρασαν χρόνια για να ανακαλύψω ότι ο μονόλογος της Μόλλυ στο τελευταίο κεφάλαιο του «Οδυσσέα» του Τ. Τζόυς, δεν είναι παρά η μακρινή ηχώ της εκπληκτικής περιγραφής, των όπλων του Αχιλλέα στην Ιλιάδα του Ομήρου.
Η «Αναπαράσταση», η πρώτη μου ταινία, γεννήθηκε την περίοδο της δικτατορίας των συνταγματαρχών ως απόπειρα ανασύνθεσης της αλήθειας, από τα θραύσματά της. Η αναπαράσταση όχι ως σκοπός αλλά ως δρόμος. Οι μικρές ιστορίες όπως αντανακλώνται αλλά και καθορίζονται από τη μεγάλη Ιστορία. Ο πατέρας ως σύμβολο, ως παρουσία και απουσία, ως μεταφορική έννοια και ως σημείο αναφοράς. Το ταξίδι, τα σύνορα, η εξορία. Η ανθρώπινη μοίρα. Η αιώνια επιστροφή. Θέματα που ακολούθησαν και μ’ ακολουθούν. Όλες μου οι εμμονές μπαίνουν και βγαίνουν στις ταινίες μου, όπως μπαίνουν και βγαίνουν, όπως σωπαίνουν για να ξαναεμφανιστούν αργότερα, τα όργανα μιας ορχήστρας. Είμαστε καταδικασμένοι να λειτουργούμε με τις εμμονές μας. Δεν κάνουμε παρά μόνο μια ταινία, δεν γράφουμε παρά μόνο ένα βιβλίο. Παραλλαγές και φούγκα πάνω στο ίδιο θέμα.
Πολλοί που μου έχουν κάνει την τιμή να ασχοληθούν με την δουλειά μου νομίζουν ότι ο τρόπος που γράφω είναι αποτέλεσμα μιας πολιτικής επιλογής. Δεν είναι ακριβώς έτσι. Βέβαια, όταν γύριζα τις «Μέρες του ‘36», μια ταινία πάνω στη δικτατορία, την εποχή της δικτατορίας, και ήταν αδύνατο να χρησιμοποιήσω άμεσες αναφορές, αναζήτησα μια κρυφή γλώσσα. Υπονοούμενα της Ιστορίας. Νεκροί χρόνοι μιας συνωμοσίας. Αποσιωπήσεις. Ο ελλειπτικός λόγος σαν αισθητική αρχή. Μια ταινία που όλα τα σημαντικά μοιάζουν να γίνονται εκτός κάδρου. Αλλά δεν ξεκινάει από αυτό το γεγονός η επιλογή των μεγάλων πλάνων. Δεν αποφάσισα λογικά να δουλεύω με μεγάλα πλάνα. Σκέφτομαι πάντα ότι ήταν μια φυσική επιλογή. Μια ανάγκη ένταξης του φυσικού χρόνου στο χώρο, ως ενότητα χώρου και χρόνου. Μια ανάγκη, οι λεγόμενοι νεκροί χρόνοι ανάμεσα στη δράση και την αναμονή της, που συνήθως εξαφανίζει το ψαλίδι του μοντέρ, να λειτουργήσουν μουσικά σαν παύσεις. Μια αντίληψη του πλάνου ως ζωντανού κυττάρου με εισπνοή, εκφορά του κυρίως λόγου και εκπνοή. Γοητευτική και επικίνδυνη επιλογή που συνεχίζεται ως τώρα.
Δουλεύω με την ίδια ομάδα συνεργατών από τότε που άρχισα. Με ξέρουν, τους ξέρω. Με τα χρόνια έχουν γίνει οικογένειά μου. Με θυμώνουν συχνά την ώρα της δουλειάς, μου λείπουν όταν δεν τους βλέπω. Αισθάνομαι αβέβαιος όταν ένας καινούριος τεχνικός μπει στην ομάδα, σαν από αυτόν να εξαρτώνται όλα. Μιλάω μαζί τους για τα σχέδια και τις αβεβαιότητες μου. Πέρασαν τόσα χρόνια κι ακόμα η ίδια ταραχή η ίδια συγκίνηση, η ίδια ανάγκη να είμαστε κοντά, κρατώντας την αναπνοή μας, περιμένοντας το τέλος ενός πλάνου.
Ταξίδια, χωρισμοί, περιπλανήσεις. Ένα αυτοκίνητο, ένας φίλος φωτογράφος να οδηγεί σιωπηλά, κι ο δρόμος. Πολλές φορές σκέφτομαι ότι το μοναδικό μου σπίτι, το μοναδικό μέρος πού αισθάνομαι ότι ισορροπώ, που γαληνεύω, είναι δίπλα στο φίλο που οδηγεί. Το παράθυρο ανοιχτό, το τοπίο να φεύγει. Οι εικόνες γεννιούνται σ’ αυτά τα ταξίδια. Δεν χρειάζεται να κρατάω σημειώσεις. Γεννιούνται με τις γραμμές τους, με τα χρώματά τους, με το ύφος τους, πολλές φορές και με τις κινήσεις της μηχανής, με τις αισθητικές τους ισορροπίες, με το φως τους. Οι εκατοντάδες φωτογραφίες χρησιμεύουν ως μνήμες. Όμως τίποτα δεν τελειώνει πριν από το γύρισμα. Στο γύρισμα αναπλάθονται όλα με βάση την καινούργια πραγματικότητα. Ηθοποιοί, απρόβλεπτα, ευτυχή ή ατυχή, ξαφνικές ιδέες. Κι όμως, η αρχή έχει προηγηθεί. Καιρό πριν. Τότε που από το τίποτα γεννιέται η ιδέα μιας ταινίας.
Πέρασαν τριάντα χρόνια σχεδόν από την πρώτη ταινία. Παραφράζοντας τον Eliot, θα μπορούσα να πω: Να ’μαι λοιπόν πιο πέρα, πιο μακριά από του δρόμου τα μισά. Τα χρόνια μου σπαταλημένα τα πιο πολλά ανάμεσα σε θυμούς της Ιστορίας, πασχίζοντας ακόμα να μάθω να χρησιμοποιώ εικόνες. Και κάθε μου προσπάθεια μια καινούργια αρχή και μια μορφή αποτυχίας γιατί μαθαίνουμε μόνο όταν δεν χρειάζεται να εκφραστούμε πια. Έτσι το κάθε τόλμημα ένα ξεκίνημα καινούργιο μέσα στης ανακρίβειας των αισθημάτων τον γενικό χαμό. Μέσα στου πάθους τις ασύντακτες ορδές. Μια έφοδος στο άναρθρο. Να βρεθεί ξανά αυτό που χάθηκε, και βρέθηκε, και χάθηκε πάλι. Να βρεθεί ξανά... In my end is my beginning.
Τις φωτογραφίες και το κείμενο μας έστειλαν κάτοικοι της Ιτέας. Όχι, μην απατάστε, δε βρέθηκε πετρέλαιο στην Ιτέα! Είναι εικόνες από τη ...Σκίτσα, το ρέμα που χωρίζει Ιτέα και Κίρρα, δίπλα στο πρώην Ξενία. Το ρέμα, συνήθως ξερό, κάπου κάπου σε περίοδο βροχοπτώσεων κατεβάζει νερό στον κόλπο, αλλά όχι μόνο. Τις τελευταίες μέρες, όπως έχει συμβεί και κατά το παρελθόν, κατεβαίνουν από το λόγγο και βιομηχανικά λύματα επεξεργασίας ελιάς (από πού άραγε;). Τις προηγούμενες μέρες λόγω της βροχής κατέληξαν στη θάλασσα (όπου κάνουμε μπάνιο το καλοκαίρι), ωστόσο τα τελευταία λύματα παρέμειναν στάσιμα, καθότι, όπως φαίνεται και από τις φώτο, η εκβολή του ρέματος προς τη θάλασσα είναι κατά το μεγαλύτερο μέρος φραγμένη! Το αποτέλεσμα είναι ένας ... βάλτος δυσώδης και επικίνδυνος για τη δημόσια υγεία, για τον οποίο οι αρχές δεν κάνουν τίποτα, όπως συμβαίνει χρόνια τώρα, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις και καταγγελίες που έχουν γίνει από τους πολίτες. Ούτε ποιος μολύνει το περιβάλλον βρέθηκε για να τιμωρηθεί (και συνεχίζει ανενόχλητος τη ‘δουλειά’ του), ούτε το ρέμα καθαρίστηκε, ούτε η εκβολή ανοίχτηκε για υπάρχει φυσιολογική ροή των υδάτων και να μη βαλτώνουν. Μόνη μας ελπίδα πλέον είναι η βροχή…
Η Άμφισσα περιλαμβάνεται στο πρωτοποριακό Εργομετρικό Πρόγραμμα «ΕΛΑ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ» για το 2009. Το πρόγραμμα, το οποίο διοργανώνεται με την πρωτοβουλία της COSMOTE, έχει ως στόχο να παροτρύνει τα παιδιά και τους εφήβους να ανακαλύψουν το άθλημα που τους ταιριάζει και κυρίως να κάνουν τον αθλητισμό τρόπο ζωής.
Επιστημονικά τεκμηριωμένο εκπαιδευτικό πρόγραμμα Πρόκειται για ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα αθλητικού προσανατολισμού για παιδιά ηλικίας 9-16 ετών που εφαρμόζεται με την επιστημονική υποστήριξη του εργαστηρίου Εργοφυσιολογίας – Εργομετρίας του Τμήματος Επιστήμης Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και τη διοργάνωση της ΕΥ ΖΗΝ. Σε μια ειδική κινητή μονάδα, εξοπλισμένη με μηχανήματα εργομέτρησης τελευταίας τεχνολογίας και στελεχωμένη με το άρτια καταρτισμένο επιστημονικό προσωπικό του ΤΕΦΑΑ Αθήνας (εργοφυσιολόγους και ειδικούς επιστήμονες), πραγματοποιούνται αξιόπιστες επιστημονικές μετρήσεις ταχύτητας, αντοχής, δύναμης και εκρηκτικότητας κάτω άκρων, δύναμης άνω άκρων, ευκαμψίας και σωματομετρήσεις.
Μέσω των μετρήσεων, αξιολογείται η ... φυσική κατάσταση των παιδιών, αναγνωρίζονται οι διατροφικές τους συνήθειες και τελικά σχηματίζεται μια ολοκληρωμένη εικόνα των αθλητικών ικανοτήτων και δυνατοτήτων των νέων, σύμφωνα με τα μοναδικά ατομικά χαρακτηριστικά του κάθε συμμετέχοντα.
Οφέλη Το Εργομετρικό Πρόγραμμα αποτελεί μια πρωτοβουλία της COSMOTE, η οποία εντάσσεται στο Πρόγραμμα Εταιρικής Ευθύνης της εταιρίας, στον τομέα της Κοινωνίας, στις δράσεις που αφορούν στην Παιδεία. Το Πρόγραμμα «ΕΛΑ ΣΤΟΝ ΑΘΛΗΤΙΣΜΟ» λειτούργησε για πρώτη φορά στην Ελλάδα το Νοέμβριο του 2006 και από τότε έως και σήμερα έχει επισκεφθεί 34 Δήμους της Αττικής, ενώ έχουν εργομετρηθεί 7976 παιδιά.
Οι συμμετέχοντες έλαβαν τα αποτελέσματα της εργομετρικής αξιολόγησής τους μέσω ενός προσωπικού δελτίου, που τους παρείχε ενημέρωση για το επίπεδο των φυσικών τους ικανοτήτων με βάση ελληνικά και διεθνή πρότυπα για τις συγκεκριμένες ηλικίες και τους κατευθύνει να επιλέξουν τα αθλήματα που τους ταιριάζουν. Επίσης, οι συμμετέχοντες ενημερώνονται για τις διατροφικές τους συνήθειες και παροτρύνονται να υιοθετήσουν έναν υγιεινό τρόπο διατροφής. Τα αποτελέσματα που λαμβάνει κάθε συμμετέχοντας μπορούν να αποτελέσουν ένα σημαντικό εργαλείο για την έγκυρη ενημέρωση των γονέων σχετικά με τις φυσικές ικανότητες και ιδιαιτερότητες των παιδιών τους αλλά και τη σημασία της καθημερινής σωστής άσκησης και διατροφής προσαρμοσμένο στις ανάγκες του κάθε παιδιού.
Είναι η πρώτη φορά που συλλέγονται στην Ελλάδα δεδομένα για τη φυσική κατάσταση των νέων των ηλικιών αυτών (9-16 ετών) με όργανα υψηλής τεχνολογίας και αυστηρές επιστημονικές μεθόδους. Η επέκταση του προγράμματος στην περιφέρεια και η μέτρηση ενός μεγάλου και αντιπροσωπευτικού δείγματος ατόμων, θα έχει ως αποτέλεσμα να διαμορφωθεί για πρώτη φορά μια έγκυρη και αξιόπιστη εικόνα για τη φυσική κατάσταση των Ελληνοπαίδων.
Επιστημονικά αποτελέσματα Ενδεικτικά αναφέρονται κάποια από τα επιστημονικά ευρήματα που έχουν προκύψει από τις μετρήσεις του προγράμματος για το 2008: Τα πιο δημοφιλή αθλήματα στα αγόρια είναι το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, αφού ασχολούνται με αυτά περίπου το 60% των συμμετεχόντων αγοριών, ενώ το 10% ασχολείται με την κολύμβηση. Στα κορίτσια, τα ποσοστά ενασχόλησης με αθλήματα μοιράζονται το βόλεϊ (~20%), η κολύμβηση (~12%), το μπάσκετ (~12%), ο στίβος (~11%), οι χοροί (~10%) και η ρυθμική/ενόργανη γυμναστική (~13%). Ένα σημαντικό ποσοστό παιδιών (30%) ασχολούνται με αθλήματα για τα οποία απαιτείται διαφορετικό επίπεδο φυσικών ικανοτήτων από αυτές που διαθέτουν. Ένα σημαντικό ποσοστό παιδιών (20%) γευματίζει 2-3 φορές την εβδομάδα εκτός σπιτιού. Ένα σημαντικό ποσοστό παιδιών δεν τρώει πρωινό (~21%) και καταναλώνει καθημερινά γλυκά και αναψυκτικά(~30%).
Στο πλαίσιο του προγράμματος, στο Βόλο θα βρεθεί και ο Ολυμπιονίκης της άρσης βαρών και πρεσβευτής Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης της COSMOTE, Πύρρος Δήμας, ο οποίος στέκεται στο πλευρό της COSMOTE στην επιτυχημένη αυτή πρωτοβουλία μεταφέροντας το δικό του μήνυμα στους νέους.
Η κινητή μονάδα θα φιλοξενηθεί στο Δημοτικό Κλειστό Γυμναστήριο (Χριστολιάς Καμπεράκης), το Σάββατο 28 και ώρα 17:00-20:00 και την Κυριακή 29 Μαρτίου 2009 τις ώρες 11:00-14:00 .
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΠΙΣΚΕΨΕΩΝ ΤΟΥ ΕΡΓΟΜΕΤΡΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ ΣΕ ΔΗΜΟΥΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΚΑΙ ΣΤΕΡΕΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΤΟ 2009
2 ΛΙΒΑΔΕΙΑ 21/3/2009 22/3/2009 21/3 (17:00-20:00) 22/3 (11:00-14:00 και (17:00-20:00
Τα φάγανε τα λεφτά και θέλουν κι άλλα. Δεν έχει αυξήσεις φέτος, πάρα μόνο στους φόρους. Η κυβέρνηση ανακάλυψε ότι αυτά που φάγανε οι κουμπάροι , οι χρηματιστηριακές από τα συνταξιοδοτικά ταμεία μας, τα χιλιάδες στελέχη (γαλάζια πλέον, όχι πράσινα) πρόεδροι , σύμβουλοι, γενικοί γραμματείς κλπ, και οι ευνοούμενοι τους Τραπεζίτες και μεγαλοκομπιναδόροι, ήταν τόσα που είχαν σαν συνέπεια να τελειώσουν τα χρήματα και να χρειάζονται πλέον να τους δώσουμε κι άλλα χρήματα για να ...διαχειριστούν.
Οι εργαζόμενοι δεν θα πληρώσουμε τα σπασμένα. Συμμετέχουμε στις Απεργίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ Η ανακοίνωση της ΑΔΕΔΥ
19/03/2009
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ 19.3.2009 Για μια ακόμη φορά οι εργαζόμενοι στο δημόσιο και οι ... συνταξιούχοι είναι τα μόνιμα θύματα της εισοδηματικής πολιτικής της Κυβέρνησης. Δέχονται την επίθεση και καλούνται να πληρώσουν την κρίση τα μεσαία και χαμηλά εισοδηματικά στρώματα όταν οι «έξυπνοι» φοροδιαφεύγουν και εισφοροδιαφεύγουν.
Είναι χαρακτηριστικό ότι οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο έχουν φθάσει τα 20 δις ευρώ και κανείς δεν ενδιαφέρεται να τα εισπράξει, όταν η Κυβέρνηση χαρίζει ουσιαστικά 28 δις στις Τράπεζες.
Είναι επίσης υπολογισμένο ότι και αυτό το «εφάπαξ έκτακτο επίδομα» που δίνεται σαν μια μορφή ελεημοσύνης έχει κόστος περί τα 90 εκ. ευρώ όταν από τα μεσαία εισοδηματικά κλιμάκια των Δημοσίων Υπαλλήλων αφαιρούνται 100 εκ. ευρώ, επειδή παγώνουν οι μισθοί, δηλαδή γίνεται ανακατανομή της φτώχειας και επιχειρείται μέσα από διαδικασίες κοινωνικού αυτοματισμού και εικονικής πραγματικότητας να στραφεί η μία εισοδηματική τάξη απέναντι στην άλλη.
Τρία είναι τα χαρακτηριστικά των μέτρων της Κυβέρνησης:
1.- Το πάγωμα των μισθών και των συντάξεων και η καθήλωσή τους στο μέλλον.
2.- Η επανάληψη και στο Δημόσιο των ρυθμίσεων που έγιναν στις ΔΕΚΟ με την προώθηση νέου μισθολογίου μόνο για τους νεοπροσλαμβανόμενους με βασικό στόχο το διαχωρισμό νέων και παλαιών εργαζομένων.
3.- Η μείωση του μόνιμου προσωπικού και η ενίσχυση του προσωπικού που εργάζεται με ελαστική μορφή εργασίας και έχει προσληφθεί με πελατειακά κριτήρια με συνέπεια την περαιτέρω υποβάθμιση της δημόσιας διοίκησης, την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων και με μεγαλύτερα προβλήματα στα ασφαλιστικά ταμεία.
Αυτή η νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική που μειώνει την αγοραστική δύναμη, θα έχει σε μία περίοδο ύφεσης σοβαρή επίπτωση στη συνολική ζήτηση, στη συνολική κατανάλωση, στη συνολική παραγωγή άρα και στο σύνολο της πραγματικής οικονομίας.
Όταν σε όλο τον κόσμο αναζητούνται πολιτικές ενίσχυσης της αγοραστικής δύναμης, ενίσχυσης του Δημόσιου Τομέα, άρα και της ζήτησης, στην Ελλάδα δρομολογούνται πολιτικές συνολικής κατάρρευσης της οικονομίας.
Η πολιτική αυτή είναι ομολογία χρεοκοπίας και αδυναμίας άσκησης σοβαρού και υπεύθυνου κυβερνητικού έργου, είναι ισοπέδωση του συστήματος του μισθολόγιου των Δ.Υ., είναι η ταφόπλακα στη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης και σε ότι έχει απομείνει όρθιο.
Οι εργαζόμενοι στο δημόσιο δεν θα πληρώσουν την κρίση για την οποία ευθύνονται οι πραγματικοί έχοντες και το Τραπεζικό σύστημα.
Η απεργία στις 2 του Απρίλη θα είναι η αφετηρία νέων δυναμικών αποφασιστικών αγωνιστικών κινητοποιήσεων για να ανατραπεί αυτή η πολιτική.
Όλοι στις κοινές απεργιακές συγκεντρώσεις. Στην Αθήνα 11 το πρωί στο Πεδίο του Άρεως. Από την Εκτελεστική Επιτροπή της Α.Δ.Ε.Δ.Υ.
Δείτε τα υλικά της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ για την Απεργία.
Επειδή τοποθετήθηκαν κάποια σχόλια στην προηγούμενη ανάρτηση αντί άλλης απάντησης, τοποθετώ περισσότερες πληροφορίες. Όσοι δεν είναι μισθοφόροι και έχουν καθαρό μυαλό, θα καταλάβουν το νόημα της πρώτης ανάρτησης. Όσους αγωνίζονται ακόμα και μέσα στα κελιά για τα ανθρώπινα δικαιώματά το Iteanet τους υποστηρίζει.
Η Κατερίνα ενοχλούσε...
Καταγγελία προς τον συνήγορο του πολίτη
της κρατούμενης Γκουλιώνη Αικατερίνης
Ελεώνας Θηβών (20-02-09), Είμαι 41 ετών σήμερα, εξαρτημένη από την ηρωίνη από τα 17 μου. Τόσα χρόνια αρρώστια και εξάρτηση από μία ουσία που αν δεν την είχα δε θα μπορούσα να είμαι όρθια για να δύναμαι να εργαστών, για να μπορέσω να ζήσω.
Τον χειρότερο εφιάλτη, όμως, που οι περισσότεροι άνθρωποι θεωρούν αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης, δεν είχα ποτέ φανταστεί ότι θα τον ζήσω έτσι όπως τον ζω και όπως καθημερινώς απειλούμαι ότι μπορεί ανά πάσα στιγμή να υποστώ.
Αυτό το «αυτονόητο συνεπακόλουθο της εξάρτησης», λοιπόν, είναι η φυλάκιση η οποία, ουσιαστικά σημαίνει ... την αιχμαλωσία και την ομηρία μου από τους δεσμοφύλακες που ελέγχουν κι επεμβαίνουν ακόμη και στα γεννητικά μου όργανα και στ’ απόκρυφα σημεία του σώματός μου.
Όποτε μπαίνω στην φυλακή είτε γιατί εισάγομαι πρώτη φορά είτε γιατί επιστρέφω από δικαστήριο είτε γιατί πήγα νοσοκομείο δέχομαι την εξής επίθεση, η οποία ονομάζεται «έρευνα»:
Η δεσμοφύλακας με υποχρεώνει να βγάλω όλα μου τα ρούχα, με βάζει να σκύψω, ν’ ανοίξω τους γλουτούς, να βήξω και παρατηρεί τον πρωκτό μου. Πολλές φορές βρίσκει ευκαιρία να παρατηρήσει γυμνό σώμα και με κοιτάει καλά καλά, μου φέρεται προσβλητικά, ειρωνικά, θρασύτατα, σα να’ μαι το τελευταίο σκουπίδι.
Μετά μου δίνουν άλλα ρούχα, από την αποθήκη τους, παράτερα και εξευτελιστικά, μου παίρνουν το σουτιέν γιατί, λέει, «απαγορεύεται» να το φοράω στην απομόνωση γιατί λέει, δήθεν μπορεί να…αυτοκτονήσω μ’ αυτό, μου δίνουν παπούτσια μεγαλύτερο μέγεθος απ’ το δικό μου και περπατάω σαν παλιάτσος και με οδηγούν στο φαρμακείο. Εκεί, με βάζουν να καθίσω σε γυναικολογική καρέκλα και η δεσμοφύλακας βάζει το δάχτυλό της στο αιδοίο μου μέσα στον κόλπο. Στην συνέχεια υποχρεούμαι να ουρήσω μπροστά στην δεσμοφύλακα για να κάνουν το ναρκωτέστ.
Μια φορά, στο χαρτί που ήταν τοποθετημένο στην γυναικολογική καρέκλα όπου μ’ έβαλαν να κάτσω είδα μία τρίχα από προηγούμενη ερευνηθείσα. Η αποστείρωση στα εργαλεία τους είναι κάτι που ενίοτε θυμούνται. Σε άλλες βάζουν διαστολείς και σκουριασμένους, πολλές φορές, τους βάζουν το δάχτυλό τους και συγχρόνως πιέζουν προς τον ορθό ή και από επάνω στη βουβωνική χώρα σε σημείο που η κρατούμενη να πονάει. Τα ειρωνικά σχόλια και τα σόκιν «αστειάκια» των δεσμοφυλάκων δεν λείπουν από το «ρεπερτόριό» τους…
Προσφάτως που αρνήθηκα την κολπική έρευνα και από τον γυναικολόγο, διότι ανεξαρτήτου μορφώσεως, ειδικεύσεως και μορφωτικού επιπέδου το να σου χώνει ο καθείς τα δάχτυλά του είναι τουλάχιστον «απρεπές», θα έλεγα, και ζητούσα υπερηχογράφημα, με απείλησαν ότι θα με δέσουν όλη νύχτα με τη χειροπέδα στο κάγκελο και αυτή την απειλή συγκεκριμένα την ξεστόμισε η δεσμοφύλακας που τελεί χρέη…νοσοκόμας στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θηβών (Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.) Γκαβάνα Στέλα παρουσία της υπαρχιφύλακα Σαμπάνη Σωτηρίας, μου είπε πως αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να δεχτώ την κολπική κι αυτή που δεν είναι, είναι «άλλο πράμα». Εν ολίγοις αυτό που μου είπαν και λένε είναι ότι αφού είμαι κρατούμενη πρέπει να μου κάνουν ότι θέλουν και να μην αντιδράω.
Με οδήγησαν στην υποδιευθύντρια Καφρίτσα Αγλαϊα, η οποία μου είπε πως αφού αρνούμαι την κολπική έρευνα ότι βρεθεί από ναρκωτικά στην φυλακή θα το χρεώσει σ’ εμένα και πως θα με κρατήσει πολλές ημέρες στην απομόνωση. Όταν της ζήτησα να μου κάνει υπερηχογράφημα διότι δεν αντέχω άλλο αυτόν τον βιασμό της κολπικής μου είπε πως δεν έχει αυτή τη δυνατότητα. Της απάντησα ότι δεν είμαι υποχρεωμένη να πληρώνω εγώ τη δική τους ανεπάρκεια και με οδήγησαν στην απομόνωση όπου ούτως ή άλλως θα με οδηγούσαν, κάνοντας κολπική ή μη.
Στην απομόνωση με έκλεισαν σ’ εάν κελί όπου έπρεπε να χτυπάω το κουδούνι για να’ ρθει η δεσμοφύλακας να μου ανοίξει να πάω στην μία τουαλέτα που είναι κοινή για όλες τις κρατούμενες στον χώρο αυτόν και παρακολουθούμενη από κάμερα.
Την ώρα της αφόδευσης σε παρακολουθεί η δεσμοφύλακας από την κάμερα κι όταν δει τα περιττώματά σου τότε της ζητάς την άδεια να τραβήξεις καζανάκι.
Εκτός του ότι είμαι αναγκασμένη να κάνω την ανάγκη μου μπροστά σε δεσμοφύλακα είμαι υποχρεωμένη να κάνω 8 αφοδεύσεις για να με βγάλουν από την απομόνωση αλλά κι αυτό, πάλι, εξαρτάται από τις διαθέσεις τους.
Οι περισσότερες κρατούμενες αναγκάζονται να παίρνουν καθαρτικό για να επιτύχουν αυτές τις κενώσεις και αρκετές φορές είτε δεν έρχεται η δεσμοφύλακας να τους ανοίξει την πόρτα είτε είναι άλλη κρατούμενη στην τουαλέτα και στην κυριολεξία ενεργούνται επάνω τους. Δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιες δεσμοφύλακες τις εξευτελίζουν γιατί ενεργήθηκαν επάνω τους ή τους λένε απειλητικά ότι «εδώ είναι Θήβα και το κουδούνι για να πας τουαλέτα θα το χτυπάς όταν έχεις μεγάλη ανάγκη», την οποιά «μεγάλη ανάγκη» την κρίνει η δεσμοφύλακας ή της λένε με δυσφορία «πάλι τουαλέτα θέλεις;» και άλαλ τέτοια με ανείπωτη απανθρωπιά και σαδισμό.
Μου έχει συμβεί να μη μου ανοίγει η δεσμοφύλακας την πόρτα του κελιού για να πάω στην τουαλέτα και ανγκαζόμουν να ουρώ σε πλαστικό μπουκάλι νερού και αργότερα να έχω πρόβλημα με το έντερό μου από την συγκράτηση των κοπράνων. Στο τέλος, έφτασα στο σημείο να κλωτσάω την πόρτα του κελιού για να μου ανοίξει, να μου φέρεται προκλητικά και υποτιμητικά και επειδή την αποκάλεσα «κότα» έγραψε μία ψευδή αναφορά (η κα Δανιηλίδου Χαρίκλεια ει΄ναι η εν λόγω δεσμοφύλακας) σε συνεργασία με τον αρχιφύλακα Γαλάνη Ιωάννη που ήταν υπηρεσία εκείνη την ημέρα και σε αυτόν αναφερόταν η κα Δανιηλίδου, με πέρασα πειθαρχικό κι ο υποτελής σε αυτούς, εισαγγελέας Πρασσάς Γεώργιος με τιμώρησε με πειθαρχική ποινή εγκλεισμού σε κελί της απομόνωσης για πέντε μέρες με, επιπροσθέτως παράνομη, στέρηση καφέ, τσιγάρου και τηλεφώνου.
Πειθαρχικό το οποίο παραγράφεται σε δυο χρόνια πράγμα που σημαίνει πως εκτός του μαρτυρίου που υπέστην δεν θα αποφυλακισθώ με υφ’ όρων απόλυση, δεν θα πάρω άδεια και οι άρρωστοι γονείς μου και η 21χρονη κόρη μου θα περιμένουν πολύ για να με δουν και να τους στηρίξω.
Όλα αυτά συνέβησαν στη γυναικεία φυλακή Κορυδαλλού, αλλά αυτοί οι κύριοι υπηρετούν σήμερα στη Θήβα όπως και ο αρχιφυλακεύων Κοράκης Παναγιώτης, ο οποίος στην εδώ απομόνωση της Θήβας μου είπε πως παρ’ όλες τις 8 κενώσεις κλπ δικαιούται «βάσει του εσωτερικού κανονισμού» να με κρατήσει έξι ημέρες στην απομόνωση. Ο εσωτερικός κανονισμός δεν γράφει κάτι τέτοιο, αντίθετα λέει πως η τριήμερη κράτηση στην απομόνωση γίνεται μ’ εντολή εισαγγελέα και παρατείνεται εφόσον έχουν βρεθεί απαγορευμένες ουσίες στο σώμα του κρατούμενου και δεν μπορούν να αφαιρεθούν…
Μπάνιο δεν μπορείς να κάνεις στην απομόνωση –ειδικό χώρο κράτησης τον ονομάζουν λες και αλλάζοντας όνομα σε κάτι παύει και η φρίκη- γιατί όταν τύχει να έχει ζεστό νερό δεν είναι εκεί η δεσμοφύλακας και όταν είναι εκεί μπορεί να σε βγάλει από το κελί για να κάνεις μπάνιο, το νερό να είναι κρύο και να επιμένει πως είναι ζεστό βγάζοντάς σε τρελή.
Όταν και αν κάνεις μπάνιο σε παρατηρεί. Έτσι, μένουμε χωρίς μπάνιο για 7 μέρες και άνω. Καφέ, νερό υποχρεούσαι να παραγγείλεις μόνο από το καφενείο της φυλακής το οποίο λειτουργεί για τους δεσμοφύλακες και δουλεύουν σε αυτό κρατούμενες. Την τελευταία φορά που κρατήθηκα στην απομόνωση πλήρωσα 20 ευρώ στο καφενείο. Με αυτά τα χρήματα μπορούσα να περάσω περίπου είκοσι μέρες αγοράζοντας καφέ, ζάχαρη κλπ ενώ τα πλήρωσα μέσα σε πέντε μέρες. Αλλά εδώ η διαχείριση των χρημάτων μας εξαρτάται από τις ορέξεις της υπηρεσίας του Κ.Κ.Γ.Ε.Θ.
Όταν λοιπόν, αποφασίσουν οι ασύδοτοι βασανιστές μας να μας βγάλουν από την απομόνωση πρέπει να περάσουμε το ίδιο μαρτύριο της σωματικής έρευνας και της κολπικής εισβολής. Αυτό το ίδιο μαρτύριοι της έρευνας μπορεί ανά πάσα στιγμή να μου το κάνουν και στο θάλαμο, όπου μένω, όταν υπάρχει υπόνοια για ύπαρξη απαγορευμένων ουσιών. Μπαίνουν μέσα στο θάλαμο, μας ξυπνάνε, μας κάνουν σωματική και κολπική έρευνα, μας βγάζουν έξω από τον θάλαμο και ανακατεύουν όλα μας τα πράγματα πετώντας τα κάτω. Μετά χάνουμε πράγματα μας γιατί τα πετάνε ή τα παίρνουν και πρέπει να τακτοποιήσουμε ολόκληρο το θάλαμο για να μπορέσουμε να κοιμηθούμε…
Κάποτε ήμουν άνθρωπος με όνειρα, με όρεξη για μάθηση, με κερδοφόρα επιχείρηση, με όρεξη για δημιουργία.
Σήμερα, όλος αυτός ο πόνος, η κακοποίηση, ο βιασμό του σώματος και της ψυχής που έχω υποστεί με κάνουν να ονειρεύομαι πως τους σκοτώνω όλους αυτούς που πληρώνονται για να βασανίζουν αδύναμους ανθρώπους.
Σφίγγοντας τα δόντια σιγοψιθυρίζω «και για το πείσμα σας, γουρούνια, θα αντέχω» ελπίζοντας να έρθει κάποια μέρα που θα σταμτήσουν να απλώνουν τα βρώμικα, διεστραμμένα χέρια τοςυ επάνω σε αδύναμους ανθρώπους. Το ξέρω πως ο κόσμος δεν αλλάζει, ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΖΕΤΑΙ, όμως, φτάνει να μην αδιαφορούμε.
Ποτέ δεν πρόκειται να ξεπεράσω τα όσα υπέστην και υπόκειμαι μεσα στη φυλακή.
Τη Πέμπτη 12 Μαρτίου και την Παρασκευή 13 Μαρτίου 2009 διεξήχθησαν στο Πνευματικό
