Η αγαπημένη μας δασκάλα, κυρία Αποστολίνα Σαΐτη, τα είπε όλα...
" "Για που το βάλες καρδιά μου.. ", που πας Ελένη μου;
´Εναν ολόκληρο χρόνο πάλευες σε αγώνα άνισο 12 χρονών παιδί, με το μπαμπά σου, τη μαμά σου και την αδελφούλα σου στο πλευρό σου.. τους συγγενείς σου, αλλά και μια πόλη, ένα Νομό ολόκληρο, φίλους καρδιακούς-ανθρώπους πραγματικούς, ανιδιοτελείς και συναισθηματικούς, γνωστούς αλλά και αγνώστους που σε αγάπησαν και σε σκεφτόντουσαν κάθε μέρα.. παιδιά που τραγουδήσαν για ´σένα.. τους συμμαθητές σου που σε περίμεναν, να γίνεις καλά.. Αυτό θέλαμε, σ´ αυτό ελπίζαμε Ελένη μου..
Δεν είναι δίκαιο να φεύγουν έτσι παιδικές ψυχές, να μη μπορούν να ζήσουν την κάθε μέρα, να δημιουργήσουν.. δεν είναι δίκαιο γονείς να βυθίζονται στη θλίψη για πάντα..
Δε θα σε ξεχάσω ποτέ Ελένη μου, είμαι τυχερή που σε είχα μαθήτριά μου, έμαθα πολλά από 'σένα.. είδα πως είναι τα παιδιά να προοδεύουν από τον αγώνα τους τον προσωπικό και μόνο, με πείσμα, υπομονή και επιμονή, με ήθος, με ηρεμία και αποφασιστικότητα.. Είχες ταλέντο Ελένη μου και αγαπούσες τη μουσική, το τραγούδι, το πιάνο.. Εκεί ήμουν και σε είδα, στη Σικελία πριν 18 μήνες, όταν μαζί με τους συμμαθητές σου κάνατε το σχολείο σας και την Ιτέα υπερήφανη με το τραγούδι που έγραψες και τραγούδησες μαζί τους, μπροστά σε μαθητές και εκπαιδευτικούς από 6 χώρες.. μας γεμίσατε την ψυχή υπερηφάνεια .. και από σήμερα.. σιωπή.
Έχω πολλά να γράψω για ´σένα Ελένη μου αλλά μου ανεβαίνει ένας κόμπος στο λαιμό.. Στους νέους μαθητές μου θα λέω πάντα το όνομά σου και την ιστορία σου, να σε μάθουν κι αυτοί, να μάθουν ποιά ήσουν, τι καταπληκτικό παιδί ήσουν Ελένη μου.
Καλό παράδεισο ψυχούλα μου.
Θα σε αγαπάω και θα σε θυμάμαι για ΠΑΝΤΑ."
" "Για που το βάλες καρδιά μου.. ", που πας Ελένη μου;
´Εναν ολόκληρο χρόνο πάλευες σε αγώνα άνισο 12 χρονών παιδί, με το μπαμπά σου, τη μαμά σου και την αδελφούλα σου στο πλευρό σου.. τους συγγενείς σου, αλλά και μια πόλη, ένα Νομό ολόκληρο, φίλους καρδιακούς-ανθρώπους πραγματικούς, ανιδιοτελείς και συναισθηματικούς, γνωστούς αλλά και αγνώστους που σε αγάπησαν και σε σκεφτόντουσαν κάθε μέρα.. παιδιά που τραγουδήσαν για ´σένα.. τους συμμαθητές σου που σε περίμεναν, να γίνεις καλά.. Αυτό θέλαμε, σ´ αυτό ελπίζαμε Ελένη μου..
Δεν είναι δίκαιο να φεύγουν έτσι παιδικές ψυχές, να μη μπορούν να ζήσουν την κάθε μέρα, να δημιουργήσουν.. δεν είναι δίκαιο γονείς να βυθίζονται στη θλίψη για πάντα..
Δε θα σε ξεχάσω ποτέ Ελένη μου, είμαι τυχερή που σε είχα μαθήτριά μου, έμαθα πολλά από 'σένα.. είδα πως είναι τα παιδιά να προοδεύουν από τον αγώνα τους τον προσωπικό και μόνο, με πείσμα, υπομονή και επιμονή, με ήθος, με ηρεμία και αποφασιστικότητα.. Είχες ταλέντο Ελένη μου και αγαπούσες τη μουσική, το τραγούδι, το πιάνο.. Εκεί ήμουν και σε είδα, στη Σικελία πριν 18 μήνες, όταν μαζί με τους συμμαθητές σου κάνατε το σχολείο σας και την Ιτέα υπερήφανη με το τραγούδι που έγραψες και τραγούδησες μαζί τους, μπροστά σε μαθητές και εκπαιδευτικούς από 6 χώρες.. μας γεμίσατε την ψυχή υπερηφάνεια .. και από σήμερα.. σιωπή.
Έχω πολλά να γράψω για ´σένα Ελένη μου αλλά μου ανεβαίνει ένας κόμπος στο λαιμό.. Στους νέους μαθητές μου θα λέω πάντα το όνομά σου και την ιστορία σου, να σε μάθουν κι αυτοί, να μάθουν ποιά ήσουν, τι καταπληκτικό παιδί ήσουν Ελένη μου.
Καλό παράδεισο ψυχούλα μου.
Θα σε αγαπάω και θα σε θυμάμαι για ΠΑΝΤΑ."