Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

Του ΜΙΧΑΛΗ ΓΚΛΕΖΑΚΟΥ Καθηγητή του Πανεπιστημίου Πειραιώς

Στις συζητήσεις για τη σημερινή οικονομική κρίση, το ενδιαφέρον όλων εστιάζεται στον χρόνο ανάκαμψης της οικονομίας.
Η εντατική εκμετάλλευση των φυσικών πόρων (π.χ. ορυκτά) είναι εγκληματική ενέργεια κατά των επόμενων γενεών Είναι περίεργο, αλλά δεν φαίνεται να παρουσιάζουν ανάλογο ενδιαφέρον σημαντικότερα θέματα, όπως η καταλληλότητα του μοντέλου οικονομικής ανάπτυξης που ακολουθούμε και οι προοπτικές που δημιουργεί για τη δική μας και τις μελλοντικές γενιές.
Προσωπικά, πιστεύω ότι αυτό εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους για όλους μας, χωρίς να εξυπηρετεί το μακροπρόθεσμο συμφέρον της ανθρωπότητας. Αντίστοιχα, η οικονομική ανάπτυξη, όπως οριοθετείται και με τον τρόπο που επιδιώκεται, δεν έχει έννοια. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή....
Ως οικονομική ανάπτυξη θεωρούμε τη διόγκωση της οικονομικής δραστηριότητας και μόνο, χωρίς αναφορά στο κόστος της, λες και οι παραγωγικοί πόροι που διαθέτουμε ως ανθρωπότητα είναι απεριόριστοι. Είναι απίστευτο: Η οικονομία της ελεύθερης αγοράς, όπου κάθε δραστηριότητα αξιολογείται σε όρους οφέλους - κόστους, εκφράζει την οικονομική ανάπτυξη σε όρους οφέλους, μόνο.
Οπως είναι γνωστό, οι συντελεστές της παραγωγής είναι σε τελική ανάλυση οι Φυσικοί Πόροι, η Εργασία και το Κεφάλαιο. Ας δούμε, λοιπόν, τι συμβαίνει σε αυτούς όταν αναπτύσσεται η οικονομία.
1. Ένα μέρος των Φυσικών Πόρων αποτελεί μη ανανεώσιμο απόθεμα (π.χ. τα ορυκτά), το οποίο πρέπει να κατανεμηθεί δίκαια στη σημερινή και στις μελλοντικές ανθρώπινες κοινωνίες. Επομένως, η εντατική εκμετάλλευσή τους δεν συνιστά ανάπτυξη αλλά εγκληματική ενέργεια κατά των επόμενων γενεών (π.χ. των παιδιών μας).
Ένα άλλο μέρος μπορεί να αναπληρωθεί με τη συνδρομή της φύσης και της ανθρώπινης εργασίας, υπό την προϋπόθεση ότι η άντλησή τους γίνεται με τρόπο που δεν διαταράσσει την περιβαλλοντική ισορροπία, που αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για την ανανέωσή τους. Επομένως, αφού η οικονομική δραστηριότητα καταστρέφει το περιβάλλον, στην ουσία καταστρέφει τον μηχανισμό παραγωγής φυσικών πόρων (π.χ. η ερημοποίηση των εδαφών και των θαλασσών, οι κλιματικές αλλαγές, η μετάλλαξη φυτών και ζώων κ.λπ.).
Ας συλλογιστούμε ότι θα είμαστε η πρώτη γενιά που θα παραδώσει βαριά πληγωμένη τη φυσική κληρονομιά, που έφτασε ώς εμάς μέσα από μια διαδρομή εκατομμυρίων ετών. Αυτό το κόστος, αυτό το φοβερό έγκλημα κατά των επόμενων γενεών, δεν το μετρούν οι δείκτες της οικονομικής «ανάπτυξης». Πρόκειται για μια πρωτοφανή απάτη, την οποία είτε δεν αντιλαμβανόμαστε, είτε απλώς την ανεχόμαστε με τρόπο που μας καθιστά συνενόχους.
2. Η ανθρώπινη εργασία αποτελεί τον θεμελιώδη συντελεστή παραγωγής, αφού χωρίς αυτή δεν μπορούν να αξιοποιηθούν οι φυσικοί πόροι και το κεφάλαιο. Ομως, παρά την κορυφαία συμβολή της στην οικονομία της ελεύθερης αγοράς, οι εργαζόμενοι δεν αποτελούν (όπως θα έπρεπε) συνεταίρους στη διανομή της παραγωγής, αλλά αντιμετωπίζονται ως αναλώσιμοι.
Η σύγχρονη πρακτική των επιχειρήσεων αλλά και των ηγεσιών όλων των χωρών αυτό δείχνει.
Πρόσφατα γίναμε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς περικοπής των εργασιακών δικαιωμάτων στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Γνωρίζουμε επίσης για τις άθλιες συνθήκες εργασίας-αμοιβής στις τριτοκοσμικές χώρες. Ακόμη, αποτελεί καθημερινή πρακτική η συμπίεση του κόστους εργασίας προς την κατεύθυνση της εξίσωσης των όρων απασχόλησης με εκείνες του χειρότερου εργοδότη.
Η αντιμετώπιση της ανθρώπινης εργασίας με τον πιο πάνω τρόπο οδηγεί στη διαμόρφωση άδικων κοινωνιών, οι οποίες θυσιάζουν την ηθική στο βωμό της κατανάλωσης. Οι κοινωνίες αυτές, που διαμορφώνονται από αυτό το απαράδεκτο μοντέλο «ανάπτυξης», δεν είναι βιώσιμες μακροπρόθεσμα.
3. Στην οικονομία της ελεύθερης αγοράς, ο συντελεστής Κεφάλαιο είναι ο παντοδύναμος ρυθμιστής της οικονομικής δραστηριότητας. Η Φύση και η Εργασία είναι υποταγμένες σε αυτόν και χρησιμοποιούνται χωρίς φειδώ και χωρίς σεβασμό. Παρά το γεγονός ότι το κεφάλαιο δεν είναι καν αυτόνομος συντελεστής παραγωγής (διότι προέρχεται από σύνθεση της Φύσης και της Εργασίας), αντιμετωπίζεται ως το πολυτιμότερο στοιχείο και αμείβεται υπερβολικά.
Δεν είναι τυχαίο ότι η σύγχρονη οικονομία της ελεύθερης αγοράς μετρά την αποδοτικότητα κάθε παραγωγικής προσπάθειας αποκλειστικά σε όρους αμοιβής του κεφαλαίου, θεωρώντας τις συμπιεσμένες τιμές των πρώτων υλών και την αυθαίρετα προσδιορισμένη αμοιβή της εργασίας δεδομένες.
Το επιχείρημα της ευημερίας της κοινωνίας μέσω της οικονομικής ανάπτυξης είναι ξεκάθαρα παραπλανητικό. Πρώτον, διότι είναι απαράδεκτη μια κοινωνία που αργά αλλά σταθερά καταστρέφει τον πλανήτη στον οποίο ζει. Δεύτερον, διότι μια κοινωνία εκφυλίζεται με βεβαιότητα όταν τη θέση των αξιών παίρνει η κατανάλωση, η οποία μάλιστα σε μεγάλο βαθμό καλύπτει ανάγκες τις οποίες προκαλεί η ίδια η οικονομική «ανάπτυξη».
Για παράδειγμα, χρειαζόμαστε όλο και περισσότερες υπηρεσίες υγείας διότι η διατροφική μας αλυσίδα έχει μολυνθεί.
Εν ολίγοις, το μοντέλο ανάπτυξης που ανεχόμαστε βάζει τον άνθρωπο σε δεύτερη μοίρα και τον αναγκάζει να λειτουργεί στο πλαίσιο μιας άδικης ανθρώπινης κοινωνίας, από την οποία αφαιρεί κάθε μακροπρόθεσμη προοπτική.
Να σημειωθεί ακόμη ότι, έστω και με τους όρους αυτούς, δεν εξασφαλίζεται το ισχνό εισόδημα των εργαζομένων, διότι σε περιόδους οικονομικής κρίσης καλούνται να αναπληρώσουν τις απώλειες του Κεφαλαίου, όπως άλλωστε είδαμε να συμβαίνει τον τελευταίο χρόνο, με τις μεταγγίσεις πρωτοφανών χρηματικών ποσών από τις ρηχές τσέπες των φορολογουμένων στα βαθιά ταμεία των επιχειρήσεων.
Πόσο, τελικά, μας κοστίζει αυτή η ανάπτυξη; Γιατί τη χειροκροτούμε; Γιατί τη στηρίζουμε με το εκπαιδευτικό μας σύστημα (το οποίο βάζει σε δεύτερο πλάνο τον άνθρωπο); Μήπως, τελικά, μας αξίζει, ως τιμωρία για την αποστασιοποίηση, την αδράνεια και την ανοχή μας; Πηγή: enet.gr

Μαθητές μην ξεχνάτε εκτός απο Πανελλαδικές φέτος θα εξεταστείτε και στις ...Ευρωεκλογές

Νεολαία και εκλογές: Η πρώτη μας ψήφος να είναι αριστερή

Του Δημήτρη Μπάρκα

Μπροστά στις ευρωεκλογές του Ιούνη, χιλιάδες νέοι ψηφοφόροι, όσοι γεννήθηκαν το ’91, καλούνται να ασκήσουν για πρώτη φορά το εκλογικό τους δικαίωμα. Είναι οι μαθητές που έζησαν και πρωταγωνίστησαν στην εξέγερση του Δεκέμβρη. Όπως λέει και το κάλεσμα των νέων του ΣΥΡΙΖΑ, περιγράφοντας αυτή τη νέα γενιά: «Στη φετινή χρονιά όμως πρωταγωνιστές ήμασταν εμείς. Βγάλαμε από τα σχολικά προγράμματα την παπαγαλία και την πειθαρχεία και τα αντικαταστήσαμε με την αλληλεγγύη, τον αγώνα, τη συλλογικότητα! Αλλάξαμε τη ρουτίνα που δεν ... αφήνει δυνατότητες αμφισβήτησης: σπίτι-σχολειό, φροντιστήριο-σπίτι, και βάλαμε ενδιάμεσα τη διαμαρτυρία και την αμφισβήτηση».
Οι ευρωεκλογές μπορεί να φαίνονται μακρινές από την καθημερινότητά μας, αλλά στην πραγματικότητα επηρεάζουν μια σειρά από ζητήματα που μας απασχολούν. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση συντονίζονται οι ευρωπαίοι αρχηγοί κρατών για το πώς θα ιδιωτικοποιήσουν την εκπαίδευση (συνθήκη Μπολόνιας), πώς θα καταργήσουν τα εργατικά δικαιώματα (συνθήκη Μάαστριχτ και Λισαβόνας). Επιπλέον συντονίζουν την επίθεση στους μετανάστες (ρατσιστικό σύμφωνο μετανάστευσης και ασύλου) ή ακόμη προσπαθούν να συγκροτήσουν τον ευρωστρατό, ώστε να συμμετέχουν σε πολέμους για τα συμφέροντα των από πάνω. Αλλά συχνά και στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις επικαλούνται την πολιτική που ακολουθείται στην ΕΕ, για να καταργήσουν διάφορα δικαιώματα, να περάσουν την πολιτική τους ή για να δικαιολογήσουν γιατί δεν δίνουν λεφτά για υγεία και παιδεία. Στις ευρωεκλογές θα θελήσουν να δείξουν ότι όλα αυτά έχουν τη συναίνεση των εργαζόμενων και της νεολαίας.

Αυτός είναι και ο λόγος που δεν θέλουν να εκφραστεί η αγανάκτηση του κόσμου και ιδιαίτερα όσων κατεβήκαμε στους δρόμους το Δεκέμβρη, ο λόγος που προωθούν την αποχή και τη «φυγή στις παραλίες» την ημέρα των εκλογών. Γι’ αυτό και οι Μαθητές-τριες και οι Φοιτητές-τριες Ενάντια στο Σύστημα προτείνουν: «Ας δούμε τις εκλογές σαν ένα μεγάλο δημοψήφισμα που μπορεί να στείλει πολλά μηνύματα προς πολλές και διαφορετικές κατευθύνσεις. Να μην τους χαρίσουμε ούτε μια ψήφο. Η αποχή, το άκυρο και το λευκό δεν έχουν φωνή. Εμείς όμως έχουμε και θέλουμε να ακουστεί!»

Στις 7 Ιούνη πρέπει να κάνουμε τους φόβους της κυβέρνησης πραγματικότητα. Πρέπει να στείλουμε μήνυμα αμφισβήτησης για τη ζωή που μας επιβάλλουν, μήνυμα αντίστασης στο μέλλον που μας ετοιμάζουν. Να εκφράσουμε και μέσα από την κάλπη τους αγώνες μας, που είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να αλλάξει τη ζωή μας. Τους αγώνες εκατομμυρίων νέων που βγαίνουν όλο και πιο συχνά στους δρόμους σε όλη την Ευρώπη, φωνάζοντας: «Δεν θα πληρώσουμε εμείς τη δική σας κρίση!»
Μαυρίζουμε τη Νέα Δημοκρατία, την κυβέρνηση των δολοφόνων. Δεν δείχνουμε καμιά εμπιστοσύνη στο ΠΑΣΟΚ. Απομονώνουμε το ρατσιστικό και κρυπτοφασιστικό ΛΑΟΣ. Τιμωρούμε το ΚΚΕ, γιατί προσπαθεί να απομονώνει τους αγώνες των μαθητών με τη δράση του ΣΑΣΑ (συντονιστικό ελεγχόμενο από την ΚΝΕ). Ψηφίζουμε και στηρίζουμε τον ΣΥΡΙΖΑ, τη μόνη δύναμη που στήριξε σταθερά μέσα στο κοινοβούλιο τους αγώνες της νεολαίας και υπερασπίστηκε την εξέγερση του Δεκέμβρη, που πρωτοστατεί στους αγώνες ενάντια στο ρατσισμό και τον πόλεμο, που είναι πιο σταθερά από οποιονδήποτε άλλο πολιτικό χώρο στην πρώτη γραμμή των αγώνων για το περιβάλλον.
Οι ΜΕΣ και οι ΦΕΣ «σε καλούμε να στηρίξεις το ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο στις εκλογές, αλλά και στη συνέχεια. Δεν ξεχνάμε ότι οι εκλογές κρατάνε μόνο μια μέρα. Πριν και μετά παίρνουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Δίνουμε τις μάχες στα σχολεία, στις σχολές, στις γειτονιές μας, στους δρόμους. Αγωνιζόμαστε για να αλλάξουμε τη ζωή μας σήμερα, με τα μάτια στραμμένα στο μέλλον. Απέναντι στα αδιέξοδα του σημερινού γερασμένου συστήματος, που βουλιάζει όλο και πιο βαθιά στην κρίση, εμείς οραματιζόμαστε έναν κόσμο διαφορετικό. Μια κοινωνία με ελευθερία, χωρίς διακρίσεις, χωρίς κοινωνικές ανισότητες, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Μια κοινωνία σοσιαλιστική!
Έλα να παλέψεις μαζί μας για να αλλάξουμε τον κόσμο».

Εγκύκλιος Αναπληρωτών – Ωρομισθίων Εκπαιδευτικών Σχολικού Έτους 2009-2010

Πρόσκληση υποψηφίων εκπαιδευτικών για ένταξη στους πίνακες Αναπληρωτών-Ωρομισθίων
Η σχετική εγκύκλιος και όλα τα συνοδευτικά έγγραφα βρίσκονται εδώ. Η προθεσμία υποβολής των αιτήσεων και των δικαιολογητικών, όπως αυτή έχει οριστεί από το Υπουργείο εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων, είναι από την 1η Ιουνίου 2009 έως και τη 12η Ιουνίου 2009.

Η επιστροφή του Απόλλωνα , απο τα Τέμπη στους Δελφούς

"Η Επιστροφή του Απόλλωνα" από τα Τέμπη στους Δελφούς αναβιώνει από τις 16-18 Ιουλίου 2009. Με εκκίνηση τον χώρο των Τεμπών στις 16 Ιουλίου και τερματισμό στους Δελφούς στις 18 Ιουλίου γίνεται η αναβίωση της μυθικής Απολλώνειας διαδρομής με κύριο οδηγό και αναβιωτή τον δίάσημο Έλληνα υπερμαραθωνοδρόμο Γιάννη Κούρο. Μία απόσταση 270χλμ θα καλυφτεί σε 3 ημέρες και αναμένεται να μεταφέρει το μήνυμα των πανανθρώπινων ανθρωπιστικών αξιών που οι Δελφοί πρεσβεύουν στο διάβα του χρόνου