Ένας φίλος μας έστειλε ένα κείμενο για μια θεατρική παράσταση στο Γαλαξίδι
Το κείμενο είναι το εξής:
Ξεκινάει σήμερα 10μ.μ. στο Γαλαξίδι το CARAVAN STAGE TOUR 2009, ένα show που εκτυλίσσεται στο πλοίο της ομάδας αυτής, το StargeBarge, το οποίο ξεχειμώνιασε φέτος στο Γαλαξίδι και συνεχίζει το ταξίδι του προς Ιόνιο και Αδριατική το καλοκαίρι.
Θα ακολουθήσουν 2 ακόμα παραστάσεις το Σαββατοκύριακο την ίδια ώρα στο Γαλαξίδι, πιστεύω πως θα 'ναι μοναδικό το θέαμα.Μη το χάσετε!!!!
Για περισσότερες πληροφορίες παραπέμπω στο site:
http://www.caravanstage.org/
Σελίδες
▼
Παρασκευή 12 Ιουνίου 2009
Σε εξέλιξη φωτιά στους Άγιους Πάντες Φωκίδας
Μεγάλη φωτιά ξέσπασε το απόγευμα της Παρασκευής κοντά στο χωριό Άγιοι Πάντες της Φωκίδας, κοντά στην Ιτέα. Ήδη μέχρι στιγμής έχει κάψει περίπου 200 στρέμματα κυρίως με πουρνάρια.
Η φωτιά πήρε γρήγορα διαστάσεις. Για την κατάσβεσή της επιχειρούν ισχυρές επίγειες και εναέριες δυνάμεις της Πυροσβεστικής, αποτελούμενες από 25 πυροσβέστες, 12 οχήματα, 9 άτομα πεζοπόρο τμήμα και οκτώ αεροσκάφη.
Το πύρινο μέτωπο δεν απειλεί κατοικημένη περιοχή.
Από in.gr
56ο Ράλι Ακρόπολις: Πρώτος ο Οζιέ στο «Δροσοχώρι»
Ο Σεμπαστιάν Οζιέ σημείωσε τον ταχύτερο χρόνο στην ειδική διαδρομή «Δροσοχώρι», η οποία είναι η τέταρτη σημερινή για το 56ο Ράλι Ακρόπολις. Ο Γάλλος οδηγός της Σιτροέν κάλυψε την απόσταση σε 19 λεπτά, 41 δευτερόλεπτα και 9 δέκατα και άφησε στις δύο επόμενες θέσεις τους Πέτερ Σόλμπεργκ (19:46.7) και Γιάρι-Μάτι Λάτβαλα (19:48.4).
Ο Φινλανδός βρίσκεται στην ... πρώτη θέση της γενικής με 1:09:52.4 και αύξησε στα 10.3 δευτερόλεπτα το προβάδισμά του έναντι του Ντάνι Σόρντο (1:10:02.7), την ώρα που ο Μίκο Χιρβόνεν παραμένει τρίτος (1:10:11.8).
Προβλήματα αντιμετώπισε ο Εβγκένι Νοβίκοφ, ο οποίος είχε δύο κλαταρισμένα ελαστικά, με αποτέλεσμα να πέσει στη 13η θέση της γενικής, επιτρέποντας στον παγκόσμιο πρωταθλητή, Σεμπαστιάν Λεμπ, να «σκαρφαλώσει» στην τέταρτη (1:10:29.4).
Στο μεταξύ, από ελληνικής πλευράς, ο Λάμπρος Αθανασούλας σημείωσε τον ενδέκατο καλύτερο χρόνο στην ειδική (20:28.2), με αποτέλεσμα να ανέβει στη 12η θέση της γενικής κατάταξης (1:13:29.2).
Ο Φινλανδός βρίσκεται στην ... πρώτη θέση της γενικής με 1:09:52.4 και αύξησε στα 10.3 δευτερόλεπτα το προβάδισμά του έναντι του Ντάνι Σόρντο (1:10:02.7), την ώρα που ο Μίκο Χιρβόνεν παραμένει τρίτος (1:10:11.8).
Προβλήματα αντιμετώπισε ο Εβγκένι Νοβίκοφ, ο οποίος είχε δύο κλαταρισμένα ελαστικά, με αποτέλεσμα να πέσει στη 13η θέση της γενικής, επιτρέποντας στον παγκόσμιο πρωταθλητή, Σεμπαστιάν Λεμπ, να «σκαρφαλώσει» στην τέταρτη (1:10:29.4).
Στο μεταξύ, από ελληνικής πλευράς, ο Λάμπρος Αθανασούλας σημείωσε τον ενδέκατο καλύτερο χρόνο στην ειδική (20:28.2), με αποτέλεσμα να ανέβει στη 12η θέση της γενικής κατάταξης (1:13:29.2).
56ο Ράλι Ακρόπολις: Ο Νοβίκοφ πρώτος στους «Βωξίτες»
Ο Εβγκένι Νοβίκοφ έκανε την έκπληξη και σημείωσε τον ταχύτερο χρόνο στην ειδική Βωξίτες, η οποία είναι η τρίτη σημερινή για το 56ο Ράλι Ακρόπολις. Ο Ρώσος οδηγός της Σιτροέν ολοκλήρωσε την ειδική σε 14:39.8 και άφησε στις δύο επόμενες θέσεις τον Φινλανδό Γιάρι-Μάτι Λάτβαλα (14:42.1) και τον Ισπανό Ντάνι Σόρντο (14:42.7). Μετά την εξέλιξη αυτή, ο Λάτβαλα βρίσκεται στην ... πρώτη θέση της γενικής κατάταξης (50:04.0), 8.4 δευτερόλεπτα μπροστά από τον Σόρντο (50:12.4).
Τρίτος στη γενική είναι ο Φινλανδός Μίκο Χιρβόνεν (50:16.1), ενώ ο Νοβίκοφ «σκαρφάλωσε» στην τέταρτη θέση (50:28.5), αφήνοντας στην πέμπτη τον παγκόσμιο πρωταθλητή, Σεμπαστιάν Λεμπ (50:31.5).
Στο μεταξύ, από ελληνικής πλευράς, ο Λάμπρος Αθανασούλας σημείωσε τον 13ο καλύτερο χρόνο στην ειδική (15:20.8), με αποτέλεσμα να βρίσκεται στη 13η θέση της γενικής με 53:01.0.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η εκκίνηση της ειδικής καθυστέρησε έξι λεπτά, προκειμένου να παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες σε θεατή που λιποθύμησε 100 μέτρα μετά την αφετηρία.
Τρίτος στη γενική είναι ο Φινλανδός Μίκο Χιρβόνεν (50:16.1), ενώ ο Νοβίκοφ «σκαρφάλωσε» στην τέταρτη θέση (50:28.5), αφήνοντας στην πέμπτη τον παγκόσμιο πρωταθλητή, Σεμπαστιάν Λεμπ (50:31.5).
Στο μεταξύ, από ελληνικής πλευράς, ο Λάμπρος Αθανασούλας σημείωσε τον 13ο καλύτερο χρόνο στην ειδική (15:20.8), με αποτέλεσμα να βρίσκεται στη 13η θέση της γενικής με 53:01.0.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η εκκίνηση της ειδικής καθυστέρησε έξι λεπτά, προκειμένου να παρασχεθούν οι πρώτες βοήθειες σε θεατή που λιποθύμησε 100 μέτρα μετά την αφετηρία.
Αποσύρονται τα κλιματιστικά, η βλακεία αποσύρεται;
Αποφάσισαν να κτυπήσουν την κρίση κατακέφαλα μειώνοντας τις τιμές των αυτοκινήτων και διευκολύνοντας τους έχοντες και κατέχοντες να αγοράσουν φθηνότερα το πολυτελές όχημα των ονείρων τους. Μετά έφτιαξαν ένα πρόγραμμα απόσυρσης των κλιματιστικών και τώρα σκέφτονται ένα ανάλογο πρόγραμμα απόσυρσης των ψυγείων. Αλήθεια, η βλακεία είναι είδος που μπορεί να αποσυρθεί;
Σε εποχή κρίσης λέμε στους ανασφαλείς για το εργασιακό τους μέλλον εργαζόμενους, στους ανέργους και σε όσους πλήττει η κρίση να καταναλώσουν. Μα, αν μπορούσαν να ... καταναλώσουν οι ασθενείς οικονομικά τάξεις δεν θα υπήρχε κρίση. Κι έπειτα λέμε σε αυτούς που έχουν έτσι κι αλλιώς την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν τα προϊόντα πιο φθηνά. Γιατί άραγε; Έχουμε αντίστοιχες βιομηχανίες να στηρίξουμε και να σώσουμε τις θέσεις εργασίας τους ή το μόνο που πετυχαίνουμε είναι να αυξάνουμε κι άλλο τις εισαγωγές μας προς όφελος των βιομηχανικών κρατών;
Είναι αυτές οι λύσεις στο πρόβλημά μας, οι προτάσεις για την έξοδο από την κρίση; Το χαριτωμένο είναι ότι οι υπεύθυνοι των πρωτότυπων αυτών ιδεών χαίρονται για την επιτυχία των «μέτρων». Και παίρνουν θάρρος και σε λίγο θα αρχίσουν να μας καλούν να αποσύρουμε τις παλιές μας τηλεοράσεις, τις κατσαρόλες μας, μέχρι και τα παπούτσια μας.
Πρόκειται για ανούσιες κινήσεις που ωφελούν μόνο μία μικρή μερίδα του επιχειρηματικού κόσμου και τίποτα περισσότερο. Οι έμποροι αυτοκινήτων, για παράδειγμα, έτριβαν τα χέρια τους για το «δώρο» του κ. Παπαθανασίου. Ξεπούλησαν το stock τους και έτσι διασώθηκαν όσοι είχαν περάσει την κόκκινη γραμμή. Η κοινωνία, όμως, τι κέρδισε;
Χρειάζονται προτάσεις ουσίας, προτάσεις με αναπτυξιακό περιεχόμενο. Είναι ευτυχές το γεγονός ότι ξεκαθάρισε το θέμα με τα φωτοβολταϊκά, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την πώληση ρεύματος στη ΔΕΗ από ιδιώτες που θέλουν να τα τοποθετήσουν στην ταράτσα του σπιτιού τους. Αν αντί για τα κλιματιστικά επιδοτούσαν αυτή την ενέργεια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η υπερβολικά εξαρτημένη ενεργειακά χώρα μας θα κέρδιζε περισσότερη ενεργειακή ανεξαρτησία σε σχέση με σήμερα. Υπάρχουν εργοστάσια στην Ελλάδα που παράγουν πάνελς και θα μπορούσε μία συντονισμένη πολιτική σε αυτό τον τομέα να προσελκύσει κι άλλες επενδύσεις και να δημιουργηθούν έτσι θέσεις εργασίας.
Έχουμε ξαναμιλήσει για τις ιχθυοκαλλιέργειες και για το ότι το δημόσιο θα μπορούσε να εισάγει κάποια στιγμή την τσιπούρα και το λαβράκι στο στρατό και τα νοσοκομεία. Θα κόστιζε και λιγότερο σε σχέση με τις σημερινές γαστρονομικές επιλογές στα εν λόγω ευαγή -για πολλούς μεσάζοντες- ιδρύματα.
Μας περισσεύουν χρήματα για τη γεωργία; Αν κρίνουμε από τα 500 εκατομμύρια ευρώ που δόθηκαν ως λύτρα στους εξαγριωμένους αγρότες που έκλεισαν τους δρόμους διότι κατέρρευσαν χρηματιστηριακά οι τιμές των προϊόντων τους (σημειωτέον ότι κατέρρευσαν από τα ιστορικά υψηλά τους), τότε θα πρέπει να παραδεχτούμε πως ναι έχουμε χρήματα. Γιατί, λοιπόν, δεν τα δίδουμε αυτά σε νέους γεωργούς που θα θελήσουν να ασχοληθούν με τα βιολογικά προϊόντα αντί να τα πετάμε στους καταληψίες των δρόμων;
Θέλουμε στα αλήθεια να τονώσουμε την κατανάλωση; Αναγνωρίζουν οι κυβερνώντες ή όχι ότι ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού δυστυχεί αυτή τη στιγμή και αγωνιά για τον επιούσιο; Έχουν σκεφτεί ότι οι άνθρωποι αυτοί ίσως έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από ένα πιάτο φαΐ απ΄ ό,τι ένα καινούργιο 4Χ4; Ας δώσουν στους ανθρώπους αυτούς κουπόνια για την αγορά προϊόντων που παράγουν ελληνικές βιομηχανίες.
Μερικές ιδέες είναι ατάκτως ειρημένες στην οθόνη ενός υπολογιστή. Η κοινή λογική είναι. Ας δώσετε κι εσείς περισσότερες ιδέες. Για να τους βοηθήσετε, επειδή η δική τους δεξαμενή ιδεών φαίνεται από τα πεπραγμένα τους ότι έχει αδειάσει...
Θανάσης Μαυρίδης
Σε εποχή κρίσης λέμε στους ανασφαλείς για το εργασιακό τους μέλλον εργαζόμενους, στους ανέργους και σε όσους πλήττει η κρίση να καταναλώσουν. Μα, αν μπορούσαν να ... καταναλώσουν οι ασθενείς οικονομικά τάξεις δεν θα υπήρχε κρίση. Κι έπειτα λέμε σε αυτούς που έχουν έτσι κι αλλιώς την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν τα προϊόντα πιο φθηνά. Γιατί άραγε; Έχουμε αντίστοιχες βιομηχανίες να στηρίξουμε και να σώσουμε τις θέσεις εργασίας τους ή το μόνο που πετυχαίνουμε είναι να αυξάνουμε κι άλλο τις εισαγωγές μας προς όφελος των βιομηχανικών κρατών;
Είναι αυτές οι λύσεις στο πρόβλημά μας, οι προτάσεις για την έξοδο από την κρίση; Το χαριτωμένο είναι ότι οι υπεύθυνοι των πρωτότυπων αυτών ιδεών χαίρονται για την επιτυχία των «μέτρων». Και παίρνουν θάρρος και σε λίγο θα αρχίσουν να μας καλούν να αποσύρουμε τις παλιές μας τηλεοράσεις, τις κατσαρόλες μας, μέχρι και τα παπούτσια μας.
Πρόκειται για ανούσιες κινήσεις που ωφελούν μόνο μία μικρή μερίδα του επιχειρηματικού κόσμου και τίποτα περισσότερο. Οι έμποροι αυτοκινήτων, για παράδειγμα, έτριβαν τα χέρια τους για το «δώρο» του κ. Παπαθανασίου. Ξεπούλησαν το stock τους και έτσι διασώθηκαν όσοι είχαν περάσει την κόκκινη γραμμή. Η κοινωνία, όμως, τι κέρδισε;
Χρειάζονται προτάσεις ουσίας, προτάσεις με αναπτυξιακό περιεχόμενο. Είναι ευτυχές το γεγονός ότι ξεκαθάρισε το θέμα με τα φωτοβολταϊκά, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά την πώληση ρεύματος στη ΔΕΗ από ιδιώτες που θέλουν να τα τοποθετήσουν στην ταράτσα του σπιτιού τους. Αν αντί για τα κλιματιστικά επιδοτούσαν αυτή την ενέργεια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η υπερβολικά εξαρτημένη ενεργειακά χώρα μας θα κέρδιζε περισσότερη ενεργειακή ανεξαρτησία σε σχέση με σήμερα. Υπάρχουν εργοστάσια στην Ελλάδα που παράγουν πάνελς και θα μπορούσε μία συντονισμένη πολιτική σε αυτό τον τομέα να προσελκύσει κι άλλες επενδύσεις και να δημιουργηθούν έτσι θέσεις εργασίας.
Έχουμε ξαναμιλήσει για τις ιχθυοκαλλιέργειες και για το ότι το δημόσιο θα μπορούσε να εισάγει κάποια στιγμή την τσιπούρα και το λαβράκι στο στρατό και τα νοσοκομεία. Θα κόστιζε και λιγότερο σε σχέση με τις σημερινές γαστρονομικές επιλογές στα εν λόγω ευαγή -για πολλούς μεσάζοντες- ιδρύματα.
Μας περισσεύουν χρήματα για τη γεωργία; Αν κρίνουμε από τα 500 εκατομμύρια ευρώ που δόθηκαν ως λύτρα στους εξαγριωμένους αγρότες που έκλεισαν τους δρόμους διότι κατέρρευσαν χρηματιστηριακά οι τιμές των προϊόντων τους (σημειωτέον ότι κατέρρευσαν από τα ιστορικά υψηλά τους), τότε θα πρέπει να παραδεχτούμε πως ναι έχουμε χρήματα. Γιατί, λοιπόν, δεν τα δίδουμε αυτά σε νέους γεωργούς που θα θελήσουν να ασχοληθούν με τα βιολογικά προϊόντα αντί να τα πετάμε στους καταληψίες των δρόμων;
Θέλουμε στα αλήθεια να τονώσουμε την κατανάλωση; Αναγνωρίζουν οι κυβερνώντες ή όχι ότι ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού δυστυχεί αυτή τη στιγμή και αγωνιά για τον επιούσιο; Έχουν σκεφτεί ότι οι άνθρωποι αυτοί ίσως έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από ένα πιάτο φαΐ απ΄ ό,τι ένα καινούργιο 4Χ4; Ας δώσουν στους ανθρώπους αυτούς κουπόνια για την αγορά προϊόντων που παράγουν ελληνικές βιομηχανίες.
Μερικές ιδέες είναι ατάκτως ειρημένες στην οθόνη ενός υπολογιστή. Η κοινή λογική είναι. Ας δώσετε κι εσείς περισσότερες ιδέες. Για να τους βοηθήσετε, επειδή η δική τους δεξαμενή ιδεών φαίνεται από τα πεπραγμένα τους ότι έχει αδειάσει...
Θανάσης Μαυρίδης
Η γενοκτονία στο Περού δεν αποτελεί καν είδηση στα ΜΜΕ
Αυτή η σφαγή, όπως και η πρόσφατη στη Γάζα, θα έπρεπε ν’ απασχολεί και την Ενωμένη Ευρώπη, αν δεν ήταν ένα απλό εργαλείο των ΗΠΑ
Επισήμως οι νεκροί ξεπερνούν τους 50. Ο Alan García, το ανδρείκελο των ΗΠΑ στο Περού, ανατρέχοντας στις ρίζες της αποικιοκρατίας προσωρεί στην εξόντωση των ιθαγενών που υπερασπίζονται τη γη τους;
Γιατί άραγε; Τι κρύβεται από αυτή τη νέα μαζική δολοφονία;
Το “Σύμφωνο” ελεύθερου εμπορίου μεταξύ Περού – ΗΠΑ (TLC), με άμεση εμπλοκή της Ε.Ε., προβλέπει την «ιδιωτικοποίηση» όλων των .. .πλουτοπαραγωγικών πηγών της περιοχής και το μεγαλύτερο εμπόδιο για το χυδαίο ξεπούλημα είναι οι ιθαγενείς.
Πετρέλαιο, Φυσικό Αέριο, Νερό και Ξυλεία… παύουν ν’ ανήκουν στο Περού και περνούν στην κυριαρχία των πολιτισμένων ΗΠΑ και Ευρωπαίων. Οι πολυεθνικές αποκτούν πλήρη «ελευθερία» στην εκμετάλλευση της περιοχής και η κυβέρνηση του Περού αναλαμβάνει καθήκοντα χωροφυλακής των πολυεθνικών.
Δεν υπάρχει άλλη λύση για την εκδίωξη των ιθαγενών, που αιώνες ζουν στην περιοχή, και την ελεύθερη κίνηση των πολυεθνικών, είναι η εξόντωση τους, η εθνοκάθαρση.
Μια από τις μεγαλύτερες σφαγές του 21ου αιώνα, όπως κι αυτή της μαρτυρικής Γάζας, επιτελείται σήμερα με την σιωπή των «διεθνών» οργανισμών και των λεγόμενων ΜΜΕ (σωστότερα Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης).
Η ένοχη σιωπή των προοδευτικών ευρωπαϊκών δυνάμεων και η ταύτισή τους με την πολιτική της δεξιάς (βαπτίστηκε «εκσυγχρονισμός»), έδωσε τα πρώτα αποτελέσματα: κυριαρχία της δεξιάς στις ευρωεκλογές!
Η σημερινή «σύγκρουση» σ’ εκείνη την περιοχή του Αμαζόνιου, εντάσσεται στην παγκόσμια οικονομική πολιτική των πολυεθνικών, παραβιάζει ανθρώπινα δικαιώματα και απαιτεί την ένοχη σιωπή.
Σωπαίνουν ένοχα οι «πολιτισμένοι» ευρωπαίοι, σωπαίνουν ένοχα τα διεθνή ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι (αρέσκονται να διακηρύσσουν πως ασκούν λειτούργημα).
Ένα δίχτυ ένοχης σιωπής που θα έπρεπε να καταγγελθεί τουλάχιστον από τις προοδευτικές ευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις, αν δεν αποτελούσαν κι αυτές ένα απλό εργαλείο παραπλάνησης των λαών. Πως αλλιώς να εκτιμήσει κανείς αυτή την ένοχη σιωπή;
Ένα έγκλημα που εκτελείται για το οικονομικό κέρδος των πολυεθνικών και που αποδεικνύει περίτρανα μια ακόμη διεθνή υποκρισία: την κλιματική αλλαγή στον πλανήτη.
Που είναι οι διακηρύξεις για το περιβάλλον και τις κλιματικές αλλαγές στον πλανήτη; Που βρίσκεται εκείνος ο γραφικός πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, που πέρασε και από τη χώρα μας επαινούμενος από το σύνολο της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας, παραμυθιάζοντάς μας και προπαγανδίζοντας την θεωρία πως υπεύθυνοι για το οικολογικό έγκλημα είναι οι λαοί;
Πρόεδρε της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, αυτό δεν είναι το «περιβαλλοντικό Απαρτχάιντ», που έχεις περιγράψει και αναλύσει;
Που βρίσκεται ο «πράσινος πατριάρχης», μπροστά σ’ αυτό το έγκλημα;
Στην Αμαζόνεια του Περού εξελίσσεται μια σύγκρουση για τη γη, εκδιώκονται οι λαοί που ζουν αιώνες εκεί, προς χάρη της καπιταλιστικής ανάπτυξη που απαιτεί να «καθαρίσει» ο τόπος, να πραγματοποιηθεί και το οικολογικό έγκλημα και να αυξηθούν τα κέρδη. Ποια οικονομική κρίση; Το “Σύμφωνο” ελεύθερου εμπορίου έχει απαιτήσεις!
Η περουβιανή κυβέρνηση του Alan García πυροβολεί, δολοφονεί, καταστρέφει…
Ο λαός του Περού ζητάει ψωμί και του προσφέρουν θάνατο!
Όταν νέοι “Tupac Amaru”* βρεθούν στην πρώτη γραμμή του αγώνα για προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ζωής, θα είναι «τρομοκράτες»;
ΦΩΤΟ από τις συγκρούσεις εδώ
http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2009/06/blog-post_5571.html
Επισήμως οι νεκροί ξεπερνούν τους 50. Ο Alan García, το ανδρείκελο των ΗΠΑ στο Περού, ανατρέχοντας στις ρίζες της αποικιοκρατίας προσωρεί στην εξόντωση των ιθαγενών που υπερασπίζονται τη γη τους;
Γιατί άραγε; Τι κρύβεται από αυτή τη νέα μαζική δολοφονία;
Το “Σύμφωνο” ελεύθερου εμπορίου μεταξύ Περού – ΗΠΑ (TLC), με άμεση εμπλοκή της Ε.Ε., προβλέπει την «ιδιωτικοποίηση» όλων των .. .πλουτοπαραγωγικών πηγών της περιοχής και το μεγαλύτερο εμπόδιο για το χυδαίο ξεπούλημα είναι οι ιθαγενείς.
Πετρέλαιο, Φυσικό Αέριο, Νερό και Ξυλεία… παύουν ν’ ανήκουν στο Περού και περνούν στην κυριαρχία των πολιτισμένων ΗΠΑ και Ευρωπαίων. Οι πολυεθνικές αποκτούν πλήρη «ελευθερία» στην εκμετάλλευση της περιοχής και η κυβέρνηση του Περού αναλαμβάνει καθήκοντα χωροφυλακής των πολυεθνικών.
Δεν υπάρχει άλλη λύση για την εκδίωξη των ιθαγενών, που αιώνες ζουν στην περιοχή, και την ελεύθερη κίνηση των πολυεθνικών, είναι η εξόντωση τους, η εθνοκάθαρση.
Μια από τις μεγαλύτερες σφαγές του 21ου αιώνα, όπως κι αυτή της μαρτυρικής Γάζας, επιτελείται σήμερα με την σιωπή των «διεθνών» οργανισμών και των λεγόμενων ΜΜΕ (σωστότερα Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης).
Η ένοχη σιωπή των προοδευτικών ευρωπαϊκών δυνάμεων και η ταύτισή τους με την πολιτική της δεξιάς (βαπτίστηκε «εκσυγχρονισμός»), έδωσε τα πρώτα αποτελέσματα: κυριαρχία της δεξιάς στις ευρωεκλογές!
Η σημερινή «σύγκρουση» σ’ εκείνη την περιοχή του Αμαζόνιου, εντάσσεται στην παγκόσμια οικονομική πολιτική των πολυεθνικών, παραβιάζει ανθρώπινα δικαιώματα και απαιτεί την ένοχη σιωπή.
Σωπαίνουν ένοχα οι «πολιτισμένοι» ευρωπαίοι, σωπαίνουν ένοχα τα διεθνή ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι (αρέσκονται να διακηρύσσουν πως ασκούν λειτούργημα).
Ένα δίχτυ ένοχης σιωπής που θα έπρεπε να καταγγελθεί τουλάχιστον από τις προοδευτικές ευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις, αν δεν αποτελούσαν κι αυτές ένα απλό εργαλείο παραπλάνησης των λαών. Πως αλλιώς να εκτιμήσει κανείς αυτή την ένοχη σιωπή;
Ένα έγκλημα που εκτελείται για το οικονομικό κέρδος των πολυεθνικών και που αποδεικνύει περίτρανα μια ακόμη διεθνή υποκρισία: την κλιματική αλλαγή στον πλανήτη.
Που είναι οι διακηρύξεις για το περιβάλλον και τις κλιματικές αλλαγές στον πλανήτη; Που βρίσκεται εκείνος ο γραφικός πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, που πέρασε και από τη χώρα μας επαινούμενος από το σύνολο της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας, παραμυθιάζοντάς μας και προπαγανδίζοντας την θεωρία πως υπεύθυνοι για το οικολογικό έγκλημα είναι οι λαοί;
Πρόεδρε της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, αυτό δεν είναι το «περιβαλλοντικό Απαρτχάιντ», που έχεις περιγράψει και αναλύσει;
Που βρίσκεται ο «πράσινος πατριάρχης», μπροστά σ’ αυτό το έγκλημα;
Στην Αμαζόνεια του Περού εξελίσσεται μια σύγκρουση για τη γη, εκδιώκονται οι λαοί που ζουν αιώνες εκεί, προς χάρη της καπιταλιστικής ανάπτυξη που απαιτεί να «καθαρίσει» ο τόπος, να πραγματοποιηθεί και το οικολογικό έγκλημα και να αυξηθούν τα κέρδη. Ποια οικονομική κρίση; Το “Σύμφωνο” ελεύθερου εμπορίου έχει απαιτήσεις!
Η περουβιανή κυβέρνηση του Alan García πυροβολεί, δολοφονεί, καταστρέφει…
Ο λαός του Περού ζητάει ψωμί και του προσφέρουν θάνατο!
Όταν νέοι “Tupac Amaru”* βρεθούν στην πρώτη γραμμή του αγώνα για προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και ζωής, θα είναι «τρομοκράτες»;
ΦΩΤΟ από τις συγκρούσεις εδώ
http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2009/06/blog-post_5571.html